Alþýðublaðið - 20.05.1993, Side 2

2
Fimmtudagur 20. maí 1993
tmiinBimin
HVERFISGÖTU 8-10 - REYKJAVÍK - SÍMI 625566
Útgefandi: Alprent hf.
Framkvæmdastjóri: Ámundi Ámundason
Ritstjóri: Siguröur Tómas Björgvinsson
Auglýsingastjóri: Ámundi Ámundason
Setning og umbrot: Hermóöur Sigurösson
Prentun: Oddi hf.
Ritstjórn, auglýsingar og dreifing: 625566
Fax: 629244
Áskriftarverö kr. 1.200 á mánuöi. Verö í lausasöiu kr. 90
Samtakamáttur
iðnaðarins
✓
Islenskur iðnaður stendur nú á ákveðnum vegamótum. Miklar umbreytingar
eiga sér nú stað í hinu ytra umhverfi atvinnulífsins, sem að mestu má rekja til
alþjóðlegra samninga og skuldbindinga. Þá á sér stað stöðug tækniþróun í
heiminum sem hvetur okkur til þess að fylgjast vel með og taka þátt í rannsókn-
um og þróunarstarfi.
í*að er ljóst að íslenskur iðnaður þarf að færa sér í nyt markaðsþróunina sem
nú er í öðmm Evrópulöndum og EES- samningurinn gefur aðgang að. Styrkja
þarf innra starf fyrirtækjanna varðandi aðlögun á framleiðslu að evrópskum
stöðlum. Nauðsynlegt er að leggja aukna áherslu á gæði og gæðastjómun í iðn-
aðarframleiðslu. Um þessi verkefni hefur náðst víðtækt samstarf stjómvalda,
hagsmunasamtaka, félaga atvinnulífs og menntastofnana. Éinungis með því
móti getur innlendur iðnaður staðist samkeppni á sífellt kröfuharðari markaði.
Iðnþing íslendinga hefst á morgun, og þar mun ráðast hvort hin„fjölmörgu
hagsmunasamtök iðnaðarins sameinast í ein heildarsamtök. Ljóst er að mikill
vilji er fyrir sameiningu, enda hafa Félag íslenskra iðnrekenda, Hið íslenska
prentarafélag og Verktakasamband íslands samþykkt sammna. Landssamband
iðnaðarmanna mun væntanlega leggja blessun sína yfír stofnun öflugra heild-
arsamtaka iðnaðarins á Iðnþinginu.
Iðnaðarmönnum er það ljóst að það er mikil hagræðing í slíkri sameiningu, og
að samtakamátturinn gerir rödd iðnaðarins kröftugri. Hagræðing mun einnig
eiga sér stað í sjóðakerfinu með tilkomu fslenska fjárfestingabankans hf, sem
mun sameina Iðnlánasjóð og Iðnþróunarsjóð. Alþjóðleg samvinna og stofnun
fyrirtækjaneta er einnig það sem íslenskur iðnaður þarfnast.
Utflutningsiðnaður er mikilvægastur fyrir aflcomu þjóðarbúsins og á því sviði
em ýmsir stórir landvinningar í höfn. En það þarf einnig að huga að innan-
landsmarkaði sem er lítill og viðkvæmur. Undanfarin misseri hafa samtök iðn-
aðarins hvatt landsmenn til þess að velja íslenskar vömr og styrkja þannig eig-
inn iðnað og tryggja atvinnu. Jafnaðarmenn taka undir sl£k hvatningarorð, ís-
lenskur iðnaður er fullkomlega samkeppnisfær við innfluttar vömr - fsland
þarfnast iðnaðar.
Hugrakkur
þjóðarleiðtogi
Gro Harlem Bmndtland forsætisráðherra Noregs, og fyrrum formaður norska
Verkamannaflokksins, er nú stödd í opinberri heimsókn hér á íslandi. Það vill
þannig til að hún kemur í þessa heimsókn aðeins einum degi eftir að norska rík-
isstjómin ákvað að hefja hrefnuveiðar, þrátt fyrir bann Alþjóða hvalveiðiráðs-
ins við slíkum veiðum. Við íslendingar höfum fylgst náið með þróun hval-
veiðimála í Noregi og umræðunni um vemdun hvalastofna og áróðri grænfrið-
unga, og íslensk stjómvöld hafa fagnað þessari ákvörðun Norðmanna.
