Tíminn - 10.05.1968, Blaðsíða 11

FÖSTUDAGUR 10. maí 1968.
handa mér, mamma, sagði telp
an.
— Nei, ég kaupi ekkert gott
handa þér núna, svaraði móðir
bíddu við, segir þá
þá heldur aldrei
kinu meira.
Klerkastéttin hefur kvaritað
undan því í seinmi tíð, að krist
in dómsþekking unglinga sé
mjög skornum sikammtL
Þrjár eftirfarandi sögur st
festa þetta.
Útgerðarmaður einn átti son
við fermingaraidur, sem
ist vel með útgerð hams.
Um páskana hafði útgerðar
maðurinn misst allmikið
lóðarbelgjum af lóð sinni
illviðri.
Skömmu síðar fer sonur hans
að ganga til prestsins.
Prestur spurði drenginn með
al annars, hvað hefði gerzt á
páskunum.
— Það töpuðust lóðarbelgir,
svaraði drengurinn.
Er e'kkert til, sem heitir heim
sóknartími.
Skóladremgur hafði fengið
núll í kristnum fræðum við
próf.
Þegar hanm sýmdi föður sín-
um einkunnaibókina, sa-gði fað
ir hans.
— Hvernlg fórstu að því að
taka núll í kristnum fræðum.
— Ég var svo ðheppinm að
koma upp í Faðirvorinu, sagði
strákur.
Hrossaslátrun stóð yfir á
Alkureyri, og var verið að draga
hestskrokk upp í gálga.
Þá segir einn af slátrurunum:
— Upp, upp, mín sál og allt
mitt geð, eins og karlimn sagði.
Telpa, fimrn ára gömui. fór
með móður sinni í búð eina
hér í borginni. Móðir hennar
var að kaupa til heimilisins.
— Kauptu eitthvað gott
Við þurfum endiiega að hittast
sem fyrst aftur. Hvað segið þið
um næstu viku, sama tíma,
sama stað.
Ólympíumótið í bridge verð
ur háð í Frakklandi í júní og
hafa 35 þjóðir þegar tilkynnt
þátttöku, sem er met þátttaka.
ísland sendir sveit sem kunn
ugt er. Fyrsta Ólympíumótið
var háð á Ítalíu 1960, og sigr
aði Frakkland, en Bretland
varð í öðru sæti. Mesta sveiflu
spilið í úrsiitunum var eftir
farandi spil, sem kom fyrir í
leik ítaliu og Bandaríkjanma.
75
V ÁKG9765
♦ 105
* G4
A K A 10643
V D4 V 1032
♦ G87632 ♦ K94
* 8763 * 1092
A ÁDG982
V 8
♦ ÁD
* ÁKD5
A báðum borðum var loka-
samnimgurimn sex spaðar í suð
ur. Þar sem Bamdaríkjamaður
inn Becker spilaði spilið kom
út tígul sex. Becker spilaði
laufi á gosann í blindum og
svínaði síðan spaða. Vestur
fékk á kónginn og spilaði
hjarta, sem Becker tók á
kóng. Hanm spilaði nú spaða og
vann á ásinn og eftir það er
spilið tapað.
Á hinu borðinu spilaði
Ohiaradia — höfundur Napoli
— kerfisins — sex spaða.
Sama útspil var og á hinu borð
inu, em í öðrum slag lagði
ítalski prófessorinn niður
spaða ásinn og fékk kónginn í,
og vann þvi spilið á þessum ó-
venjulega spilamáta. 1560 fyrir
ítalíu.
Skýnngar
Lárétt: 1 Dynamór 5 Reykja 7
Matur 9 Totta 11 Skáld 12 Tórnn
13 Sár 15 Frostbit 16 Bergmála
18 Hávaxinni.
Krossgáta
Nr. 17
Lóðrétt: 1 Snögigt átak 2
Útlim 3 Tónn 4 Lærði 6
Skemmd 8 Til þessa 10
Flauta 14 Hlutir 15 ílát
17 Eldivið.
Ráðning á gátu nr. 16.
