Tíminn - 19.08.1967, Blaðsíða 11

LAUGARDAGUR 19. ágúst 1967
SJÓNVARP
ounnudagur 20.8. 1967.
18.00 Helgistund.
Séra Stefán Lárusson, Odda,
RangárvaUasýslu.
18.15 Stundin okkar.
Kviikmyndaþáttur fyrir unga
áhorfendur í umsjá Hinriks
Bjarnasonar. Staldrað við hjá
hálföpum í dýragarðinum, sýnd
ur annar hluti framhaldsanynd-
arinnar „Saltkrá-kan“ og lefk-
brúðumyndin „Fjaðrafossar".
19.00 íþróttir.
Hlé.
20.00 Fréttir.
20.15 Erlend málefni.
20.35 Grallaraspóarnir.
Teikinimyndasyrpa gerð af
Hanna og Barbera.
íslenzkur texti: Ellert Sigur-
björnsson.
21.00 í leit að njósnara.
Seinni hluti bandarískrar kviik-
myndar. Aðalhlutverlk: Robert
Staok og Felicia Parr.
íslenzkur texti: Ingibjörg Jóns
dóttir.
21.50 Dagskrárlok.
Mánudagur 21. ágúst 1967.
20.00 Fréttir.
20.30 HarSjaxlinn.
Patrick McGoohan í hlutverki
John Drake. Íslenzíkur texti:
Ellert Sigurbjömsson.
20.55 Á norðurslóðum.
Myndin var tekin vorið 1961 í
ferð tun Alaska og Diomede-
eyju í Beringshafi og sýnir
fjölsikrúðugt dýralíf á þessum
slóðum. Þýðandi: Eyvindur
Eirfkseon. Þulur: Hersteinn
Pálsson.
21.25 Á góðri stund.
Tónlistarþáttur fýrir ungt fólk
. í umsjá feðganna Gary og Jerry
Lewis.
2%JS0 „Vínar hringekja".
(Wiener Ringelspiel). Dia Luca
baliettinn í Vínarborg og
hljómsveit Vínaróperunnar
flytja.
22.20 Daðskririok.
Miðvikudagur 23.8. 1967.
20.00 Fréttir.
20.30 Steinaidarmennirnir.
Teiknimynd um Fred Flmt-
stone og nágranna. íslenzkur
texti: Pétur H. Snæland.
20.55 Frá Lapplandi.
Myndin er gerð í Lapplandi og
sýnir m. a. Lappamarkað í
Jokkmose um hávetur. Maj
Zetterling leitast við að draga
fram sérkenni Lappanna og
lýsa lífi þeirra. Þýðandi: Guðni
Guðmundsson. Þulur: Hersteinn
Pálsson.
21.25 Canaris.
Þýzk kvikmynd, gérð árið
1954. Leikstjóri: Alfred Weid-
enmann. Með helztu hlutverk
fara: O. E. Hasse, Adrian Hov
en, Barbara Riitting, Martin
Held, Wolfgang Preis. íslenzk
ur texti: Óskar Ingimarsson.
Áður sýnd: 11. janúar 1967.
23.20 Dagskrárlok.
Föstudagur 25. ágúst 1967.
20.00 Fréttir.
20.30 Fuglar og fuglaskoðun.
Ámi Waag Ieiðbeinir um byrj-
unaratriði varðandi fuglaskoð-
uu.
20.45 Dýrlingurinn.
Roger Moore í hlutverki Simon
Templar. íslenzkur texti: Berg
ur Guðnason.
21.35 í brennidepli.
22.05 Dann*6rk-ísland.
Landsleikur í knattspyrnu:
Danmörk-ísland, háður í Idr-
ætsparken í Kaupmannahöfn
23. ágúst. Þulur er Sigurður
Sigurðsson.
23.45 Dagskrárlok.
TIMINN
ii
S. ANKER-GOLI
41
hef'ur ekki kjark til þess að líta
á ráðsmanninn.
— Þá skal ég segja ykkur enn
meiri fréttjr. Ungfrú Mirjam er
■kristin. — Christ litur sigri hrós-
andi á þá — og nýtur þess að
sjá sviipánn á þeim.
