Vísir - 02.05.1978, Síða 2

Þriðjudagur 2. niaf 1978
í Reykjavík
Ferðu oft i bió?
Mmiii Siguiftardótlir, 12 ára
Nei. ekkert ofsalega oft — tja
svona tvisvar i mánuði. Ég fe
aðallega á spennandi mvndir ein
og t.d. Flugstöð '77.
I
I
Kristinn Kristinsson, 12 ára: Ea|
fer ekkert voðalega oft i bió. &{1
fer kannski einu sinni i viku, helsF
á kúrekamyndir.
Krlingur Sigurðsson. 11 ára: Jál
ég geri svolltiöaf þvi að fara i bióg
Það eru þá helst barnamyndi"
sem ég sé. Siðast sá ég ,,Ammd|
gerist bankaræningi ", það va
gaman að þeirri mynd.
Kagnar Norðf jörö, 8 ára: bað er
misjafnt hve oft ég fer i hverj-
um mánuði. Ég man ekki hvaða
mynd ég sá siðast — maður er
kannski farinn að kalka.....
Ifrafn Sverrisson, 12 ára: Það er
misjafnt, ætli ég fari ekki svonaj
mánaðarlega i bió. Siðast sá égj
Flugstöðina i Laugarásbiói.
Móttiikurnar á Akureyri voru með miklum hátfðarbrag.
Samfellt flug í fjörutíu
Fjörutiu ár eru I dag liðin frá
þvi TF-örn, flugvél Flugfélags
Akureyrar, sem siðar var breytt
i Flugfélag lslands, fór sitt
fyrsta flug. Þar með liófst flug á
tslandi, sem staðið liefur sam-
lellt frain á þenuan dag, segir i
fréltabréfi lrá Flugleiðum.
Agnar Kofoed-Hansen var
Iramkva'indastjóri lélagshis og
skömmu eftir stofnun þess var
bafist lianda um kaup á flugvel-
um. Ilaiin pantaði flugvél af
Waco gerð og var hún send með
skipi til landsins. Hingað kom
hiin i aprD 1938. Samsetning
lieunur l'ór fram i Keykjavík, og
var henni lokið um mánaðamót-
in aprfl/maf.
„Mánudaginn 2. maí var gott
veður og þá var lugl af stað
norðtir. Þeir voru tveir i þessu
l’yrsta flugi, Agnar Kofocd-Han-
sen fltigmaður og Giinnar
.fónasson flugvélstjóri og flug-
virki. Þar sem flugvélin var á
bátum varð að lylgja ströndum
og var flogið frá Keykjavik yfir
Akranes, þaöun yflr Kerlinga-
skarðá Snæfellsnesi og þar voru
þeh' i 1000 l'eta hæð. Þeir lentu i
skýjum, en lækkuöu flugið
þegar leiðarreikningur sýndi að
komið var uorður fyrir Snæ-
fellsnes ogkomu i bjartviðriyfir
Breiðafirði. Siðan var flogið yfir
(iilsfjörð þvert yfir Skagann,
fyrir Siglunes og eftir 2ja klst.
og20 min. I'lug var lent á Pollin-
um á Akureyri.
A Akurcyri hafði verið byggt
flugskýli fyrir flugvélina og við
Höffnersbryggjuna var mann-
fjiildi sanian kominn til þess að
taka á móti þessum nýja far-
kosti. Uæjarsljórinn á Akureyri,
Steinn Steinsen, fiulti ræ öu og
bauð áliöfn og flugvél velkomna
norðtir, liUl stúlka á npphlut
færði áböfninni blóm og þaö var
hátfðarbragur yfir bænum.
ór
Agnar sagði svo frá siðar að
þessi mikta móttaka liefði
koiniðsér á óvart ogsnortið sig,
ekki sist þar sem hann átti ckki
von á neinu slfku. Þennau sama
dag var flogið norður fyrir land
og hugað að hafis, sem þá lá
fyrir Norðurlandi.
Daginn eftir var flogið ineð
farþega frá Akureyri til
Keykjavlkur. Handhafi farmiöa
nr. 1 var Ingólfur Kristjánsson
bóndi aö Jódísarstöðum i Eyja-
firði, og er hann þvi fyrsti far-
þegi félagsins,” segir i frétt
Flugleiða.
