Tíminn - 08.06.1968, Side 8

8
TIMINN
LAUGARDAGUR 8. júní 1968.
Stefán Valgeirsson, alþingismaður:
Hafísbrcf forsætisráðherrans
í Reykjavíkurbréfi Moirgun-
blaðsins, sem d'agsett er 25. maí,
ræðir forsætisráðherra, dr. Bjarni
Benediktsson, um hafísinn, þá erf
iðleika, sem hanm veldur, og það
fjárihagslega tjón, sem af honum
hefur hlotizt.
Ástæðan fyrir því, að ég geri
þetta Reykjavíkurbréf forsætisráð
herrans að umræðuefni, er þessi
kafli úr bréfi hans;
„Ásakanir um seinvirk störf haf
ísnefndar eru algj'örlega út í hött.
Að sjálfsögðu hefði fulltrúa Fram-
sóknar verið það auðvelt, að fá
fund í nefndinni, ef lranm hefði
borið fram kröfu um það.“
Ég hafði ekki ætlað mér að géra
að umræðuefni á opinberum vett-
vangi störf hafísnefndarinnar, a.
m.k. ekki fyrr en á það reyndi
frekar en orðið er, hvort sam-
sl'áða næst um það verkefni, sem
um á að fjalla, eftir míuum skiln-
ingi á viðfangsefninu, enda mun
ég ekki gera það nú nema að
mjög takm’örkuðu leyti. Hins veg
ar get ég ekki legið undir því
ámæli, ómótmæltu, sem felst í
áðurnefndum ummælum forsætis-
ráðherrans. Strax og hafísneíndin
hafði verið kjörin á Alþingi, færði
ég það í tal við þá alþingismenn,
sem á þingi sátu þá, og áttu sæti
í nefndinni, að ég vildi að nefnd-
in kæmi strax saman, og hún
byrjaði að starfa. Af þessu leiddi
það, að einn óformlégur fundur
var þá haldinn, og á honum
mættu þrír nefndarmenn. Á þess
y. m. f.
SAMHYGD
60 ÁRA
Umf Samhygð í Gaulverja
bæjarhreppi var stofpað 7. !
júní 1908 og verður afmælis-
ins minnzt með hátíðamessu
í Félagslundi í dag, laugar- \
dag.
Samkoma,n hefst kl. 21,00
og er öilum eldri og yngri
félögum, eiginmönnum þeirra I
og eiginkonium, boðið á sam- j
komuna. j
Á afmælissamkomunm kem j
ur út ágrip af sögu félagsins \
og verður afmælisritið, sem í
er í vönduðu, bandi, prýtt :
fjölda mynda og tæpar 100 j
bls. að stærð, selt í tölusettum j
eintökum á samkomunni. — \
Gunnar Sigurðsson í Selja-
tungu hefur annazt ritstjórn.
Bókin er prentuð í Prent-
smiðju Suðurlands á Selfossi.
Fyrsti formaður félagsins
var Ingimundur Jónsson frá
Holti í Stokkseyrarhreppi, nú
kaupmaður í Keflavík. Núver
andi formaður er Guðmundur
Gúðmundsson í Vorsabæjar-
hj'áleigu.
um fundi kom fram, að einn
nefmdarmaður var veikur, og því
ákveðið að fresta því að kalla
saman fund, fyrr en um mánaða-
mótin apríl og maí. Af því varð
þó ekki, þrátt fyrir ítrekaða ósk
mína, að hefjast þá handa, og
mun hafa ráðið, að sá sem sjúk-
ur hafði vérið, var þá ekki búinn
að fá fullan bata, og annar nefnd-
armaður dvaldist þá erlendis. Þeg
ar enn varð dráttur á fundarboð-
ununni og hafísinn á ný búinn
að fylla firði og flóa fyrir Norður
og Austurlandi, tók ég mig til-og
fla-ug til Reykjavíkur og gerði
kröfu til þess að hafísnefndin
yrði kölluð samaij án frekari tafa.
