Tíminn - 08.09.1968, Side 7

SfJNNUÐAGCR 8. septemher 1968.
VETTVANGUR
TIMINN
ÆSKUNNAR
HÁLMSTRÁ MORGUNBLAÐSINS í VARNARMÁLAUMRÆÐUM:
Gamla góða skærapólitíkin
Gripið í
MiSvikudaginn 4. september
birtist á 2. sfðu í Morgunblaðinu
frétt nndir fyrirsögninni: Ungir
Pramsóknarmenn ganga í lið með
kommúnistum. I undirfyrirsögn
sagði: Heimta fsland vamarlaust
á sama tSma og kommúnistar ráð-
ast inn í Tékkóslóvakíu.
Morgunblaðið tekur síðan að-
eins eina setningu úr ályktun 12.
þmgs S.U.F. um utanríkis- og
vamarmál. „12. þing S.U.F. tel-
ur, að segja beri upp vamarsamn-
ingnum við Bandaríkin hið fyrsta
og skuli varnarliðið yfirgefa land
ið á sem skemmstum tíma.“
Það er vafamláil að ístenzk
blaðamennska hafi lotið öllu
lægra í fréttaflutningi og helgar
tilgangurinn greinilega meðalið.
Fréttafölsmrin felst í því, að
Morgunblaðið sleppir úr heiHi
■.etningu, sem kom strax á eftir fyrr
nefndri titvitnan.
Álybtunin um herinn er í heild
svohljóðandn
„12. þing S,U.F. telur, að segja
beri npp vamarsamningnum við
Bandarikin hið fyista og skuli
uamarliðið yfirgefa landið á sem
sfcemmstum tíma. Samhliða því
verði ákveðið, hvort íslenzkir sér-
feaeðingar taki við gæzlu ratsjár-
stjóra og nauðsynlegra eftirlits-
i til fréttafölsunar og kommúnistagrýlu
Uogir framsóknarmenn líta svo
á, að dvöl eriends herliðs á fs-
lándi á friðartúnum sé óæskileg,
og er óþarfi að færa rök því máli
tfl. stuðnings, svo oft sem það
hefur verið gert, enda tekið fram
við inngöngu okkar í Atlantshafs-
bandalagið.
Ungir framsóknarmenn mörk-
uðu á næst síðasta S.U.F.þingi
mjög svipaða ályktun í varnar-
málum og nú hefur verið gerð.
Þeir líta svo á, að það hættuleg-
asta, sem fyrir getur komið eftir
jafn hryggilega atburði og skeðu
í Tékkóslóvakíu, sé, að öfgar komi
í kjölfar öfga. Að hægri sinnuð
öfgaöfl rjúiki nú upp tii handa
og fóta í kjölfar þessara athurða
með ófyrirsjáanlegum afleiðing-
um.
Ungir framsóknarmenn gera
sér fyllilega grein fyrir því, að
fslen<Iingar eru og vilja vera í
varnarsamstarfi með vestrænum
þjóðurn, meðan það samstarf end
ist og meðan nauðsyn krefur.
Það, sem felst í setningunni,
sem Morgunblaðið felldi niður úr
ályktuninni, er þetta: Þegar varn
arliðið hverfur úr landi, eiga fs-
lendingar sjálfir, ef það er nauð-
synlegt fyrir varnarkeðju vest-
ræna ríkja, að taka við gæzlu
ratsjárstöðva og nauðsynlegra eft
irlitsstöðva.
Það er enginn kominn til með
að segja, að framfarir í ratsjár-
búnaði Bandaríkjanna og annarra
Natóníkja verði ekki það miiklar
á næstu árum, að þeirra verði
ekki þörf. Eða vill Morgunblað-
ið fullyrða, að svo geti ekki orð-
ið,
Ef það kemur á daginn, að
breyting verður á tækni í ratsjár-
útbúnaði, eða á ástandi heimsmál
anna, þannig, að eftirlitsstöðva
verði ekki þörf hér á íslandi,
munu þær hverfa á brott ásamt
hernum.
Eftir sem áður liggur það ljóst
fyrir, að herinn á að fara úr landi.
Það virðist því miður vera algjört
12i þlng SUF ldur segja beri wþp vamarsamningn-
mn við Uandarikln hSV fyrsta og vawarfSSiS vfir-
gefa landiS á sent skcmmstum tfma. SamhliSa því verði
ákveSIS, hvort ísleiwklr sérfrásSlngar takt við gæzltt rat-
sjiistödva og nauðsynlegra ofttrlltsstöffva.
