Tíminn - 18.03.1969, Blaðsíða 11

I
ÞRIÐJTJDAGUK 18. marz 1969.
TÍMINN
u
DENNI
DÆMALAUSI
/
„Hvemig er hægt að ná bolta
úr benzíntanki?“
1 Bygtginigarefni 5 Mat
Rot 9 Fljót 11 Gubbað 13
Hamingjiusöim 14 Reikald 16 Tveir
eins 17 Svæfil 19 Eldar.
Krossgáta
Nr. 265
Lóðrótt: Róa upp í 2 Bú-
stað 3 Borðta 4 Efni 6
Drykkjarílát 8 Fisfeur 10
Festa mieð nál 12 Nema 15
Eldiviðiuir 18 550.
Ráðning á gátu no. 264:
Lárétt: 1 Ögrun 6 Rós 8
Fró 10 Sæt 12 Ei 13 TU
14 RST 16 Sal 17 Áki 19
Brúða.
Lóðrétt: 2 Gró 3 Ró 4
Uss 5 Áíerð 7 Ötull 9 Ris
11 Æta 15 Tár 16 Sið 18 Kú
SJÖNVARP
Þriðjudagur 18. marz.
20.00 Fréttir.
20.30 f brennidepli.
Umsjón: Haraldur J.
Hamar.
21.05 Grín úr gömium myndum.
Þýðandi:
Ingibjörg Jónsdóttir.
21.30 Á flótta. Stríðsfélagai'.
Aðalhlutverk:
David Janssen
Þýðandi:
Ingibjörg Jónsdóttir.
22.20 ísland og norræn samvinna.
Svipmyndir frá fundi Norð-
urlandaráðs í Stokkhólmi í
byrjun "hessa mánaðar.
Viðtöl við fulltrúa á fundin-
um um þátttöku íslands i
samstarfi Norðurlanda.
22.55 Dagskrárlok.
Jutta Guðbergsson hefur opnað um frá því árið 1964. Jutta hefur
ntálverkasýningu að Laugavegi 21. haldið átta sjálfstæðar sýningar til
Sýningin vírður opin daglega frá þessa og auk þess tekið þátt f sam
15. tíl 24. marz á tímanum frá kl. sýningum heima og erlendis. _
2—10. Á sýningunni eru 27 oliu-
myndir og er þetta úrval úr mynd j (Myndina tók Gunnar).
J.O. Curwood:
na einnar
38
til hiaos, en hún iroðnialði anjög og
vdrtist vandræðaleg, þóbt auigun
tötaðiu skýru máii.
— Ég verð þó að fá ráðrúm til
þeas að snynta mig ofurlítið og
greiða mér sæaniOjega, sagði hún,
eiinis og það skipti nú megiinmóli.
— Og ég verð að sfcipta um föt.
Al'dous hló við og greip báðium
hömdium í hár heanar og svedgði
höfuið hemniar að sér.
— Jóhamma, mú á ég þig, sagði
hamin kátur eiins og direngur.
— Já, nema mig sé að’direyma
þetlta alt samiam., John.
— Og nú er mér m est í mum,
að ailtar bedmmiiriinin fái viitneskju
um það sem aitaa fyirst, og þe®s
vegma hef ég semt eftir presti til
þess að vígja ofekur í hjóniaband.
Hún þagði við.
— Og þegar þú ert orðin eigin-
kooia min, veirðurðu að hiýða mér
í ednu og ölita, sagði bamn glað-
hlakfcalegur. \
-----Já, ég verð MMega að láta
mér það lyndia, John, sagði hún
brosaadi.
— Jæja, þá lætuæ þú hár þitt
faKta flaust niður í þetta siinm. Og
þú sflciptir ekki hefldur uim föt,
þværð þér eða snyrtir þig á anman
veg. Þú lætur jiafnvd liittba feg-
urðiarblettiin'n á nefiinu eiga sig.
Jóhamma, skdl'urðu ekki, að ég vil
vígj'ast þér eiims og þú varst. þegar
þú komst tdl miín í heflffimum,,
þegar \ið hélduim bæði, að við
værum að deyja. Þar héztu mér
því að verða 'komaa mín, og ég
vdll gamga að eiga þig eitas og þú
var.st þá.
— Uss, nú er ednhver að koma,
tók Jóbamna fram í fyrir hoimum.
Þau hluist/uðu. Það var rödd hjón
amrna, sem' þau heyrðu, og með
þeim var etaihver hiran þriðji.
Bfliackton tafliaði allhátt við bamn.
— Hvílík heppoii, Peggy, ég
hdttá séra Wolliawer hénma rétt ut-
au viið húsið. Hvar eru ...? |
— Uss, taiiaðu ekki svomia liátt,
sagði Peggy.
Jóhanma staauik mjúfeliega um
anidlllilt Johns.
— Ég hefld, að pnesturtan sé
komtan, Johin.
