Morgunblaðið - 10.02.2003, Blaðsíða 6

KÖRFUKNATTLEIKUR
6 B MÁNUDAGUR 10. FEBRÚAR 2003 MORGUNBLAÐIÐ

HEIÐURSGESTIR á leik Kefla-
víkur og ÍS voru Árni Sigfússon
bæjarstjóri í Reykjanesbæ og Valdi-
mar Örnólfsson íþróttafrömuður.
Hrannar Hólm, formaður körfu-
knattleiksdeildar Keflavíkur, og El-
ínborg Guðnadóttir, formaður ÍS,
kynntu þá fyrir leikmönnum.

SÍÐASTLIÐIN fimm ár hafa sig-
urvegarar í bikarkeppninni orðið Ís-
landsmeistarar. Keflavík er að vísu
með góða stöðu í deildinni en má
gæta sín – sérstaklega ef litið er til
bikarleiksins við ÍS.

STÚDÍNUR eru hinsvegar í fall-
baráttu neðstar í deildinni, tveimur
stigum á eftir næsta liði og sex stig-
um á eftir þarnæsta.

ALDA Leif Jónsdóttir, fyrirliði ÍS,
hampaði bikarnum eftir sigur á
Keflavík. Hún hefur einnig orðið
bikarmeistari með Keflavík – eftir
sigur á ÍS.

NOKKUR vandræði voru með
stigatöfluna í upphafi leiks Keflavík-
ur og Snæfells þar sem stig liðanna
voru ekki í samræmi við það sem
stóð á stigatöflunni. Nöfn liðanna
höfðu víxlast og því var Snæfell „yf-
ir“ í leiknum megnið af fyrsta leik-
hluta en starfsmenn ritaraborðsins
náðu að greiða úr flækjunni áður en
fyrri hálfleik lauk.

SELWYN Reid var ekki í leik-
mannahópi Snæfells að þessu sinni
en hann gekk til liðs við Snæfell í
upphafi ársins eftir að Georgi Buj-
ukliev lét ekki sjá sig eftir jólafríið.
Reid hefur hins vegar ekki látið mik-
ið á sér bera í leikjum Snæfells það
sem af er í þremur leikjum og leikið
samtals í 14 mínútur og skorað 2,3
stig að meðaltali í leik.

FJÓRIR leikmenn Keflavíkur
höfðu leikið bikarúrslitaleik áður.
Damon Johnon (1997 og 1999), Falur
Harðarson (1990, 1991, 1997 og
1999), Guðjón Skúlason (1990, 1993,
1994, 1995 og 1997) og Gunnar Ein-
arsson (1997 og 1999). Enginn leik-
manna Snæfells hafði tekið þátt í
bikarúrslitaleik áður.

SIGURÐUR Ingimundarson,
þjálfari Keflavíkur, hefur leikið
fjóra bikarúrslitaleiki (1990, 1991,
1993 og 1994) og stýrt liði 5 sinnum
til sigurs í bikarkeppninni sem þjálf-
ari (3 kvennatitlar og 2 karlatitlar).

BÁRÐUR Eyþórsson, þjálfari
Snæfells, hefur leikið í tveimur bik-
arúrslitaleikjum (1987 og 1993), í
hvorugt skipti sigrað og aldrei áður
stýrt liði í bikarúrslitaleik áður sem
þjálfari.

