Tíminn - 06.02.1968, Síða 14

14
ÞRIÐJUDAGUR 6. febrúar 1968
TÍMINN
ELDHUSINNRETTINGAR
HÚS OG SKIP auglýsir
Frá og með 1. febrúar lækkar verð á öllum okkar
innréttingum í Þýzkalandi. Getum við því boðið
viðskiptavinum okkar áframhaldandi hagstæð við-
skipti. Afgreiðum tafarlaust af lager. Úrvalið ótrú
lega mikið.
HÚS OG SKIP, Laugavegi 11.
+ ______ *
AUGLYSIÐ I TIMANUM
Trúin flytur fiSU. — Við flvfjum allt annað
SENDIBlLASTÖÐIN HF.
BlLSTJÓRARNIR AOSTOÐA
Hjartkær móðir mín, og fósturmóSir,
Laufey Guðmundsdóttir,
Nesvegi 48,
sem andaðist í Landsspítalanum 3. þ. m. verður jarðsungin frá
Fríkirkjunni, fimmtudaginn 8. febrúar kl. 1.30
Jóna Haraldsdóftir, Guðmunda L. Sigvaldadóttir.
Jarðarför konunnar minnar,
Hólmfríðar Sigurðardóttur,
Álfheimum 13,
sem andaðist 1. þ. m. fer fram frá Kapellunni í Fossvogl, fimmtu-
daginn 8. febrúar ki. 13.30.
Fyrir mína hönd, barna og annarra vandamanna.
Leifur Grímsson.
Þökkum af alhug auðsýnda samúð og vinsemd við andlát og útför
eiginkonu, móður, tengdamóður og ömmu,
' Þorbjargar Vilhjálmsdóttur
,frá Öiduhrygg.
Sérstakar þakkir færum við læknum og starfsfólki Fjórðungs-
sjúkrahúsinu Akureyri, sem liknuðu hennl og hjúkruðu í veikind-
um hennar.
Björn Jónsson,
Ásdis Björnsdóttir, Hróðmar Margeirsson
Auður Björnsdóttir, Magnús Stefánsson,
Slgrún Friðriksdóttir, Helgi Björnsson,
Ingibjörg Björnsdóttir, Árni Óskarsson,
barnabörn og aðrir vandamenn.
Innilegar þakkir til ykkar allra, fyrir auðsýnda samúð og vinarhug
við andlát og jarðarför,
Runólfs Þorsteinssonar,
Berustöðum,
sem andaðist 25. jan. s. I.
Anna Stefánsdóttir, börn, tengda- og
barnabörn.
B
Innilegar þakkir færum við öllum þeim, sem með vinarhug og
vlrðingu minntust eiginmanns míns, föður okkar og sonar,
Ólafs Björnssonar,
héraðslæknis.
Sérstakar þakklr færum við stjórn Hellulæknishéraðs.
Katrín Elíasdóttir,
Ingibjörg Ólafsdóttir, Örn Ólafsson,
Elías Ólafsson, Björn Ólafsson,
Jónína Þórhallsdóttir.
Þökkum hjartanlega auðsýnda samúð og vinsemd við fráfall eigin-
manns míns föður, tengdaföður og afa,
Ólafs Finnssonar,
Bergvík, Kjalarnesi.
Jakobína Björnsdóttir, börn, tengdabörn og barnabörn.
HEIÐRÚN II.
Framhald at bls. 1
hlóðst á loftnet og önnur tæki
Óðins s. 1. nótt og var gert við tæk
in á ísafirði í dag.
Kl. 1 í nótt heyrðist síðast í
Heiðrúnu II. Hélt báturinn þá
enn sjó undan Snæfjallaströnd.
Bkki var viðlit fyrir skipverja að
sigla inn á ísafjörð í gær eða nótt
vegna veðurofsa og slæms skyggn
is. Og ekki bætti úr sikúk að radar
og dýptarmælir voru ekki í lagi
og án þeirra siglingartækja var
ógjörningur að leita hafnar í stór
hríð og mitóum sjó.
Strax í birtingu í morgun hófu
bátar frá Bolungaivík og ísafirði
leit að Heiðrúnu II. Tóku alls 12
EldhúsiÖ, sem allar
húsmœöur dreymir um
Hagkvœmni, stilfegurö
og vönduÖ vinna á ó7/u.
Skipuleggjum og
gerum yöur fast
verötilboö.
) t 11 :r i i |~~T —

= Hil'H f»| i
LAUBAVEBI 133 alrnl 117BS

Laugavegi 38,
Skólavörðustíg 13
Útsalan er í
fullum gangi.
