Tíminn - 08.10.1967, Qupperneq 9

SUNNUDA€HJR 8. okt. 1967.
TÍMðNN
70 ára í dag:
Guðrún Narfadóttir
Ég ber ei um haustsirus hag
hiugarvil né gróðalíkur.
Nég að gera oig glaðan dag
gefðu mér, þá er ég ríkur.
Stephan G.
Guðiaug Narfadóttir er fædd í
Haf-narfirði 8. öktóber 1897 og
fyOílir því í dag sjöunda áratug-
inn.
Foreldrar hennar voru Narfi
JÓhannesson, sjómaður og kona
hans Sigríður Þórðardóttir, mikil
sæmdar hjón.
í Hafnarfirði ólst Guðlaug upp
f fcreldraranni og myndarlegum
systkina hópi. En löngu eru nú
liðin bernsku- og æskuórin með
fegurð sinni og yndisleik. horfið
einnig aesikuheimilið hennar, Bali,
þar sem foreldrarnir bjuggu og
undu glaðir við sitt. Það er svo
margt, sem straumar framtíðar-
innar bera á haf út og þarfir
vaxandi bæjarfélags krefjast
nýs skipulags og eira þá sjaldn-
ast til lengdar nokkru því, sem
hindra framgang þess. Lágreist
býli kunna þá stundum að verða
að falla og friðisæll reitur, sem
blúð var að a£ alúð, hverfa und-
ir ný og veglegri mannvirki. Nú
bendir því Guðlaug mér á götur
og húsþök og segir: Sjáðu hér
var Bali!
En líf einstaklingsins nemur
ekki staðar. Og síðan þetta gerð-
ist hefur litla, glaða og tápmikla
Stúlfcan frá Bala skráð með lífi
sí»u og starfi merka og marg-
þætta lífssögu.
Guðlaug giftist 1919 Halldóri
Bachmann, járnsmið, Jónssonar.
Mann sinn missti hún eftir tæp-
lega tveggja ára sambúð frá tveim
börnum. Hún giftist öðru sinni1
árið 1926 Hirti Níelssyni Breið-
fjörð Gíslasonar, ættuðum úr
Breiðafirði, og varð þeim fimm
barna auðið. Þau Guðlaug stund-
uðu búskap í 20 ár, fyrst 3 ár
á Nesj avöllum í Grafningi og síð
an 17 ár í Gaulverjaribæjarhreppi
þar af 15 ár í Dallbæ. Árið 1947
brugðu þau búi og hafa síðan átt
heimili í Reyfcjaivík.
Ætla mætti, að húsfreyjustörf í
bæ og byggð og uppeldi 7 barna
sé ærið starf hverri konu. Og því
fremur þar sem Guðlaug mun
sjaldan eða líklega aldrei hafa
getað leyft sér þann munað að
kaupa sér aðstoð við heimilis-
störfin. En að því rak fyrr en
vænta mátti, að þessi þröngi en
umsvifamikli verkahringur nœgði
á engan hátt starfsþrá og starfs-
getu Guðlaugar Narfadóttur. Hún
var frá unga aldri mjög félags-
lynd kona, svo sem verið hafði
móðir hennar, — sem lét jafnvel
leiða sig blinda síðustu æviárin
á fundi í stúkunni sinni í Hafn-
arfirði, — og hvar sem góður mál
staður sæfcir fram, þar hefur hún
og bosið að leggja fram sitt liö.
Og ekki hafa skort verkefnin þar
frekar en á heimilinu. Hún var í
fyrstu stjóm Verkaibvennafélafs
ins Framtíðarinnar í Hafnarfirði,
formaður frœðslunefndar Gaul-
vexjahæjarhrepps og formaður
hjálparnefndar stúlkna, skipuð af
menntamálaráðherra.
En aðalstörf Guðlaugar á vett-
vangi félagsmálanna hefur hún
unnið að bindindis- og bvenfélags
málum og hvergi af sér dregið
enda hið bezta starfsfús og starf-
hæf í öllu, sem að félatgsmálum
lýtur. Tíu ára gömul fór hún í
barnastúku og hefur síðan verið
templar og löngum sístarfandi.
Hún var umboðsmaður stórtempl-
ars í stúkunni Samtíðinni í Gaul-
verjabæjarhreppi og gæalumaður
barnastúku þar. Þá var hún og
þingtemplar í Þingstúbu Ámes-
þings, líklega eina konan, sem
gjegnt hefur þvi starfi hér á landi.
Mest starf hefur Guðlaug þó lagt
af mörkum í þágu bindindis- og
mannúðamála síðan hún settist að
í Reykjavík og er þar enn ekk-
ert lát á.
