Tíminn - 12.11.1968, Page 11

j ÞREÐJUDAGUR 12. nóvember 1968.
TIMINN
n
;denni
Hundar þvo sér ekki á bak
vlS eyrun, hestar þvo sér ekkl á
DÆMALAUSI bak viS eyrun! Beljur . . .
Lárétt: 1 Hrúga 6 Hægfara 10
Tveir eins 11 55 12 Langur gang
•ur 15 Gangur.
Krossgáta
166
LóSrétt: 2 Regnsuddi 3
Svik 4 Kúluvömto 5 Viðburð
ur 7 Snæða 8 Fullnægjandi
9 Fiskur 13 Ferskur 14
ílát.
Ráðning á gátu nr. 165
Lárétt 1 Ýifdr 6 Fyndinn 10
RR 11 Ás 12 Atburða 15
Skort.
Lóðrétt: 2 Lón 3 Uni 4
Afrak 5 Ansar 7 Yrt 8 Dóu
9 Náð 13 Bók 14 Rór.
Ásprestakall: 21.00
Fermingarbörn ársins 1969 komd til
viðtals í fél'agsheimildnu Hólsvegi
17 miðvikudaginn 13. nóv. Drengir 21.25
kl. 5 stúlikur kl. 6. Séra Grlmur
Grímsson.
f'
Kvenfélag Hallgrímskirkju heldur
fund fimmtudaginn 14. nóv. í Félags
heimili kirkjunnar.
. Vetrarhugleiðing, kvifcmynd.
SJÓNVARP
22.15
Þriðjudagur .
20.00 Fréttir.
,20.30 Á öndverðum meiði.
Umsjón: Gunnar G. Schram 22.40
Grín úr gömlum myndum.
Bob Monkhouse kynnir. ísl.
texti: Ingibjörg Jónsd.
Ganges, fljótið helga.
Hér getur að líta svipmynd
ir af hinu iðandi fjölskrúð-
uga mannhafi, sem Indland
byggir. Fljótið er lífæð
byggðanna á bökkum þess
og er snar þáttur f lífi trú-
aðra Hindúa. Þýðandi og
þulur: Gylfi Pálsson.
Melissa.
Síðasti hluti sakamálamynd
ar Francis Durbridge. Aðal-
hlutverk: Tony Britton. fsl.
texti: Dóra Hafsteinsdóttir.
Dagskrárlok.
u

Ekki vissi ég, að maðurinn
minn ætti þetta til!
kafin við að koma henni fyrir í
etól, og setja púða við höfuðið
Síðan flýtti hún sér inn í næsta
herbergi og kom strax afitur með
koniak í glasi.
— Hérna, frú, drekktu þetta
núna strax. Svona, og nú verð-
urðu að leggjast fyrir og hvfla
þig.. Ef marskálkurinn sendir eft-
ir þér, verður hann að bíða.
— Það eru ekki miklar likur
fyrir þvi, að hann sendi eftir mér,
svaraði Lúsía.
— Hann hefur áreiðanlega mik
ilvægari hlutum að sinna, en að
borða kvöldveirð með mér.
Hún hafði varla sleppt orðinu
er hurðinni var hrundið upp og
tveir menn, sem auðsjáaniega
voru lögreglumenn, komu inn og
gengu beint til> hennar.
— Ungfrú, sagði annar þeirra,
þér eruð hér með handtekin. Vilj
ið þér gera svo vel að koma með
mér. Sven, haltu gömlu konunni
hér, þar til þú færð frekari fyrir-
mæli. Láttu hana ekki sleppa eða
vera með neinar tiitektir Jæja
ungfrú.
III
Lusia gekk um gólf í klefan-
um. Hann var nokkuð stór, með
rúmi og mottu framan við, snyrti
borði, hægindastól og litlu borði.
Á því var bakki, m eð smurðu
brauði og rauðvínsflösku Skil-
veggur var í klefanum, og á bak
við fatasnagar og snyrting. Hátt
uppi, undir lofti, var gluggi með
rimlum fyrir. Til þess áð sjá út
þúrfti hún að standa á rúminu.
húm sá ljósin í borginni neðam-
undir, og hvernig þau spegluðust
í sjónum.
Ljós voru óþörf, því aldrei var
alveg dimmt í Kaltavá, á sumrin.
Lusiu fainnst óskiljanlegt að hafa
verið tekin föst, og það áður en
Mn leitaði til nokkurs eftir hj álp.
— Hvers vegna? hugsaði hún. . .
hvers vegna. Það gat þó ekki var-
ið að neinn héldi að hún hefði
kastað sprengjunni að Kasimir
marskálki? Allra augu höfðu á því
augnabliki, bqinzt að henni, að
lögregluþjónunum meðtöldum.
