Tíminn - 16.01.1968, Blaðsíða 14

14
M O R Ð
Framhald af bls. 3.
hver ódæðið hcfur framið, þrátt
fyrir ítarlega rannsókn málsins.
Martoús heitinn hafði um no'kk-
urt árabil haft bandarískan ríkis
borgararétt. Hann var lengi í
förum, en stondaði nám við Page
íNavlgation Sehool í New Orleans
til að öðlast bandarísk skipstjórn
arréttindi.
Lítið er vitað um, hvernig þessi
hönmulegi atburður átti sér stað.
Svo sem fyrr segir fannst Markús
fyrir utan heimili sitt, en verkn
aðurinn mun hafa verið framinn
spölkorn frá, því að lögreglan
rakti blóðslóðina til tjarnar
skammt frá staðnum þar sem
Markús heitdnn fannst. Ekkert
bendir til þess að hann hafi lent
í handalögmálum, né heldur að um
rán hafi verið að ræða, því engu
fémætu hafði verið stolið af Mark
úsi.
Fjöilskyldu Markúsar heitins
banst í dag s'keyti frá sendiherra
íslands í Bandaríkjunum, Pétri
Thorsteinsson, og var henni tjáð,
að líkið hefði verið brennt og
askan yrði send heim bráðlega.
Einnig kom þar fram, að rannsókn
málsins hefið ekkert leitt í ljós.
Markús Sigurjónsson var 58 ára
gamall. Hann var ókvæntur.
HEFJA RÓÐRA
Framhald af bls. 1
flotans. Athugun þessi hefur
byggzt á rekstrarreikningurn
Mta, sem fyrir hendi eru hjá
Reikningaskrifstofu sjávarút-
vegsins, fyrir árið 1966.
Niðurstaða þeirrar athugun-
air leiddi í Ijós, að fiskverðs-
hækkun þyrfti að gefa bátaút-
gerðinni auknar tekjur um
kr. 256 millj. á árinu 1968,
miðað við sama afla og 1966, til
að meðalibátur hefði tekjur fyr
ir kostnaði að meðtöldum fyrn
ingum.
Á grundvelli þess, að ríkis-
stjórnin hefur gefið loforð um
að beita sér fyrir, að bátaflot
anum verði bættur hluti af
kostnaðarauka vegna gsngis-
breytingarinnar á annan hótt
en með fiskverði, hefi ég gert
tillögu um 14% hækkun á
fiskverði.
í tilefni þess, sem segir í
greinargerð fulltrúa sjómanna
um ástæður fyrir því, að við
höfðum ekki samstöðu í yíir
nefndinni, vil ég taka fram,
að fu'ltnúi sjómanna vildi ekki
viðurkenna þörf útgerðarinnar
,fyrir séirstakar bætur fyrir
kostnaðarauka vegna gengis-
breytingarinnar, og vildi sam
þykkja fiskverð, sem skapaði
bátaútveginum mun lakari
grundvöll en þann, sem nú
hefur verið ákveðinn með úr
skurði oddamanns' og loforði
ríkisstjórnar um að beita sér
fyrir sérstökum ráðstöfunum
að auki til að, bæta útveginum
kostnaðarauka vegna gengis-
breytingarinniar.<‘
Framhaldsaðalfundur Lands
samibands ísl. útvegsmanna var
haldinn að Hótel Sögu s. 1.
sunnudag.
Fundurinn fjallaði um fisk
verð, sem ákveðið hafði verið
um hádegi á sunnudaginn í yf
irnefnd Verðlagsráðs sjávar
útyegsins.
í tilefni af fiskverðsiákvörð
uninni samþykkti fundurinn svo
hljóðandi tillögu:
_ „Framihaldsaðalfuindur L.f.
Ú., haldinn í Reykjavík 14.
janúair 1968 lítur svo á, að
nauðsynlegt sé, að útgerðinni
sé með ákvörðun fiskverðs skap
aður sá rekstrargrundvöllur, að
hægt sé að standa undir öllum
kostnaði að meðtöldum aí-
skriftum.
