Morgunblaðið - 16.06.2002, Side 35

MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 16. JÚNÍ 2002 35
✝ Aðalheiður Mar-grét Haraldsdótt-
ir fæddist í Reykjavík
5. apríl 1938. Hún
lést á Landspítalan-
um – háskólasjúkra-
húsi við Hringbraut
9. júní síðastliðinn.
Foreldrar hennar
voru hjónin Haraldur
Þórðarson, f. 5.10.
1910, d. 15.7. 1989,
og kona hans Rann-
veig Björnsdóttir, f.
21.11. 1910, d. 20.5.
2001, og voru þau
bæði fædd í Reykja-
vík. Aðalheiður átti sjö systkini og
eru sex á lífi. Systkini hennar eru:
Margrét, f. 21.11. 1930, d. 17.5.
1932, Björn Hreiðar, f. 16.10.
1934, Björgvin, f. 15.6. 1942, Gylfi,
f. 20.3. 1944, Petrína, f. 11.3. 1948,
Þórður, f. 11.3. 1948, og Kristín, f.
25.10. 1952. Hinn 6.6. 1959 giftist
Aðalheiður Bjarna Sigfússyni
verktaka, f. á Grýtubakka í Grýtu-
bakkahreppi 13.9. 1933. Foreldr-
ar hans voru hjónin Sigfús Her-
mann Bjarnason, f. 3.6. 1897, og
Jóhanna Erlendsdóttir, f. 16.3.
1905, og eignuðust þau sex börn
og einn kjörson. Aðalheiður og
Bjarni eignuðust fjögur börn sam-
an: 1) Sigfús, f. 21.3. 1959, kona
hans er Ástrós
Sverrisdóttir og eiga
þau tvö börn, Bjarna
Harald, f. 26.11.
1988, og Heiðu Vig-
dísi, f. 19.10. 1992. 2)
Haraldur, f. 28.5.
1964, d. 25.3. 1968.
3) Halla Rut, f. 23.9.
1969, unnusti henn-
ar er Agnar Örn
Jónasson og á hún
einn son, Elís Viktor,
f. 13.3.1993, faðir
hans er Kjartan
Björgvinsson,
Brynja Rós, f. 11.10.
1973, unnusti hennar er Ómar
Örvar og eiga þau eina dóttur, Ly-
díu Líf, f. 22.7. 2000. Áður átti
Bjarni Margréti, f. 6.5. 1958, eig-
inmaður hennar er Sævar Óskars-
son og eiga þau þrjú börn, Óskar,
f. 8.7. 1980, Kristínu, f. 28.6. 1984,
og Brynjar, f. 3.10. 1990.
Aðalheiður starfaði lengst af
sem húsmóðir ásamt því að annast
bókhald í fyrirtæki þeirra hjóna.
Hún var virk í ýmiskonar fé-
lagsskap, s.s. ferðafélagi Kanarí-
eyjafara og Félagi húsbílaeig-
enda.
Útför Aðalheiðar fer fram frá
Fossvogskirkju þriðjudaginn 18.
júní og hefst athöfnin klukkan 15.
Systkinahópurinn frá Grýtu-
bakka og síðar Breiðavaði rækir
frændsemi sína og innbyrðis sam-
skipti með margvíslegu móti, senni-
lega umfram það sem títt er. Mak-
ar systkinanna, sem að sjálfsögðu
komu sinn úr hverri áttinni, hafa
notið þessara samfunda og lagt sitt
af mörkum til þeirra, hver með sín-
um hætti. Einn þeirra er nú látinn,
eftir stendur opið skarð.
Aðalheiður, sem ávallt var kölluð
Heiða, féll ljúflega inn í þennan
hóp, alltaf fús til verka, greiðvikin,
hreinskiptin og lífsglöð. Hún og
maður hennar voru svo samstiga að
þau voru nær aldrei nefnd sitt í
hvoru lagi heldur bæði saman.
Bjarni og Heiða settu svip á
hvern mannfagnað. Léttleiki þeirra
og gleði var fölskvalaus, hlýja
þeirra og vinsemd kom beint frá
hjartanu, enda vinahópurinn stærri
en auðvelt væri að gera sér grein
fyrir. Iðulega voru þau gestgjafar
og þá var rausn þeirra ekki mæld í
neinum smáskömmtum.
Heiða tók virkan þátt í störfum
manns síns, hvort sem þau voru að
byggja sér hús eða við þann at-
vinnurekstur sem hann hefur
stundað um áratuga skeið. Við ætl-
um að hún hafi átt drjúgan þátt í
velgengni þess fyrirtækis, því hún
annaðist allt bókhald þess og ýmsa