Eins og jafnan
áður er stórkost-
verðlækkun á
ýmis konar fatnaði.
Notið tækifærið og
gerið góð kaup.
bátar þátt í leitinni. Var leitað á
sjó fram á kvöld en án árangurs.
Var leitað um Djúp og á Jökul
fjörðum.
Þá hafa björgunarsveitir Slysa-
varnarfélagsiniS gengið á fjörur
frá Ögurhólmum til Öskudals að
vestan og að Rit að norðan. Veður
hefur verið mjög slæimt og færð
erfið. Verða margir leitarmanna
að ganga á skíðum. Þegar leið á
daginn fór veður versnandi og var
saimt leitað fram í myrkur. Leitar
flokkar frá Bolungavíík gengu á
fjörur á Óshlíð og allt að Hnífsda
og eins var leitað fyrir Stigahlíð.
Leitarmenn sem gengu á fjörur
við Óshlíð fundu nnkkra lóðabelgi
sem merlbtir eru Heiðrúnu II.
rekna. Annað hefur enn ekki fund
izt af bátnum.
í birtingu á morgun verður leit
haldið áfram bæði á sjó og landi.
20 FÓRUST
Framhald af bls. 1.
fjiarðar kl. lö í dag. í ísafjarðar-
h'ölfn lágu fimmtán brezkir togar-
ar. Ahaifnir þeirra fjölmenntu á
bryggjuinni sem Óðinn lagðist upp
að. Föiginuðu þeir löndum sínum
og björgunanmiönnum þeirra með
húrrahrópum. Síðan hylltu skip-
brotsmenn skipstjiórann á Óðni og
þökkuðu hionum bjiörgunina.
Fimm skipbrotsmamna eru kaln
ir, og einn þeirra fóittorotinn. Með
al þeirra, sem eru með kalsár, er
skipstjórinn, George Burns, h’aifði
hann einnig hl-otið tauigaáfall.
Særðu mennirnir woru fluttir • á
sjúkraliúsið. Fjöldi manma er nú
á ísafirði og gistirúm fullisetin.
Þeir skipbrotsmanina, sem ekki
vioru filuttir á sjúkrahúsi-ð, dveija
á heimiium og er h'lynnt að þeim
þar.
Ve-ður var ofsalegt. Blztu menn
fyrir vestan lí'kja því við Hala-
veðrið ÍR. febrúar 1025.
Ekki ligigur ljóst fyrdr hiver
var dánarorsök m-annsins um
borð í Notts County, en lík-legast
heifiur hann látizt af vosbúð og
kulda. Véla-rrúm skipsiins var orð
ið fuillt af sjó og enginin hiti var
í skipici-u og er það ástæðam fyrir
að mennin-a kól. Áttu þeir illa
vist í strön-d-uðu skipinu og voru
orðnir vondaufir um bj-örgun,
þegar varðskipsmönn-um tóks-t að
n-á í þá. Hlötf-ðu þeir reynt að
setja út björgumarbáta en voru
búnir að mi-ssa þá ú-t í veðurofs-
ann í morgua.
■Einn af þremur brezkum to-g-
urum, s-em lágu í í-safjarðarhöfn
í gær, sli-tnaði upp og rak upp
í fjöru, skamrnt neðan við ílþrótta
völl-inn. Hann náði-st út á flóðinu
í dag og er óskem-m-dur.
í morg-um semdi enn einn brezk
ur togari út neyðars'keyti, þar
sem hann var staddur vestan við
Færeyjar. Var hann á heimleið
af fslandsmiðum. Fékk sá tog-
ari á si-g sjó og brotn-a-ði al-lur
m-eira og minna ofan sjólínu.
Þrfr brezkir togarar komu fljiót-
lega á vettvanig o-g emmig fœr-
eiyzkt skip. Fylgd-u ski-pin togar-
am-um til Klakksvíkur oig náði
hann þar til h-afnar síðari hluta
dags í dag.
Ross Cleveland er þriðji togar-
ínn frá Hull, sem ferst við ís-
landsstrendur á skömmum tíma.
Hafa þess-i sjósly-s vakið mikla at-
hygli í En'glan-di og reiði í Hiul'l.