Fundurinn telur, að nokkuð
vanti á, að með því fiskverði,
sem nú hefur verið úrskurðað
af oddamanni yfirmefndar Verð
lagsráðs sjávarútvegsins fáist
þessu framgengt.
En með tilliti til þess, að
við almenna erfiðleika er að
fiást í þjóðfélaginu, ályktar
fundurinn, að þrátt fyrir þetta
verði útvegsmenn að una þess
um úrskurði með hliðsjón af
loforði ríkisstjómarinnar um
að hún muni beita séir fyrir
sérstökum ráðstöfunum að
auki vegna útgerðarinmar, og
samiþykkir fundurinn því, að
róðrar geti hafizt.“
Tiilagan var samþykkt með
387 atkvæðum gegn 65. Mætt-
ir voiru fulltrúar frá öllum sam
bandsfélögum. Fulltrúar Fé-
lags ísl. bo'tnvörpuskipaeig-
enda tóku ekki þátt í atkvæða
greiðslunni þar eð róðrar-
bann, sem ákveðið var af aðal
fundi 9. des. s. 1., tók ekki til
togaranna.
VILDU 20%
Framhald af bls. 1.
þær aðstæður, sem nú eru,
ísvo breytilegar, sem þessar
vinnslustöðvar eru, að stærð,
búnaði og aðstöðu til að fá
nauðsynlegt hráefni til eðli-
legrar starfsemi. Tillögu mína
ber því ekki að skoða, sem á-
lit mitt á því, hvað fiskvinnslu
stöðvamar geti greitt fyrir fisk
inn.
Hins vegar tel ég, að fisk-
TÍMINN
verð það er ég legg til að
ákveðið verði nú sé lágmark
þess, sem geri vélbátaútvegin
um fært að starfa eðlilega,
jafnframt því að sjómenn, sem
við veiðarnar starfa, geti haft
þær tekjur að viðunandi geti
talizt og yfirleitt gefið kost
á sér, til að stunda þá atvinnu.
Er það atriði um brýna þörf
sjómanna sem að fiskveiðum
starfa fyrir þessa hækkun á
fi'skverði til skipta m. a. vel
staðfestar í skýrslu sem fyrir
liggur um meðaltekjur sjó-
manna- á vetrarvertíðum und
anfarinna vertíða, er sýna að
aflahlutir þeirra hafa stöðugt
farið lækkandi miðað við með
al tekjur annarra laumþega.
Tel ég að meðaltekjur háseta
við fiskveiðar þoli ekki einu
sinni samanburð við hina allra
tekjulægstu.
Til að skýra það nýmæli, að
ég og fulltrúi útgerðarmanna
í yfirnefndinmi gátom ekki nú,
eins og áður, átt samleið um
störf í nefndinni og tillögu-
gerð, stafar af því að forusta
menn Landssambands íslenzkra
útvegsmanan hafa borið fram
og kunngert opinberlega kröf-
ur sínar um að mikill hluti af
væntanlegri hækkuin á fisk
verði, verði látið ganga til
útgerðarmanna að þessu sinni,
umfram það, sem sjómenn fái
til skipta í sinn hlut, þrátt fyr
ir, að skýr ákvæði eru í öll
um saminingum milli sjómanna
og útgerðarmanna um að sjó
menn skuli ávallt fá sama verð
fyrir aflahlut sinn, eins og út
gerðarmaður fær hverju sinni.
Fulltrúi útgerðarmanna í yf-
innefndinni, fór ekki dult með
það í nefndinni, að hann fylgdi
fram þessum kröfum umbjóð
enda sinna. Hafa samtök út-
gerðarmanna þannig afbeðið
sig samfylgd sjómanna um
verðlagningu fiskaflans, a. m.
k. að þessu sinni.
