Tíminn - 24.07.1969, Blaðsíða 4
4
TÍMINN
FIMMTUDAGUR 24. júlí 1969.
Loftpressur — gröfur — gangstéttasteypa
'"Tökum a3 okkur allt múrbrot, .gröft og sprengingar í
húsgrunnum og holræsum, leggjum skolpleiðslm-. Steyp-
um gangstéttir og innkeyrslur. Vélaleiga Símonar Símon-
arsonar, Álfheimum 28. Sími 33544.
PLASTBRUSAR
30 LÍTRA
Hentugir undir aukabenzín í sumarferðalög o.fl.
S M Y R I L L • Armúla 7 • Sími 12260.
OMEGA
Nivada
pitnponT
JfíIpSTtQL
Magnús E. Baldvinsson
Laugavegi 12 - Sími 22804
ÍSL. MYNDHÖGGVARI
Framhald af bls. 8
maður felur einkum í sér vissa
afstöðu, vissan huQsunarhátt.
Hann vinnux af nákvæmni en
okki tilvilljanakennt. Hann tjáir
lífsreynsiu sína, hugsanir og
tiilfinningar í list sinni, og hon-
um er þetta alvarlegt miál. En
það sem vakir fyrir raunveru-
legium íslenzkum „smatörum"
er hins vegar fyrst og fremst
að firamleiða söluvarning. Raun
ar er hægt að skipa þeim sem
fást við myndlist í filieiri flliobka
en „amatöra" og alvariega
listamenn. Við getum einnig
talað um byrjendur og frí-
stundamenn. Oflt ve-''ða frístunda
menn síðar aivarilegir atvinnu-
menn, en „amatörar“ eða „dile
tamtar“ verða það aldrei. Þar
með er ekki sagt að ýmsir
þeirra hafi ekki sittihvað sér
til ágætis.
— Þurfa menn að hafa hlotið
menntun í lisrt sinni til að telj-
ast aivarleigir listamenn?
— 1 flestum tilfellum. Það
eru undantekningar að menn
séu fæddir listamenn og nægi
það eitt til góðs áranigurs.
— Hvaða leiðir telur þú
helztar til að greina þarna á
miili?
— Verðlagið á vissulega að
greina á milli listamanna og
fúskara en gerir það efkki hér.
Til þess að svo gæti orðið,
þyrfti að vera hér sölusalur
fyrir list, sem einungis hefði
á boðsfólum góð verk. Slíkir
salir (gallerí) eru til í flestum
öðrum löndum og eru það
örugg meðmæli með listam'anni
ef honum er boðið að hafa verk
sín í fyrsta flokks sölusal.
Nauðsynilegt er að slík fyrir-
tæki séu viðuxkennd og njóti
.;álits erlemdis, og listamenn fái
í gegnum þau tækifæri til að
selja verk sín þar. Þannig kæmi
í ljós hvort þau stæðust raun-
verulega samfceppni, en það er
einmitt samanburðinn sem vant
ar hér á landi. Það er eimnig
mikilvægt fyrir íslenzka mynd-
list að fá hingað sem flestar
sýnimgar frá öðrum löndum.
— Nú hafa af og til risið
upp sölusailir hér á landi?
— Starfsemi þeiirra hefur
nær undanteknimgarlaiuist verið
mjög skammæ. Og það hefur
verið sammerkt með þeim öll-
um, að ekki hafa verið sett
nógu ströng skilyrði um hvaða
listamenn fengju að hafa þar
verk sín. Það hafa eimhverjir
fúskarar flotið með.
Mér hefur nýlega verið hoðið
að sýna á galleríi, sem tveir
umgir arkítektax eru að stofna
i Flórída. Þeir hafa nægilegt
fjármagn til að halda salnum
gangandi í þrjú ár, án hagnað-
ar og telja það nauðsymlegt
slíkri starfsemi. Án efa hefur
emginn, sem hér hefur ráðist
í stofnun slífes salar, haft svo
miikil fjárráð.