✓
Islendingar og Norðmenn em samherjar í þessu máli og em þær þjóðir sem
hvað mestra hagsmuna eiga að gæta á þessu sviði. Það á því vel við að Gro
Harlem komi hingað til lands og ræði við íslensk stjómvöld um baráttuna gegn
óréttlátum hagsmunasamtökum, sem fyrir löngu hafa gleymt markmiðum sín-
um og em aðeins að verja eigin tilvist. Þessar nágrannaþjóðir, sem eiga sameig-
inlegan uppmna, verða því að ræðast við um skynsamlega nýtingu náttúmauð-
linda á Norður-Atlantshafi.
Bæði íslendingar og Norðmenn hafa fengið fremur ógeðfelldar hótanir frá
Bandaríkjamönnum, sem hafa varað þessar þjóðir við að hefja hvalveiðar.
Ákvörðun Norðmanna nú sýnir að þeir hafa hótanir Bandaríkjamanna að engu,
þrátt fyrir að miklir viðskiptalegir hagsmunir geti verið í húfi. íslenskir jafnað-
armenn bjóða hinn hugrakka þjóðarleiðtoga Noregs, Gro Harlem Bmndtland,
velkomna til íslands.
Minning
ÖRN OTTÓSSON,
Ólafsvík
I röðum Alþýðuflokksmanna á Vestur-
landi er nú skarð fyrir skildi. Fallinn er frá
Öm A. Ottósson í Ólafsvík, en hann lést á
sjúkrahúsi í Reykjavík miðvikudaginn 12.
maí, rétt rúmlega sextugur að aldri.
Öm var borinn og bamfæddur í Ólafsvík
og þar var starfsvettvangur hans alla tfð. I
áratugi starfaði hann hjá Hraðfrystihúsi ÓI-
afsvíkur hf. þar sem hann lengi stjómaði
vélflökun. AÍlt hans ævistarf tengdist sjó-
sókn og fiskvinnslu. Öm var mikill áhuga-
maður um landsmálin og einlægur jafnað-
armaður. Ég minnist varla nokkurs fundar
Alþýðuflokksfólks í Ólafsvík þar sem Öm
var ekki mættur. Hann var ekki fyrirferðar-
mikill eða hávaðamaður á fundum, hæglát-
ur og gaumgæfinn, sannur verkalýðssinni,
sem vann mikið og óeigingjamt starf fyrir
verkalýðsfélagið í sinni heimabyggð. Öm
verður mér minnisstæður fýrir skýr og
skorinorð innlegg í umræður á fundum þar
sem rætt var um landsins gagn og nauðsynj-
ar. Það var jafnan hlýtt með athygli á það
sem hann hafði til mála að leggja.
Fáum hefi ég kynnst sem voru jafn
traustir stuðningsmenn Alþýðuflokksins og
Öm Ottósson. Hugsjónir jafnaðarstefnunn-
ar voru honum í blóð bomar því faðir hans,
Ottó Árnason, var um árabil leiðtogi jafnað-
armanna í Ólafsvík og farsæll forystumaður
byggðarlagsins.
Atvikin haga því þannig, að þegar Öm
Ottósson verður kvaddur frá Ólafsvíkur-
kirkju, á ég þess ekki kost að fylgja honum
síðasta spölinn. En að leiðarlokum þakka ég
honum samfylgdina og traust kynni. Jafn-
aðarmenn á Vesturlandi kveðja góðan fé-
laga. Það er mannbætandi að fá að starfa
með mönnum eins og Emi Ottóssyni. Eig-
inkonu hans og bömum og öðmm ástvinum
votta ég innilega samúð. Guð blessi minn-
ingu góðs drengs.
Eiður Guðnason
Þriðjudaginn 11. þessa mánaðar barst
okkur andlátsfregn vinar okkar, Amar
Ottóssonar.
Hann var fæddur 26. nóvember 1932 og
því aðeins 60 ára gamall. Þótt við höfum
vitað að Öm gengi ekki heill til starfa, kom
andlátið á óvart. Síðustu ár hafði hann átt
við vanheilsu að stríða, en stundaði vinnu
sína af sömu trúmennsku sem alla tíð hafði
einkennt hann, hvar sem hann fór. Sam-
skipti okkar voru löng, hann hafði eins og
við, búið alla sína daga í Ólafsvík, og unnið
hliðstæð störf.
