Alþýðublaðið - 21.12.1988, Blaðsíða 6

6
Miðvikudagur 21. desember 1988
A Biblíuslóðum
ÞAR
FLÍS
um jólin
REYNA MENN AO
IIR KROSSINUM
Rætt við Magnús
Oddsson markaðs-
stjóra Arnarflugs
um jólahald í út-
löndum, áramót á
fimm stjörnu
hótelum, áhuga ís-
lendinga á Amster-
dam — eiginlega
um allt nema
rekstur Arnarflugs,
enda eru að koma
jól.
EftirÖnnu Kristine Magnúsdóttur
Mynd Magnús Reynir.
Það eru ekki allir íslendingar
önnum kafnir þessa stundina
við að hugsa um hvað þurfi
að kaupa mikið af rauðkáli
eða jólaöli, hvað sé hægt að
gefa ömmu í jólagjöf eða
hvort það sé ekki örugglega
of seint að leigja sér teppa-
vél. Margir hafa þegar pakkað
inn öllum jólagjöfum jafn-
framt þvl að pakka niður (
ferðatösku og eru á leiðinni
til útlanda. Sumir ætla í sól-
arlandaferð, aðrir I skíðaferð
og enn aðrir á Biblluslóðir.
Þeir sem aldrei hafa farið (
slikar jólaferðir furða sig oft
á þvi að ferðalangarnir geti
hugsað sér að eyða jólunum
á öðrum stað en íslandi.
Magnús Oddsson mark-
aðsstjóri hjá Arnarflugi þekk-
ir vel hvernig það er að eyða
jólunum í útlöndum. Hann
hefur haldiö jól og áramót í
átta mismunandi löndum og
segir hver jól hafa verið sér-
stök og eftirminnileg:
PÓSTKORTAJÓL
„Það er auðvelt að aðlaga
sig breyttu jólahaldi og menn
halda jól eins og þau gerast
á þeim stað sem dvalið er á.
Samt er það svo að flestum
finnst eitthvað ákveðið verða
að vera til staðar svo það séu
alvöru jól, svokölluð póst-
kortajól. Póstkortajól eru til
dæmis ekki það aö sitja við
sundlaugarbarm i sólskini á
Kanaríeyjum og póstkortajól
eru heldur ekki það að
standa við fæðingarkirkjuna í
Betlehem með byssumenn á
þakinu. Raunverulegustu
póstkortajól sem ég hef upp-
lifaö voru í litlu, austurrisku
þorpi þar sem ég var um jólin
1974. Þegar ég horfði yfir
þorpið, snjóinn og þorpskirkj-
una og heyrði bjölluhljóm frá
sleðum skildi ég vel hvernig
„Heims um ból“ varð til.
Þarna ríkti algjör kyrrð sem
ekkert rauf nema bjölluhljóm-
urinn.“
Magnús segir sérstakt að
hafa kynnst jólum í átta lönd-
um og sjá hversu ólikir siðir
eru í hverju landi. Hann segir
Danina líkasta okkur „enda
hugsa þeir mest um að borða
yfir jólin!“. Þau jól sem hvað
ólíkust voru (slenskum jólum
voru að mati Magnúsar jólin
á Kanarfeyjum og á Spáni:
„Að vera í Betlehem á að-
fangadagskvöld er mjög ólíkt
öllu öðru og það kom mér á
óvart hvernig það er að upp-
lifa jólin þar“ segir hann.
„Þar eru kristnir menn, mest
pílagrlmar, sem þangað koma
til að upplifa hátiðleikann og
taka þátt í kristnum jólum.
Allt í kring eru svo gyðingarn-
ir sem að sjálfsögðu halda
engin jól, og þeir umkringja
ferðafólkið í þeim tilgangi
einum að selja þeim minja-
gripi, til dæmis flís úr kross-
inum... Inn í þetta samfélag
blandast arabar sem eru
múhammeðstrúar þannig aö
það er mjög sérstakt að
halda kristin jól í slíku um-
hverfi. Samt sem áður finna
menn mjög mikið fyrir jólun-
um á þessum stað.“
Að sögn Magnúsar hefur
sú breyting orðið einna helst
á jólaferðum íslendinga á
siðastliðnum fimmtán árum,
að þá var aðallega farið til
Kanaríeyja I jólaferðir, en
núna skiptast ferðirnar að
mestu niður á þrjá staði.