Þegar nefndin koin saman kom í
ljós, að meiri hluti hennar hafði
skilið þingsályktunartillögunia á
annan veg en við flutningsmenn
hemnar. Kann það að vera, að
þessi dráttur, sem varð á þvi að
nefndin tæki til starfa, stafi að
einhvefju leyti af því.
Til að undirstrika ennfremur
viðhorf mitt til þessara mála, svo
að enginn sé í vafa um, hvað ég
taldi að nefndinni bæri að gera,
eins og á stóð um miðjan maí
s.l., þykir mér rétt að birt’a hér
þær tillögur, sem ég lagði fram á
fyrsta fundi nefndarinnar:
„Hafísnefndin samþykkir eftir-
farandi;
1. Að reynt sé að leigja nú þeg-
ar ísbrjóta til aðstoðar siglingu í
hafísnum.
2. Að tryggja heppiiega flugvél
til að fylgjast stöðugt með haf-
Stefán Valgeirsson, alþm.
ísmum og leiðbeina við sigldngar.
3. Að skipuleggja nauðsynlega
flutninga á landi eftir þörfum.
4. Að athuga, hvernig þunga-
flutnimgum flugleiðis verður bezt
fyrir komið, til þeirra staða, sem
þurfa skjóta aðstoð.
5. Að gera nú þegar könnun
á því, þvaða ráðstafanir þurfi að
gera, til að tryggja fóður fram
yfir 20. júnd handa búpeningi
bænda á ísasvæðinu.
6. Að athuga rekstrarafkomu
framleiðslufyrirtækju, og atvinnu-
ástand á þeim útgerðarstöðum,
^em hafísinn hefur hindrað lengst
starfsemi á, og gera tillögur um
aðstoð.
7. Að athuga, hvað mikið tjón
í HLJÓMLEIKASAL
Stofutónlist
Eammermúsikklúbburinn hef
ir ekki haft. hátt um sig í vet-
ur. Núna rétt undir sumarmál
færðist hann í aukana og hélt
tónleika í samkomusal Kenn-
araskólans í ltok maí. Með efnis
skránni fylgdi áætlun um
starfsemi klúbbsins á vetri
komanda, og er ánægjulegt að
vita til hins fjölbreytta efnis,
sem væntanlegt. er. — Þau tvö
verk, sem flutt voru á þessum
tónleiikum voru Divertimento
fyTÍr fiðlu, víólu og selló, sem
leikið var af Birni Ólafssyni.
Ingvari Jónássyni og Einari
Vigfússyni. — Hið síðara
Brandeniborgarkonsert no. 6
eftir Bach, var flutt af þrem
celloleikurum. þeim Einari
Vigfússyni, Auði Ingvarsdótt-
ur og Einari Ármannssyni og
kontfabassialeikaranum Einari
B. Waage, ásamt tveim *brateh-
Sinfðníuhljómleikar
Átjándu og siðustu tónleikar
Sinfóníuhlj ómsveitarinnar eru
nýafstaðnir og sá atburður er
í sjálfu sér vart til stórviðburð
ar teljandi, ef ekki hefðu þau
tímamót haldist í hendur, að
hinn vinsæli stjórnandi sveit-
arinnar nm áraibil, Bohdan
Wodiczko kvaddi að sinni
(leyfi ég mér að vona), bæði
hefur orðið á veiðarfærum af völd
um hafíss.
8. Að beina því til rikisstjóm
arinnar að útvega nú þegar fé til
þess áð bera kostnað við fóður-
kaup, vegna ísalaga og vorharð-
inda.“
Að gefnu tilefmi vil ég taka það
fram, að ég tel að hafísnefndin
eigi að hráða störfum eftir föng-
■um, og leggja fram tillögur sín-
ar sem allra fyrst, um það sem
hún kann að verða sammála um
að gera þurfi nú í sumar, til að
tryggja að hafíshættusvæðin séu
ekki eins óviðbúin þegar siglinga
leiðir lokast, eins og á liðnum
vetri. Illa hefði farið, ef hafísinn
hefði lagzt að landinu í janúar-
mánuði í vetur og hindrað allar
siglingar fram á sumar, eins og
mörg dæmi eru um finá fyrri tím-
um.
