Alþýðublaðið - 16.07.1997, Blaðsíða 4

Alþýðublaðið - 16.07.1997, Blaðsíða 4
4 ALÞÝÐUBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 16. JÚLÍ1997 Maðurínn á bak við Evítu segir allt við Þóru Kristínu Asgeirsdóttur. hjá Andrési Sigurvinssyni leikstjóra sem leikstýrir söngleiknum Evítu sem er sýndur í íslensku óperunni í sumar. „Sýningin spyrst mjög vel út, hún hefur fengið góða krítík en það er mest um vert að áhorfendur eru hrifnir," segir Andrés Sigurvinsson leikstjóri en söngleikur sumarsins, Evíta, hefur gengið í Islensku óper- unni í allt sumar. Nú fer hver að verða síðastur að sjá Andreu Gylfa- dóttur sem Evítu Perón og Egil Ólafsson sem Perón. „Fólk verður að átta sig á að sýningartíminn er mjög takmarkaður þar sem við höfum hús- ið ekki nema í júlí og ágúst.“ Það er ekki auðvelt að ná Andrési Sigurvinssyni leikstjóra og Pé leik- hússtjóra á eintal en það tekst. Að vísu glymur lítill farsími stöðugt í brjóstvasa eldhugans og öðruhverju þarf leikstjórinn að tala við fólk á hinni línunni. „Jú, jú, nei, ég er héma með henni Þóm Kristínu á Borginni. Bíddu aðeins. „Hvað verðum við lengi í þessu viðtali?“ Bruðlum ekki Var dýrt fyrirtœki að setja upp Evítu? „Auðvitað var það dýrt. Við reynd- um að vanda til alls og gera þetta sem best úr garði. Það er óvenju- sterkur hópur sem er í þessu með okkur og þetta hafðist með sameigin- legu átaki. Vonandi á aðsóknin eftir að vera það mikil að við getum kom- ið út á sléttu. Við komum þó aldrei til með að græða á þessu, enda stóð það ekki til.“ Hvað þarf marga til að svara kostnaði? „Eg get ekki slegið fram neinni ákveðinni tölu, en það þarf alveg kássu. Við höfum reynt að broðla ekki. Fólk talaði um að það væri hægt að eyða endalaust, þar sem pen- ingamenn eins og Ásgeir bróðir væru í þessu.“ En var ekki talað um að þú vcerir haldinn fullkomnunaráráttu, þú vildir hafa allt best og flottast og leikararnir vœru að fá taugaáfall? „Nei, nei, hvaða vitleysa. Auðvit- að hlýtur fullkomnun alltaf að vera takmarkið. Við vildum reyna að gera söngleiknum hærra undir höfði en vant var. Án þess að vera að lasta nokkum, vildum við fara af fram- haldskólastiginu og nota nútíma- tækni í auknum mæli. Heimurinn er orðinn lítill. Islenskir áhorfendur hafa séð sýningar í London og New York og auðvitað kallar það á saman- burð. Það er ekki endalaust hægt að slá hausnum í steininn. Það þarf að laga leikhúsin að nútímakröfum, jafnvel þótt það kosti glás af pening- um. Eg held að okkur hafi heppnast þetta, innan þess ramma sem við sett- um okkur. Óperan hefur marga góða kosti en líka ókosti. Sviðið er ekki annað en lítið frímerki, það er bara vegna þess að ég er með svo snjallt fólk með mér bæði í leikmynd og lýsingu sem að þetta virkar." Ýmist í ökkla eða eyra En ertu ekki stórhuga? „Eg veit það ekki. Ég er þó með þeim ósköpum gerður að það er ann- aðhvort í ökkla eða eyra.