Varðandi einhliða úrskurð
oddamanns um fiskverðið nú
get ég ekki gert annað en
mótmælt harðlega þeirri máls
meðferð á svo vandasömu máli
og sem varðar miklu um af-
komu fjölda manns. Að öðru
leyti vísa ég frekari svörum
við úrskurðinum til þeirra fé-
lagssamtaka, sem haia kjörið
mig til að starfa í yfirnefnd
Verðlagsráðsins.
I Þ R Ó T T I R
í hálfleik hafði KR yfir 34:27,
en ÍR tókst að jafna, 36:36 og ná
síðan forystu, 41:36. Á endasprett
inum voru KR-ingar hins vegar
sterkari og unnnu með 10 stiga
mun, eins og fyrr segir.
FISKKAUPMENN
Framhald af bls. 1
árið 1908 þrátt fyrir gengis-
fellinguna, heldur en hann
gerði 1966, en markaðshortoir
eru þar mjög ótryggar og allt
útlit er fyrir að verðlag fari
þar ’ækkandi urn !eið og aukið
fiskmagn berst inn á þan.n
markað. ÞaS virðist híns vegar
óhjákvæmileg aíleiðing þeirr
ar sölutregðu og þess lága
verðs, er nú einkennir Evrópu
markaðinn.
D. Hið mikla verðfall á fiski
mjöli og lýsi hefur valdið stör
felldri verðlækkun á því hrá-
efni, er fiskvinnslustöðvarnar
selja til fiskmjölsverksmiðj-
anna og lýsisbræðslanna. Sér
staklega kemur þessi verð
lækkun á fiskúrgangi illa nið
ur á karfafrystingunni, en um
eða yfir 70% af því hráefni
fer til mjölvipnslu, þar er karfa
flakið er svo smár hluti af ó-
slægðum fiski.
E. Á síðastliðnu ári lokaðist
aðal skreiðarmarkaður okkar
í Afríku vegna borgarastyrjald
ar í Nigeríu og engar horfur
eru á opnun hans náinni fram
tíð.
Birgðir af Afrikuskreið hjá
okkur og Norðmönnum voru
meiri um s. 1. áramót, en nem
ur árssölu til Afríku, svo að
litlar likur eru á sölu Afríku
skreiðar framleiddri 1968 fyrr
en einihvern tíma á árinu 1969
eða s'íðar.
Gera verður því ráð fyrir lít
illi framleiðsilu Afríkuskreiðar
á þessu ári og miklum erfið-
leikum á sölu þess magns, er
framleiðendur kynnu að neyð
ast til að firamleiða.
F. Vegna verðfalls frystra
fiskafurða og lokunar hins
stóra skreiðarmarkaðar í Nig-
eriu má gera ráð fyrir mjög
aukinni framleiðslu á saltfiski,
bæði hérlendis og einnig er-
lendis hjá þeim þjóðum, er
keppt hafa við okkur á skreið
ar- og saltfiskmörkuðunum að
undanförnu. Slíkt veldur vax
andi söluerfiðleikum og í kjöl
far þeirra lækkandi verðum.
G. Grundvallað á framan-
sögðu er ekki hægt að gera
ráð fyrir því, að gengisbreyting
in vegi þyngra heldur en til
jöfnunar á þeim verðlækkun-
um, sem þegar eru fram komn
ar síðan 1,966 og reikna má
með við rikjandi horfur á fisk
mörkuðunum.
Fiskvinnslan er því tilneydd
til iþess að leita leiðréttingar á
rekstrartapi sínu í þeirri verð
lagningu er nú f©r fram á hrá
efninu, og óska eftir verðlækk
un þess er jafngildi eftirfar-
andi kostnaðarliðum.
1. Því rekstrartapi, sem enn
þá felst í rekstrargru ndvelli
þeim, er samlþykktur var 1966.
2. Þeirri hækkun rekstrar-
kostnaðar, er átt hefur sér
stað á milli áranna 1906 og
1967.