En þnátt fyrir þær aðvaranir,
sem við fengum 1965 og aftur nú
í janúar s.l. voru stjónnarvöldin
svo andvaraiaus, að þegar hafís-
inn lokaði siglingaieiðum að Aust
fj'arðáhöfnum í fyrra mánuði varð
þurrð á kjarnfóðri, olíu og öðr-
um nauðsjmjavörum eftir örfáa
daga. Ekki getur forsætisráðherr-
ann kennt um andvaraleysi okk-
ar þingmanna þessara kjördæma,
það ber eftirfarandi bréf okkar
bezt vitni um, því að það var ekki
á annarra valdi en ríkisstjórnar-
innar, að hlutast til um það, að
eitthvert magn af nauðsiynjum
væri til á verzlunárstöðum þess-
ara landshluta. Þannig er efna-
hag og afkomu almennings nú
komið, og peni'ngastofnunum þjóð
arinnar stjórnað.
„Reykjavík, 6. febrúar, 1968.
Undirritaðir voru nýlega kjöm
ir í nefnd úr hópi alþingismanna
af Vestfjörðum, Norðurlandi og
Austurlandi, til að athuga ástaind
og horfur um birgðir á nauðsynj-
um á því svæðr, þar sem hætta
vofir yfir að hafís loki siglinga-
leiðum og hverra ráðstafana vœri
þörf.
Skyndiathugun á birgðum olíu
og kjarnfóðurs hefur farið fram.
Niðurstaðan bendir til að þörf sé
ráðstafana til úrbóta á ýmsurn
stöðum fyrir tímabilið fram á vor
ið. Jafnfram er nauðsynlegt að
leitast við að finna úrræði, sem
að gagni mættu koma til firambúð
ar um birgðamál á þessu svæði,
einkum a'ð því er snertir olíu og
kjarnfóður.
Við leyfum okkur því að snúa
okkur til bæstvirtrar ríkisstjórn-
ar með beiðni um, að hún beiti
sér fyrir því, að nægar birgðir
verði til á hafíshættusvæðinu af
eldsneyti, fóðurvörum og helztu
nauðsynjavörum almenoings.
Við teljum eðlilegt a'ð skipuð
verði nefind til þess að sjá um
framkvæmd þessara mála í sam-
ráði við ríkisstjórnina.
Við treystum því, að hæstvirt
rí'kisstjórn taki þessa máialeitun
okkar til vinsamlegrar og skjótr-
ar úrlausnar.
Virðingarfyllst.
Til ríkisstjómar fslands.“
leikurum (viola) þeim Ingvari
Jónassyni og Unni Sveinbjarn
ardóttur, en cemballeikari var
Þorkell Sigurbjörnsson. Di-
vertimento Mozarts er fögur
tónlist, en jafnframt mjög
berskjölduð í samspili, aðeins
þrjú strokhljóðfæri. — Það er
varla mögulegt að störfum
hlaðnir kennarar Tónlistarskól
ans, hafi aflögu þann tíma,
sem þarí til fullkominna sam
æfinga slíks verks. Það ber að
þakka þeim þær fallegu og vel
gerðu línur, sem í túlkun og
samspili voru vissulega marg-
ar. — Brandenborgarkonsert-
arnir eru stórkostleg tónlist
og ekki sízt þessi, með sína
óvenjulegu hljóðfæraskipan.
Túlkun hans var jöfn og vel
samræmd og hlustendum ti!
gleði.
Unniu1 Arnórsdóttir.
starfslið sitt og sína tryggu
áheyrendur. Þá má ekki
gleyma þeirri hlið tónleikanna
er snerti einleikarann John
Ogdon, en samband hans og
Wodiczko var eftirminnilegur
kapituli og sér í flokki. —
Það hafa vafalaust verið fleiri
en undirrituð. sem ekki féllu
í stafi yfir vali píanókonserts
ins í c-moll eftir Tchaikowsky.