Auk - þess, sem hér hefur verið
frá skýrt, átti Guðlaug sæti
í stjórn Áfengisvarnamefndar
kvenna í Reykjavik og Hafnar-
firði í 19 ár, þar af stjórnarfor-
maður í áratug. Er mér kunnugt
um, að þar vann hún mikið starf
og fórnfúst sem ég veit, að fé-
lagssystur hennar kunna vel að
meta.
Þá hefur Guðlaug verið í Á
fengisvarnaráði frá stofnun þess
1954, einn fjögurra þingkjörinna
fulltrúa og hafa leiðir okkar leg-
ið þar saman síðan. Þeir eru fáir
fundirnir í Áfengisvarnaráði í 13
ár, sem Guðlaug hefur ekki mætt
á, ef til vill tveir, varla flleiri en
þrír. Og jafnan kemur hún stund-
víslega, glöð í bragði og með .-í-
kvifcan áhuga. í brjósti. Þekking
hennar á bindindis- og áfengis-
máluim‘ ér mifcil, starfsreynsla
hennar traust. Hún á auðvelt
með að túlka hugsanir sínar og
skoðanir og hefur ætíð gott til
málanna. að leggja.
Sæti Guðlaugar er vel skipað í
Áfengisvarnaróði, og vænti ég
þess að samstarf okkar þar megi
haldast enn um sinn.
Öll árin, sem ráðið hefur starf-
að, hefur Guðlaug gegnt nokkuð
erindrekastörfum á þess vegum.
Hefur hún einkurn starfað meöal
kvenþjóðarinnar, mætt á fundum
og þingum kvennasambanda her
og þar og flutt erindi um áfeng-
isvarnamál. Ég ætla að ekki sé
ofsagt að þetta starf hennar hafi
borið góðan árangur.
Eins og þessi frásögn sýnir,
hefur Guðlaug Narfadóttir víða
komið við sögu bæði sem hús-
freyja og þátttafcandi í félagsmála
störfum ýmiss konar.
Lífssaga hennar er orðin marg
þætt og harla viðburðarálk. En
þegar upp eru talin helztu störf-
in, sem Guðlaugu hafa verið fal-
in í félagslífinu og bent á verka
hring hennar sem eiginkonu og
móður, má það ekfci gleymast
með hvaða hugarfari hún hefur
gengið að verki.
Margir þebkja Guðlaugu og
enn fleiri eiga við hana erindi.
Það eru ekki sizt þeir, sem eiga
um sárt að binda vegna áfengis-
ins, annað hvort sjálfir eða vin-
ir þeirra, og leita þá liðveizlu
þeirra, sem þekkja eða treysta
bezt. Sporin, sem Guðlaug hefur
stigið fyrir þetta harmkvælafólk,
verða ekki talin, né heldur tím-
inn og alúðin, er það kostar að
reyna að leysa þessi erfiðu vanda
mál. En allt er það heldur ekki
eftirtalið.
Guðlaug hefur aldrei hvitmiðað
líf sitt við gróðalíkur, og víl og
vai er fjarri huga hennar. Mér
finnast orð Klettafjallaskálds-
ins eins og út úr hjarta hennar
gripin:
Nóg að gera og glaðan dag
gefðu mér, þá er ég ríkur.
Eg flyt afmælisbarninu árnaðar
kveðjur og þakkir Áfengisvarna-
ráðs á merkisdegi í lífi hennar.
Og þá ósk veit ég að mér er
óhætt að bera fram í nafni bind-
indishreyfingarinnar á íslandi, að
hún megi, meðan kraftur og fjör
endist, öðlast í rífcum mæli þá
auðlegð að hafa „nóg að gera.“
Guðlaugu verður að hitta í dag
kl. 3—6 í veitingaisal Læknahúss-
ins (Domus Medica) við Egils-
götu.
Kristinn Stcfánsson.
í vor fóru konur í Félagi Fram
sóknarkvenna í Reykjavík í
skemmtiferð austur að Laugar-
vatni. Staðn,æmzt var við hellana
á Laugardalsvöllum og svipazt
um. Svo tylltum við obkur í brekk
una sunnan við hellismunnann
og Guðlaug Narfadóttir fjutti
ljósa og lifandi frásögn af !fjöl-
slcyldunni, sem eitt ^inn bjó1 sér
heimili í hellunum og háði þar
harða lífsbaráttu um skeið. Marg-
ar fleiri frásagnir flutti Guðlaug
Okkur í þessari ferð, ýmist byggð
ar á eigin reynslu eða fengnar
úr sjóði genginna kynslóða.