Ályktun ungra Framsóknarmanna.
nrmanna um uiattrikLsntúl. f
úlyklun þessari seghr: „12.
|«ng SUF telur aS segja l»eri
upp vnrnarsamniiigniiin viö
Banilarikin l»ið fyrsta og skuli
varnarliðiS yfirgefn landið á
setrt skonmistum títna.“ hcssi
MorgunblaSiS i.aoW
Fréttafölsunin: Hvernig Morgunblaðið beitir skærapólifíkinni og klippir
staöreynd sér vel á minni: xmgiT ~nb*u aftan úr i*fch,nSUF
Framsóknarmenn háfa gengið í
lið með útsenduriim Moskvu-
valdsins á íslandi til þess að
gera ísland varnarlaust á mikl-
um hættútímum.
Kommúnistagrýlan:
Kaflar úr hinni
Morgunblaðsins.
,,hæversku" og „málefnalegu" „frétt''
sáluhjálparatriði þeirra, sem
skrifa æsingarpistla um utanríkis
mál í staksteina og leiðara Morg-
unblaðsins, að þessum 2—3000
hermönnum verði með engu móti
sleppt úr landi. fsland standi og
falli með tilvist þeirra.
En^það veit og sér hver skyni
borinn maður, að þar á meðal
mikill fjöldi ungra sjálfstæðis-
manna, að hinir 2—3000 banda-
rísku hermenn, sem hér eru, verja
landið ekki. á nokkurn hátt. ef
til styrjaldar dregur, enda ekki
ætlað það hlutverk í reynd.
Eftir stendur mergurinn máls-
ins. Ungir framsóknarmenn vilja.
að ísland sé áfram í Atlantshafs-
bandalaginu. En leggja ber ríka
áherzlu á það, að aðild okkar að
Nato og varnarsamningur íslands
og Bandaríkjanna eru tvö að-
greind atriði íslendingar eru gjör
samlega óskuldbundnir til að hafa
nokkurn her eða hernaðarmann-
virki hér á landi, brátt fyrir að-
ild að bandalaginu.
Það mætti einnig minna Morg-
unblaðið á orð dr. Bjarna Bene-
diktssonar forsætisráðherra, sem
hann lét faRa á fundi utanríkis-
ráðherra Nato-rík.ianna í R.vík
s.l. vor:
„Ég vil leggja ríka áherzlu á,
að það er algjörlega undir okk-
Kaflar úr grein í brezka tímaritinu The Economist:
VIÐHORFIN EFT9R INN-
RÁS í TÉKKÓSLÓVAKÍ U
Sú grein, sem þessi úrdráttur er tekinn úr birtist í The Economist
24. — 30. ágúst.
.... Hún þýðir ekki (þ.e.a.s. innrásin í Tékkóslóvakíu), að við
höfum horfið aftur til kalda stríðsins. Ekki alveg. Skoðun Sir Alec
DouglasJHome s 1. miðvikudag var aðeins of svartsýn. Hin batnandi
sambúð austurs og vesturs, sem átti sér stað frá og með heimsókn
Krustjoffs til Bandarikjanna 1959, og sem hefur haldizt við tvö
stjómarskipti í Bandarfkjunum og ein í Moskvu, hvílir eins mikið
á annarri forsendu.
Hún er sú viðurkenning stórveldanna tveggja, að vegna þess að
þau hafa jdir að ráða vopnum til gagnkvæmrar e.vðileggingar, þá
verði þau að minnsta kosti að reyna að tryggia það, að þeim lendi
ekki saman í styrjöþl. Þetta sameiginlega hagsmunamál, heldur
áfram að vera fyrir hendi, þrátt fyrir atferli Rússa í Tékkóslóvakíu.
Það er af þessum sökum, sem stórveldin tvö reyna að stöðva kjarn-
orkuvígbúnaðarkapphlaupið, bæði þeirra eigin og annarra þjóða.
Einnig er það ástæðan til þess, að þau vilja hafa liemil á deilum, vina-
þjóða þcirra og bandamanna í viðkvæmum hlutum heims, eins og
í Þýzkalandi og í Austurlöndum nær, tii þess að þau (lragist ekki
inn í stjrjöld, sem einhver annar kemur af stað. Þetta sameiginlcga
hagsmunamál í að vernda eigið öryggi, sem er örugglega veigamesti
báttur bess, hve sanbúð Bandaríkjanna og Rússlands hefur hatnað
á seinni árum, mun ekki daga uppi, þótt Rússar hafi hagað sér eins
og ,,þorparar“ í Tékkóslóvakíu. En aðrar þjóðir munu hagnast á við-
leitni stórveldanna til að koma á einlivers konar rpitln í heiminum.
Vegna þessa, er það ólíklegt, -ff klukkunni hafi verið snúið til baka
alla leið til kalda stríðsins á valdatíma Stalíns, eða fyrstu valdaára
Kriístjoffs í Kreml.
