Tíminn - 06.09.1969, Blaðsíða 8

8
TIMINN
LAUGARDAGUR 6- scptember 1969.
HVAÐ ER IÐNAÐARHÖNNUN?
Norrœna húsið og félag íslenzkra iðnrekenda reyna aS
sýna það i samvinnu við Norsk Designcentrum í Osló.
Sýningin nær til hluta norskra iðnaðarvara, sem tengið
hafa viðurkenningu Norsk Designcentrum fyrir góða
hönnun.
Sýningartímj daglega kl. 16—21 (einnig sunnudaga).
Sýningarstaður Bókasafn Norræna hússins. Fyrsti sýn-
ingardagur sunnudaginn 7. september. Allir veikomnir,
börn aðeins í fylgd með fullorðnum.
Sýningin stendur aðeins stuttan tima.
NORRÆNA
HÚSIO
Kaupfelag A-Skaftfellinga
HORNAFIRÐI
sem endurnyið
Synum m.a.:
Eldhúsinnréttingar
Klæðaskápa
Innihurðir
Útihuröir
Bylgjuhurðir
Viðarklæðningar
Sólfaekld
Borðkrólíshúsgögn
Eldavélar
Stálvaska
ODINSTORG HF.
ÓLAVÖRÐUSTÍG 16
SÍMÍ 14275
ORÐSENDING T8L
OPINBERRA
STARFSMANNA
Fjármálará'ðuneytiS á þess kost aö senda starfs-
mann til árs þjálfunar í hagræðingu í opinberum
rekstri, sem árlega er haldin á vegum norska rík-
isins. Námskeiðiö hgfst 1. október næstkomandi,
og er miðað við að velja starfsmann meö stað-
góða reynslu á einhverju sviði opinberrar stjórn-
sýslu til slíkrar ferðar. Umsóknir skulu liafa bor-
izt fyrir 15. september næstkomandi til fjárlaga-
og hagsýslustofnunar. fjármálaráðuneytisins, og
eru þar gefnar allar nánari upplýsingar.
Fj ármálaráðuneytið,
fjárlaga- og hagsýslustofnun,
Laugavegi 13.
FRA SAMVINNU-
SKOLANUM BIFRÖST
Samvinnuskólinn Bifröst byrjar starfsemi sína
25. september. Nemendur eiga að mæta í skólan-
um þann dag. — Að venju mun Norðurleið h.f.
tryggja sérstaka ferð frá Reykjavík. Verður lagt
af stað frá Umferðamiðstöðinm M. 14.00, kl. 2 e.h.
SKÓLASTJÖRL
Orðsending
frá Hitaveifu Reykjavíkur
NÝTT SÍMANÚMER ER 25520
NÆTURVARZLA 25524
fflTAVEITA REYKJAVTKUR.
KOPARFITTINGS
EIRRÖR
RÖRSKERAR
FLANGSARAR
O. FL.
SMYRILL, Armúla ?. — Sími 12260.
TIL SÖLU
Urvals hestur, 6 vetra gam
ali, af skagfirzku kyni. —
Uppl. í síma 5219 Sauðár-
króki og 81964 Reykjavík.
BIAFRA
Framhald af bls. 1.
Hann sagð'i síðan, að gmndvall-
aratriðiS yarðandi Biafra væri, að
tveggjia ára barátta og þjáningar,
ættu að haifa sannað umiheimi, að
Biafira væri ekfei stundarfyrir-
brigSi, heldur myndi það vera
sjíálfstætt ríki til friamlbúðar.
BiaJjratn'enn htefðu misst 2 millj.
mianina — þar af 1,5 milljlón
óbreytta borgai'a — í þessari bar-
áttu hingað til, og það væri mikið
vei'ð. Allar þær fórmir, sem færð
ar hefðu verið undanfarin tvö ár,
ættu að’ vena næg sömunn þess að
Bi'afiramenn æt.luðu sér að vera
sjálfstæð þjöð til frambúðar. Og
þeir myndu j'afinframit haldia þess-
ari banáttu áfram þar til styrjöld
innd lyfci, hversu l'amgian tíma sem
það tæki.
Ammaö’ grundvailaratriði, sagði
Byoroe, er sú staðreynd, að hcr
er um aö ræð;a styrjiöld milli
Biafra og Nígeríu. Þegar utanríik-
isréðhernar Norðuriandia tala um
bongarastyrjöld í Nígeríu, þá er
þar um föisun að ræða Við erum
utan Nígeríu, og allar tiiraunir
'til að þvinga ofckur inn í Nígeríu
aftur er tímasóun.