Fró því að kynni tókust með
okkur Guðlaugu, hefur frásagn-
argáfa hennar og margháttaður
fróðleikur, sem hún kann vel að
miðla pðrum, laðað mig hvað
mesf að henni. Fyrir hennar tii-
sti'lli hef ég fræðzt um menn og
málefni, bæði af því að lesa og
hlusta á frásagnir hcnnar, því
Guðlaug kann ekki síður að tjá
sig í rituðu en mæltu máli, og
hún er prýðilega hagmælt.
Vart er þó ofmælt, að ekki
hafi sá tími alitaf verið mikiill,
sem Guðlaiug hafði aflögu frá
dagsins önn, ti'l að þroska þessa
sérgófu sína. Hún á margar
skemmtilegar endurminningar
frá bernsku- og æskuórum sin-
um í Hafnarfirði og frá sveita-
dvöl og kaupavinnu sunnan lands
og norðan, en görnul hefur hún
varla verið, þegar hún fór að taka
hendi til verks, bæði heima og
heiman.
Rösklega tvítug giftist hún
Halldóri járnsmið Bachmann, en
missti hann eftir tæpra tveggja
ára sambúð og var þá vanfær að
öðru barni sínu. Getur hver
einn getið sér til um, hve létt
voru kjör ungrar ekkju með
böm á framfæri á þeim árum.
■Sex árum eftir andilát Halldórs,
giftist Guðlaug Hirti Nielssyni,
og bjuggu þau fyrst að Nesja
völlum í Grafningi, síðan á bveim
ur stöðum í Gaulverjabæ, en
fluttu til Reykjavíkur fyrir tutt-
ugu árum.
| Jáfnah hefúr. Guðlaúg skyggnzt
rjlengra en í búr og bæjardyr,
hvort sem hún hefur átt heimili
í sveit eða bæ og jafnvel meðan
börn hennar voru í bernsku, tók
hún virkan þátt í ýmsum félags-
málurn og má ótrúlegt heita,
hve miklu starfi hún hefur get-
að afkastað. Einna óspörust hef-
ur hún verið á krafta sína i
Iþjónustu bindindishreyfingarinn-
ar. Hefur hún átt sæti í Áfengis-
varnarráði og Áfengisvarnar-
nefnd kvenna og lengi gegnt þar
formennsku og annast hjálpar-
starf á vegum nefndarinnar. Ekki
mun hún hafa lagt í vana sinn
að dómfella með hörðum orðum
þá, sem til hennar hafa leitað
með vandamál sín og sinna, held-
ur leitað úrræða til að styðja þá
og styrkja. Hún hefur einnig
skipað formennsku um mörg ár
d nefnd, sem menntamálaráðu-
neytið skipaði til að aðstoða ungl
ingsstúlkur, sem óskað hefur ver-
ið að vista á skólum og fóstur-
heimilum hérlendis og erlendis.
í mörg ár hefur Guðlaug verið
í stjórn Félags Framsóknar-
kvenna og einkum gegnt ritara-
störfum með sérstakri prýði. í
Styrktarfélagi vangefinna er hún
ógætur liðsmaður og innan Kven
félagasamfoands íslands hefur hún
margt gott til mála lagt. Um önn
ur félagsstörf hennar er mér síð-
ur bunnugt, því að það er á þess-
um vettvangi, sem leiðir okkar
hafa legið saman.
Jafnan hetfur mér virzt Guð-
laug vera kona skapheit, við-
kvæm og tilfinningarík. Mótlæti
og lífsharmur leggst þyngra á
fólk með þeirri skapgerð en þá,
sem með bæruleysi geta leitt hjá
sér vandamál einstaMinganna og
samfélagsins. En henni hetfur þá
lika gefizt á móti spaugskyn, glað
lyndi og eiginleikinn að blanda
hiklaust geði við sína samferða-
menn.
Með linum þessum árna ég
Guðlaugu velfarnaðar á sjötugs-
atfmælinu, þakka henni viðkynn-
inguna og þann góða skerf, sem
hún hefur lagt til framgangs þeim
máletfnum, sem við hötfum starf-
að saman að.
Sigríður Thorlacius.
trcjlofunarhringar
Fljót afgreiSsla.
Sendum gegr» póstkröfu.
Guðm. Þorsteinsson
gullsmiður.
Bankastræfi 12.
og.
HAPPDRÆTTI HASKOLA ISLANDS
' Á þriðiudag verður dregið í 10. flokki
2.400 vinningar að fjárhæð kr. 6.900.000,00
Á morgun eru seinustu forvöð að endurnýja
Happdrætti Háskóla ísiands
10. flokkur.
2 á 500.000 kr.
3 á 100.000 —
112 á 10.000 —
320 a 5.000 —
1.960 á 1.500 —
Aukavinningar:
4 á 10.000 kr.
2.400
1.000.000,00
200.000,00
1.120.000,00
1.600.000,00
2.940.000,00
40.000 kr.
6.900.000,00