Og áreiðamlega eru fáir hæf-
ir til að reka fyrsta flokks
sýningarsal. Þar má eltkert út
af bera um fyllstu kröfur til
vandaðrar liistar.
— Hverjar telur þú oxsak-
irnar fyrir því að við virðumst
dómgreindarlausari á list en
aðrar þjóðir?
— Ástæðuma er örugglega að
finna í stjórmléysi í listamál-
um upp úr stríðsárunum. Fyrir
stríð lék enginn vafi á hver
var atvinnumaður og hver
ekki. En eftir stríðið fór þetta
að óskírast og nú eru þessi
mál komin í algjört öngþveiti.
— Getur ekki ein orsökin
verið að almennmgur hafi ekki
hlotið nægilega menmtun og
fræðslu um myndlist?
— Jú, vissuilega. Hér er full
komin vöntun á almennri
memntun í þessum rmálum. —
Nú er verið að reyna að koma
af stað myndlistaxfræðslu í
sjónvarpinu, og er slikt alveg
sjálísagður liður í dagskrá
þess.
Almienningur í öðrum lönd-
um er að vísu emgan veginn
fremur mienningarfte'ga sinmað-
ur en almenningur hér, en
hann kaupir síður köttinn í
sekknum. Það er eðlilegt og
auðvelt fyrir hann að kynnasí
ábyrgum dómi annarra um list,
en hér er undirstaðan í mynd-
liisitarmálum óeðlilegri en ann-
ars staðar.
— En svo við vífcjum í aðra
sálma, telur þú menntun mynd-
liistarmanna á íslamdi fulkiægj-
andi?
— Nei. Það þarf t.d. að
setja strangari kmtöfcusfcilyrði
hvað smertix Myndlista- og
handíðaskólann. Ég sótti um
sbólavist fyrir nofckra sérstafc-
lega efniliega nemendur, braut-
skráða úr Myndliista- og hand-
íðasfcólanum, við mymdlistar-
skóla í Banidaríkjunum, en eng
inn þeinr-a fékk inngöngu. Við
femgum lista um fjöilmörg at-
riði, sem skorti á almienna
memntun þeirra. Það er lika
rnjög nauðsynlegt fyrir mynd-
listarmemn að hafa nokkuð
vald á erlendum tungumálum
til þess að námsdvalir erlfindis
komi þeim að Mílum notum.
★
— Anmað atriði, sem ég fcel
nauðsyml'egt þróun myndlistar
á íslandi, er að hæfum mönn-
um verði veitt skilyrði til að
lifa af menntun simni. Enmþá
er emgin sfcofnum til á liandinu,
sem getur hoði@ vel mieanfcið-
TRANS
POWER
s I
HEILDSALA - SMÁSALA
'XÞ/zjóÁ/
Raftsekjadeild - Hafnarstræti 23 - Sími 18395
A5stoðar!æknisstaða
í Kleppsspítalanum er laus staSa aðstoSarlæknis
1. sept nk. Ráðningartími 6 mánuðir eða 1 ár.
Laun samkvæmt samningi Læknafélags Reykja-
víkur og stjómamefndar ríkisspítalanna-
Umsóknir með upplýsingum um námsferil og
fyrri störf sendist stjómamefnd ríkisspítalanna,
Klapparstíg 26, fyrir 25. ágúst n.k.
Reykjavík, 22. júlí 1969.
Skrifstofa ríkisspítalanna.
Fremri-Laxá á Ásum
Eingin veiðileyfi verða seld í Fremri-Laxá á Ás-
um (Laxá milli Svinavatns og Laxárvatns) í sum-
ar. Ennfremur em tjaldstæði stranglega bönnuð
í námunda við ána.