— Er hún kristin? Þau segja
þetta öll í einu. Jafnvel Beta
gleymir að hræra í sósunni, sem
er orðinn fullþykk. Þetta gengur
alveg fram af þeim. Beta á ó-
mögulegt með að skilja þetta.
—■ J’a, en ég hélt mú að Gyð-
ingur gæti ekki orðið kristinn. Ég
hélt nú að 'hann gæti aldrei orð-
ið annað en Gyðingur. Beta
segir þetta með hálfgerðri fyrir-
litningu.
— Og ég held nú það, Beta,
segir Christ brosandi. Það gerast
oft undur og stórmerki. Það verð-
ur eins og stendur í biblíunni —:
„Þeir eru ekki Gyðingar og ekki
Grikkir — þeir eru eitt í Rristi“
Þá hrynja allir þessir djöfuls múr
ar á milli þjóðanna og þá geta
menn lifað í friði.
Riáðsmaðurinn fræðir þau á því
að stúlkan ætli að syngja fyrir
þau öll seinna um kivöldið. Georg
hafði hvíslað því að honum og
að þar hefðu þau óvanalegt til-
hlökkui-arefni.
Þau flýta sér að koma öllu í
lag. Beta staðhæfir, að röðin sé
komin að Svíanum að hjálpa
henni við upplþvottinn. Hann
maldar ? móinn, en hinir alUr bera
fúslega vitni um það, að röðin
sé rétt hjá Betu. Og sá sænski
verðúr að láta hendur stanJa
fram úr ermum, því að Beta þol
ir ekkert dundur við eldhúsverk-
in.
Seinna þetta kvöld er allt heim
ilisfólkið samankomið í stóra saln
um, þar sem píanóið er. — Allt
er kyrrt og hljótt og eftirvænting
í allra svip.
Mirjam syngur. — Aldrei fyrr

JÚTIHURDIR
SVALAHURÐIR
BÍLSKÚRSHURÐIR
HURDAIDJAN SF.
AUÐBREKKU 32 KÓPAV.
SÍMI 41425
hafa Iþau heyrt þvíMkan söng. Tón
arnir svífa um salinn, þýðir og
mjúkir og svo fagrir, að þeir
harðgerðustu í hópnum þiðna inn
vortis — verða bljúgir og meyrir
og komast á flug.
Þeir stelast til þess að Mta á
Mirjam. Hún er Mkust gyðju, þar
sem hiún stendur við hljóðfærið.
Þeir sjá, hveraig brjóstið hefst,
þegax hún dregur andann, til þess
að gera stráð yfir þá tónaregn-
inu, sem seitlar inn í sál þeirra,
eins og vorskúr í þyrsta jörð. Und
ir svörtu löngu augnabry- inum
sjá þeir inn í falleg, brún augu,
sem gætu fengið hvert hjarta til
þess að hráðna.
Þegar sálmurinn er á enda, byrj
ar Sam að klappa. Hann hefur
einu sinni heyrt fræga söngkonu
syngja í Viroqua, og á eftir klöpp-
uðu allir. 'Nú vildi hann sýna,
að hann kynni sig. Tveir tóku
undir með honum, en þegar þeir
sjá, að hvorki Buttler né Ohrist
klaippa hætta þeir og verða
skömmustulegir. En Mirjam bros-
ir vingjarnlega til þeirra. Hún
skilur það, að þessir menn vil.ia
henni ekki nema gotf/ eitt -
sýna henni þakklæti sitt. Þessir
veðurbörnu og vinnulúnu verka-
menn eru sjálfsagt ekki eins bitr-
ir í hatrinu til Gyðinganna, eins
og borgarbúarnir, — eru bundn-
ari við moldina og gróðurinn —
Mfsmagn jarðarinnar, heldur en
kynlþáttaihatur.
Mirjam finnur ekki lengur til
þessarar nagandi tortryggni og
andúðar, sem hún mætti áður og
ól, sjálf í brjósti tál annarra
manna. Þetta er allt horfið og
sjálfur Kristur, sem deilan hefir
staðið um er nú von hennar og
traust.