Hún var viss um að sprengjunni
hafði verið kastað af einhverjum,
sem stóð fyrir aftan hana, ein-
hverjum, sem hafði beðið eftir
hentugu tækifæri. Hafði hún ekki
fundið snertingu, og eitthvað
fljúga yfir öxlina á sér? Síðan
hafði sprengingin orðið, og ljósin
slokknað. Hún hafði reynt að vera
róleg og gert hvað hún gat tfl
að koma á ró. meðal áheyrend-
anna. Og hver var svo árangur-
inn? Handtaka.
Þeir höfðu ekki gefið henni
tækifæri til að hafa samband við
neinn. Húin hafði krafizt að fá
að senda boð til brezka sendiráðs-
ins, en fengið tillitslausa neitun.
Er lögreglumaðurinn snerti hana
hafði hún orðið ofsalega reið,
langað mest til að bíta og klóra,
en henni hafði tekizt að stilla sig.
Hún hafði krafizt þess að fá að
vita, hvert þeir færu með sig, og
verið svarað, til yfirheyrslu í
„Virkið“. Upphaflega var virkið
byggt til varnar Kaltava, síðan
verið notað sem safn hernaðar-
lega minja og nú síðast, eftir að
kommúnistar töku völdin, sem
fangelsi, alræmdasta fangelsið í
Legin. Þeir sem voru handteknir,
og færðir þangað, komust sjaldan
út þaðan aftur. nema til þess eins
að vera settir upp í lest og færð-
ir eitthvert þangað, sem aldrei
spurðist til þeirra meira. Múr-
veggirnir umhverfis virkið, báru
merki óteljandi byssukúlna, minj-
ar hinna hryllilegu hreinsana,
þessa skipulögðu fjöidamorða á
bræðrum og systrum. Þegar svo
kommúnistum var vikið frá, varð
virkið aftur að nokkru leyti að
safni og að nokkru leyti að fang-
elsi, fyrir stjórnmálalega and-
stæðinga. Þar voru aðeins geymd
ir menn Og bonur, svo kallaðir
andstæðingar ríkisins.
Lusia hafði verið leidd inn í
anddyri með steingólfi, og jafn-
vel þótt heitt væri úti, virtist kalt
og ömurlegt þar inni. Síðan var
hún leidd að skrifborði. Við það
sat miðaldra, gráhærður maður,
sterklega vaxinn, er leit hana
rannsakandi augnaráði, og sýndi
nærri fjandsamlegt viðmót. Það
þurfti ekki að segja henni að
þetta væri Adolf Werner, lögreglu
stjóri, einn mikilvægasti maður-
inn í stjórn Kasimirs marskálks.
Hún hafði krafizt skýringa á
handtöku sinni, og að komast í
samband við Sir Gerald, sem ann-
aðist málefni hennar, í fjarveru
ítalska sendiherrans, en henrii var
sagt, að það væri ógerningur- Hún
hafði þó nærri því misst stjórn á
sér, og hótað Werner að gera
þessa meðferð heyrinkunna, fyrir
öllum heiminum, fengi hún eklci
samstundis leyfi til að fara aftur
heim á hótelið. Hann hlustaði ró-
legur á hana, depplaði ekki einu
sinni augunum. Þó mátti hann
vita að handtaka jafn frægrar söng
konu, hlaut að vekja reiði, hvar
vetna er til fréttist.
Hann svaraði: — Ungfrú, þér
hafið verið handtékin ög færð
hingað, í og með vegna yðar eig-
ins öryggis. Ef þér hefðuð farið
heim á hótel yðar, gætuð þér hafa
orðið fyrir árásum af fólki sem
héldi að sprengjunni hefði verið
kastað með yðar vilja og vitund.
— Jú, sagði hann þegar hún byrj-
aði ákaft að mótmæla. — Þér ætt-
uð að vlta hversu fljótur orðróm-
urinn er að berast, og ef ráðist
hefði verið á hótelið og eitthvað
komið fyrir yður, þá hefði ég
borið ábyrgðina.
— Þvflík fásinna. hafði hún
svarað.
— Er það? En þér þekkið ekki
stjórnmálaástandið hér hjá okkur.
Hér búa margir sem ekki eru
Leginar, og í síðustu viku hafa
kommúnistar kiomizt inn yfir
landamærin, án þess að tekið væri
eftir. Það er mitt hlutverk að hafa
auga með þeim og ég reyni það
eins vel og ég get.
— Hvað kemur þetta því við,
hvernig þér farið með mig, krafð-
ist hún að fá að vita.
— Ungfrú, leyfist mér að
minna yður á að þér eruð útlend-
ingur, og í mínum augum eru all-
ir útlendingar grunsamlegir.