aðra þætti er snertu fjármálaum-
sýslu. Það munaði um hana, hún
dugði þar sem annars staðar er hún
tók til hendi. Hún var mikil hús-
móðir og var heimili þeirra hjóna
jafnan glæsilegt. Þangað var ávallt
gott að koma. Vinsemd þeirra og
greiðvikni var því líkust að allt væri
sjálfsagt.
Fyrir fáum mánuðum greindist
Heiða með illvígan sjúkdóm sem
kominn var of langt. Hún háði sína
baráttu af rósemi og kjarki, lét hlý
orð falla um það fólk sem annaðist
hana, en hlaut að lokum að lúta í
lægra haldi.
Góð kona er gengin. Við blessum
minningu hennar og kveðjum hana
með virðingu og þökk fyrir vináttu
og margvísleg samskipti. Við send-
um Bjarna einlægar samúðarkveðj-
ur, einnig börnum þeirra hjóna,
tengdabörnum, barnabörnum og
öðru venslafólki.
Helga og Pálmi.
Hún Heiða er dáin. Þegar ég
fékk þessar fréttir setti mig hljóða.
Minningar um yndislega konu
runnu í gegnum huga minn. Konu
sem var gegnheil, trygg, öllum góð,
hrókur alls fagnaðar og hreinskipt-
in svo af bar.
Þegar við systkinin vorum lítil
var alltaf tilhlökkun á sumrin að fá
sumargesti að Akri. Ekki síst var
tilhlökkunin mikil þegar Heiða og
Bjarni komu. Þeim fylgdi alltaf
mikið líf og fjör, gjallandi hlátur
Heiðu kemur mér fyrst í hug. Hún
hafði þann eiginleika að sjá
skemmtilegu hliðarnar á lífinu og
skellti þá gjarnan á lær sér og
skellihló. Ekki má gleyma vínar-
brauðunum sem þau komu með
ásamt ýmsu öðru sem ekki hafði
borist norður yfir heiði. Þessum
skemmtilega sið hélt Heiða alla tíð.
Eins og hún sagði: „Æi, mér finnst
ég eigi að halda þessu áfram þó þið
getið fengið vínarbrauð frá Blöndu-
ósi.“
Fyrsta sumarið mitt sem ég var í
Reykjavík bjó ég í Staðarbakkan-
um hjá Heiðu og Bjarna. Það eru
yndislegar minningar sem streyma
fram. Ég unglingurinn kunni ekki á
þetta að vera í Reykjavík á þessum
árstíma og langaði sárt heim en
með sinni léttu lund og hreinskipta
hugarfari tókst henni að létta mér
heimþrána. Þetta var sumarið sem
við hjónin vorum að draga okkur
saman og minnumst við með hlýju
hvernig þau tóku á móti verðandi
eiginmanni frænkunnar sem þau
báru ábyrgð á.
Þau hjón voru mér einstaklega
góð þá sem endranær og stóðu
fyllilega undir ábyrgðinni.
Helga dóttir okkar hefur alltaf
sagt að Heiða og Bjarni séu þriðju
afi sinn og amma. Í fjölskylduúti-
legum og niðjamótum hefur hún
ávallt óskað eftir því að fá að vera
hjá þeim og var það auðsótt mál því
þau voru eins góð við okkar börn
sem þau væru þeirra eigin barna-
börn.
Minningarnar hrannast upp en
hér er látið staðar numið. Minn-
ingar um einstaka konu munu ylja
okkur um ókomna tíð.
Í huga okkar allra er erfitt að
segja Heiða án þess að segja Bjarni
og öfugt svo samrýnd sem þau hjón
voru. Þau voru sem einn maður í
öllu sem þau tóku sér fyrir hendur.
Elsku Bjarni frændi hefur misst
mikið sem og börnin þeirra, barna-
börn og tengdabörn. Um leið og við
kveðjum Heiðu biðjum við guð að
gefa ykkur styrk í sorginni.
Jóhanna og Gunnar Akri.
Elsku Heiða. Enginn veit sína
ævi fyrr en öll er, það eitt er á
hreinu. Ekki óraði fyrir okkur um
áramótin þegar þið Bjarni komuð
eftir miðnætti til okkar í Galta-
lindina til að fagna nýju ári að 6