—ESJ
FUNDNAR HULDUMEYJAR
A þeirri miklu rifrildis- og
afbrotaöld, sem nú hefur staðið
um sinn, hafa menn skipst f hina
lireinu og hvitu og hina svörtu
og lúsugu, og hefur enginn endir
veriö á þeirri fiokkaskiptingu. í
hlaöaskrifuni hefur hún jafnvel
náð allt að æðstu sætum þjóö
félagsins. Nú liorfir hins vegar
svo við, að menn standa
ntisjafnlega inóðir yfir misjafn-
lega gráum vettvangi. Jafnvel
þeir, sem eiga að gæta laga, eða
öllu heldur fara með rannsókn
mála, liggja nú undir stórum
grun um misferii I starfi, en
tveir slfkir hafa nýlega verið
úrskuröaöir i gæsluvarðhald.
Er ekki laust viö að nokkur
hrollur fari um hlustendur
þegar því er lýst í fréttatfmum
að fulltrúi við bæjarfógeta-
embættið I Keflavik og fyrrver-
andi rannsóknarlögreglumaður
á staðnum eigi að sitja inni
svona fyrstu vikuna af maf.
Alkunna er aö aðfarirnar
gegn llauki Guömundssyni
þóttu nokkuð harkalegar, þegar
honum var vikið úr starfi meöan
rannsókn stóð yfirí svonefndu
handtökumáli, og beindist
gagnrýnin m.a. að dómsmáia-
stjórninni ! iandinu. Núverandi
dómsmálaráðherra hefur
marga brýnu mátt heyja út'.af
sakamálum, enda hefur verið
sótt aöhonum nokkuð óvægílega
og flest tint ’tii, sem haldgott
hefur þótt i þeim efnum. En
dómsmálaráðherra hefur risið
upp úr öldurótinu hvað eftir
annað með heilan skjöld, og fer
nú að verða svo, að hinir beittu
pennar rannsóknarblaða-
inennskunnar munu fremur
velja að ganga stóran hring i
kringum ólaf Jóhannesson en
leita til atlögu við liann eða
embætti hans. Sfðasta atriðið i
rannsóknardramanu og þeim
haröa leik, sem háður hefur
verið um dómsmálin er að
fundnar eru svonefndar huldu-
ineyjar.
Guðbjartur Pálsson og félagi
hans báru á sfnum tima statt og
stöðugt, að þeir hefðu veriö
beittir brögðum f handtökumál-
inu. Þeir héldu þvf fram að
tveimur stúlkum heföi ver-
ið plantað inn á þá i þvi augna
miði að gera þá uppvfsa að
smygli. Þeir skoðuðu kvenfólk,
m.a. aöra huldumcyna,, en báru
ekki kennsl á hana. Þetta er
ekki óþekkt niöurstaða meðal
bflstjóra. Þeir muna varla
stundinni lengur hverjum þeir
aka, sé ekki um þekktar persón-
ur að ræða. Eftir kvennaskoð-
unina þóttust menn vita enn
frekari sönnur á sekt þeirra
félaga. Mánudagsblaðið birti
viðtal viö Guðbjart, þar sem
hann staðhæfði að huldumeyj-
arnar mundu finnast. Þaö hafa
orðið orð að sönnu.
Þegar svo Hauki Guðmunds-
syni var vikið úr starfi án þess
að fyrir iægi nokkuð um afbrot
hans, þótti mönnum sem seint
mundi linna ofsókn á hendur
harðsnúinna gæslumanna á
Suðurnesjum. En þá kom upp
i'alsað fjarvistarvottorð, sem
ieiddi f ljós að huldumeyjarnar
voru raunverulega til, eða svo
segja þær að minnsta kosti
sjálfar. Maður þorir nú ekki að
kveða sterkar að orði, enda ekki
I rannsóknarblaðamennsku.
Fari nú sem horfir um þetta
inál, virðast ekki fleiri angar
hanga lausir i bili innan þeirra
stóratvika, sem orðið hafa á
löggæsiusviöinu undanfarið.
Eftir allt bramboltið standa
töluverðar endurbætur á að-
stöðu tii rannsóknarmáia. Að
þeim endúrbótum hafði ýmist
verið unnið i nefndum áður en
núverandi dómsmálaráðherra
tók við völdum, eða þá að hann
hefur haft forustu um þær. En
hetjum liggur við falli út af
þeim málalokum, sem nú virð-
ast liggja næsta ljós fyrir. Eng-
inn lögreglumaður vcrður pisla-
vottur og sá siður mun a æntan-
lega afleggjast, að einstaka
menn geti farið cins og logi yfir
fjölmörg iögsagnarumdæmi I
leit að smyglgóssi og öðru af-
brotakyns. En hvort nokkuð hafi
bjargast skal ósagt látiö. Auð-
vitað halda afbrot áfram, en það
verður væntanlega um sinn án
aðstoöar einstakra lögreglu-
manna.
Svarthöfði.