Kiiafa okibar, sagði Eyorne, er,
að við fáum rétt til sjálfsákivörð
unar. Okfcur þykir þvá undarlegt,
að ísiendingar — sem sjáJMir
töldu sig eiga þann rétt oig lýstu
yfir lýðiveldi — sfculi beita öðrum
mælikivarða varðandd Biafna. —
Þegar þið töldiuð yiklkur elkfci lemg
ur hiaía hag í því að hafa föst
tiengs'l við Danmönku, notuðuð þið
rétt yfcfcar lil sjálfsáfc'vöa’ðunar.
Þetta sama ger'ðuim við í Biafra.
Við förum aðeins fram á þa'ð, a'ð
þið vdðuiikemnið að við höfuni
þer.nan saima rétt.
Aðspnrður utn viðtai sitt í gær
við Emil Jónsson, utanríkisráð-
lierra, sagði Eyome, aÖ sér hefði
virzt. afstaSa hans furðuleg. Hann
hafð'i afsákiaS áfcvörðun sína, og
hinna utianrífcisráSheaTann'a, me’ð
þvií aS fuilyrða, að íslenzka rífcis-
stjöriiiin gæti eíklfci viðurkemit Bi-
afna sem sjiálfstætt rífci, því að það
væri ekki í satnræmi við beztu
hagS'miuni Biafna! Sagðj ha>'an þetta
fúir'ðúiíe®a afstöðu, það vœri eins
og utanríkisráðhei’iiaai'n hélidi sig
veiia að taia við þjlóð smábarna.
Biaframenn vissu það bezt, sjiálf
ir, að eina lífsvon þe'kra væri
að berjiast.
Spnrður nánar um, hivort hann
teldi einhverj'a sér'staka ástæðu
fyrir því að Norðurliand’aþjóSirnar
vildu efcki V'iðurkenna Biafra,
saig'ði Eyome, a'ð ekki væri annað'
að sjá af m.a. yfirlýsingu utan-
ríbisráðberirafundarins hér, að
utamríkisráðheiTamir væru undir
br'ezbum áhrif'um Þætti honum
furðuiegit, að finna brezku sjónar-
miðin í d'eiluoni í vfirlýsÍDgu
fundarins i Reykjavfk.
Én eru þá þessi brezku áhrif
sjáanleg í afstöðu íslenztou ríkis-
stjórnarinnar eins og. hún kom
fram í viðtali Eyome við utan-
ríkisráðherra? — Ég fæ efcki ann
að séð, — svai'aði hann.
Utanríkis.ráðherrarnir lögðn í
yfiriýsinigu 'sinni rrrikla áherzlu á
þýðingu OAU, eða Einingarsam-
taka Afríkiuríkja, við lausn styrj-
aldariranair Eyome sagði. að eins
sínum tínna Nígea'íunefnd til að
reyna að leysa deiluaa, þá hafi
i erindisbréfi hen,H.a<r veri'ð teíkiS
fram a'ð hún aótti að aðstoða vi'ð
að endurreisa einingu Nígeriu. Á
meðan svo værí, gæti rtefndin líti'ö
gagn gea*t. því Biafra hefði engan
hug á að sameinas't Nígeríu aftur.
Eyome fcvað þjóð síma þatok-
láta fyrir þá aðstoö. sem íslend-
ingaj' hefði veitt henni — þótt
hún vildi mikliu heldur, að hún
væri i aðstöðu t-il að kaupa mat-
væli héðan. heldur en fá þau
géfÍMSt
En hann benti á að Biafnabúar
litu á bes'sar matargj'afir sem
gjöf f.ra einum hluta mannkyosine
annars. i rauninni væi'i ekki
mikill munur á að gefa sveltandi
fóllká í Biafra og hungruðum dýr-
um mat, ef gefandinn viðurkenndi
ekíki um leið að þyggj'endurniir
væru menn, sem hefðú einnig sál
og andiegt og pólitístot lff. Með
því að viðunkenua Biafira vaori
íslendingar uan leið að víður-
kenna einnig þessa staðreynd.
Hanoi tal'di, að íslendingai* hefðu
nú tækifaeri tii að hafa m'ifcii
áfcrif Ef ísleadingar viðurkenndu
Biafi'ia, myndu hinar Noiðurianda
þjóðiimiar koma á eftir, og síðar
ýmsar aðrar Evrópuþjióðir. Og
það miyndi sýna, Bretum, að
Blafr? yi'ði ékfci kú'gað með vopn
um, og að þeir hefðu veðjað á
rangan hest.
og sfæði vaerj Htils að va*nt.a úr
beiiTÍ átt. Þegar OALi skipaði á I tii