LANDEIGENDUR.
um mynidlist'armöirHium lífvæin-
ieg kjör. Myndlisfcarmeino hafa
varla úx öðru að velja en kenn
airastöðum við gagnfræða og
barnaskóla fyrir lóg laun. Við
Myndlista- og handíðaskóalnn
eru nokkrir menn ráðnir í hálf
ar stöður, aðrir kennanar sfcól-
an-s hafa aðeiw. stundafcennslu.
★
— Eru slæm kjör ástæðan
fyrir því, að þó ferð úr larríi?
— Nei. Það er ekki megin-
ástæðan. Að vísu fæ ég 7 sinn
um m-eiri laun fyrir prófessors
stöðuna í Orlando en ég fæ
sem stun'dakennari við Mynd-
liista- og handíðaiskólann og þó
er kenmslusikyMan þar í heild
álífca mifcil og ég hef fcennt -
hér.
— Og er efcki erfitt fyrir
myndhöggvara á ísl'andi að
selja verk sín?
— Jú. Það er fcannski hægt
að segja að ég hafi selit fyrir
álhöldum og efni undanfarin
ár, oig það er vissulega efcfcl
upnörvamdi.
En það er fyrst og fremst
vöntun á starfsaðstöðu, sem
veldur því að ég fer. Það væri
ágætt að búa hér og framleiða
sfcúl'P'túr oi? seljia í Evrópu og
Ameríku. En fjárhagsl'eg'a er
ógernimgur að koma hér upp
fullnægjandi aðstöðu fyrir
mína gerð af skúlptúr nem-a
úti við á sumrin.
— Hvar hefur þú unnið?
— Eg hafði aðstöðu inn við -
Elliðaárvog, en það húsnæði
var brennt til ö-sku af einhverj
um pörupiltum, sem ekfcert
geta séð í friði. Nú vinn ég
hins vegar hér í Fossvoginum,
en þaðan verð ég'að hypja miig
f burt m-eð skúrana mína von
bráðar.
— Eg hef lörngun tll að fram
leiða meira af skúlptúr og
boma verkum mínum viðar á
framfæri en ég bef tæfcifæri
til hér. Þetta býðst mér í
Bandarífcjunum og hefur það
sitt að segja. Nú þegar er búið
að undirbúa að ég haldi sýn-
imgu í april á vegum háskól-
ans. En ætlazt er til að ég
starfi sem skapandi listamað-
ur samhliða kennslustörfunum.
— Forráðamenn bandarjjsfcra
h'áiskóla vd'lja að prófessorar og
fcennarar í liistum séu starfandi
liistamenn, sem hafi örvandi
áhrif á nemiendurna og starf
þeirra. Og ekki sakar að þeir
séu svolítið frægi-r liíka.
Eftir að hafa verið hér í
nobkur ár og reynt að starfa
sem myndhöggvari þá hef ég
komizt að þeirri niðurstöðu að
ebki væri um annað að gera
en leita eitthvað annað. Síðan:
bauðst mér þessi staða og það
réðst að Bandarikin urðu fyrir
valinu. Þessi staða í Orlando
er þess eðM's að það væri óeðli-
legt ef ég reifcnaði ekki með
að vera þar f a.m.k. tfu ár.
En ég býst við að kom-a í heim
sókn til íslands á sumrin eða
sum sumur og starfa þá hér
í 2—3 mánuði.
Ég þafcka þeim hjónum góð-
ar viðtökur og óska þeim góðr-
ar ferðar til Bandarílkjann'a í
ágúst. Þau hafa nóg að starfa
hér fram tii þfess. Jóbann við
skúlptúrana í Fossvoginum og
Kristín við að ganga fró ýmsu,
en hún hefur iSgt stund á verzl
un aufc myndftistarinnar, sem
hún fór að starfa við fyrir 10
árum. „Til að stríða Jóhanni",
eies og hún segir sjálf. En nú
getur hún etefci hugsað sér áö
hætta og í Fíorída fær hún
tæfcifæri til að vinna eingöngy
a® andl'itsmyndum sínuma ag
skúílptiúrum. Vonandi viðraj
vel í Fossvoginum úr mánuð