— Já, komdu mú, Jóhammia, við
förum á fmrad hams.
Þau kysstust og ledddust siðan
miður stdgamm. Presturimm stóð á
miiðju stofuigóflfi og varð stjarfur
•af umdrum og aðdáuin, er hamm
sá þau konna miður. JÓhanmia var
háifhulin ofan mittis af htau
mikla hári símu, og Afldous var með
bera fliamdleggl upp urndir axflhr
og blóðrisa á hömdum. Þau voru
bæði mjög óhrein, eiimkum Aldous
en hamimgjan geislaði af þeim
báðum, og prestinum virtist þau
vera fegurstu brúðhjón, sem hanm
hefði mokkurm tímia séð.
Fjailflapresturtam fraanlkvæmdi
athöfnina snurðulaust í skyndi og
ósfeaði þeim síðan til hamingju
með þéttu hamdtafel Síðan bjóst
harnn til brottfarar, en leit um
öxfl og horfði á þau leiðast hægt
upp stiganm.
Jóhanna og Aldous þurfti efeki
að viðhafa miörg orð, Þau sátu
lengi saman í herbergi henmar og
héldust í hendur. Jóhanmia hafli-
aði höfði að brjósti hans, em eftir
nofckra stund reisti hún höfuðið
og sagði eð stríðnisglaimpa í
augum:
— Kærd eigimmaður, leyfist mér
nú að greiða hár mitt og vefja
það upp?
— Mitt hár, áttu við, sagði
bamn og sleppti henmi.
Síðam gekk bamn til herbergis
sírns, en þegair hanm var að opma
hurð þess, kom Jóhanna fram í Þeirri spurndmgu var svar-
dyragært herbergis síms og fcaflfl- að mér léttum höggum á imr’o-
aði á hanm. Þegar hamm kom tii iina, og Blaokton sagði framan
henraar aftur, hélt hún á etahverju við dyrnar: — Dónaflidi er kom-
í hemdinnfl, og hamm sá, að það tarn, Aldous. Hanm iamgar til þess
var litil ljósmynd. _ ; að tafla við þig.
— Johm, ég vil að þú gerir. Afldous opnaði og gamli veiði-
þessa mynd að emgu. Hún er af maðurinm gekk imn,
flionum, Mortimer Fitz Hugh. Ég
hafði hama með mér, ef hún gæti
komið að hafldi í leit mimni. Mér
datt í hug, að ég gæti spurt fólk,
hvort það þekkti eða heíði séð
þemman manm. Nú þarf ég efeki á
— Ég órnáða þiig ef til ifll,
Jobmny?
— Þú ert etamitt eini maður-
tan, sem ég get hugsað miér að
líta augum á þessari stundu, Dón-
al'di. Nei, það er aranars ekki afl-
henni að halda lemgur. Eyði- j veg satt. Til er anmar maður, sem
legðú hama, brenndu hana, John.! ég vildi heldur að stæði þama í
Hamn tók við myndimni og gekfc dyrunum. Sá maður er Culver
með hama inm í herbergi sitt. Þar Ranm.
Gamli maðurinm rak upp stór
spurmaraugu.
— Fáðu þér annars sæti, Dón-
aldi. Ég þarf að ræða vdð þig.
Þetta var ljóta gildran, sem við
lemtum í, og sluppum maumlega
úr.
— Já, þetta var bræðilegit,
sagði Dómald mieð áherzlu.
Hamn horfði U'ndrandi á Afldo-
us og virtist ráðviflfl'tur vegna þess
hamm hama á borðið. Húm
var í umsflagi, og alflt í einu lang-
aði hanm til þess að sjá, hvermdig
hanm hefði verið í sjón þessi fyrri
maður Jóhönmu. Hanrn tók mynd-
ina úr umslaginu og leit á h-ana.
Við fyrsta tillit fannst honum
blóðið frjósa í æðum sí.Tum. Hamn
starði lemgi stjarfur á þetta and-
ldt, vomaði og bað að þetta væri
ofsýn eða illflur draumur .Hanm
varð að beita sjáifam sig hörðu til
þess að hrópa ekki upp yfir sig £
skelfimgarbræði. Brátt fanmst hon
urn aflflit snúast fyrir augum sta-
að hanrn las í svip hams eitthvað,
sem hamn sfcildi ekfei.
— En mér þykir mú samt vænt
um það núna, að þetta skyldi ger-
um. En það var ekki um að vifli-Jasit, saigði Aldous með meiri ró-
ast. Myndta, sem hamn hélt á .ílsemi. — Nú veit ég, að hún elsk-
ar mig, Dónal-di. Það kom skýrt
í Ijós, þegar við héldum, að við
ættum að deyja Presturimn fór
héðan fyrir tíu mínútum eftdr að
hafa vígt okkur í hjónaband.