3. Þeirri kostnaðar hækkun,
er leiðir af gengisfellingunni.
4. Því aukna tapi í rekstri,
er leiðir af niðurfellingu hag
ræðingarfjár til hraðfrystihús
anna og þeim greiðslum, er áð
ur voru samþykktar til skreið
ar og saltfiskvinnslu."
I Þ R 0 T T I R
Framhald at bls 12
um að jafna, þrátt fyrir ógrynni
teekifæri. Markvarzla Finniboga
var frábær og hann var sú hindr-
un, sem Haukum tékst ekki að
yfirstíga. Þá var leikur Hermanns
Gunnarssonar mjög góður og var
'hann. ásamt Finnboga, beztur hjá
yal. Mörk Vals: Hermann og
Ágúst 5 hvor, Bergur 4, Stefán
S., Stefán B., Sigurður D.. Jón K.
og Gunnsteinn 2 hver. Bjarni 1.
Þetta var bezti leikur Hauka
í mótinu til þessa, en það nægði
þeim þó ekki. Mörk Hauka: Við-
ar og Sigurður Jóakimsson 5 hvor,
Þórarinn 4, Þórður og Stefán 3
hvor, Sturla 1
Óli P. Ólsen dæmdi mjög vel.
I Þ R ó T T I R
3, Pétor 2, Arnar og Guðjóp eitt
hvor.
Þessi meðftrð, sem Víkings-
liðið hlaut á sunnudagin-n, hlýtur
að vera þungt áfall fyrir liðið,
sem gerði jafntefli við FH í fyrsta
leik mótsins. En á það hefur verið
bent fyrr — og margítrekað —
að varasamt er að byggja of mikið
á getu eins eða tveggja manna.
Mörk Víkings: Jón 5 (öll í síðari
hálfleik), Páll 3. Rósmundur og
Rúnar 2 hvor og Einar M. 1.
Valur Benediktsson átti rólegan
dag og var leikurinn auðdæmdur.
HANDTEKINN
Framhald af bls. 16.
hald. í dag var maðurinn sendur
til ísafjarðar og síðari hluta dags
flaug Njörður Snæhólm, rann
sóknarlögreglumaður, vestur og
kom maðurinn með honum til
baka í flugvélinni.
Yfirheyrsluir í máli hans hafa
ÞRIÐJUDAGUR 16. janúar 1968.
enn ekki farið fram. en hefjast
seninilega á morgun, þriðjudag.
Danska lögreglan hefur ekki farið
fram á að maðurinn verði fram
seldur, enda mun það fráleitt að
íslenzk yfirvöld framselji íslenzk
an ríkisborgara, þótt hann hafi
brotið af sér erlandis. Hins vpc
ar er líklegt að maðuirinn verði
dæmdur hér, ef hann játar sekt
sína eða hann reynist sannur að
sök.
MENN TÝNDIR
Framhald af bls. 16.
að honum og tóku 50 manns þátt
í henni. Voru það Hjálparsveit
skáta í Hafnarfirði og Hjálpar-
sveit Fisikakletts. Leitað var
'beggja vegna fjarðarins og einn-
ig tók þyrla þátt í leitinni, sem
enn hefur engan árangur borið.
UMFERÐARMÁL
Framhaio ai ois 9.
ar hafa orðið fyrir gífurlegu tjóni.
Ef af umferðarbreytingu verður
hér þá hlýtor ökuhraði hér að
verða takmarkaður með tilliti til
þess, og að sjálfsögðu þá mikið
meira en í Svíþjóð vegna hins ó-
fullkomna vegakerfis sem við eig
um við að búa.
Hvað munu þeir segja sem
þu-rfa að ferðast með langíerða
bifreiðum, ef þeir þurfa að vera
þriðjungi til helmingi lengur í
hverri ferð eftir breytingu en
áður?
Hvað munu þeir segja sem hafa
vöruflutninga út um land, ef þeir
þurfa þriðjungi til helmingi lengri
tíma til að flytja sama vörumagn
eftir breytingu en áður?
