Vísir - 25.07.1976, Blaðsíða 9

vism Sunnudagur 25. júli 1976.
9
Hann hefur aldrei
hœtt að ,flœkiast
Rabbað við Svein
Sœmundsson, blaða-
| fulltrúa Flugleiða og
Maríu Jónsdóttur,
konu hans
/m ,m \
Texti: Oli Tynes
Myndir: Jens
Alexandersson
Þeir sem hitta hann i
dag, sjá fyrir sér ung-
legan hvithærðan
mann, kvikan i
hreyfingum, þægilegan
og brosmiidan. Fötin
eru i meðallagi
„konservativ,” og
hann er alltaf einstak-
lega snyrtilegur til
fara. Bandariskur
blaðamaður lýsti hon-
um einu sinni sem
„Madison Avenue Exe-
cutive Type.”
Fáum myndi detta i hug a6
setja hann i samband viö unga
gullgrafarann, sem fyrir einum
24 árum sat viö rjóöureld i
óbyggöum Kanada, meö riffil-
inn á hnjánum, og hélt vörö yfir
sofandi félögum sinum.
Sveinn Sæmundsson, blaöa-
fulltrúi Flugleiöa, hefur víöa
flækst og aö mörgu unniö, sföan
hann yfirgaf fööurhúsin sextán
ára gamall. Hann hefur veriö
gullgrafari, sjómaöur, rithöf-
undur og blaöamaöur og margt
fleira.
Siminn glymur
Þaö er ekkert smáræöis verk-
efni aö vera blaöafulltrúi eins
stærsta fyrirtækis á íslandi.
Þegar þaö bætistofan á aö þetta
fyrirtæki hefur, eölis slns
vegna, meira aö gera I allskon-
ar auglýsingum og kynningu
hérlendis og erlendis en öll hin
stórfyrirtækin samanlögö,
veröur dæmiö enn hrikalegra.
Sveinn og Maria Jónsdóttir,
kona hans, hafa þvi ákaflega fá-
ar frlstundir á heimili sinu. Þaö
er undantekning ef þau fá aö
sitja eitt kvöld heima án þess aö
siminn hringi, margsinnis.
Stundum finnst Marlu aö hún
geri ekki annaö en pakka niöur
fyrir Svein, þegar hann þarf aö
þjóta eitthvaö út I heim. Þaö er
þvi eins gott aö þau eiga öll
áhugamál sameiginlega.
Oöru hvoru „stinga þau af”
frá öllu saman. Þá er veiöi-
stöngunum pakkaö i snatri og
Gráni gamli spólar sig út úr inn-
keyrslunni aö Kópavogsbraut
96, til aö komast I burt áöur en
hin merka uppgötvun Alex-
anders Graham Bell byrjar aö
glymja rétt einu sinni.
Gráni gamli
Merkisklárinn Gráni, er
Volkswagen rúgbrauö, sem þau

Hjónin í hinum fallega garði sínum.
María, Sveinn og eldri sonurinn, Goði.
keyptu fyrir 3 árum. Hann er
sérstaklega innréttaöur, meö
sve&iherbergi sem breytt er I
setustofu með nokkrum hand-
tökum, eldavél, eldhúsborði,
skápum og öllu tilheyrandi.
Hann er annaðheimili Mariu og
Sveins á langíerðum þeirra um
lsland, og tók við af öðrum
Grána sem Sveinn haföi sjálfur
innréttað.
„Gráni er llka „heimilisbiU”
Marlu.
„Krakkar hafa sérlega
gaman af aö sjá mig á þessu
farartæki,” segir Marla bros-
andi.
„Sjáiöi kellinguna á rúg-
brauöinu, segja þau þegar ég
keyri framhjá En ég vildi ekki
skipta á Grána og Utlum bil.
Mér finnst ég vera mun örugg-
ari i umferðinni þegar ég get
látiö sópa dálitiö aö mér. Menn
beramiklu meiri viröingu fyrir
„rúgbrauöi” entU dæmis Austin
Mini.”
„Okuniöungur fjöl-
skyldunnar,” segir Sveinn og
brosir striönislega .
Sóttu arininn i Drápu-
hliðarfjall
Þaö er stórkostlegt útsýni úr
fallegri stofu þeirra Sveins og
Marlu. Húsiö stendur hátt, á
sunnanveröu Kársnesinuog þaö
væri hægt. aö standa timunum
saman viö stofugluggann og
horfa til skiptis inn til fjalla og
út á hafiö.
Stofan sjálf er ekki minna
augnayndi. Hún ber greinilegt
merki um ást Mariu á blómum
og stór arinninn geymir sögu
um hálfgerða ævintýraferð og
mikiö strit fyrir sextán árum.
„Viö vorum búin aö vera gift i
fjögur ár þá,” segir Sveinn (Þau
eiga 20 ára „hjúskaparafmæli"
um verslunarmannahelgina).
„Þetta hús i Kópavogi átti aö
veröa okkar framtiöarheimili
og viö vildum sko ekki nota
hvaöa grjót sem var i arininn
okkar.”
„Viö áttum gamlan Fiat
1100...”
Sveinn hættirogskellir uppúr.
Maria heldur áfram, ' Hlæj-
andi: „Viö pindum þessa Iitlu
druslu aö Drápuhliöarfjalli og
þar troöfylltum viö skottiö af
grjóti.”
„Þaö var ekkert venjuegt
grjót,” mótmælir Sveinn. „Þaö
var vandlega valiö og hver
steinn á sér sina sögu. Séröu til
dæmis þennan hérna i hominu?
Þetta er toppur af miklu stærri
steini. Ég hjó hann af meö litilli
handöxi.”
Svo lögöu hjónin af staö heim-
leiöis, meö „Fiu litlu” stynjandi
þungan undan byröinni.
Maria: ,,Einh vernveginn
komumst við niður i Búðardal
og þar komum við grjótinu i
rútu. Fiatinn hefði aldrei lifað
það af að liytja það alla leið i
Kópavoginn."
Hvert næst?
„Sveinn, einusinni varstu sjó-
maöur?”
„Já, ég var á sjónum i ein sjö
ár. Þaö var þannig aö ég læröi
rafvélavirkjun. Mig haföi alltaf
langað á sjóinn og þaö varö úr
aö ég fór sem rafvélstjóri.”
„Ég var á Goðafossi, Lagar-
fossi ogTröllafossiIþessisjö ár,
og likaöi vel.
„Ég eignaöist þar marga
Framhald á næstu opnu