Hamimgjuóskirnar, sem lágu
gamla maninimum á tumgu, voru
aldrei orðum mæltar vegna þess,
sem gamli maðurion las í svip
AidoU'S.
— O'g fimm mtaútuim siðar
komst óg að raun um það, að
eigimmaður bennar, Mortimer
hendimmi, var af Culver Ranm.
Tuttugasti og fyrsti kafli.
Hér var emgimo vafi. Því leng-
ur, sem Aldous starði á myndima,
því ljósari varð honum þessi stað-
reymd. Þetta var Cuflver Ramn og
emgion annar. Lofes lét hann
myndima falfla á borðið og geikfc
tii dyra í því skyni að fara á
fund Jóhönmu og segja benmi,
hvers hanm hefði orðið visari. En
þegar hamn kom að dyrunum,
sn-eri hann lyklinum og læsti £
stað þess að opna og gamga fram.
S£ðan hné harnri niður á stól við
borðið og sá um leið sjáiifan sig
í speglinum á hurð fataskápsins.
Sú mynd, sem við honum blasti
þar, var ekki frýniieg.
Hann var káriiugur i amdliti og
afimyndaður, hamn rak upp stutt-
an hæðnifliflátur og sneri sér frá
mynd sjálfs sírns með viðbjóði.
Síðan tók haon mymdtaa af borð-
tau, tætti hana sumidur og bremndi
tætl'ummar. Síðam opnaði hanm
giuggainn til þess að brunalyktta
hyrfi, stóð um sturad við opiran
glugigann og lét fcvöldisvalaon
kæla amdlit sitt. Úr glugganum sá
hamm yfir fjallahflíðtaa, þar sem
jármbrautta iá og verið var að
spremgja fyrir framhaldi hennar.
Þar háfði haram beðið dauðans £
dag. Nú óskaðli hairnn þess að sú
bið hefði ekíki orðið árangurs-
laus. Hamn téfe svo fast £ glugga-
karminm, að neglur'’ar skifldu eft-
ir för f trénu. Tvö nöfra komu sí-
felflt ifram i huigamn til skiptis —
Mortimer Fitz Hugt — Culver
Rano — Mortimer Fitz Hugh —
HLJÓÐVARP
Þriðjudagur 18. marz.
7.00 Morgunútvarp: Veðurfregn-
ir. Tónleikar. 7.30 Fréttir.
Tónleikar. 7.55 Bæn. 8.00
Morgunleikfimi. Tónleikar
12.00 Hádegisútvarp. Dagskráin.
Tónleikar. 12.15 Tilkynning-
ar. 12.25 Fréttir og veður-
fregnir. Tilkynningar.
13.00 Við vinnuna: Tónleikar.
14.40 Við, sem heima sitjum:
15.00 Miðdegisútvarp
Fréttir. Tilkynniugar. Létt
lög:^
16.15 Veðurfregnir. Óperutónlist:
16.40 Framburðarkennsia f
dönsku og ensku.
17.00 Fréttir. Endurtekið tónlistar
efni: Tónlist eftir Jón Nor-
d_al o r, viðtal:
17.40 Útvarpssaga barnanna:
„Palli og Tryggur" eftir
Emanuel Henningsen
Anna Snorradóttir Ies þýð-
ingu Arnar Snorrasonar (8)
18.00 Tónleikar. Tilkvnningar.
Culver Ramra. Mortimer ldfði, o.g 18’45 Veðurfregnir. Dagskrá
hanm var nú kvæntur lögi'egri eig-
kvöldsins.
inkonu haos. Jóhanma var emn gift 18,88 Fréttir. Tilkynningar.
- . _ 1 O 9A MnMMIVftMM r% rfl 1 * '|ln 1 í
Guflver Rann.
Hamn , leit
sem snögigvast á
19.30 Norrænn datrur: Tónlist og
skáldskaparmál
sjálfan sig í speg'lóinum aftur, og 22.00 Fréttir.
nú sá hamn þar anraað andlit. Það 22.15 Veðurfregnir. Lestur Passíu
vair grima, föl og sviplaus gríma
sálma (36).
amgistar og uppgjafar. Áður hafði 22.25 fþróttir. Jón Ásgeirsson seg
það verið þrútið og_ æðásiegt. Enl ir fró-
það breyttist enn. Áður en varði 22.35 Djassþáttur: Ólafur Step-
færðist yfir það köfld rósemi.l hensen kvnnir.
Haran hló Láigt meðan neglur ano- 23.00 Á hljóðhergi: Vorrænar
arrar handar hans grófust í hold
htamar.
— Viðbjóðselgi, ragi afglapi,
sagði banra við sjálfara sig. — Diirf-
ist þú að ala þú hugsun, að Jó-
banrna sé efeki ei'gtafcooa þírar?
raddir _ f gamni og
græsku Björn Th. Björns-
son listfræðlngur velur efn-
ið og kynnfr.
23.45 Fréttir f stuttu máli.
Dagskrárlok.