Það eru liðin rúmlega þrjátíu ár síðan
hann hóf störf hjá Hraðfrystihúsi Ólafsvík-
ur. Aðallega við vélflökun og störf sem
tengdust því. Öm öðlaðist mikla reynslu og
þekkingu í meðferð.flökunarvéla og miðl-
aði til margra sem til hans leituðu. Oft þurft-
um við á Bakka að leita til Örra með ýmis
vandamál, sem hann greiddi úr. Hann var
einstaklega hjálpfús og fann ávallt tíma til
að rétta mönnum hjálparhönd.
Þegar Hraðfrystihús Ólafsvíkur hætti
starfsemi vorið 1991, kom Öm til starfa hjá
Bakka og starfaði hjá okkur í eitt ár. Síðast-
liðið sumar byrjaði hann að vinna hjá Fisk-
vinnslu Guðmundar T. Sigurðssonar og
starfaði þar til síðasta dags.
Nú þegar Öm Ottósson er kvaddur hinstu
kveðju, viljum við bræðumir færa þessum
trygga vini hjartans þökk fyrir samfylgdina.
Aðstandendum flytjum við samúðarkveðju.
Gylfi, Hemmi og Steini.
HEYRT, SÉÐ & HLERAÐ
Heimir Steinsson útvarpsstjóri (PRESSAN).
Pétur Steingrímsson í Laxárnesi sakar hann í
opnu bréfi um að leyfa saurfíklum með af-
brigðiiegar pólitískar skoðanir vaða uppi í
sjónvarpinu. Pétur kallar reyndar þættina,
sem málið snýst um, „Saurfíklar á söguslóð".
Heldur virðist nú smekkvísi bænda viðbrugð-
ið. Það eru nú takmörk fyrir öllu__
Bóndi skrifar: Lúalegur áróður
óvandaðs saurfíkils á vissa stétt...
„Undanfarna tvo sunnudaga hefur
sjónvarpið birt þætti [Þjóð í hlekkjum
hugarfarsins], sem með réttu ættu að
heita „Saurfíklar á söguslóð“. - En er
það sæmandi heiðarlegum og háttsettum
embættismanni að lauga hendurnar upp
úr fúlustu rotþróarpyttum Islandssög-
unnar? - Er það samboðið þinni betri
vitund að láta saurfíkla og afbendismenn
með afbrigðilegar pólitískar skoðanir,
vaða uppi með skítkast yfir land og lýð í
sjónvarpi? - Væri það þér til sóma ef sá
fjölmiðill yrði sóttur til saka fyrir lúaleg-
an pólitískan áróður einhvers óvandaðs
saurfíkils á vissa stétt þjóðfélagsins? -
Það er líka með ólíkindum að maður eins
og þú, sem fengið hefur guðlega köllun,
skulir skýla slíkum óþverra undir þínu
hempulafi. - Ég skora því á þig að stöðva
ósómann, ef þú hefur einhvern snefil af
sómatilfinningu. Með bestu kveðju,"
- skrifar Pétur Steingrímsson í Laxárnesi
meðal annars í opnu bréft sínu til Heimis
Steinssonar sem birtist í Morgunblaðinu í
gœr (19.05.1993.). Pétur er vafalaust bóndi
og finnst eins og öðrum af þeirri „vissu
stétt" illa vegið að íslenskri bændamenn-
ingu í fáttum Baldurs bœndabana Her-
mannssonar. Afþáttum Baldurs má það að
vísu ráða að hér hafi aldrei ríkt nein
bœnda-“menning“ heldur hafi bœndur
staðið í vegi fyrir framförum með ofbeldi,
afturhaldssemi og skepnuskap og með því
að hneppafólk í ánauð með vistarbandinu
illrœmda. í þáttum Baldurs má sjá (og
heyra) að efekki vœri fyrir bœndurna hefði
þrifist hér hámenning sem byggði á sjávar-
útvegi og iðnaði. / stað þess var áherslan
lögð á fyrufram vonlausan landbúnað sem
þutft hefur að niðurgreiða frá upphafi og
fœrði okkur ekkert nema vesöld og vol-
œði...
Nixon um Watergate: „Ég tel að
fólkinu í þessu landi sé skítsama"...
„“Ég tel - hvað viðbrögð almennings
varðar - að viðbrögðin verði aðallega
umtalsverð í Washington en ekki úti á
landi vegna þess að ég tel að fólkinu í
þessu landi sé skítsama um hleranir.“ Og
forsetinn haföi ekki lokið máli sínu: „Ég
tel að fólkið í þessu landi líti svo á að ...
hvað skal segja, þetta sé alsiða ... að allir
séu svona,“
- segir í Reuters-frétt í Morgunblaðinu í
gœr (19.05.1993.). Ummœlin hér að ofan
koma fram í segulbandsupptökum sem ný-
lega voru gerðar opinberar og voru teknar
í maí og júní, 1972. Nixon neyddist eins og
kunnugt er til að segja af sér með smán, 8.