Lárétt: 1 Pjátur 5 Lap i
7 Afl 9 Pat 11 Ná 12 Mu 13
Kró 15 Sig 16 Sæi 18 Stráka
Lóðrétt: 1 Plamki 2 Áll 3
Ta 4 Upp 6 Stugga 8 Fár 10
Ami 14 Óst 15 Slá 17 Ær. ,
TIMINN
11

51
—• Ljióshœrð?
—. Nei, húm hefir lijómamdi fall
egt rauitt hiár.
— Nú, já. Þá sk'U'lum við reyna
að kiomast af stað og líta á þetta
hár, sagði hanm bamnslega kátur.
Og swo þutum við af stað til
M'amdisoms.
Ég hafði úttidynailyikiiliiinin í tösfcu
mimmd, opmaði dyrnar og gekk á
umdam imm í ganginm, sem mér
fammsit vera álfca breiður og
bjiartur og stór skolppípa, í sam-
aniburði við rúmigóða fiMsaliagða
fordyrið heima hjá fiorstjióranum.
Ég ætiaði að gera Cicely hissa og
gðkik þvi bægt imin í dagstofuina.
Ein þaS var ég, sem varð hissa.
Hjlá Cicefliy var gestur fyrir.
Yifir teborðimu með rauða pers-
ineislka dúlknurn, postufliímsidiskun-
um frá Ohelisea og grænu kirsu-
bero’iaislfcál'Lnmd — vomandi er elkiki
milkið af steinum á góilfimu — lá
reyfltjiarmáða, sem hálffaldi höfuð
Ciceliys og manmisims. sem sat mak
iindaiega í bezta körfu'stóilnium
ofldkar beimt á móti henmi. Ég gat
strax séð á hinum óvenjuflega
kiæðnaði, að það hlaut að vera
— áj, altveg rétt, Sidmiey Vandel-
eur.
Ég veit efcki hrvert okkar fjög-
urra gladdi'St mimnst yfii sam-
fuinduiþium, þeigar ég kiynmti Wat-
ers fyrir Oiceliy og sagði glaðlega
við barlmenininia: — Mig minmir,
að þið hafið sézt áður. . . . Ég sá
mig nauðbeygða til að rjúfa hina
drjúpu þögm, sem kom á efrtir hin-
um fórmilegu, kurteislegu kveðj-
um, með því að bef.jia samræðuír.
Ég hélt, að það mundi verða
verst fyrir mig. Ég var svo skelk-
uð yfir — í fyrsta lagi að refcast
á Sidney þarma og svo yfir því,
hvað forstjlórinm myndi halda um i
það, oig iofcs vegna þess, hvemdg
uinnar — eh hainm þumftá edaki að
vera svo stærifláitur að kalla mig
umgfrú Tramt, þar eð hamm hafði
ávailt áður bafllliað mig - Momicu.
Það var kvelljandi. Sama máli
gegndi rpeð hið hátiðiega tillit,
sem honumi þóknaðist að senda
Waters, með hrúmum humdsauig-
um símum, er hanm leit af mér —
(Aindiit florstj'órains warr eins og
gríma, svo ég gat ekiki séð, hivem
ig honum féll Vandeleur, með
Vanidyke-s.keggið og í flauels-bux-
umum, í geð). Og sársaukasvipur-
inm, sem Sidney setti á dreym-
andi aindilitið, er hanm smeri sér
að Cicélv. eims os hanm vilidi segja
— Ó. þér skiljið hvað ég þjáist!
Og svo var það Cicely. Cieely, j
sem hafði orðið að þofla súrt og
sætt með mér síðastliðiin tvö ár.
Jaiflnvel hún brást mér oig gerði
alt verra em það var, með þvd
að umiveflj'a sig angurblíðu. Húr
toom imm með marga bO'lla oig diska
ag flór að búa til meira te.
— Já-ihá. Ég er sem áhorfandi.
Ég sé sjónfl'eilkinm á enda. Hin
tilfliinm'im'ga'ríka sáll liiistamanmsins
(Það viar víst Sidney).