Það flýgur margt í gegn um
huga hennar, þar sem hún stend-
ur hér-frammi fyrir þessum ein-
lægu vinum sínum og svo verka-
fólkinu á bænum, sem horfir til
hennar með tárvotum þakklætis-
augum. Þau eru öll kristin —
hún er Gyðingur. Hvílík hugfró
að finna vináttuna og hlýjuna
streyma i.m sig frá þessu fólki.
Stundum getur hún ekki áttað
sig á þessari óskiljanlegú breyt-
ingu. Oft minnist hún þess, þegar
móðir hennar var jörðuð, að Jósef
gamli rétti henni Mtinn brúnan
stein, sem hún lagði á gröfina
með þessum orðum: „Ef þú mæt-
ir Nasareanum, þá grýtfcu hann.“
Hún fór í þessu eftdr eldgömlum
vana Gyðinga. Samskonar steinar,
sem allir eru austan frá Gyð-
ingalandi, eru á mörgum gröfum
í Gyðingagrafreitnum. Og þá á
alla að nota tdl þess að grýta með
son timburmannsins frá Nasaret,
sem einu sinni gekk um í land-
inu helga, læknaði sjúka og hugg-
aði hrjáða.
Hana hrylMr við þessu, — að
hún skuli nokkurn tíman hafa
sagt þessi hræðilegu orð. Nú
trúir hún því, að Messías sé bom-
inn og að þjóð hennar hafi kross-
fest hann — guðs soninn.
Þessum staðreyndum neitar
þjóðin hennar — en bíður og
vonast eftir komu Massíasar Og
hatrið magnast milli kristnu þjóð
anna og hennar þjóðar, og það
dvínar aldrei. fyrr en hún upp-
ra'tir hatrið til Krists úr hjarta
sínu, crúir tílveru hans og játast
undir forustu hans. Kristur er
hinn mikM sameiningarmáttur,
sem allar þjóðir þessa friðvana
og vansæla heims þarfnast. —
Mirjam sér þetta allt greinilega
fyrir sér nú. — Hún vildi geta
sungið þetta inn í hugskot allra
manna: Jesús er sá eini, sem
frelsað getur heiminn. Þetta er
hennar dýpsta sannfæring.
Hún heldur áfram að syngja
fallegustu sálmana, sem hún
kann — og orð og tónar hvísl-
ast í tilbeiðslu og þökk um hug
og hjarta áheyrendanna.
Sam gamli er fyrir löngu sann
færður um það, að innri maður
þessarar Gyðingastúlku muni ekki
standa að baki þeim ytri í fegurð
og hreinleika en honum finnst
eins og eitthvað sé að þiðna inn-
an í sér.
Það er orðið áliðið, þegar þau
skilja þetta kvöld. Þegar Mirjam
hættir að syngja, heldur Buttler
sfcutta pæðu og segir þeim frá því,
hvernig á því stóð, að Mirjam
kom á heimili þeirra hjóna. Hann
lýsir því, hvernig hún hefir eign
ast nýja trú, nýja von — nýtt
Jiffsþrek fyrir trúna á Jesú Krist.
Hann lýsir því, hvernig kærleik-
urinn og samúðin, — ekki í orð-
um — heldur lifandi og virkur
kraftur í samskiptum einstaklinga
ogþjóða,’ gæfi lífinu nýtt giidi
— umskapi það. Ef þjóðirnar
vildu trúa á boðskap Krists, gætu
þær tekið höndum saman í vináttu
og samúð, þá hyrfi hatrið og tor-
tryggnin -og hvítir menn og svart-
ir og gulir myndu þá sameinast
í nýjum heimi.
Mirjam syngur nokkur lög á
eftir ræðu Buttlers og að síðústu
fór hann með stutta kvöldbæn.
Þau, sem þarna voru þetta
kvöld, munu aldrei gleyma því.
i FERÐAHANDBÚKINNI ERII
jfeALUR KAUPSTAÐIR OG
KAUPTÚN Á LANDINU^
Söngur Gyðingastúlfcunnar mun
óma fyrir eyrum þeirra og varpa
ljósi á leið þeirra.
