Alþýðublaðið - 12.04.1995, Side 4

4
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
MIÐVIKUDAGUR 12. APRÍL 1995
F
■ Fulltrúaráð Alþýðuflokksfélaga á Suðurnesjum
■ í árlegum víking í Normandí
Aframhald á stjómarsamstarfinu
Aðalfundur fulltrúaráðs Alþýðu-
flokksfélaganna í Keflavík, Njarðvík
og Höfnum skorar á þingflokk Al-
þýðuflokksins að gera allt sem
mögulegt er til að tryggja áframhald-
andi stjómarsamstarf.
I ályktun fundarins segir að Al-
þýðuflokknum sé nauðsynlegt, eftir
tímabil mikilla efnahagserfiðleika
og harðra varnaraðgerða að taka þátt
í þeirri uppbyggingu sem nú sé
möguleg með batnandi efnahags-
ástandi. .Jafnaðarstefnunni verður
ekki komið á framfæri með hjásetu
Alþýðullokksins við stjóm landsins,
það er því þjóðinni og flokknum
nauðsynlegt að Alþýðuflokkurinn
sitji við stjómvölinn," segir í álykt-
uninni. Aðalfundur fulltrúaráðsins
var haldinn 10. apríl. Kjörin var ný
stjórn og er hún þannig skipuð:
Hjalti Örn Ólafsson, formaður,
Reynir Óiafsson, Ingibjörg Magn-
úsdóttir, Bergþóra Jóhannsdóttir,
Guðmundur R. J. Guðmundsson.
Til vara: Björn Herbert Guðjóns-
son, Jenný Þ. Magnúsdóttir. Fé-
lagslegir endurskoðendur: Guðfinn-
ur Sigurvinsson, Vilhjálmur
Skarphéðinsson.
Mjög góð mæting var á fundinum.
Umræður um nafnamál nýja bæjar-
félagsins vom ofarlega á baugi. Þar
vom skiptar skoðanir um niðurstöðu
nýafstaðinna nafnakosninga. Fund-
urinn var á einu máli um að nafna-
rnálið þyrfti að skoða vandlega, með
tilliti til allra viðkomandi aðila.
Á fyrsta þingflokksfundi Alþýðuflokksins að loknum kosningum kysst-
ust Rannveig Guðmundsdóttir og Sighvatur Björgvinsson innilega á
meðan Gísli S. Einarsson stóð hjá og glotti - hálf öfundsjúkur útí Sig-
hvat sýnist okkur. A-mynd: E.ÓI.
Ert þú að tapa
réttindum?
Eftirtaldir lífeyrissjóðir hafa sent sjóðfélögum yfirlit
um iðgjaldagreiðslur á árinu 1994:
Almennur lífeyrissjóður iðnaðarmanna Lífeyrissjóður Vesturlands
Lífeyrissjóður Bolungarvíkur Lífeyrissjóður Austurlands
Lífeyrissjóður framreiðslumanna Lífeyrissjóður Dagsbrúnar og Framsóknar
Lífeyrissjóður Hlífar og Framtíðarinnar
Lífeyrissjóður Norðurlands
Lífeyrissjóður sjómanna
Lífeyrissjóður starfsfólks í veitingahúsum
Lífeyrissjóður verkafólks í Grindavík
Lífeyrissjóður verksmiðjufólks
Lífeyrissjóður Vestfirðinga
Lífeyrissjóðurinn Hlíf
Lífeyrissjóður matreiðslumanna
Lífeyrissjóður rafiðnaðarmanna
Lífeyrissjóður verkalýðsfélaga á Suðurlandi
Lífeyrissjóður verkstjóra
Lífeyrissjóður Vestmanneyinga
FÁIR ÞÚ EKKI YFIRLIT,
en dregið hefur verið af launum þínum í einn eða fleiri af ofangreindum lífeyrissjóðum,
eða ef launaseðlum ber ekki saman við yfirlitið, skalt þú hafa samband við viðkomandi lífeyrissjóð
hið allra fyrsta og eigi síðar en 1. maí nk.
