Vísir - 13.03.1976, Síða 14

Hefir „kúnninn"
alltof rangt fyr-
ir sér eða hvað?
„jón” skrifar:
Einu sinni var til regla sem allir kaupmenn urðu
að fara eftir og var hún eitthvað á þessa leið:
„Kúnninn hefir alltaf rétt fyrir sér enda þótt hann
tali alröngu máli”. Ætli þessi regla sé við liði enn-
þá?
Tilefni skrifa minna eru tviþætt — annað er að
mér var falið að skila bilaleigubil eftir 32 klst.
notkun og var ég látinn greiða fyrir tvo sólar-
hringa. Tjáði eigandinn mér að sú regla gilti að ef
ég notaði bilinn tvær klukkustundir fram yfir
sólarhringinn þá yrði ég að borga tvo sólarhringa.
Nú langar mig að vita — Gilda sömu reglur hjá
öörum leigum eða eru þetta einhverjar „happa og
glappa aðferða” reglur?
Hitt tilefnið er þaö að ef ég fer með föt i svokall-
aða þurrhreinsun eða hraðhreinsun þá er fatn-
aðurinn vigtaöur. Setjum sem svo að fötin eða
gardinurnar vigti 3,2 kiló — hvað haldið þið að ég
þurfi að borga? Auðvitað 3,5 kiló. Hver er réttur
neytandans? Hvaða reglur segja til um að eigend-
ur fyrirtækja geti hagað sér svona gegn bláfátæk-
um almenningi?
Spyr sá sem ekki veit.
—0—
Engin föst regla er um þetta að sögn nokkurra
bilaleiga, sem Visir hafði samband við. Ein bila-
leigan sagði þaðstarfsreglu hjá þeim, að eftir átta
tima fram yfir sólarhringinn væri krafist fulls
daggjalds, annars timagjalds. Hjá annarri var
reglan sú, að krefja „kúnnann” um hálft daggjald
eftir tvo tima en fullt daggjald eftir fjóra.
Þá sagði sá siðari, að þetta væri viðmiðunar-
regla þannig aö þeir sæju i gegnum fingur sér með
þetta utan mesta annatimans.
Hengja bakara
fyrir smið...
Kristinn skrifar:
Nýlega varð ég fyrir þvi að
vera sektaöur fyrir aö leggja
bilnum minum ólöglega, að
nóttu til við eina fáförnustu götu
borgarinnar. Yfir sliku er
kannski ekki hægt að kvarta þar
sem sektin var i fyllsta máta
lögleg en mér finnst samt
sem áður að hér sé verið að
berjast við flisina i auga bróð-
urins án þess að hirt sé um
bjálkann i eigin auga.
Það er stundum yfir þvi
kvartað að seyðin i glæpa-
málunum séu látin gjalda fyrir
misgjörðir sinar en minna hirt
um að koma höndum yfir þá
sem stærri ódæði drýgja.
Ekki ætla ég að leggja dóm á
það enda heitir slikt á máli
sumra að „grafa undan réttar-
farinu I landinu”. Þvi er hins
vegar ekki að leyna að hin mikla
ást sem laganna verðir bera
fyrir lagabókstafnum virðist
stundum fyrnast.
Það er til dæmis eitt sem mér
finnst langtum alvarlegra og
óæskilegra en að leggja vit-
lausu megin i fáfarinni götu, og
það að nóttu til.
Sá ósiður islendinga margra
að aka lúshægt hlið við hlið svo
þeir sem þurfa oft nauðsynlega
að aka aöeins hraöar geta ekki
með nokkru móti komist fram
úr.
Þegar ég var á unglings-
árunum að læra á bil var það
bariö inn i hausinn á manni að
vinstri akreinin væri fyrir þá
sem þyrftu að aka hraðar en
þorri annarra bilstjóra. Mér
fannst þetta strax i upphafi
vera gullin regla og sjálfsagt að
fara eftir henni. En slikt verður
ekki sagt um nema hluta öku-
manna.
Mér er það minnisstætt þegar
ég i fyrrasumar glaptist á
það erlendis, sjálfsagt smitaður
af islenskum óvana, að aka
fremur hægt á vinstri akrein.
Aðrir bilstjórar tóku þvi alls
ekki með þegjandi þögninni.
Þeir þeyttu flautur sfnar til
þess að gefa mér, þessum
þöngulhaus, það til kynna að ef
ég ætlaöi mér ekki að kitla
aðeins betur pinnann væri mér
hollara að halda mig á hægri
akrein.
Ef það gerist hér á landi að
einhver flautar eða blikkar
ljósum á þann sem lötrar á
vinstri akrein telst það þvi sem
næst til erfðasynda.
Lögreglan ætti að fara að
gera gangskör að þvi að kippa
þessum málum i lag. Meö þvi
væri umferðarmenning gerð
örlitið skárri og aukið væri á
tillit tilþeirra sem þurfa að flýta
sér.
Það er gott og blessað að
gleyma ekki smáu málunum
eins og að sekta þá sem leggja
bilunum sinum ólöglega i fá-
förnum götum að næturlagi. En
það erekki siöur nauðsynlegt aö
hyggja að ýmsu öðru.
Osanngjörn
og rœrin
skrif „suður-
, . . .
landafaro"