KEFLVÍKINGAR hafa unnið 4
bikarmeistaratitla, árin 1993, 1994,
1997 og 2003. Liðið hefur alls komist
6 sinnum í bikarúrslitaleikinn.
Fyrsti sigurinn var fyrir 10 árum er
liðið lagði einmitt Snæfell í úrslita-
leik. Það er í eina skiptið sem Snæ-
fell hefur komist í úrslitaleikinn.
FÓLK
„VIÐ töluðum um það allan tím-
ann að nú skyldum við taka þær,
pressan væri öll á þeim en samt
vorum við hikandi þegar við
komum inná og gerðum ekkert af
því sem við ætluðum í byrjun
leiks, eflaust verið einhver tauga-
titringur í okkur,“ sagði Hafdís
Helgadóttir úr ÍS eftir leikinn.
„Við höfðum enga trú á okkur
sjálfum, vorum hikandi, héldum
okkur fyrir utan vörnina og þorð-
um ekki að keyra inn að körfu
Keflvíkinga en þetta kom allt
saman í fjórða leikhluta. Þá gerð-
um við okkur grein fyrir því að
við hefðum bara þennan eina
möguleika, nú eða aldrei,“ bætti
Hafdís við en hún á 17 ára feril
með ÍS og einu sinni unnið bik-
armeistaratitil með liðinu, árið
1991. „Ég man ekki hvenær ég
vann síðast í bikarúrslitum, það
er langt síðan, en þetta er eflaust
sætasti bikarsigur hjá mér. Nú
erum við að reyna að vinna okk-
ur upp úr fallsæti og það hefur
gengið vel eftir áramót. Þessi sig-
ur er góður fyrir hópinn og gefur
okkur eitthvað sjálfstraust.“
Hikandi fyrst en svo
small þetta saman
höndla ef lið ná að halda jöfnu því þá
tekur enginn af skarið hjá þeim. Það
kom sér vel fyrir okkur í dag.“
Eingöngu er hægt að hrósa ÍS-
stúlkum lítillega fyrir vörnina fram
að fjórða leikhluta. Fram að því áttu
þær frekar í vök að verjast en vitað
að þær gætu mun betur. Í fjórða
leikhluta og framlenginu var allt
annað upp á teningnum – kjarkur og
áræði, sem braut á bak aftur mót-
spyrnu Keflvíkinga. Svandís A. Sig-
urðardóttir var best hjá ÍS, spilaði
allan leikinn, vann vel fyrir liðið,
nýtti færin vel og tók 19 fráköst.
Meadow Overstreet var einnig drjúg
en fékk lítið svigrúm hjá mótherj-
unum. Hafdís Helgadóttir var einnig
góð, dugleg undir körfunni og tók 5
fráköst.
Hvað er hægt að segja um Kefla-
víkurliðið? Hvernig getur það hrunið
svona gersamlega? Öll stigin í fjórða
leikhluta og framlengingu komu úr
vítaskotum. Fátt er um svör!
Nokkur taugatitringur var í leik-mönnum beggja liða til að
byrja með og því mest áhersla lögð á
varnir. Fljótlega
náði Keflavík góðu
forskoti, sem varð
mest 18 stig á fyrstu
sekúndum fjórða
leikhluta. Þá urðu endaskipti á hlut-
unum. Í stað þess að halda sínu
striki ótrauðar gerðust Keflavíkur-
stúlkur afar varkárar og reyndu
frekar að halda boltanum en sækja
að körfunni. Leikmenn ÍS-liðsins
skynjuðu hvað var að gerast – gengu
á lagið, hrelltu leikmenn Keflavík-
urliðsins, og hófu að saxa á forskotið,
sem minnkaði í sama hlutfalli og
kjarkur háttskrifaðra Keflvíkinga.
Um tíma virtist örla á mótspyrnu en
það stóð stutt yfir og með þriggja
stiga körfu Stellu Rúnar Kristjáns-
dóttur tókst ÍS að jafna 48:48 og fá
framlengingu.
Baráttuvilja ÍS-stúlkna, þegar
þær tóku skrefinu meira og teygðu
sig aðeins betur en Keflvíkingar,
fylgdi lukkan og flest fráköst rötuðu
í hendur ÍS. Í framlenginu náðu
stúdínur að fylgja eftir frábærum
fjórðungi og Keflavík minnkaði
muninn í tvö stig rúmri mínútu fyrir
leiksloka, 53:51. Hvort félag fékk
tvær tilraunir til að breyta einhverju
en fleiri urðu stigin ekki.
„Við vorum lengi að komast inn í