Við vanskil á greiðslum iðgjalda í lífeyrissjóð er hætta á að réttindi tapist. Þar á meðal má nefna:
ELLILÍFEYRI MAKALÍFEYRI BARNALÍFEYRI ÖRORKULÍFEYRI
Gættu réttar þíns
í lögum um ábyrgðasjóð launa segir meðal annars:
Til þess að iðgjöld launþega njóti ábyrgðar ábyrgðasjóðs launa vegna gjaldþrota, skulu launþegar innan
60 daga frá dagsetningu yfirlits ganga úr skugga um skil vinnuveitenda til viðkomandi lífeyrissjóðs. Séu
vanskil á iðgjöldum skal launþegi innan sömu tímamarka leggja lífeyrissjóði til afrit launaseðla fyrir það
tímabil, sem er í vanskilum. Komi athugasemd ekki fram frá launþega er viðkomandi lífeyrissjóður ein-
ungis ábyrgur fyrir réttindum á grundvelli iðgjalda þessara að því marki sem þau fást greidd, enda hafi
lífeyrissjóðnum ekki verið kunnugt um iðgjaldakröfuna.
Á Norrænni
kvikmynda-
hatið i
Rúðuborg
Margrét Elísabet Ólafsdóttir
fór á kvikmyndahátíðina í Rúðuborg
og segir hér lesendum Alþýðublaðsins frá
verðlaunamyndum og fleiru markverðu.
Það var varla að Marius Holst
vissi hvaðan á sig stóð veðrið þegar
tilkynnt var í kvikmyndasal Gaum-
ont í Rúðuborg á dögunum að hann
hefði unnið Aðaldómnefndarverð-
launin á Norrænu kvikmyndahátíð-
inni fyrir mynd sína 77 kniver í
hjertet (sem þýða mætti Upp á tíu
fingur). Þessi síðhærði ungi Norð-
maður, sem ekki hafði haft fyrir því
að fara í sparifötin fyrir kvöldið,
hafði aðeins nokkrum mínútum áð-
ur tekið við Ahorfendaverðlaunum
hátíðarinnar, fyrir sömu mynd. I
fylgd með leikstjóranum á sviðinu,
var Martin Grafalk, strákurinn
sem leikur aðalhlutverkið í Ti kni-
ver. Martin og Örvar Arnarson,
hetjan úr Bíódögum Friðriks Þórs
Friðrikssonar, urðu félagar þama í
Rouen. Það mátti sjá þá krunka
saman í sælgætissölunni fyrir verð-
launaathöfnina og stinga svo saman
af út af Bo Widerbergs-mynd, sem
sýnd var á undan verðlaunaafhend-
ingunni, skömmu síðar. Ekki veit
ég hvort úrslitin hafa haft áhrif á
vináttuna sem þama tókst, en eitt er
víst að Örvar naut aðdáunar, með
verðlaun eða án. Eftir athöfnina
tókst aðdáanda að króa hann af úti í
horni til að taka af honum mynd og
fá eiginhandaráritun og þegar um-
ræða fór fram eftir sýningu Bíó-
daga stundu stelpurnar í salnum
þegar Örvar birtist í fylgd með
Friðriki.
Svæsin hryllingsmynd!
Þeir örfáu Islendingar sem á
svæðinu vom höfðu auðvitað von-
að í hjarta sfnu að Bíódagar hrepptu
hnossið, en þeir fengu harða
keppni. f röðinni fyrir framan Club
b á föstudagskvöldinu, til að kom-
ast inn á Nœturvörð Ole Bornedal
frá Danmörku læddist sá orðrómur
inn með þvögunni að þetta væri
besta myndin og hún myndi vinna.
Mér leist þá ekki á blikuna, því
troðningurinn var hvílíkur að það
var hreint ekkert útlit fyrir að mér
myndi auðnast að sjá „snilldarverk-
ið“. Með laumulegri íslenskri biðr-
aðafrekju tókst mér þó að mjaka
mér að miðasölunni og rétt slapp
inn í eitt af síðustu sætunum. Lenti
þar við hliðina á breiðum hvíthærð-
um herramanni, sem upplýsti mig
um það að þetta væri svæsin hryll-
ingsmynd. Ég hafði reyndar búið
mig undir taugaspennu eða f það
minnsta drungalegheit, því sagt var
í dagskrá að sögusvið myndarinnar
væri líkhús. En ég bjóst ekki við
hryllingsmynd, og það allra síst á
virðulegri kvikmyndahátíð! Mynd-
in reyndist þó fyrst og fremst taka á
taugarnar, að minnsta kosti fram að
loka sprettinum. Sessunautur minn
fullvissaði þó reglulega þann sem
sat við hina hlið hans, að ekki væri
hann enn orðinn hræddur. í upphafi
myndar kynnast áhorfendur laga-
nemanum Martin, sem gerist næt-
urvörður í líkhúsi til að þyngja
pyngjuna, og vinar hans og sam-
stúdents, Jens. Þeir gera með sér
samning, um að skora hvor á annan
að fremja ýmis strákapör, en sá sem
guggnar fyrstur á að giftast kærust-
unni sinni. Smám saman snýst
glensið þó upp í vafasama leiki,
sem virðast veita Jens hina mestu
ánægju. Á sama tíma berast fréttir
af geðsjúkum vændiskonumorð-
ingja, sem áhorfendur fá vitneskju
af, líkt og Martin og Jens, í gegnum
sjónyarpsfréttir og blaðafyrirsagn-
ir. í fyrstu virðast morðin ekki
tengjast þeim félögum á annan hátt
en þann, að lfk vændiskvennanna
lenda inni á líkhúsinu hjá Martin.