“ Ertu frekja? „Auðvitað hef ég metnað. Ég er fyrst og fremst að setja upp Evítu til að þroska mig sjálfan sem listamann. Ég hef aðallega fengist við textaverk og það ögrar mér að setja upp söng- leik. Sumir segja að ég sé óraunsær þar sem mér hættir til að gleyma að taka með í myndina að hlutimir kosta fullt af peningum. Ég vil ekki fara billegar leiðir. Það kostar peninga að ná fram ákveðnum gæðurn." En afhverju varð Evíta fyrir val- inu? „Ég sá Evítu fyrir mörgum árum og varð mjög hrifinn. Ég fór svo í fyrra í mikið ferðalag til Evrópu og Ameríku og kynnti mér sérstaklega óperu og söngleikjauppfærslur. Evíta er afraksturinn af því. Og ég er ánægður með útkomuna." Anœgður en blankur? „Ég er ekki í leiklist til að græða peninga og starf mitt í Pé leikhópn- urn hefur miðast við að kynna ákveð- inn verk, eins og til dæmis leikrit Harolds Pinters, það hefur sýnt sig að það er fullt af fólki sem hefur áhuga á þessum sömu hlutum. Heimkoman fékk afskaplega góða aðsókn og Húsvörðurinn líka en við lentum í ákveðnum hremmingum sem kost- uðu sitt. En ég sé ekki eftir neinu. Ég fer ekki með peninga yfimm en ég er glaður ef hef náð árangri." En þú ert nú ekki á leiðinni yftrum erþað? „Nei, ég ætla ekki að gera neinum það til geðs að drepast of fljótt." Sýningin fe'kk góða krítík, voru önnur viðbrögð jafngóð? „Já, hún fékk fína dóma, en við- brögð áhorfenda eru mest virði þegar allt kemur til alls. Ég á líka góða vini sem eru mínir bestu gagnrýnendur. Þeir segja mér alltaf eins og er.“ Hefurðu fengið einhverja slœma gagnrýni frá þeim? „Það em auðvitað alltaf einhverjir hlutir sem gætu farið betur eða verið öðmvísi og ég hef fengið ábendingar „Enginn leikari er eins,“ segir Andrés Sigurvinsson leikstjóri. „Það þarf að gefa leikaranum instrúktsjónir á réttum tíma- punkti, þegar hann er móttæki- legur fyrir því og nauðsynleg- ur grunnur í persónusköpun er fyrir hendi og hjálpa honum þannig uppá næsta þrep. Ann- ars getur hann orðið óöruggur og farið að reyna að þóknast í stað þess að skapa sjálfur. Og þá er andskotinn laus.“ Hanrt skildi þó aldrei heita Andrés? um slíkt. En það er meira um vert að þeim finnst sýningin ganga upp eins og hún er í dag. Ég fmn að áhorfend- ur hrífast með og ganga inn í sýning- una með okkur. Galdurinn er að áhorfendur taki þátt.“ En hvemig finnst þe'r leiklistar- krítíkin ? „Ég veit það ekki, það er oft talað urn að hún mætti vera faglegri en hún verður alltaf tilfinningalegs eðlis. Þegar hún er góð er sífellt verið að sítera í krítíkera en þegar hún er vond ætlar allt vitlaust að verða. Það er mikið ósamræmi í viðbrögðum leik- húsfólks. En ég er löngu hættur að taka krítíkina inn á mig. Ég les hana og ef ég er ekki sammála reyni ég að hugsa um hvaða forsendur þeir gefa sér. Menn verða að una því að fá krítík hvort sem hún er góð eða vond, við erum opinberar persónur. Ef eitt- hvað er, þá er hún of bragðlaus. En gagnrýnendur ættu þó að þekkja inn- viði leikhússins út í ystu æsar. Það eru svo margir litlir þættir sem skipta J ÍJtóJJíilJll. 1, I Velkomin um borð hartwluaa BaMar | Dagleg ar ferðir með viðkomu í Flatey 1 t' M vh, . ,; fI, ( Æ <f ' f \ % '$ % . *í * -Wm- f§ :, Frá Stykkishólmi kl. 10.00 &16.30 Frá Brjánslæk kl. 13.00 & 19.30 | Símar: 438-1120 Stykkishólmi 456-2020 Brjánslæk Fax: 438-1093 Stykkishólmi

x

Alþýðublaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.