— En skemmtilegt fyrir þá sem
ferðast hingað. Ég vona að þér
auglýsið þessa staðreynd í fefða-
mannabæklingum yðar.
— Þér hafið sennilega heyrt að
við leitum okkur upplýsinga um
sérhvern útlending, sem hingað
ætlar, hvort sem það er ferðamað
ur, eða í viðskiptaerindum, eða
að heimsækja ættingja eða vini.
Við gerðum - undamtekningu í yð-
ar tilfelli ungfrú, af því að þér
eruð gestur stjórnarinnar og það
er á stefnuskrá stjórnar Kasim-
irs marskálks að efla menninguna
í landinu, og sjá fyrir heimsókn-
um erlendra listamanna.
Lusia hafði svarað, og augun
skutu gueistum. — Ég get fuflviss
að yður um það, þegar ég geri
heyrin kunnugt. hvernig farið var
með mig, og það getið þér verið
viss um að ég geri, þá munu það
ekki verða margir listamenn sem
vilja taka þá áhættu að koma
hingað. Ég var búin að heyra •
ýmislegt um Legin, áður en ég
kom hingað, meðal an-nars, að hér
væri lögregluríki. Nú veit ég að
það er satt.
—- Ungfrú verið sanngjörn. Það
var farið með yður hingað vegna
yðar eigins öryggis, og yður mun
ekkert verða gert. Það var gerð til-
raun, að myrða forseta okkar, og
launmorðinginn virðist hafa stað-
ið rétt hjá yður, er hann gerði ’
tilraunina. Þér voruð fullkomið
skálkaskjól fyrir hann, og ég hef
fullan rétt á að handtaka yður,
sem grunaða. Ég hef ekki hugs-i
að mér að gera það, aðeins að,
vera viss um að þér verðið ekki
fyrir slysum eða óþægindum, á'
nokkurn hátt. Ein nótt hér í virk-;
inu getur ekki skaðað yður svo. i
Þér þurfið ekki að gangast und-
ir rannsókn eða neitt þvílíkt, og
þér getið beðið um það sem þér .
\ viljið, innan sanngjarna marka,
: auðvitað, og við munum reyna að
veita yður það. Á morgun verðið
þér svo yfirheyrðar.
— Hvers vegna?
— Þér hljótið að sjá að það
verður að gerast. Þér eruð þó,
þegar allt kemur til alls, okkur
ókunnug. Jafnvel þótt þér séuð ,
mikil söngkona, losar það ýður
ekki undan öllum grun, og þér ’
verðið að vera þolinmóð, þar til -
j við komumst að hvers vegna
sprengjunni var kastað frá svið-
' inu.
— En hvað með stúlkuna
mína? hún er eflaust frá sér af '
hræðslu.
Þriðjudagur 12. nóvember.
i 7.00 Morgunútvarp: Veðurfregnir
112.00 Hádegisútvarp. Dagskráin.
13.00 Við vinnuna: Tónleikar.
14.40 Við. sem heíma sitjum:
15.00 Miðdegisútvarp: Fréttir. Til
kynningar Lett lög'
116.15 Veðurfregnir.
Óperutóniist
16.40 Framburðarkennsla í dönsku
og ensku.
117.00 Fréttir.
Endurtekið tónlistarefni:
17.40 Útvarnssaga barnanna: „Á
hættuslóðum í fsrael" eftir
Káre Holt: Sigurður Gunn-
arsson les eigin bvðingu (5) ■'
18.00 Tónleikar Tilkynningar.
18.45 Veðurfr Dagskrá kvöldsius,,
19.00 Fréttir. Tilkvnningar.
19.30 Daglegt máL Raldur Jónsson ■
lektor flvtur þáttinn
19.35 Þáttur om atvinnumál í um
sjá Eggerts Jónssonar hag-,
fræðings.
20.00 Lög unga fólksins
Hermann Gunnarssqn kvnnir
20.50 Korn á ferli kvnslóðanna
Gísli Kristiánsson. ritstjóri
flytur annað erindi sitt: Frá
sáningu til unpskeru.
21.15 Sönglöa efti1- Hallgrím Helga
son, tónskáld nóvembermán-
aðar.
21.30 Útvarnssagan: Jarteikn"
eftir Veru Henriksen, —
Guðjón Guðjónsson les eigin
þýðingu (9).
22.00 Fréttir.
22.15 Veðurfregnii-. fþróttir: Jón
Ásgeirsson segir frá.
22.30 Djassþáttur: Ólafur Stephen
sen kvnnir
23.00 4 hljóð’ » gi- Slörn Tb.
Björnsson liftfræðingur vel-
ur efnið og kvnnir:
23.40 Fréttir f stuttu máli.
Dagskrárlok.
úTfMM* *******