leikinn því Keflavíkurstúlkur komu
grimmar til leiks,“ sagði Alda Leif
Jónsdóttir, fyrirliði ÍS, eftir leikinn
en hún vissi um veikleika mótherj-
anna. „Við vorum í miklum vandræð-
um og ekki með hugann við leikinn í
fyrri hálfleik en í þriðja leikhluta
ákváðum við að það væri ekki hægt
að enda leikinn svona. Þær hafa unn-
ið næstum allt í vetur en í báðum
tapleikjum þeirra ná þær ekki að
Taugar Keflavíkurstúlkna brustu þegar bikarinn blasti við þeim
Magnaður lokasprettur
færði stúdínum sigur
Morgunblaðið/Jim Smart
Stúdínur höfðu ríka ástæðu til fagna eftir sigurinn á Keflavík í Laugardalshöllinni á laugardaginn.
EF nokkur hefur efast um að
bikarúrslitaleikir séu öðruvísi
en aðrir leikir eru þær efasemd-
ir líklega úr sögunni eftir sigur
ÍS á Keflavík í úrslitum bik-
arkeppninnar í Laugardalshöll á
laugardaginn. Eftir þrjá góða
fjórðunga höfðu Keflavíkingar
afgerandi forystu en þá hrundi
leikur þeirra. Stúdínur gengu á
lagið, knúðu fram framlengingu
og höfðu tveggja stiga sigur er
upp var staðið í rimmunni,
53:51. Nokkuð óvænt því Kefla-
víkurstúlkur á toppi deild-
arkeppninnar hafa í vetur unnið
alla fjóra viðureignir sínur við
stúdínur, sem berjast við að
bjarga sér frá falli – eru í neðsta
sæti deildarinnar.
Stefán
Stefánsson
skrifar
B
b
e
v
H
o
l
u
m
é
h
v
l
V
n
B
l
a
s
u
b
e
f
h
h
a
e
u
a
a
u
s
i
ÍVAR Ásgrímsson, þjálf-
ari ÍS, var í sjöunda himni
eftir bikarsigurinn. „Við
vorum búin að spila þrjá
leikhluta mjög illa þar
sem við erum logandi
hrædd um að láta loka á
skotin okkar auk þess að
vörnin var heldur ekki
góð en í fjórða leikhluta
var eins og stelpurnar
ætluðu sér allar að bjarga
andlitinu. Við ætluðum
ekki að tapa, í það
minnsta ekki stórt, en
unnum svo leikinn. Við
fórum að sækja af meiri
krafti í sókninni og feng-
um þá auðveldari skot.
Við vorum búin að spila
margar tegundir af varn-
arleik en ekkert gekk
fyrr en í lokin þegar við
skiptum í 2–3 svæðis-
vörn,“ sagði Ívar og taldi
lið sitt ekki óvant svona
spennuleikjum enda í
mikilli fallbaráttu.
„Það var engin pressa á
okkur og hver einasti
leikur okkar eftir áramót
hefur verið úrslitaleikur
svo að við erum vön svona
leikjum.“
Ætluðum ekki
að tapa stórt
Morgunblaðið/Jim Smart
Hafdís Helgadóttir og Alda Leifa Jónsdóttir
gera sig líklegar til að hefja bikarinn á loft.
„ÉG veit ekki hvað er hægt að
segja nema að við töpuðum
þessum leik með klaufaskap í
lokin, ég veit ekki hvort við
héldum að leikurinn væri bú-
inn eða hvað,“ sagði Anna
María Sveinsdóttir, þjálfari
og leikmaður Keflavíkur, eft-
ir bikarúrslitaleikinn. „Við
bjuggum okkur undir að
pressan væri á okkur eins og í
þessum leikjum og við vorum
tilbúnar fyrir það enda byrj-
uðum við mjög vel og spil-
uðum vel í þrjá leikhluta. Svo
hættum við að spila og sjálfs-
traustið hvarf, enginn þorði
að skjóta á körfuna en ef ein-
hver gerði það fór boltinn
ekki ofan í. Auk þess voru
lykilleikmenn að klikka og
það réðum við ekki við. Það
er samt ekki hægt að setja út
á vörnina heldur bregst sókn-
in algjörlega. Við ætluðum að
nota stóru leikmennina okkar
inni í teig en þegar enginn
leikmanna fyrir utan skaut á
körfuna gerði það ÍS-liðinu
auðvelt með að gæta hinna
undir körfunni. Við misstum
Sonju Ortega útaf, sem var
slæmt en samt á ég ekkert
svar við hvað fór úrskeiðis.“
„Ég veit ekki
hvað gerðist“