Tíminn - 16.02.1968, Blaðsíða 5

(
FÖSTUDAGUR 16. febrúar 1968.
TIMINN
ÍSPEGLITÍMANS
Og hiér sjláum viíS miymd af
„Dýriiiagnum“, hionunn Simoni
Templar — öðru nafini Roger
Mdore. Myndin var tekin á
Luindúnafilugivielli á lauigardag-
inm viar og með ihonum á mynd
inni er ítal'S'ka leikfcanam Ludise
Malttiioli, sem er 30 ára. Þau
voru á leið til New York, þar
siem Roger Moore muin semija
um þaatti sínia fyrir bandariíiskit
sj'áiwanp — og auk þess mun
hemm væinitamtegia gera samning
við bandiamískt 'kviikmynd'afiélag
um a'ðalhluitwerk í krvikmynd.
★
ftailsbi Javikmymdiateik'stjórimin
Miiohelangelte Antanteni fékk
fiyrir sikeimmistu að vita, að
hiomum værd velikomið að kama
til Kína. Það var kímverski
viarnarmálariáðheirranm, siem iliét
þau orð faMa í Pefcimig Review,
að eimi Vesturiandakivdlkmyinda-
teitehjiórimm, sem hamm myindi
gefa leyfi til þess aö geria kvdk
mymid í Kírna væri Antantemi.
Amitonteni var furðu liostinm,
þeigar hanin heyrði þetta, em
Ikvaðst æitlla að íhuiga miáiiið ag
ef til vSM tæki banm ráðhierr-
amm á orðinu. Hiimis vegar hafa
margir orðiið umdrandi á iþess-
um arðum ráðherrans og er
það álit manma, að miargir leik-
stjlórar standi niær því að htetn
ast þeissi heiður. Sérstaktega er
meifmdur Jean Luic Godidard,
sem nýtega hiefur tekið vdð að
gera fcvilkmymd, sem nefmist
Kdmiverska stúllkam.
★
Konur, sem anm'ast tovdk-
mymdate'ifcstj ióm eru ekki á
hivierju str'áá ag þær eru ekki
margar, sem áyiinnia sér frægð,
adlra sízt, þegar þœr eru ektoi
nema tut'tuigu ag þriggjia ára,
eims ag Juliie Oompton. Það
eru etoikd margir, sem enm sem
faomið er kanmast við þetta
nafm, em J.ulliie er um þessar
mundir mjög vimsæl meðal
franskra kvikmyndagagn-
rýmemida, fymk kviikmyndima
Sltrandið, sem hún var leákstjióíri
að og tekin var í Grilkk'landi.
★
í haust hyggst Yves Saimt
Laureint opma verzLum í New
Yomk. Hann á .nú þegar fjiölda
verzLama viðs viegar. um. Frakk-
Lamd og ætlar inman 'Slbamms að
apna búðir í Ziirich, Genf,
Landiom ag Róm.
★
HorremigiLan Twiiggy fékk fyr-
ir mokknu að vita, að hún hefði
gefið út bók. Þegar henmi barst
þessi 'Vitneskijia, fórnaði hún
hiönidum og hrópaði: — Almátt-
uigiur, það vissi ég eklki. Kammski
Jusitin viti eithhiviað um þetta.
Juistin die Viitoneuive er vin-
ur hemmar og umlboðsmaðúr og
þegar tii hamis var lieitað í sam
bandi við bókaútgáfuna kainm-
aðiist hiamm vel við hana. Hamrn
haifði fengið ónefmdan blaða-
manm tii þess að talka samon
bókima, sem er bygigð á nokkr-
um blaðaiviiðbahim við Twiggy,
og Justiin áltovað sjálifur hedtið
á bók'iminii. Það ^kydrii vera
Twiiggy by Twiggy.' Þegar bók-
im toom út bar hiúm hims wegar
baiavert iemgra heiti: Hiow I
pnoibably came aiang on a white
rabbit at the right time and
met tbe smiie and the faoe of
öhie tiger.
★
Hannah Shaw er dóttir leik-
aranmia Rabeirt Shaw og Maa*y
Ura og er aðeim'S tveggijia ára.
Fyrir natokru síðam kom hún
í fyrsta sinm fram sem leilkard
og var það í Leikriti, siem fiutt
var d brezka sjiómvarpið. Leik-
riltið fjaliaði um Lúiter og lék
flaðiir benmar Lúter, en hún átti
að leitoa son bams. Þegar kom-
ið var að hemini með- að flara
mieð hlutverk ' sitt, sa-gði hún
í stað þess, sem hún átti að
segja: — Ég vil ekfci Leiika
strák, ég er sko stelpa.
★
Það er etoki ýkja-langt síðan
kvilkmyndim Bonmie og Cdyde
var frumisýnd. Hún fljaLlar um
'glLæpahjúim Banmie ag Clyde,
• sem uppi vO'ru í Bandaríkjuin-
um um 1-930 og emduðu fetrí'l i
simin með því, að Lögnegtem í s
Lauisiana sikaut þau til bana ®
Ii934. Leikararnir f kvdkmymd-
innd toLæðast auðvi'bað fatnaði,
sem þá var í tizku. Er sú tizka
nú óðuim að ryðja sér til rúms
bæði í Evróipu og Bandaríkjum-
urn..
