Alþýðublaðið - 29.04.1994, Síða 4

4 ALÞÝÐUBLAÐIÐ
-I
Föstudagur 29. apríl 1994
1. maí ávarp Fulltrúaráðs verkalýðsfélaganna
í Reykjavík, Bandalags starfsmanna ríkis og
bæja og Iðnnemasambands Islands:
„Við þuríum að gefa
spilín upp á nýtt“
„Alclamót eru skammt undan. Við erum hin
nýja aldamótakynlóð. Við okkur blasa ærin
verkefni. Við þurfum markvissa, arðsama lang-
tímafjárfestingu í atvinnuvegunum. Við þurfum
að losa okkur úr viðjum stöðnunar sem frjáls-
hyggjan hefur kallað yfír okkur. Við þurfum að
gefa spilin upp á nýtt.“
„Atvinnuleysi er efst í huga
okkar nú 1. maí, á baráttu degi
verkafólks. Á síðustu mánuð-
um hefur atvinnuleysi verið
meira en nokkru sinni áður.
Flestar íjölskyldur í landinu
þekkja lamandi og skemm-
andi áhrif atvinnuleysis.
Aldamótakynslóðin átti
baráttumenn sem lögðu grunn
að fullvalda ríki. Kreppukyn-
slóðin stóð af sér mestu við-
skiptaáfoll aldarinnar og reisti
um leið atvinnulífíð úr rúst-
um. Kynslóð eftirstríðsáranna
gerði Island að velferðarríki.
Nú bjóðum við velkomna
æsku landsins í fylkingu okk-
ar sem viljum berjast gegn því
efnahagslega og félagslega
ranglæti sem blasir við í þjóð-
félaginu:
- Þar sem vinnufúsar hend-
ur fá ekki vinnu.
- Þar sem margfaldur
launa- og kjaramunur undir-
strikar öfga og ranglæti í sam-
félaginu.
- Þar sem hinn almenni
launamaður er látinn taka alla
ábyrgð á glæfralegum starfs-
háttum lánastofnana á undan-
fömum árum.
- Þar sem launamaðurinn
þarf að sæta uppsögn úr starfi
jafnvel án uppsagnarfrests, á
meðan stórbokkinn skammtar
sér biðlaun sem nema hundr-
uðum þúsunda á mánuði.
- Þar sem alþingismenn,
ráðherrar, bankastjórar og
hæstaréttardómarar búa við
margfaldan þann lífeyrisrétt
sem aðrir launamenn verða að
sætta sig við.
- Þar sem stjómmálamenn
standa ekki við yfirlýsingar
sfnar eða loforð eftir kosning-
ar.
- Þar sem nokkrir útgerðar-
menn og stóratvinnurekendur
í fiskvinnslu em, með dyggri
aðstoð stjómmálamanna, að
sölsa undir sig það sem eftir
er af auðæfúm í haftnu.
- Þar sem æska landsins er
látin gjalda fyrir langvarandi
vaxtaokur.
- Þar sem fjármagnseig-
endur hafa verðtíyggðar tekj-
ur en launamenn ekki.
Bótalaust tímabil atvinnu-
leysistrygginga er tíma-
skekkja, sem ber að afnema
án tafar. Möguleika atvinnu-
lauss fólks til hagnýts náms
þarf að auka. Undirbúning
átaksverkefna sveitarfélaga
þarf að vanda vel og gæta
þess að þau snúist um inni-
haldsrík verkefni. Brýnast af
öllu er að útrýma atvinnuleys-
inu.
Stöðugleiki hefur einkennt
efnahagslíf og vinnumarkað á
undanfömum ámm. Verð-
bólga er vart mælanleg. í
samanburði við launakostnað
erlendis hefur launakostnaður
hérlendis lækkað. Launafólk
greiðir nú skatta sem fýrirtæki
greiddu áður. Enda þótt at-
vinnureksturinn greiði sáralít-
ið til samfélagsins segir at-
vinnureksturinn sig á sveitina
enn og aftur. Velferðarkeríi
atvinnurekstursins er dýrasta
velferðarkerfi landsins.
Launafólk greiðir iðgjaldið en
atvinnurekendur fá bætumar.
Launafólk greiðir tapið en
þeir hirða arðinn. Áf öllu
samanlögðu hefur starfsum-
hverfi atvinnurekstursins ver-
ið eins og atvinnurekendur
helst gátu kosið sér.
Samt er atvinnuleysi!!
Utvegurinn neitar að greiða
samfélaginu auðlindaskatt
heldur skattleggur sjálfan sig
með kvótabraski. Ur röðum
útvegsmanna hefur heyrst að
nú sé kominn tími til að selja
aðgang að fiskimiðunum á al-
þjóðamarkaði með því að
selja hlut í útgerðum sínum.