mánuðum síðar væri kallið komið.
Eftir standa ljúfar minningar um
þig kæra vinkona sem alltaf tókst
vel á móti okkur í húsbílnum sem
heima í Funalindinni og alltaf var
vel veitt hjá ykkur hjónum og
gleðin við völd.
Það er ekki hægt annað en að
minnast á þegar þið hjónin voruð í
útilegum alltaf uppá klædd í rauð-
um kúrekaskyrtum og tilheyrandi,
þið voru svo stolt og glæsileg sam-
an, lang flottust.
Elsku Bjarni og fjölskylda, við
vottum ykkur okkar dýpstu samúð
og biðjum góðan guð að styrkja
ykkur í þessari miklu sorg.
Guð geymi þig, elsku Heiða.
Kveðja
Lára Jóna og Baldvin.
Nú þegar við setjumst niður til
að skrifa nokkur kveðjuorð um vin-
konu okkar Heiðu og hugleiðum
farin veg, streyma margar ljúfar
minningar um samverustundir okk-
ar með þeim Heiðu og Bjarna þar
sem við höfum ferðast bæði erlend-
is og hérna heima og nú síðari ár í
húsbílunum okkar.
Við hjónin þökkum þér fyrir allar
yndislegar samverustundirnar sem
aldrei bar skugga á.
En nú hefur kallið komið og stórt
skarð komið í okkar góða vinahóp.
Elsku Bjarni og fjölskylda, við
vottum ykkur okkar dýpstu samúð.
Ég sendi þér kæra kveðju,
nú komin er lífsins nótt.
Þig umvefji blessun og bænir,
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því
þú laus ert úr veikinda viðjum,
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti,
þá auðnu að hafa þig hér.
Og það er svo margs að minnast,
svo margt sem um hug minn fer.
Þó þú sért horfin úr heimi,
ég hitti þig ekki um hríð.
Þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sig.)
Elsku Heiða, við kveðjum þig
með söknuði og biðjum guð að
geyma þig.
Kveðja,
Guðrún og Sigurður.
Heiða var mamma hennar
Brynju bestu vinkonu okkar. Á
æskuárunum vorum við tíðir gestir
á heimili þeirra í Ystaseli 5. Heiða
og Bjarni tóku alltaf vel á móti
okkur. Oftar en ekki sátum við með
allri fjölskyldunni og spjölluðum.
Heiða og Bjarni voru áhugasöm um
allt það sem við tókum okkur fyrir
hendur. Við sóttum mikið í Ystasel
5 því þar vorum við alltaf velkomn-
ar. Heiða og Bjarni voru mjög sam-
rýd og það var alltaf mikið líf og
fjör í kringum þau. Eftir að Brynja
flutti að heiman fækkaði stundum
okkar með Heiðu og Bjarna en
minningar okkar um gömlu góðu
dagana í Ystaseli munu fylgja okk-
ur til æviloka.
Elsku Bjarni, Brynja, Sigfús,
Halla og fjölskyldur, missir ykkar
er mikill. Við vottum ykkur okkar
dýpstu samúð. Megi Guð vera með
ykkur á þessum erfiðu tímum.
Auður, Kristín, Sigrún,
Birna og Ingunn.
Það var í febrúar 1976 í þotu á
leið til Kanaríeyja sem ég og fleiri
úr okkar hópi kynntumst Aðalheiði
Margréti Haraldsdóttur og manni
hennar Bjarna Sigfússyni. Það má
segja að þetta hafi verið fyrsta ferð
Kanaríeyjahópsins og í þessari ferð
varð upphafið að ævilöngum kynn-
um við þessa glaðlyndu og
skemmtilegu konu, sem ávallt stóð
við hlið manns síns í blíðu og stríðu.
Hún Heiða tók á móti gestum í
tíma og ótíma og ferðin leið við
söng, skemmtun og ævarandi vin-
áttu við þessa yndislegu konu og
hennar mann.
Ferðirnar urðu margar hjá hópn-
um, bæði erlendis og hér innan-
lands. Heiða og Bjarni komu sér
upp húsbíl og hafði hún mikla
ánægju af ferðalögum um Ísland og