En brátt fara bönd lögreglunnar að
beinast að honum og svo fer að
hann veit varla sjálfur nema hann
sé geðveikur. Ur þessum efniviði
hefur Ole Bornedal tekist að búa til
hinn kræsilegasta trylli, með listi-
lega vel spunnum söguþræði og
myndatöku sem ekki spillir fyrir
áhrifunum. Það sem síðan lyftir
myndinni upp yfir að vera „bara“
hryllingur, er hæðnislegum húmor,
sem ekki er síst að þakka snilldar-
legum leik Kim Bodina í hlutverki
hins tvíræða Jens. Það er því ekki
hægt að segja annað en Bodina hafi
verið vel kominn af verðlaununum,
Besti karlleikarinn. Þá er bara að
fylgjast með danska Næturverðin-
um áfram til Cannes, þar sem hann
mun keppa um Gullkvikmyndavél-
ina síðar í vor.
Ljóðrænn Rússíbani
En sögur um að Næturvörðurinn
ætti möguleika á sigri, var víst
aldrei neitt nema orðrómur. Önnur
mynd var miklu nær því að fá
hnossið, nefnilega eistneska mynd
leikstjórans, Peeter Simms, Rúss-
íbaninn. Hún er fjórða kvikmynd
Simms í fullri lengd, en hinar þrjár,
Akkerið, Fullkomið landslag og
Maður sem ekki var til, hafa allar
verið verðlaunaðar á hátíðum.
Rússíbaninn - eða Kanabaninn eins
og myndin heitir á eistnesku, því
þetta leiktæki kallast því nafni þar í
landi - er ljóðræn mynd, á mörkum
veruleika og draums, raunsannrar
frásagnar og ævintýris. Hún segir
frá Alexander, hálffimmtugum
Eistlendingi, sem var fluttur til Síb-
eríu ásamt foreldrum sínum
snemma í æsku þar sem hann hefur
búið nær alla sína ævi. Nú er hins
vegar komið að því að hann eigi að
losna úr þrælabúðunum, þökk sé
breyttum stjórnarháttum. En þá
taka yfirhöndina í lífi hans aðrir og
ekki höndlanlegra vald, en komm-
úníska stjómkerfið. Alexander er
áfram leiksoppur afla sem hann
ræður ekki við. Mafían fær áhuga á
honum, en þessi mafía er ósýnileg,
óraunveruleg og markmið hennar
óljós. Hún er hins vegar ólík vald-
höfum Kremlar, því hún eys dollur-
um í hetjuna og sendir hana heim til
Eistlands. Þar kynnist hann Alex-
ander barnfóstrunni, Sirje, sem tek-
ur upp á arma sína þennan áttavillta
fyrrum útlaga með úttroðnar töskur
af peningum. En Alexander lætur
sér ekki nægja ástir Sirje, hann
heillast líka af Ruth, líkt og hann er
ekki sáttur þegar hann hefur látið
draum sinn um byggingu rússíban-
ans rætast. Þessa rússíbana sem
hann sá í bandarískri bíómynd,
skömmu fyrir brottförina til Síber-
íu. Myndin, sem í fyrstu virðist
bera varnarorð til samlanda Simms
vegna ástandsins í löndum fyrrum
Sovétríkjanna, hefur því ekki síður
að geyma almennan siðferðisboð-
skap er varðar freistingar lífsins,
hégóma og eftirsókn eftir vindi;
óhamingjusamur kölski þetta
hljómar hátíðlega, en yfirborð
myndarinnar er gáskafullar persón-
ur, hlátur, litagleði og fáránlegar