Utfærsla landhelginnar í 12,
50 og síðan 200 mílur er
dæmi um góð áform sem yfir-
gengileg ágimd og hroki em
að gera að engu.
Flestum er að verða ljóst
getuleysi fijálshyggjunnar til
að leysa brýn vandamál eins
og atvinnuleysi. Launalækk-
un og réttindaskerðing launa-
fólks er eina úrræðið, sem
hún á, við atvinnuleysi.
Skammtímagróði er tekinn
fram yfir íjárfestingu til langs
tíma. Vextir era háir. Frjáls-
hyggja verðleggur brask
hærra en launavinnu.
Kvótabraskið er ljótasta
dæmið um það. Vegna mann-
fyrirlitningarinnar sem býr í
frjálshyggjunni verður ekki
ráðið við atvinnuleysið með
ráðum hennar. Gegn atvinnu-
leysinu verður að ráðast með
markvissum, opinberam að-
gerðum. Vandi okkar verður
leystur með fyrirhyggju -
ekki með fijálshyggju. Við
höfum ekkert með metnaðar-
laus markmið fijálshyggjunn-
ar um láglaunastörf að gera.
Við þörfnumst metnaðar-
fullra markmiða fyrirhyggj-
unnar um vel launuð störf.
Getuleysi frjálshyggjunnar
sýnir að verkafólk og samtök
þess verða að taka taumana í
sínar hendur og stýra í átt til
nýsköpunar í atvinnulífinu.
Við þörfnumst meiri eftir-
spumar á innanlandsmarkaði.
Fyrsta skrefið til þess er meiri
kaupgeta - fólk sem getur
keypt.
Framundan er undirbún-
ingur um gerð kjarasamninga.
Kröfur okkar í komandi
kjarasamninguin hljóta að
taka mið af afkomu þjóðar-
búsins, sem er betri nú en útlit
var fyrir þegar gildandi kjara-
samningar vora gerðir. Kröf-
ur okkar hljóta því að snúast
að auknum jöfnuði í þjóðfé-
laginu. Of lítil nýsköpun og
Ijárfesting í atvinnulífi hindr-
ar hagvöxt. Dugleysi atvinnu-
rekenda á þessu sviði kallar á
framkvæði okkar og forystu.
Á sama b'ma og yfirvöld
kunna ráð til að skattleggja
fæðis- og ferðahlunnindi
launafólks allt niður í tvo
strætisvagnamiða á dag eiga
þau engin ráð við skattsvik-
um. Launafólk krefst þess, að
ríkisvaldið beini spjótum sfn-
um að neðanjarðarhagkerfinu
sem lengi hefur þrifist í þessu
þjóðfélagi. Það ætti að liggja í
augum uppi að þeir 11-15
milljarðar sem talið er að rík-
issjóður verði af í neðanjarð-
arhagkerfinu era ekki í vösum
Iaunamanna.
Frændþjóðir okkar á Norð-
urlöndunum, Svíar, Norð-
menn og Finnar, greiða senn
atkvæði um aðild að Evrópu-
sambandinu. Ef verður af inn-
göngu þeirra í Evrópusam-
bandið munu þessar þjóðir
leggja mikla áherslu á sam-
starfið á meginlandinu og
hætta er á að það dragi úr
áhuga þeirra á norrænni sam-
vinnu.
Sameiginlegur markaður
Evrópusambandsins verður
áfram mikilvægur fyrir okkur
á komandi áram. Vestan við
okkur er að ýmsu leyti álitleg-
ur markaður og austur í Asíu
er annar í öram vexti. Því er
brýnt að við mótum stefnu í
ljósi þessara aðstæðna.
Grandvöllur hennar hlýtur að
vera fiskveiðilögsaga í hönd-
um íslendinga. Krafan er að
þjóðin verði spurð í jafn af-
drifaríku máli. Aldamót era
skammt undan. Við eram hin
nýja aldamótakynlóð. Við
okkur blasa ærin verkefni.
Við þurfum markvissa, arð-
sama langtímaljárfestingu í
atvinnuvegunum. Við þurfum
að losa okkur úr viðjum
stöðnunar sem fijálshyggjan
hefúr kallað yfir okkur.
Við þurfum að gefa spilin
upp á nýtt.
Launafólk: Geram I. maí
að raunveralegum baráttu-
degi, þar sem við sameinumst
um kröfuna:
FULL ATVINNA FYR-
IR ALLA - ATVINNA ER
MANNRÉTTINDI."
47. Flokksþing Alþýðuflokksins
- Jafnaðarmannaflokks Islands -
/
verður haldið í Iþróttahúsinu í
Keflavík, helgina 10. til 12. júní 1994.