ekki síður þegar gamli Kanaríeyja-
hópurinn var með í för. Hópurinn
eignaðist „bláa tjaldið“, þar sem
komið var saman á kvöldin, spilað á
harmonikkurnar og sungið. Heiða
var einn af samnefnurum hópsins,
hún átti hug og hjarta allra sem
henni kynntust. Síðasta ferðin
hennar til útlanda með hópnum sín-
um var til Frakklands sl. haust og
þrátt fyrir veikindi sín undanfarið
hafði hún staðfest með manni sín-
um ferð nú í haust með hópnum, en
þá ferð fer hún Heiða ekki. Það var
of skjótt höggvið þetta skarð í raðir
okkar.
Við sendum Bjarna, fjölskyldu
hans og öðrum aðstandendum
Heiðu samúðarkveðjur og þökkum
allar samverustundirnar.
Fyrir hönd Kanaríeyjahópsins,
Gylfi Guðjónsson.
Nú er komið að kveðjustund og
mig langar að minnast hennar
Heiðu systur eins og hún var alltaf
kölluð. Sjúkdómurinn banvæni sem
búið hafði um sig varð lífskraft-
inum yfirsterkari. Eftir að hún
veiktist í janúar sl. vissi hún að
kannski yrði erfiðara að snúa sér
að nýjum degi. Hún lét aldrei bug-
ast en vissi innst inni í hvað stefndi.
Við systur áttum dýrmæta stund
þremur dögum fyrir andlát hennar.
Hana geymi ég í mínu hjarta.
Heiða var mér alltaf svo kær og
mín besta trúnaðarvinkona. Hún
gaf svo mikið af sjálfri sér og var
ákaflega ósérhlífin. 10 ár voru á
milli okkar systra en hún hafði
eignast eintóma bræður og var sér-
staklega ánægð og glöð þegar ég
kom í heiminn og við tengdumst
strax sterkum böndum. Ég á marg-
ar góðar minningar frá bernsku
okkar því hún tók mig með sér
hvert sem hún fór og virtist aldrei
þreytast á spurningum mínum og
forvitni um allt milli himins og
jarðar. Alltaf hafði hún svör og
lausnir á hverskyns vandamálum.
Heiða var þriðja í röðinni af átta
systkinum. Það var mikil ábyrgð
lögð á elstu börnin að hjálpa til eins
og þá var títt. Heiða stóð sig vel í
því hlutverki. Hún byrjaði að vinna
mjög ung og vann stundum á
tveimur stöðum í einu. Mömmu og
pabba fannst hún stundum einum
of dugleg en svona var Heiða.
Hún var foreldrum okkar stoð og
stytta á meðan þau lifðu. Alltaf var
hægt að leita til hennar ef eitthvað
þurfti að gera. Hún var alltaf svo
röksöm. Lífið hennar Heiðu ein-
kenndist af lífskrafti og elju því
hún þurfti að ganga í gegnum ým-
islegt á sinni ævi. Ung kynntist hún
lífsförunaut sínum honum Bjarna
Sigfússyni og eignaðist með honum
fjögur börn en varð fyrir þeirri
ógæfu að missa eitt þeirra. En þau
þrjú sem eftir lifa eru myndar börn
sem stóðu eins og klettar við hlið
móður sinnar allt til enda. Hennar
er nú sárt saknað enda var hún öll-
um sem þekktu hana mikils virði.
Eftir stendur minnig um góða syst-
ur sem ávallt mun lifa í brjósti mér.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
(V. Briem).
Ég sendi Bjarna, börnum,
tengdabörnum og barnabörnum
mína dýpstu samúð.
Petrína Haraldsdóttir
(Peta systir).
AÐALHEIÐUR
MARGRÉT
HARALDSDÓTTIR

  

 




  






  
 

        

 
!
!  "

$% !  $&'&
 



    




  
   
   
   
 

    !
 
  "   ##$
% &' 
 
 
! " "#  "# !  $

%  &! " $   "#

'&! " "#(

 

 
 

 
 
    

       
  
   
  !"  #
$  %
  # & '    
 "()
   
*$ +,   
$  ,
  #  "(   "  
 +"  
+"  & '! - . / 0
1 0 # "    !  ,