Alþýðublaðið - 11.06.1993, Blaðsíða 8
8
Listahátfð í Hafnarfirði
Föstudagur 11. júní 1993
Mendive málar við innbiástur frá dansi og sönglist sem er einskonar framhald af málaralist hans
Sólin skín öllum til handa
„Fólkið hér er stórkostlegt og hörund þess eins og postulín“,
segir kúbanski myndlistarmaðurinn Manuel Mendive í viðtali við Alþýðublaðið
Manue] Mendive er sérstæður listamaður. Hann sýnir mál-
verk sín á Listahátíð í Hafnarfirði í Hafnarborg en á þriðju-
dagskvöldið var hann með gjöming á sýningu sinni. Gjöm-
ingur Mendive hefur vakið mikla athygli en þar blandar hann
saman tónlist, ljóðum og dönsum við myndlist sína en hann
málar undir dansinum og tónlistinni. Gjömingurinn opnar
nýjar víddir og eykur skilning á myndverkum Mendive enda
segir hann það vera tilganginn. Hin dulúðugu undirdjúp sjáv-
arins er það sem einkennir verk Mendive öðm fremur. Vegna
mikils áhuga verður Mendive með annan gjöming í kvöld,
föstudagskvöld, kl. 20:30.
Manuel Mendive fæddist á Ha-
vana á Kúbu föstudaginn þann 15.
desember 1944 klukkan 23:35.
Hann á ættir sínar að rekja til Níger-
íu og því er menningarlegur upp-
runi hans í bland afnskur og vest-
rænn. Hann segir að list sfn sé því
eins konar múlattalist eða blend-
ingsmenning svartra manna og
hvítra. Trúin á náttúruna og hin
margvíslegu dulrænu öfl sem hafi
blandast hinni kaþólsku trú Spán-
verja á Kúbu. Úr þessum jarðvegi
sé hugsun hans sprottin sem síðan
endurspeglist í list hans. Alþýðu-
blaðið átti viðtal við Mendives og
byrjaði á því að spyrja hann um
verk hans og listsköpun.
„Maðurinn er ávallt í öndvegi og
náttúran er alltaf stór þáttur í því
sem ég hugsa og geri. Náttúran er
hið stóra heimili mannkynsins.
Maðurinn og þeir stórkostlegu hlut-
ir sem hann getur gert, maðurinn
með sínar mótsagnir, með sínar
furðulegustu hugmyndir sem hann
slundum skilur ekki. Verk mín
fjalla um samband mannsins og
náttúrunnar. Maðurinn er ekkert
annað en kraftur lífsins. Þennan
stórkostlega kraft getur maðurinn
sótt í jurtir, til dýra, og til mannsins
sjálfs. Eða jafnvel til sjávarins og
himinsins og fjallanna. Þetta er
hreyfiaflið, eitthvað ósýnilegt afl
sem getur bæði verið jákvætt eða
„Ég nota iíkamann sem tæki til að ná manniegu hiiðinni inn í verk mín. Það eru vöðvamir sem koma Iínum og formum inn í myndir mínar“, segir Mendive