Vísir - 20.04.1977, Blaðsíða 23

VISIR
c
Miövikudagur 20. apríl 1977
23
##Bjuggum frekar um
j
okkur á gólfinu.
— vonbrigði með ferð til Kanaríeyja
##
Fyrir nærri einu og hálfu ári,
eöa þann 27. des. 1975 ferðuðumst
við undirrituð til Kanarieyja á
vegum feröaskrifstofunnar Land-
sýn, er þá var umboðsaðili fyrir
Sunnu. Samkvæmt samningnum
sem geröur var áttum við að
dvelja á hótelinu Corona Roja
(CR), I ibúö sem ætluð var 6
manns. Þetta var tveggja vikna
ferð og brottför áætluð klukkan 8
laugardaginn 27. des. Strax þá
byrjaði vitleysan.
Tóm vitleysa
Ferðinni seinkaði sem sé um
tólf og hálfan klukkutima án þess
að nokkur skýring væri gefin. All-
an þann tima sátu farþegarnir i
flugstöðvarbyggingunni og létu
sér leiðast. Þegar til Kanarieyja
kom reyndist hótelið, CR, vera
yfirbókað. Það voru ekki bara við
sex sem ekki komumst að, heldur
hálfur fjórði tugur manna. Marg-
ir brugðust illa viö, eins og við var
að búast, en fararstjórinn svaraði
með óprenthæfu orðbragði og
skætingi.
Okkur sex var tjáð eftir mikið
þras og vandræði að tekist hefði
að koma okkur fyrir inná hóteli er
nefnist Allé Graza (AG). Það er
skemmst frá þvi að segja að það
hótel, eða minnsta kosti þær
vistarverur sem okkur voru
ætlaöar, voru ekki fólki bjóðandi.
Sem dæmi um óþrifnaðinn má
geta þess að ekkert okkar treysti
sér til að leggjast undir sæng i
þeim fletum sem i herbergjunum
voru, heldur bjuggum við um
okkur á gólfinu. A þessu hóteli
var okkur ætlaö aö dvelja næsta
hálfa mánuöinn, en svo ógeðfellt
var það að við skrifuðum okkur
útaf þvi strax morguninn eftir.
Tveir kostir
Það sama kvöld var okkur tjáð
af fararstjóranum að við hefðum
tvo kosti: Að vera á götunni, eða
dvelja á AG. Það varð þvi úr að
við vorum á götunni þá nótt.
Daginn eftir, þann 29. des. feng-
um við þó inni á CR en ekki i
þeirri ibúð sem við höfðum borg-
að fyrir heldur þremur „stúdió-
um” sem reyndust vera geymslur
hótelsins.
Niu dögum eftir brottförina frá
Reykjavík fengum viö loks þær
vistarverur sem við höfðum borg-
að fyrir, en þó eftir stanslaust
nudd og ströggl við fararstjórana
og hótelstjórana, og þá fyrst var
hægt að njóta feröarinnar.
Nú gerum við okkur grein fyrir
þvi að það krefst gifurlegrar
vinnu og skipulagningar af hálfu
ferðaskrifstofunnar, til að allt
gangi eins og i sögu i hverri ein-
ustu ferð, allan ársins hring. Það
er i rauninni ekkert nema eðlilegt
að einhverntima verði gerð mis-
tök. Þetta vita ferðaskrifstofurn-
ar lika, að minnsta kosti flestar,
og viðurkenna mistökin og bæta
fyrir þau, þó þvi væri ekki að
heilsa i þetta skipti.
Nýjar feröir
Við getum nefnt dæmi: Hjón
fara með aldraða móður sina og
dvelja á nýju hóteli, þar sem lyft-
ur voru ekki tilbúnar. Þau kvarta
við ferðaskrifstofuna sem þau
skiptu við, og var boðin ný ferð.
Hópur fólks er á hóteli sem átti
að vera sérstaklega fyrir fjöl-
skyldur. Engin aðstaöa fyrir börn
var fyrir hendi. Málið var afgreitt
með þvi að öllum var boöin ný
ferð með 75% afslætti.
Hjón fóru til Kanarieyja, en
þegar þangað kom var hótelið
sem þau voru búin aö borga fyrir
yfirbókað. Þeim var þá boðið
smáhýsi til umráða og fritt fæði
i hálfan mánuð. Siðustu vikuna
fengu þau inni á hótelinu sem þau
höfðu pantaö og tiu þúsund peseta
fyrir ómakið!
Þessar sögur eru bara dæmi
um það sem feröaskrifstofur gera
fyrir viöskiptavinisina, þegar séð
er að ekki hafi verið staðið við
gerða samninga. Þær gera sér
grein fyrir að mistökin eru þeirra
en ekki ferðalanganna og gera sér
þvi far um að bæta rausnarlega
upp það sem miður fer. Nema
Landsýn.
VIÐ SKERUM SVAMPINN alveg eins og þér óskió.
Stinnan svamp, mjúkan svamp, léttan svamþ eöa þungan.
Við klœðum hann líka, ef þér óskió -og þér sparió stórfé.
LYSTADUNVERKSMIÐJAN DUGGUVOGI 8 SÍMI 846 55 i
Mikil biðlund
Strax og við komum heim úr
feröinni sem lýst er hér að fram-
an sendum við Landsýn skýrslu
upp á 9 vélrituð blöð og óskuöum
leiðréttingar okkar mála. Skýrsl-
unni tóku þeir við þann 10. febrú-
ar 1976 og báðu okkur aö sýna bið-
lund þar til málið yrði afgreitt.
Nú eru liðnir fjórtán mánuðir og
biðlund okkar farin að þverra.
Við höfum farið til þeirra að
meðaltali tvisvar i mánuði og
jafnvel oftar, fengið foreldra okk-
ar og lögfræðing til að tala máli
okkar en ekkert gerist. Hjá ferða-
skrifstofunni visar hver á annan,
og enginn virðist vilja gera neitt.
Hjá Sunnu var okkur að visu boð-
ið uppá tvö þúsund Islenskar
krónursem við afþökkuöum pent.
Við töluðum að lokum við Kjartan
hjá Landsýn 24. mars sl. og hann
tjáði okkur að eina ráðið væri að
fara i mál við Sunnu. Sem er dá-
litið skritiö þvi að við áttum okkar
viðskipti við Landsýn.
Allt annað en Landsýn
Okkur þætti gaman að vita
hvort allir þeir sem hafa farið
með Landsýn, og hafa haft yfir
einhverju að kvarta, hafi fengið
sömu afgreiðslu og við, og ef ekki,
hvers vegna? Það væri lika gam-
an að vita hvort skipuleggjendur
þessara ferða hafi yfirleitt nokk-
urn áhuga á að bæta fyrir mistök
sin og þá hvenær og hvernig?
Eftir þessa óskemmtilegu
reynslu ráðleggjum við svo öllum
þeim sem hyggja á sólarlanda-
ferð að velja einhverja aðra
ferðaskrifstofu en Landsýn, þvi
Guð hjálpi þeim, ef eitthvað fer
úrskeiðis.
Með þökk fyrir birtinguna
Anna Kristin Haraidsdóttir
Anna Sigriður Jónsdóttir
Brynhildur Jóna Gisladóttir
Fjóla Guðrún Friðriksdóttir
Jón Ólafur óiafsson
Steinunn Ásta Helgadóttir.

r*/> :
Itölsk
TRE LEIKFÖNG