------er í uppnámi yfir að sjá
'hinm óbetramfliega, veraldlega unga
manin-------
(Ég veit, að þar á hún við vim
minm, Waters)
— — sem er ^tekinm fram yfiir
hanm sjálifan. Ó, hve ástin er
Miimd!
(Þetta 'var til mám).
— Menm sjá aldrei, hiver er him
rétta, fyrr en það er orðið of
seiinf.
(Litli heimsfcin'gimn.)
Og svo drufclkum við te. Hví-
Iiílk miáltíð.
— Þú notar sykur, Lila, bo'm
í kvartandi tón frá Cioely, eins
og húm váldi segjia: Húm er svo
soi’sleea breytt i hvívetma. að ég
hanm var fclæddur.
Síðasta vi'ðleitni Sidmeys að
þrælhinda sig ekiki kröfum tízfc-
ummar, hafði orðið tiil þess, að
íöt hans voru sönm en dýr eftir-
myrnd af blússu og pilsbuxum
fxanislkra fiskidirengjia. Þessar
brúnu buxur voru náttúrlega úr
Kordu-roy-ffliaueili, guð vedt, hivað
mieterinm kostar, og saumaðar af
einihverjum sniling í Saiváile Row.
Þær pofcuðu á ökfluinum. yfáx haiv-
amabrúnum silikisoikkum, Forstjór
imm hafði einu sinmi sagt:
Það, sem eftirtektarverðast er
í kliæðmað'i fóllks, er, að í niu til-
flellum af táu er hanm ósm'ekkleg-
ur og í átta tiflífelilum beám'línás
Lj'ótur.
Sá hlýtur að hafa orðið steini
iostin yfir þessari sjén. Að vásu
er ég vöm slíkum uppátækjum,
en þó fammist mér ólákt að horfa
á snyrtíiegu gráu fötin florstj'ór-
ans eða himm væmma spjiátmmgs-
kfliæðnað Sidneys. . . .
Að geta verið í þessu. Að 'geta
hagað sér svo blygðunarlaust eims
og hanm gerði.
veit ekki,- hvort hún hefur líka;
sfcipt um nmekiic í þessu efmi
— Notar herra Waters sykur,
(Sagði þetta við mig).
— Nei, þalkfca, aðeimis mjólk,
sagði fiO'rstjiórimm.
Úr au.gm'aráði Cicelys miárttd lesa
þögu'la skýrimgu: Hana nú. Hér
er' ósamtoomuiag hjá þeim. Óham-
inigjusamii hjómaband.
Hvers vegna — ó, hvi hafðá ég
ekiká viljað fara cneð forstjóran-
um tid Rumplemiayers eða Lyon
— eða Lookhearts? Allit hefði ver
ið betra em þessi jarðarfarar-
drytokja, þar sem Sidmey Vandel-
eur var afturgangan. Og ekki
sagði hanm mifcið. Em siðíerðis-
prédikun Ciceliyis og samúð sú,
sem h:im fagra húsmóðir sýndi
hionum — ég verð að jiáita, að
hún vax aldrei fegri — höfðu
styrikjandi áhnif á hanm. Hanm
hætti vdð þá hugimymd að sýma
sitt kramda hjarta — og byrjaði
að tala.
Hiin sögðu etokert. Waters leit
helzt út fyrir eins og enginn
mannlegur máttur gæti fengið
Maður skyldi halda, að þótt mað
ur hafi orðið fyrir y'onibrigðum
hjá stúikiu, og hanm hittí hana
sfcynd'Megia afltur og manmdmm, sem
von.brigðim voru að kemmia, — þá
mymdi hamm þó koma fraim eins
og manmn sómidi. Tatoa þtví með
ró, h'versu óþæ'gi'legt sem það yirt
ist, og láta sem efckert óvenju-
legt væri skeð Ég mumdi meta
Sidmey miinma en áður, fyrst hanm
gerði það ektoi. o
Það var kannski ekki meira en
ég átti skilíð fyrir hina mieiin'legu
orðsendingu til hans, áður en ég
fiór af stað til Watersfjlöflslkyid-
hanin til að segja orð framar. Mig
langaði elkiki til að segja neitt.
