Vísir - 01.05.1977, Blaðsíða 8

Vísir - 01.05.1977, Blaðsíða 8
8 9 stskap a^'v. ■'.*m íJí>-v. • ■ :&;. s V?.- -_.'\ ^*y~ir - ■ • fcv V.^wBSliSv'^ ;rt'eft Fyft.ft 5 a . •' „ • ”9 WRo fij-iL ‘V'^ ■ * . • - %*‘^V daginn inn oKlæra iin, skrifa\og lesa bók og mega sig hvergi hræra. Hrefna, Svana og Vala. v«Ptf& *’ ••c Sagan um manninn sem gleymdi o |ssi sagá^^pr um 1 sem gleymdi, eins lafnið bendir til. Maðurinn sem var hæg- látur' prófessor var ein- hleypur og rúmlega fertugur. Hann var dálitiðlviðutan. Einu sinni þegar hann var á le^ð til vinnustofu sinnar, kðm hann auga á tvo menn' sem voru að sniglast hjá vinnustof- unni. Þeir litu inn um gluggann og börðu á dyrnar. Þegar hann kom nær sá hann að þessir menn voru gamlir kunn- ingjar, en hann hafði ekkert talað við þá i rúm tvö ár. Hann ætlaði að fara að tala við þá en hætti allt i einu við það, vegna þess að hann sá glampa á byssuhlaup hjá öðrum þeirra. Þá rann upp fyrir hon- um að þessir gömlu vin- ir voru að reyna að brjótast inn hjá honum. Hann fölnaði upp þvi að þeir höfðu þegar komið auga á hann. Prófessor- inn laut höfði og þóttist blaða i einhverjum skjölum. En of seint, eir höfðu þekkt hann. Þeir réðust á hann og börðu hann i rot og náðu Þegar stigið er á skiði i fyrsta sinn skal hafa það hugfast, að hafa meðferðis bleiur vegna hins gif- urlega vatnsrennslis sem getur myndast þegar litið er niður skiðabrautina. Ef viðkomandi vill fá fagran stil, skal kroppur hans vera beinn og hendur standa stifar beint út frá hliðum. Leyfilegt er að kasta sér á óæðri endann ef skyndileg óþekkt gripur skiðin á hinni gífurlegu ferð niður fjallið. Vegarnesti skal vera sem minnst en jafnframt næringarmikið, svo sem hrár hjörtur smurður i súrsaðri fiflamjólk og gjarnan mætti hafa eina flösku af þorskastriðslýsi. Leiðbeinendur: Hjörtur, Ásta og Óskar. P.S. Sjúkrakostnaður verður borgaður af leið- beinendum lyklunum af honum. Þeir opnuðu vinnustof- una og drösluðu honum inn. Siðan læstu þeir á eftir sér. Þeir létu hann anda að sér smávegis af klóróformi og töku siðan að blaða i skjölum hans. Loks fundu þeir það sem þeir voru að leita að. Já, þarna var það svo sannarlega. Þetta sem þeir höfðu verið að leita að var uppskrift að dufti sem fékk mann til að gleyma öllu og öllum. En nú vantaði þá allt efnið i það. Þeir ruddust inn i tilraunastofuna. Þeir vissu náttúrulega ekki neitt um þessi efni sem þarna voru, en þeim sýndist þau flest öll vera merkt. Loksins fundu þeir öll efnin. Þeir hrærðu þessu öllu saman. Þegar það var búið fóru þeir fram og sáu þá að ekki mundi verða langt þar til prófessorinn rumskaði og helst yrðu þeir að vera farnir. Þeir stráðu þvi dufti á tungu aum- ingja mannsins. Siðan lógu þeir hann með byssuskefti i hausinn og drógu hann út i gamlan skrjóð sem þeir áttu. Þeir óku i snarhasti að næstu kirkju. Vegna þess að margt var um manninn hjá kirkjunni tróðu þeir manngarmin- um i poka, fóru inn i guðshúsið og skildu hann þar eftir. Siðan óku illmennin burtu en prófessorinn varð eftir eins og áður var greint. Þarna lá maðurinn i nokkra klukkutima. Það var vani prests