„Fólk fer ýmist f sólarlanda-
ferð, skíðaferð eða á Bibliu-
slóðir. Kanaríeyjar eru vin-
sæll ferðamannastaður um
þetta leyti, sem og Sviss og
Austurríki en það hefur líka
færst. í vöxt að fólk kaupi
sinar eigin ferðir og fer þá á
fjarlægari staði.“
,,ÁÆTLUNARFLUG“ TIL YFIR
100 STAÐA
Magnús segir þá hjá Arnar-
flugi oft hafa á orði, bæöi í
gamni og alvöru, aö Arnar-
flug bjóði áætlunarflug frá ís-
landi til rúmlega 100 staöa:
„Þegar Arnarflug hóf áætlun-
arflug fyrir sex árum var fljót-
lega ákveðið að reyna að
halda uppi heilsársflugi til
meginlandsins. Eini staður-
inn sem raunverulega kom
þar til greina var Amsterdam,
ekki aðeins vegna farþega-
flugs heldur einnig vöruflutn-
inga. Þá fór af stað hér á
landi Hollandskynning og
smám saman varö Amster-
dam þekkt borg meöal ís-
lendinga. Við byrjuðum með
tvær ferðir í viku en núna er
daglegt flug þangað. Þessi
þróun gerðist nokkurn veginn
á þeim tíma sem við höfðum
áætlað og með þeim hraða
sem við höfðum reiknaö
meö.“
Magnús segir íslendinga
hafa tekið þessari nýjung vel
á sínum tíma og því hafi Arn-
arflug fljótlega tekið ákvörð-
un um að opna fleiri borgir
fyrir íslendingum. Samhliða
Amsterdam fluginu hafði
Arnarflug haldið uppi áætl-
unarflugi til Zurich og Duss-
eldorf á sumrin, en árið 1985
var sótt um leyfi til áætlunar-
flugs til Hamborgar. „Þangað
byrjaöi Arnarflug með ferðir
vorið 1986 og þangað er flog-
ið tvisvar í viku á veturna en
þrisvar i viku á sumrin. Við-
brögðin við Hamborg voru
jafnvel enn sneggri en við-
brögðin við Amsterdam og
Hamborgarflugið tók fyrr við
sér“ segir Magnús.
Hann segir íslendinga
lengi vel hafa haft ákveðna
„fóbíu" gagnvart meginlandi
Eyrópu, „tungumálafóbíuna":
„íslendingar fóru til Dan-
merkur því þeir höfðu lært
dönsku í skóla og þeir fóru
til Englands af sömu
ástæðu. Fólk var hrætt við
að fara á eigin vegum til
meginlandsins og sótti helst
i slíkar ferðir ef fararstjóri var
með. Núna hefur það gerst
bæði hér og á meginlandinu
að menntun hefur orðið æ
meiri og flestir geta talað
saman á ensku."
Þessir rúmlega hundrað
áætlunarstaðir Arnarflugs
sem nefndir voru áðan koma
inn í myndina á þann hátt að
samhliða áætlunarfluginu
hefur Arnarflug byggt upp
það sem þeir kalla ‘alheims-
kerfi1: „Við gerum okkur grein
fyrir að við munum aldrei
fljúga nema til fárra staða
héðan frá íslandi, en til að
geta boðið íslendingum ferð-
ir til allra mögulegra staða
höfum við átt mjög ánægju-
leg samskipti við KLM i
Amsterdam. Við höfum gert
góða samninga við þá um
áframfargjöld um allan heim,
en KLM flýgur til 130 borga.
Samvinna Arnarflugs og KLM
er það mikil að f sumar opn-
uðum við sameiginlega sölu-
skrifstofu hér í Reykjavík þar
sem við seljum þessar áfram-
ferðir.“
HEIMURINN TALAR EKKI
H0LLENSKU
Magnús starfaði hjá Arnar-
flugi í Amsterdam í tvö ár og
þegar hann er spurður hvers
vegna borgin sé jafn vinsæl
og raun ber vitni svarar hann:
„Ég hef oft velt því fyrir mér
hvað hafi gert Amsterdam
jafn áhugaverða i augum ís-
lendinga og reynslan sýnir.
Ég held það sé ekki til neitt
eitt svar við því. Amsterdam
er mjög sérstök borg og
Hollendingar eru sérstök
þjóð. Þessi þjóð hefur lifað á
viðskiptum og samgöngum
við fjarlæg lönd í aldir og
mín skoðun er sú að í
Amsterdam sé hægt að kom-
ast í kynni við veröldina í
hnotskurn. Þar eru veitinga-
staðir sem bjóða upp á mat