Þegar fréttin um skipstapann bár-
ust til H-u.ll í m-orgun flykktuist
kon-ur n iður á bry-ggj-ur og létu
harm sinin og reiði í ljó-si. Ein
kvennanna hrópaði til sjómann-s,
sem var að fara um borð í to-g-
ara: „Þú veizt ekki hvað þeir
gera þér. Þei-m er alveg sama
hvort þú kemur Lifandi til baka
eða ekki“. „Þeir“ eru auðvitað
togaraeigendurnir. Ekkjur þeirra
sjómanna, sem farizt hafa á ís-
landsmiðum síðustu vikurnar sátu
í dag fiund með fulltrúu-m togara-
eigenda og ítrekuðu kröfur u-m
að öryggisráðstaifanir á togu-ruim,
sem veiða á fjariæ-gum miðum,
verði a-ukinar. M-eðal amnaris er
iþ-es-s kraifizt, að loftsk’eytamenn
verði um borð í öilum togurum
og að e-ftirlit m-eð björgun-antæ-kj-
urn verði strangara en nú gerist.
í dag vor-u einni-g lagðar fram
svipaðar kröfur í brezka þinginu.
8000 sjóman-n-skonur og sjómenn
hafa undirritað skjal þess efinis að
öryggi-skröifunnar verði a-uknar.
V-erður það_ s-ent Wil-son forsætis-
ráðh-erra. Á miorgun fer sen-di-
nefnd frá HuM til Lomdon með
skjadið o-g m-unu nefndanmenn
tala við þingmieinn,
MINNING
Framha-ld af bls. 7.
segir í Nýja testamentinu, að „hið
sýnilega er stundlegt, en hið ó-
sýnilega eilíft.“ (II. Kor. IV., IV).
Því að þótt persóna Þórarins skóla
meistara sé horfin okkur, er þess
sízt að vænta, að orðstir hans deyi.
Framangreind orð ritningarinnar
hafa verið gerð að kveðju okkar
stúdentanna vorið 1962 til frú
Margrétar Eiríksdóttur og barna
þeirra Þórarins.
Björn Teitsson.
f
Þórarinn Björnsson
skólameistari.
Hann var án efa einn þeirra
landsins sona, sem þjóðin mátti
hvað sízt við að missa. Og samt
hlaut hann að falla svo skjótt. Enn
er spurt aldargamallar spurning
ar um, hvort „íslands óha-mingju
verði allt að vopni.“
Aðri-r ma-rgir munu minnast Þór
arins sem meistara síns í skóla og
lífi, og frá fyrri tíð en hann tók
við embætti. Ég minnist hans nán
ast sem vegfarandi á förnum vegi.
Og, hvernig sem ég reyni, get ég
ómögulega gert mér nokkra grein
fvrir, h-vers v-e-sna eiginlega við —
alókunn-ugir menn — upphaflega
tókum tal saman á Akureyri einn
fagran vordag á götu úti, fyrir
mörgum ár-um, en það varð til
þ-ess, að við gerðum það æ síðan.
Hitt dylst mér ek'ki, hver ylur og
birta fylgdi þessum manni, og
hv-ersu hún lýsti lang-t fram á veg.
Ég hefí aldrei á minni lifsleið
kynnzt manni, sem af svo knöpp
um og stopulum samfundum veitti
mér jafnimikið og ógleymanlega
gott. Og miestan sóma allra manna
sýndi h-ann mér o-g því hlutverki,
s-em líklega má öðiru fremur telj
ast ævistarf mitt. Slíku er ekki
svo létt að gleyma, og fyrir það
var ég og er honum þa-kkl'átur lífs
og liðnum.
Engi-nn maður hefir sem Þórar
inn Björnsson beinlínis fýlgt mér
alla tíð frá fyrstu kynnum. Af
þessu má ég fyrir mitt leyti
marka, hvað hann mu-ni hafa verið
öðrum, sem fengu að njóta glæstra
persón-utöfra hans oftar og lengur.
Þannig Ijómar um nafn þ-essa
manns, sem bar höfuð og herðar
yfir fle-sta sfna samtíðarmenn —
og óx ævilangt í öllu því, sem eftir
sóknarverðast er, þegar ekki er
talið „í árum, en öldum“, og sfzt
um það hugsað „að alheimta dag-
laun að kvöldum."
Slikum manni sem Þórarni
Björnssyni mun því heimkoman
handan „móðunnar miklu" björt
og skær. Hann endurspeglaði í
lífi og st-arfi þann ljóma æð-stu
mannkosta, sem fegurstan getur.
Andi hans mun lengi svífa yfir
vötnum „hnípinnar þjóðar“ sem
„leiftur um nótt“ og bjaxma óaf-
látanlega „í brjóstum sem að geta
fundið til.“
Guð blessi Þórarinn Björnsson
og allt, sem hann unni og ann, —
alla, sem njóta nú þeirrar lífsfyll-
ingar að trega hann og vildu svo
fegnir mega gná-ta hann úr helju
sem hinn „hvíta og góða ás“.
Baldvin Þ. Kristjánsson. I