Guðmundur Arnason skrifar:
Ósanngjörn og rætin skrif
„suðurlandafara” um
spænskan fararstjóra, sem
ráðinn er hjá islenskri ferða-
skrifstofu á Kanarieyjum, reka
mig til þess að skrifa nokkrar
linur.
Ég hef verið á Kanarieyjum
oftar en einu sinni og alltaf
fengið ágætis þjónustu. Þessi
dæmalausu skrif um‘ einn farar-
stjórann þar eru mér með öllu
óskiljanleg. Umræddur farar-
stjóri hefur lagt sig i framkróka
við að aðstoða og hjálpa islend-
ingum á Kanarieyjum. Hann
skilur og talar talsvert i is-
lensku enda kvæntur islenskri
konu, sem einnig er fararstjóri
þar suðurfrá.
Mér kemur það mjög spánskt
fyri sjónir, að tala um stirt skap
hjá þessum manni, þar sem
mér virðist hann einmitt hafa til
að bera lipurð og prúðmennsku.
Á það vill þvi miður skorta
nokkuð á hjá löndum vorum i
vetrarleyfi á þessum slóðum.
Reynir þá mjög oft á þolrifin i
fararstjórum.
Aldrei hef ég heyrt ferða-
félaga mina bera þessum
spánska fararstjóra nema mjög
gott orð og finnst mér það hljóti
að vera hagkvæmt fyrir okkur
ferðamenn að hafa mann við
fararstjórn, sem gjörþekkir
aðstæður i þvi landi, sem
ferðast er til.
Vill heldur
íslenska
fararstjóra

óanægöur suðurlandafari skrif-
ar:
Eg hcf ferðast til sólarlanda
mörg undanfarin ár og mcð öll-
um islenskum ferðaskrifstofum
og yfirlcitt aldrei haft yfir neinu
að kvarta. fyrr en i Kanarleyj-
um nú I vetur Félagið var með
spænskan fararstjóra er virtist
bara vinna. er honum hentaði
best. Var hann þá mjög skap-
styggur. eins og Spánverjar eru
þó yfirleitt glaölynd þjóð. Hef ég
aldrei vitað til þess fyrr aö far-
arstjórar yröu ekki að vera til-
búnir þegar farþegar þyrftu á
að halda Eru þessar þjóðir það
ólikar, að mér finnst furðu sæta
að nota ekki frekar mcira af
hinum yfirleitt frábæru islensku
fararstjórum. Þeireru alltaf til-
búnir til að aöstoöa ef með þarf
og yfirleitt mjög kurteisir. og
eru ekki á kvennafari út um
hvippinn og hvappinn.
Það gæti aftur á móti vcrið
hcppilegt að hafa einhvern inn-
fæddan til aö semja við um hótel
og þess háttar. en kæmu hvergi
nálægt farþegum. því mikiö af
ánægju ferðarinnar er undir
framkomu fararstjóranna kom-
in. Ættu viökomandi aðilar i það
minnsta að kanna skapgerð hins
erlenda vinnuafls og siða það
áöur en þaö er 'ekið i vinnu.
Vona ég og min að i framtið-
inpi er við förui» i frl. verði ekk-
ert þessu likt • I að fyrirbyggja
ánægjulegt si mar- eða velrar-
íri.
J.
LIGGUR ÞÉR EITT-
HVAÐ Á HJARTA?
EF SVO ÞÁ HRINGDU í>ÍMA 86611
MILLI KLUKKAN 1>T5 EÐA
SKRIFAÐU - UTANÁSKRIFTIN ER
DAGBLAÐIÐ VÍSIR
SÍÐUMÚLA 14 REYKJAVÍK