Alþýðublaðið - 30.05.1997, Blaðsíða 11
FÖSTUDAGUR 30. MAÍ 1997
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
11
■ Hallgrímur Guðfinnsson trillukarl:
Við vorum blekktir!
Á vordögum 1990 samþykkti Al-
þingi íslendinga lög um stjóm fisk-
veiða. Með lögum þessum var eig-
endum báta undir 6 tonna stærð gef-
inn kostur á að velja á milli kvóta
sem tæki mið af veiðireynslu eða
áframhaldandi krókaleyfi.
Kvótinn átti að vera
illskárri
Sá böggull fylgdi þó skammrifi að
krókaleyfisbátunum sem urðu 1135
talsins um það er lauk, voru mæld út
aðeins um það bil 4200 tonn. Veiddu
þeir fjórðungi meira skyldi pottinum
skipt í þeim hlutföllum sem hver
hefði aflað.
Eftir að hafa sætt geðþóttaákvörð-
unum og dagskipunum Halldórs Ás-
grímssonar í 8 ár við stjórn fiskveiða,
skyldi engan undra þó meðaldúllarar
og fiskimenn þar yfir teldu það ill-
skárri kost að taka kvóta. Það var
enda gefið í skyn í lagatextanum að
eftir gildistíma laganna 1. september
1994 ættu viðkomandi kost á að fara
inn í banndagakerfið aftur ef það
væri einhver kostur (orðrétt:„skuli
ekki á gildistíma laganna eiga kost á
krókaleyfi")
Niður fyrir hungur-
mörkin
Vissulega var hvorugur kosturinn
góður og á bryggjum og í beitninga-
skúrum á öllum sjávarplássum þessa
lands létu menn þau orð falla að engu
væri líkara en ráðamenn vildu þenn-
an atvinnuveg feigan, þó menn undr-
Karlinn í brúnni. A vorin er það grásleppan. Hallgrímur er meðal örfárra nútíma „útvegsbænda" því hann sinnir dálítið búskap á veturna í Biskups
tungum með Geirþrúði konu sinni og í samvinnu við tengdaföður sinn, Sighvat Arnórsson bónda á Miðhúsum. En annars stundar Hallgrímur sjóinn
eins og hann mögulega getur.
i
Líf á skakinu. Hallgrímur hefur gert út í fimmtán ár á Faxaflóa, Breiðafirði og ísafjarðardjúpi. Tjaldur var áður
gerður út frá Reykjavík.
Skip fyrir ströndu. í (safjarðardjúpi.
uðust og tryðu ekki slíkri fúl-
mennsku.
Á þeim tíma sem liðinn er hafa
veiðiheimildir kvótabátanna verið
skertar um 30% ár hvert og eru nú
komnar langt niðurfyrir öll hungur-
mörk, en krókaleyfisbátamir hafa
haldið álíka meðalafla og áður.
Það er beðið um
réttlæti
Nú skal enginn ætla að sá er þetta
skrifar ætli hlut krókamanna of góð-
an. Margra þeirra bíður enn óleystur
vandi. Krókabátamir eru eingöngu
bundnir við hámarksafla á þorski,
steinbítur og ýsa telja t.d. ekki með.
Þorskaflahlutdeild þeirra er úr sögu-
legu lágmarki þorskafla, veiði-
reynslu sem aflað var þegar allir aðr-
ir forðuðust þorsk.
Vissulega var tilkoma Jöfnunar-
sjóðs þakkarverð, en við úthlutun úr
honum era þó meðaltöl og jöfnuður
bannorð. Þeir sem mest hafa fá mest.
þeir sem mesta hafa þöifina fá
minnst.
Að framansögðu má ljóst vera að
það er sanngimiskrafa að hlutur smá-
báta á kvóta verði réttur, enda er það
vandalaust í vaxandi fiskgengd og
öllum þeim möguleikum sem úthafs-
flotanum hafa opnast. Við biðjum urn
réttlæti. Það voru ekki sjómenn á
smábátum sem ofveiddu þorskinn á
Islandsmiðum. Okkar glæpur var jú
aldrei annar en taka mark á stjóm-
völdum.
Höfundurinn Hallgrímur Guöfinnsson, er
ættaöur frá Reykjafirði á Ströndum. Hann
á Tjald ís. 6 sem er fimm tonna súöbyrö-
ingur.