ágúst 1974, vegna Watergate- hneykslisins.
Vitorðsmenn hans sögðu síðar að Nixon
hefði skipulagt samsœrið frá upphafi og
stjórnað tilraunum ráðamanna til að þaga
það í hel. Það sannaðist í þessu máli að
þrátt fyrir framsýni á alþjóðlegum vett-
vangi þá reyndist innsýn lians í bandarísku
þjóðarsálina þokukennd, svo ekki sé dýpra
tekið í árina...
Richard Nixon fyrrverandi forseti Bandaríkj-
anna (Mbl.). Þarna er hann á kveðjustund sem
forseti 8. ágúst, 1974. Nixon sagði af sér þann
dag hálfsnöktandi í beinni útsendingu eftir að
upp komst um Watergate-hneykslið. Synd og
skömm með„Tricky-Dick“...
Hlynur „greifi“ Jónsson ásamt Kristjáni Þ.
Kristinssyni frá Bílaklúbbi Akureyrar (Mbl.).
Þeir félagarnir eru þarna að undirrita sam-
komulag um kostun Greifans á Greifatorfær-
unni. í keppninni aka þátttakendur með pizi-
ur í bílum sínum og éta hana síðan í kapp við
tímann þegar í mark cr komið. Ekki er nú öll
vitley...
Tímamófatíðindi: Torfæruakstur
og kappót ganga í eina sæng...
„í tímabrautinni munu þátttakendur
aka með pitsu í bíl sínum sem þeim síðan
er gert að snæða í kappi við klukkuna
þegar þeir koma í mark. Sigurvegari í
þessari nýju keppnisgrein [pitsuátinu,
ekki torfæruakstrinum] verður sérstak-
lega heiðraður,1
- segir í frétt á Akureyrarsíðu Morgun-
blaðsins í gœr (19.05.1993.). Tilefnið er
svonefnd Greifatoifæra sem árlega er hald-
in á Akureyri og fer fram á föstudaginn
kemur. Greifinn er veitingastaður sem býð-
ur upp á bestu pizzur utan Reykjavíkur að
margra mati. Greifarnir fara svo sannar-
lega ekki „hefðbundnar leiðir" til að aug-
lýsa staðinn, ekki frekar en toifœrumeim
fara „troðnar slóðir" til að krœkja í kostun
á keppnum sínum. Hvað skyldi verða næst?
Ráðherrar í Flugleiðabolum til að kosta
utanlandsferðir...
þetta bakhlutinn á manninum sem ýtti við
Erni Karlssyni þannig að „kannski datt hann í
runna“. ívar Hauksson heitir maðurinn og er
þekktur fyrir innheimtuaðferðir sínar, svo-
kallaðar handrukkanir. Hann er reyndar einn
af fáum sem opinberlega hefur varið stera-
notkun í íþróttum... A.mynd-E.ÓI.
Vinskapur: Orn Karlsson og
Ivar Hauksson „handrukkari"...
„Þetta er kunningi minn, eða öllu held-
ur var kunningi minn, og hann hreinlega
kýldi vinskap okkar í burtu. Ég er búinn
að ákveða að kæra hann. Það veitir ekki
af,“ - „Arásarmaðurinn bar á hann að
hann skuldaði sér 250 þúsund krónur.
Örn hafði þá bent honum á að hann
skuldaði sér 1,5 milljónir,"
- segir í frétt á baksíðu DV í gœr
(18.05.1993.). Það er Örn Karlsson, fórn-
arlambið, sem á fyrri tilvitnunina en sú
seinni er höfð eftir Erni af blaðamanninum.
Örn veltirþvíþakkláturfyrir sér íspjalli við
blaðamann hvernigfarið hefði „ef vinskap-
urinn hefði ekki aðeins togað í kraftana".
Fyrrverandi vinur Arnar, Ivar Hauksson -
„handrukkari", segist ekki hafa slegið
hann sjö sinnum heldur ýtt við honum og
kannski hafi Örn þá dottið í runna, annað
segja þeir á slysó. Ó, þú - Sódóma Reykja-
vík. . .