Vísir - 19.02.1981, Blaðsíða 2
2
Fimmtudagur 19. febrúar 1981
Áttu peninga i banka?
Arni Guðmundsson: Já, ég á
pening f banka.
ÞuriAur Guðmundsdóttir,
húsmóðir: Jú, en það er ósköp
takmarkað.
Ömar Asgeirsson, húsasmiður:
bað er ósköp takmarkað.
Heimir Ólafsson, pipulagningar
maður: NeL það á ég ekki.
Óli Hilmir Jónsson: Já mikið.
vtsm
HaldiO uppá 10 ára afmæli Tékk-Kristals á morgun
pí
viöskiptavinirnlr fá
tallegan afmælispakka
- segir Erla Vilhjálmsdóttir, eigandi Tékk-Kristals
f 9
„Við munum gefa
öllum þeim, sem eiga
viðskipti við okkur á
morgun, fallegan
afmælispakka i tilefni
afmælisins”, sagði Erla
Vilhjálmsdóttir, sem
ásamt eiginmanni
sinum, Skúla Jóhannes-
syni, er eigandi versl-
unarinnar ,,Tékk-
Kristall,” en verslunin
er tiu ára um þessar
mundir.
„Ég vann i Brauðbæ við af-
greiðslustörf í sjö ár áður en
verslunin Tékk-Kristall var
stofnuð. Viö stofnuðum hana
saman hjónin og bræður mfnir, en
fyrir sjö árum keyptum við Skúli
hlut bræðra minna i versluninni
og höfum átt hana ein siðan”.
— A hvaða vörur leggið þið
helst áherslu?
Erla Vilhjálmsdóttir í versluninni.
„Við höfum jafnt og þétt aukið
úrvalið geysilega mikið. Hjá
okkurheld ég fáist eitthvað fyrir
alla þá, sem áhuga hafa á
fallegum munum. Við erum til
dæmis með Bæheims-kristalinn,
sem verslunin er nefnd eftir.
Bæheims-kristallinner alla vega
unninn og þvi misdýr, þvi við
leggjum áherslu á að hafa
vandaða vöru og góð merki, en á
verði sem allir ráða við.
Nýlega byrjuöum við að versla
með boröbúnað, hnifapör, matar-
og kaffistell og postiúin. Einnig
seljum við afsteypur af listaverk-
um úr steinefnum.”
— Hvernig datt ykkur i hug að
fara út f stofnun slikrar versl-
unar?
„Það hafði ekki verið nema ein
verslun af þessu tagi i borginni I
35 ár og við töldum vist aö það
væri nægur markaöur fyrir eina
verslun I viðbót. Okkur fannst þvi
tilvalið að opna verslun sem heföi
kristalvörur á boðstólum, en vild-
um enn fremur brydda upp
á ýmsum nýjungum”, sagði
•Erla. —ATA.
Flettir Sverrir ofan af
múturum?
Sverrl boðn-
ar mútur?
Sverrir Hermannsson,
kommissar meö meiru,
mun hafa komiö til við-
tals um Þórshafnartogar-
ann niður i sjónvarp ekki
alls fyrir löngu, — veriö
reiöur mjög og látiö þau
orö falla aö nú heföu sér
vcrið boðnar mútur I
fyrsta sinn á sinum póli-
tiska ferli. Ekki kom
þessi staöhæfing fram f
sjónvarpsviötalinu, né
heldur nafngreindi Sverr-
ir þá sem múturnar buöu.
Kannski eru þaö hinir
sömu og Sverrir vill láta
leysa niöur um?