En það er ekki mikil huglireysting.
Innrásin í Tékkóslóvakíu mun hafa afdrifaríkar afleiðingar bæði
innan Sovétríkjanna, og í viðhorfi hvers þess, sem lifir undir til-
tölulega frjálsu stjórnkerfi, til Sovétrikjanna. Þar til skynsamari
menn taka við völdum í Kreml, munum við lifa í breyttum lieimi,
frá því sem var á árunum upp úr 1960.
ÁIIRIFIN f BANDARÍKJUNUM:
Allt frá því, að samningurinn um bann við tilraunum með kjarn-
oi-kuvopn var gerður árið 1963, sem var vendipúnktur kalda stríðs-
ins og þeirrar samvinnu, sem fylgdi á eftir, þá hafa ríkisstjórnir
Kennedys og Johnsons fylgt staðfastri slefnu gagnvart Sovétríkjunum.
Bandavíkjamenn hafa reynt að skilgreina regluna um „gagnkvæma
tilveru", með því að fá Sovétríkin til að fallast á, að heiminum skuli
skipt í tvö megin áhrifasvæði og að hvorugt ríkið ætti að reka hug-
sjónalega undirróðurstarfsemi á áhrifasvæði hins.
Skiptingunni er ekki ætlað að ná til ulls heimsins. Eíklega mnndi
hvorugt ríkið Iáta til skarar skríða, þótt annað þcirra myndi innlima
nokkur svertingjaríki í Afríku. En á svæðum, sem verulega skipta
máli, sem sagt í Mið-Evrópu, í Austurlöndum nær og í nágranna-
löndum Kína, ætti að halda núverandi skiptingu ....
.... Bandaríkin liéldu sér fast við þcssa reglu f Ungverjalandi
1956, þegar miklir mögulcikar voru á því, að kommúnistískt ríki
myndi venda kvæði sniu í kross, í átt til kapítalisma.
Framnald a ols 14.
ur íslendingum sjálfum komið,
hvenær við viljum varnarliðið úr
landi.“
Ástæða er til að benda á grein
í hinu þekkta en hægrisinnaða,
brezka vikuriti, „The Economist“
en úrdráttur úr henni birtist hér
á síðunni. Þar skýrir blaðið frá
þeirri þróun, sem orðið hefur í
sámbúð stórveldanna frá lokum
kalda stríðsins, og skiptingu
þeirra á stórum svæðum heimsins
í tvö áhrifasvæði.
Það segir óbeint, að þessi skipt
ing sé orðin söguleg staðreynd, og
framhjá henni verði ekki gengið.
Það varar þó eindregið við
auknu vígbúnaðarkapphlaupi, en
varpar fram þeirri spurningu,
hvort þessi skipting eigi rétt á
sér, og hvort ekki eigi að beita
Austur-Evrópulöndin efnahagsleg
um þvingunum og menningar-
legri einangrun, til að knýja fram
breytta stefnu. Það er eftirtektar
vert, að þeir telja það mjög mið
ur, að auka vígbúnaðarkapphlaup
ið, á einn eða annan hátt, heldur
eigi Vesturlönd að setja allt aðra
pressu á Austurblokkina.
Ungum framsóknarmönnum
þykir einnig rétt að benda á um-
mæli Willy Brandts, utanríkisráð
herra V-Þýzkalands, sem birtust
á óvart í Morgunblaðinu, sama
dag og hin dæmalausu skrif Morg
unblaðsins í garð ungra framsókn
armanna sáu fyrst dagsins ljós s.l.
miðvikudag.
í fréttinni sagði orðrétt: „Willy
Brandt, utanríkisráðherra V-
Þýzkalands, sagði á Genfarráð-
stefnunni í dag, að tilraunir V-
Þjóðverja til að auka frið og jafn
vægi í Evrópu, hefðu orðið fyrir
miklu áfalli, en V-þýzka stjórnin
myndi halda áfram stefnu frið-
samlegrar sambúðar.
Með þessum skrifum er Mbl.
líklegfast að miðla oss yngri mönn
um af þeirri reynslu, sem hæstv
forsætisráðherra og fleiri láta svo
mikið af þessa dagana. En er þetta
sá margtéði arfur. sem eldri kyn-
slóðin afhendir ungum íslending
um í dag! Uppþornað slagorðaglam
ur. Ungt fólk í Framsóknarflokkn-
um telur sig ekki geta mælt fyrir
munn allrar ungu kynslóðarinnar
í þessu landi. en fyrir sitt leyti
afþakkar það krásina. Við erum
„reynslunni“ ríkari.