Hvað munu bændur segja, ef
þeir þurfa 5 bila til að flytja
sama mjólkurmagn á jafn löngum
tíma eftir breytingu og þeir þurftu
3 éður.?
Svipað hlýtur að gilda með
flutninga frá mjólkurbúum til
dreifingarstöðva í þéttbýli. Að
sjálfsögðu hlýtur þetta eiinnig að
ko-ma niður á allri landbúnaðar
vöru t.d. kjöti, fóðurvöru og
áburði. Og allri annarri vöru scm
dreift er um landið með bifreið
um.
Hvað munu Reykvíkingar segja,
ef strætisvagnaferðir sem n-ú taka
30 mínútor, taka eftir breytingu
50 jafnvel 60 mínútur? Hvað þarf
þá að fjölga strætisvögnum t.d.
Reykjavikur, Kópavogs og Hafnar
fjarðar mikið til þess að fullnægja
fólksfflutninga þörfinni eftir breyt
ingu?
Frumvarpið um freston og þjóð
aratkvæðagreiðslu er því bæði eðli
legt og sjálfsagt, til þess að fólk
geti sagt til um það, hvort það
vill fá yfir sig illa undirbúna og
algjörlega öþarfa, hættulega og
rándýra umferðabreytingu með
öllu þvl ófyrirsjáanlega sem henni
kann að fylgja.
Hvaða kjósandi mun t. d. trúa
þvi að óreyndu á sinn þingmanin,
að hann verði til þess að neita hon
um um þennan sjálfsagða rétt, án
tillits til þess hvort þingmaðurinn
eða kjósandinn er með eða móti
um-ferðarbreytinigun-ni?
Þannig ætti þjóðaratkvæða
greiðsla hér að geta orðið ráðgef
andi fyrir þingið, alveg eins og
hiún var það á sínum tíma í Sví
þjóð.
Þó er langtu-m eðlilegra að þjóð
aratkvæðagreiðsla fari fram hér
heldur en í Svfiþjóð t. d. vegna
legu landsins sem eylamdi, og
eimnig vegna þess að við eágum
enga sérfræðinga í umferðamál
um.
Ekki skal því heldur trúað að
umrætt frumvarp fái ekki þing
lega meðferð, þvi það yrði sá
smánarplettur á yfirstandandi A1
þingi sem seint mundi af því þveg-
inn.
Reykjavík, 10. jnaúar 1968
Ingvi Guðmundsson,
bifreiðarstjóri á B.S.R.
Daníel Pálsson,
bifreiðarstjóri, Bæjarleiðum.
Innilegar þakkir fyrlr auSsýnda samúS óg vinarhug viS andlát og
útför mannsins míns föSur tengdaföSur og afa,
Kristjáns G. Bjarnasonar
Þingeyri.
Eiginkona, börn, tengdabörn og
barnabörn.
Innilegar þakkir til allra fyrir auðsýnda samúð og vinarhug viS
andlát og útför föður okkar tengdaföður og afa
Stefáns Þorlákssonar
frá Arnardrangi.
Börn, tengdabörn og barnabörn.
Þökkum innilega sýnda samúS og vinarhug við andlát og jarðarför,
Guðmundar Ásmundssonar,
fyrrum bónda á Efra-Apavatni.
Jóhanna Kr. Guðmundsdóttir, Snorri Laxdal Karlsson
Þorsteinn Collin Guðmundsson, Elín Björnsdóttir,
Ásmundur Guðmundsson, Jóhanna Þorkelsdóttir,
Arnheiður Guðmundsdóttir, Geir A. Björnsson,
Ágúst Karl Guðmundsson, Ástríður Hafliðadóttir,
Valur Guðmundsson, Þórdís Skaptadóttir,
Magnús Guðmundsson, Jóhanna Kr. Guðmundsdóttir,
og barnabörn.