Cioeily þótti meiira gamam að
hlusta á. Og Sidney lét mumin-
Lnn ganga.
Hamrn byrjaði með að spyrja,
hvort við hefðum komið á hina
eða þesaa máirvertoasýn'iniguma og
séð himar og þessar myindir af
sérstatori nýtázku gerð.
— Hvað er þetta? Ekflci búim
að sjá „Bardaga Dedrasar"? Hvers
vegna eíklkd'? sagði hamm með vamd
Lætinigu, sneri sér að mér og lá
afltur á bak í stóinum, eirns og
hanm hefði hrygigberkla. — O,
það er dásaimilegt, fímt og grófit
í senm. Og þar hittir maður als
bomar fióllk. Það er eims og í gesta
boðum í stærstu húsum. Ég hefi
kiomið þamigað þrisvar. Myndirmar
eru sem — mieitlaðar. Áhrifiim
eru stórfcostleg. Þér mynduð verða
hrifim. Ó, þór verðið að flara þang
að með hama, — síðustu orðun-
um var beimit að himum opimibera
uinmusta mimum, sem sat bedfcur,
þögull og óáremnil'egur. — Það
megið þér aíllls ekki láta hjlá Líöa.
Sýinimgummi er lokið í nœstu vilku.
— Ég fer á burtiu í niæstu vitou,
sagði ég.
— Jæja? Út í sveit?
— Til Waáes.
— Ja-á, Waies. Þar hefir afl'llbaf
verið afisfcekikt og ymdislegt. Næst
um eims gott og í ótoyggðu hér-
uðunum, sem enm eni á Vestur-
Mandi. Em nú er orðið yfiirfuilt
þar, sagði Sidmey, eins og það
! ÚTVARPIÐ
Föstudagur 10. maí
7.00 Morgunútvarp. 12.00 Hádeg
isútvarp.
13.15 Lesin
dagskrá
næstu vi'ku 13.30 Vi8 vinmuna:
Tónleikar. 14.40 Við, sem heima
sitjum. Jón Aðils Les söguna
„Valdimar munk“ eftir Sylvanus'
Cobb (4). 15.00 Miðdegisútvarp.
1615 Veðurfregnir íslenzk tón-
list 17.00 Fréttir. EClassísk tón-
list 17.45 Lestrarstund fyrir litlu
bömin. 18.00 Þjóðlög 18.45 Veð-
urfregnir Dagskrá kvöldsins. 19.
00 Fréttir, Tilkynningar 19.30
Hifst á baugi. Tómas Karlsson og
Björn Jóhannsson gera skil er
iendum mátefnum. 20.00 Rúss-
nesk hljómsveitannúsiik. 20.30
Ki}öldvaka 22.00 Fréttir og veð
urfregnir 22.15 Kvöldsagan:
„Svipir dagsins og nótt“ eftir
Thor Vilhjálmsson. Höf. flytur
(16) 22.35 Kvöldhljómleikar:
Rudolf Serkin leikur á píanó. 23.
25 Fréttir í stuttu máli.
Laugardagur 11. mai
7.00 Morgunútvarp 12.00 Hádegis
útvarp 13.00 Óskalög sjúklinga
1500 Laugardagssyrpa i umsjá
Jónasar Jónassonar. 17.15 Á nót
uim æskunnar. 17.45 Lestrarstund
fyrir litlu
bömin 18.00
Söngvar í
lóttum tón. 18.20 Tilkynningar
18.45 Veðurfregnir 19.00 Fréttir
Tillkynmngar 19.30 Daglegt ’íf
Ámi Gunnarsson fréttam. sér
um þáttinn 2000 Þýzík þjóðlög
flutt af þarlendu listafóilki. 20.20
Endurtekið leikrit: „Hjá Mjólkur
skógi“ eftir Dvlan Thomas. Leik
stjóri: Gísli Halldórsson. 22.00
\ Fréttir og veðurfreginir. 22.15
Danslög 23.55 Fréttir í stuttu
; máli. Dagskrárlok.