í h'imum friæga ár.amiótaþœitti
Brigitte Bardiot í franska sjóm
varpiinu. sönig hún simábadiöðu
um Bonnie og Ciyde og auðvit-
að var húm kl'ædd föbum eftir
Bon.nte-Clýdie-tízkunini við það
tækifæcii. Þeibba varð til þess
ad fjiöldinin alur af um.gum
frömsikuim 'stúlkum rulku upp til
handa ag fóta og urðu sér úti
um Silífcan klœðniað, ag Brigiitte
Biardiot sjláLf hefiur gefið þá yf-
iriýsimgu,, að hér efitir myindi
húm ekki gam'ga í mimipilsum.
★
Fyrir nokkru keypti Frtakki
nokkur að nafmii Guy Baboin
Cabucci ilmivatnsvierksmiðjiurn-
ar af baod'arí'skum eigendum
þess fýrdrtjækis. Biga nú Banda
ríkjamemin eirnrni iknvaitmisverk-
smiðjuomi færra í Frafckiandi,
en fljlötaiöng ilmvatmisfyrirtæiki
emu í eiigu Baindiaríkjamamm'a.
Til d'æmis á Old Spioe fyrir-
tækdð fflmivatnisf'yrirtælki þau,
sem framtelða iimvötn umdir
mafmi Pterre Cardiim, Revlom,
Balmaim, Raphael, Payot og
Deissés.
'í.
Farah Diiba kei'S'aradroibtmding því að tafca kvikimyndir. Hér á ar hún er að kvitomynda setn- Grenable. Við hlið hennar sitjia
írans hefur milkimm áhuiga á mymdinmi sjiáum við hama, þeg- ingarathöfn Ólymp'íuleikanma í þau forsietahján Ftiakkiands. |
5
Á VÍÐAVANGI
Eru blindir að fá sýn?
Morgunblaðið ræðir í gær í
forystugrein um atvinnuleysið
og atvinnuhorfurnar og ját-
ar nú bljúgt, að útlitið sé ekki
glæsilegt. Sumar málsgreinar í
ritsmíð þessari eru því líkast
ar, sem blinilir séu allt í einu
að fá sýn og sjá villu síns 'veg
ar. Gæti það hugsazt, að at-
vinnuleysið nú opnaði áugu
ráðherranna svo, að þeir sæju
ihvílík skemmdarverk röng
stjórmarstefna og afleitar
stjórnarráðstafanir hafa unnið
á íslenzku atvinnulífi síðustu
átta árin? Tökum til dæmis
þessar málsgreinar í leiðara
Mbl. í gær:
„Raunar þarf engan hagspek
inga til að segja, hvemig við
vanda sem þessum skuli brugð
izt. Aukin framleiðsla er eina
úrræðið, og til þess að auka
hana er að sjálfsögðu frum-
skilyrði að rekstrargrundvöllur
atvinnuveganna sé þannig, að
þau geti aukið umsvif sín en
dragi ekki saman seglin.“
Varla hefur Morgunblaðið
oft mælt sannarri orð en þessi,
og hefðu þau mátt sjást á
síðum þess fyrr og eftir þeim
fanð á svoneíndum „viðreisn
artíma.“
Hvernig var „frum-
skilyrðið" uppfyllf?
I tilefni af þessum orðum
Morgunblaðsins er fróðlegt að
líta aftur og athuga, hvemig
þetta „frumskilyrði aukiiinar
framleiðslu“ og þar með fullr
ar atvinnu hefur verið uppfyilt.
Sjávarútvegur og landbúnað
ur þurfa mikið vinnuafl. Fyrir
daga „viðreisnar“-stjómarinn-
ar voru afurðalán og endur-
keyptir afurðavíxlar vegna
af um og yfir 70% miðað við
þessara framleiðslugreina allt-
útflutningsverðmæti. Á ,,við-
reisnar“-tímanum hefur þessi
lánaprósenta verið 20—30% og
seðlaútgáfa hefur verið eftir
gömlu íhaldsformúlunni um
sparifé og gjaldeyrisforða en
ekki með hliðsjón af fram-
leiðslugetu, tækjum og vinnu?
Halda menn, að þessi lána-
stefna hafi verið til þess fallin
að atvinnugreinar „gætu aukið
umsvif sín“ og þyrftu ekki að
,,draga saman seglin“?
Um það leyti, sem „viðreisn-
ar“-stjórnin tók við. mun um
þriðjungur iandsmanna hafa
unnið að iðnaði, og hefði allt
verið með felidu, hefði það
hlutfali átt að vaxa stórum á
síðustu árum.
En þvi er ekki að heilsa.
Viðurkennt er, að hrun hefur
orðið í iðnaðinum. Fjöldi fvrir
tækja, sem veittu fjölda manns
atvinnu, hafa gersamlega hætt,
vegna þess, hvernig stjórnar-
völdin hafa að þeim búið. Við
erum nær hættir að gera okk-
ur föt og skó og höfum lagt
niður að gera að meira eða
minna leyti fjölmargar nevzlu
vörur. í stað þess að gera þess
um iðnaðþ fært að „auka um-
svif sín“, var hann neyddur
mtíí alveg sérstökum auðvalds
aðgerðum tii þess að „draga
saman segl“ og gefast upp,
segja upp starfsfólki og síðan
var varan keypt fullunnin frá
útlöndum.
Þetta er saga „viðreisnarinn
ar“ á íslandi. Og það er alveg
rétt hjá Morgunblaðinu, að
Pramiiaild á txlis. 15
i