Af öllum konsertum skyldi
hann einmitt verða fyrir -val-
inu en vei öllum hrakspám,
vart hafði Ogdon lokið inn-
gangshljómunum þegar ævin-
týrið upphófst. Listamaðurinn
þræddi ekki nýjar brautir,
heldur aðrar og sýndi jafn-
framt tæknilegu gneistaflugi
og óskiljanlegri áttundartækni
mildan tón og frábæra túlkun
sem lauk þann veg að þessi
öhemju vinsæli, en þó mjög
útþvældi konsert komst til
skila sem væri hann heyrður
í fyrsta sinn. Slíkt er aðéins
fært hinum „stóru“ listamönn
um, sem gnæfa með yfirburð-
um yfir himn mikla fjölda
ágætra. — Það hefur oft verið
stemming á sinfóníutónleikum
og minnist undirrituð varla að
slík hrifning hafi verið jafn
augljós síðan Kemipff lék fyrr
okkur hér um árið. — Ogdon
átti þessa hylli með rentu og
lék hann tvö aukalög. — For-
leikur Webers að óperunni
Euryanthe er í dag það eina
sem blaktir af þeird óperu og
var forleikurinn fyrsta verk
þessara tónleika. Verkið á ýms
ar fagrar og áheyrilegar hlið-
ar og í leik sveitarinnar biift-
ust margar þeirra magnaðar'
af hinum öruggu og föstu hand
tökum Wodiczko. — Sinfóníska
svítan um Sjeherasad eftir
Rimsky Korsakoff er að
nokkru tónamálverk með ævin
týralegum blæ. Hin meistara-
legu tök, höfundar. hljómsveit
arlega séð, á efninu, eru sterk
og jafnvel djörf fyrir sinn
tíma. Fulltrúi hvers einasta
hljóðfæris hljómsveitarinnar
er i sviðsljósinu meira og
minna allt verkð út í gegn
og hefst með inngangi fiðlunn
ar, sem konsertmeistarinn
Björn Ólafsson leysti af hendi
með miklum ágætum. Bohdan
Wodiczko leiddi þetta ævintýra
verk með sinni persónulegú
festu í túlkun, þar sem hver
hlj ómsveitarm aður hvort sem
hans hlutur var stór eða lítill,
naut hinnar handföstu leið-
beiningar hans. Nú þegar hann
er á förum béðan eftir að
hafa mótað og stjórnað Sin-
fóníuhljómisveit íslands undan
farna vetur, er raunverulega
hægt að tala um stórstígar
framfarir. Að vísu hafa margir
ágætis menn haft mótun sveit
arinnar með höndum á hennar
fyrstu árum, og er þeirra starf
fullkom-lega metið a-ð verð-
leikum. En það getur oft orðið
þrautin þyngri að ekki skapist
kyrrstaða þegar byrjunarörðug
lei'kar eru að baki. Þar hefur
Wodiczko verið vel á verði
og ekki farið dult með þrátt
fyrir sífelldan fjárhagsbarlóm,
að sveitina yrði að stækka, ekki
bara að mannfjölda, heldur og
að gæðum. Það hlýtur í fram
tíðinni, að verða verk Tónlist-
arskólanna, að sjá hljómsveit-
inni fyrir hæfum efnivið, og
er þeirra starf þegar farið að
bera árangur, og einhvern
tíma rennur sá dagur upp að
hæfni verði þar allsráðandi
Wodiczko hefur alltaf haft á-
kveðin sjónarmið og vinnu-
brögð hans miðast við að nýta
og nota sem bezt þann efnivið
sem fyrir hendi hefur verið
hverju sinni. — Árangurinn
hefur líka oft farið fram úr
öllum hugsanlegum vonum.
Framhald á bls 12.