að ganga um kirkjuna eftir hverja guðsjónustu þvi að ef til vill hafði fólk gleymt einhverju og þá varð hann að koma þvi til skila. En nú hafði hann ekki fundið neitt aldrei þessu vant og var kom- inn að þvi að gefast upp þegar hann rak augun i pokann. Gamla prestinn rak i rogastans og þegar hann heyrði uml úr pokanum varð undrun hans enn meiri. Hann hafði staðið þarna i öllum skrúðan- um og starað og han hefði getað starað i allan dag hefði pokinn ekki oltið á gólfið. Þá tók presturinn á sig rögg og opnaði pokann og út úr honum skreiddist prófessorinn. Prestur hugsaði sér gott til glóðarinnar og spurði manninn hvort hann vildi ekki verða að- stoðarprestur hjá sér. Með þessu ætlaði hann að láta hann ganga um kirkjuna eftir messu gegn fæði og húsnæði hjá sér. Þar sem prófess- orinn var búinn að gleyma öllu svaraði hann játandi. Við það varð prestur harla glað- ur og leiddi hann inn i skrúðhúsið og bauð hon- um te og kex. Urðu þei; bestu vinir. Ef tveggja mánaða xSÍá^ var prófessorinp'gerður að aðstoðárpresf Þegar gajníi prestur lést eftif 1 1^2 ájP'ftók _l -3 flfi o y t/> *r r> o- o ífl Pottsteiktur lambabógur Þetta er mjög góöur helgar- eöa gestaréttur. Venjan er aö steikja lambabóg í ofni, en þaö má steikja hann f potti eö sama árangri. —n------ 1 litill lambabógur 3-5 hvitlauksrif salt pipar smjörliki ólifuolia 1-2 litlar gúrkur 1/2 kg tómatar 1 glas af grænum olivum steinselja u.þ.b. 3 dl kjötsoö (soöiö af bein- unum) Úrbeiniö lambabóginn. Stráiö salti oe uÍDar vfir kiötiö. Smá- saxið hvitlaukinn og dreifið 0 ---v--- einnig yfir. Vefjiö kjötiösaman I rúllupylsu og bindiö meö bómullargarni. Brúniö rúlluna I smjöriíki og olifuoliu til helminga. Afhýöiö gúrkurnar og skeriö I u.þ.b. 2 cm þykkar sneiöar og brúniö meö kjötinu. Takiö gúrkubitana upp úr pottinum og látiö kjötiö steikj- ast I u.þ.b. 1 kist. Setjiö kjötsoö- iö saman viö. Snúiö steikinni viö ööru hverju meöan á steikingu stendur. Látiö gúrkubitana steikjast meösiöustu 15-20min., þeireiga aö vera heilir og meyrir, þegar rétturinn er tilbúinn. Afhýöið tómatana og hellið sjóöandi vatni yfir þá. Þá er auövelt aö ná hýöinu af þeim. Steikiö þá meö siöustu minúturnar. Setjiö að lokum olífur saman við og klippiö steinselju yfir. Þegar kjötiö er tilbúiö er ágætt aö setja þaö i djúpt fat, sjóöa kjötkraftinn úr pottinum meö afgangnum af kjötsoöinu og bera þaö fram I skál meö steikinni. Beriö réttinn fram meö soön- um kartöflum, hrásalati eöa sýröu grænmeti. Þetta er eðlilegt lunga með þeim gulleita blæ. Hviti hlutinn efst á þessu lunga er krabbamein, sem ber heilbrigði þess vitni. sem hefur eyðilagt þetta liffæri. Samkvæmt vísindalegum rannsóknum er sannað að ef þú reykir eru líkurnar á því að þú verðir lungnakrabbameini að bráð margfalt meiri en hjá þeim sem reykja ekki. Ef þú ert einn þeirra íslendinga sem reykja enn gætu lungun í þér verið farin að líkjast lunganu á myndinni til hægri. Hugsaðu um það næst þegar þú kveikir þér í sígarettu ... ef þú gerir það þá oftar. SAMSTARFSNEFND UM REYKINGAVARNIR

x

Vísir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.