Sam gamli heldur áfram að vera
eitfchvað undarlegur innra með
sér. Hann er farinn að halda að
eittlhvað meira en lítið sé bogið
við hans innri mann. Gamli mað-
urinn á í miklu sálarstríði, vill
ekki láta neinn vita um kvöl sína,
en getur þó ekki verið einn.
Söngurinn og það, sem sagt var
inni í stofunni, brýzt um í sál
hans og gefur honum engan friB.
Ohrist ráðsmaður kem-ur honum
til hjálpar. Enginn veit, hvað
þeim fer í milli, en Buttler er
sóttur og síðan fara þeir allir inn
í stofu. Þar sitja þau Mirjam og
Georg enn þá.
Það er mikill fögnuður á himni
og jörðu yfir einum syndara, sem
bætir ráð si-tt. — Mirjam dró
hann að ljósinu með söng sínum.
Dagarnir liða hver af öðrum í
undunsamlegum friði og ró.
Georg verður að skrep-pa til borg
arinnar við og við í þágu fyrir-
tækisins, en hann var aldrei lengi
í burfcu. Það er svo margt, sem
dregur hann heim aftur um þessar
mundir. <
Fljótt berst það út um nágrenn-
ið, að Gyðingastúlka sé gestkom-
andi á heimili Buttlers. Fólk veit,
að hún hefir yndislega söngrödd
og að hún sé vön að syngja fyrir
heimilisfólkið á kvöldin. Það er
altalað, dð aldrei hafi annar e-ins
söngur neyrzt þar um slóðir, —
svo hríf-andi og unaðslegur. Mönn
um er tíðrætt um g-uðnækniss'fcund-
irnar, sem fram fara á h-eimilinu
á kvöldin, jafnhliða söngnum.
Margir koma til þess að taka
þátt í þessum samkomum, mest
vegna söngsins í fyrstunni. En
þeim fer sífjölgandi, sem einnig
taka þátt í g-uð-ræknisstundunum.
Feffgarnir vaka oft fram á n-ætur
í samtali við raunamætt og leit-
andj fólk, sem þeir reyna að leiða
á veginn til Krists. —
ÚTVARPIÐ
‘SSMÆUKVARDA. A PLASTHÚBUÐUM ;
PAPPlR OG PREHTADILJOSIIM 061
LÆSIIEGIIM LITUM, MEÐ 2,600«
Sjg STABA NÖFNIIM l
Laugardagur 19. ágúst.
7.00 Morgunútvarp. 12.00 Hádegis
útvarp.
13.00 Óskalög
sjúklinga.
Sigríður Sigurðardóttir kynnir.
15.00 Fréttir 15.10 Laugardags-
lögin 16.30 Veðurfregnir. Á nót
um æskunnar. Dóra Ingvadóttir
og Pétur Steingrímsson kynna
nýjustu dægurlögin 17.00 Frétt
ir. Þetta vii ég heyra. Þorsteinn
Þorsteinsson verkfræðinemi vel
ur sér hljómplötur 18.00 Söngv
ar í léttum tón: 18.20 Tilk. 19.45
Veðurf-regnir 19.00 Fréttir. 19.
20 Tii-k. 19.30 Gömul danslög 20.
00 Daglegt líf. Árni Gunnarsson
fréttamaður sér um þáttinn. 20.
30 Frá afmælistónleikum Lúðra
sveitar Reykjavíkur í Háskólabiói
21 mai s 1 Stjórnandi: Páll P
Pálsson. 21.00 Staldrað við í
New York. Inga Huld Hákonar
dóttir segir frá borginni og kynn
ir tónlist þaðan 22,00 Píanó-dú-
ettar Duke Ellington og Billy
Streyhorn teika 2215 „Gróandi
þjóðlíf“ Fréttamenn: Böðvar Guð
mundsson og Sverrir Hólmars-
son 22 30 Préttir og veðurfregn
ir. Danslög 24.00 Dagskrárlok.