Keðjan og
Iðggan
Eftirfarandi klausu
rákumst viö á I Vestfirska
fréttablaöinu:
„Fyrir nokkru var sagt
frá þvi i Vestfirska, aö
þegar lögreglan á lsafiröi
ætlaöi aö setja inn mann
eftir dansleik og losaöi
m.a. af honum hálsfesti,
áöur en hann fór inn I
klefann, haföi hann
stympast á móti og hljóö-
aö hástöfum. Drukkinn
kunningi hans kom aövif-
andi og réöist á lögregiu-
mennina, þar sem hann
taldi aö þcir væru aö
kvelja félaga sinn. Nú
hefur sá „keöjulausi”
beöiö Vestfirska fyrir
eftirfarandi ljóðmæli,
sem ber aö skoöast sem
kveðja til lögreglunnar á
ísafiröi. Kristján sá, sem
nefndur er I visunni, mun
vera Kristján R.
Guðmundsson varöstjóri.
Engan þarf aö undra þaö
þótt öðlist næturgesti,
fyrst slfkar kvalir
kostar aö
Kristján leysi festi.
Bændur
blnga
Búnaöarþing stendur
nú yfir og sitja þaö 25
bændur vlösvegar aö af
landinu. Kunnugir telja
aö umrætt þing hafi ákaf-
lega takmarkaö gildi, en
auövitaö er ekkert viö þvf
að segja ef bændur vilja
sitja á kjaftatörn I hálfan
mánuö. Hinu má svo
velta fyrir sér hvort rétt
sé aö rlkið greiði þeim
laun á meöan, þótt vafa-
laust megi leiöa rök aö
þvl, aö sllkt borgi sig fyrir
skattgreiðendur, ef viö-
komandi bændur fram-
leiddu eitthvaö minna
fyrir bragöiö. Sumir
myndu jafnvel segja aö
þaö borgaöi sig aö hafa
alla bændur á Búnaöar-
þingi — alltaf.
Jón Baldvin kominn I
íþróttafréttimar.
Jón Baldvin
I handboita
Flestir tslendingar
brugöust glaöir viö þegar
þeir fréttu af glæstum
sigri Islenska handknatt-
ieikslandsliösins yfir
óly mplu m eisturu m
Austur-Þjóðverja. Venju-
legt fólk leit á þetta sem
meiriháttar afrek á
Iþróttasviðinu, en Jón
Baldvin Hannibalsson
setur hlutina i viöara
samhengi. Ekki veröur
annaö séö á leiðara
Alþýöublaösins i gær, en
aö hér sé ekki bara um aö
ræöa sigur I handbolta-
leik — heldur hafi saman-
lagður heimskommún-
isminn veriö lagöur aö
velli, og gott ef ekki Var-
sjárbandatagiö llka.
Þessi viska úr Jóni fer
ekki vlða í Alþýðublaöinu,
en Sandkorn birtir hér
nokkur gullkorn úr leiö-
aranum, svo lýöurinn
megi sjá hvernig iþrótta-
fréttir eru skrifaöar á
þeim bæ.
„Þegar áhugamenn
sem vinna fullan vinnu-
dag, og hann langan, eins
og lslendingar gera, sýna
hinni þjóönýttu iþrótta-
maskinu i tvo heimana,
eins og geröist i Laugar-
dalshöll um helgina, þá er
þaö mikið afrek. Þaö er
aöeins á færi mikilla at-
gervismanna. Sigur
Islenska landsliösius var
sannarlega ekki Islenska
rlkinu til dýrðar. Þetta
var sigur einstaklinga,
frjálsborinna manndóms-
manna, gegn hugarfari
þrælahaldsins”. Og
hananú!
Geröur löt viö kven-
réttindafundina.
Gerður og
KBFÍ
Gerður Steinþórsdóttir,
framsóknarkona á
framabraut.talar nokkuö
napurlega um Kven-
rcttindafélagiö I viötali
viö Helgarpóstinn nýlega.
Henni finnst félagiö
gamaldags og baráttuað-
ferðirnar áhrifalitlar.
„Þaö eru dæmigerð
vinnubrögö, aö fyrir
kosningar skrifar félagiö
bréf og hvetur flokkana
til þess aö skipa konur I
örugg sæti. Slöan er ekk-
ert gert til þess aö vinna
aö málinu og jafn fáar
konur og áöur ná kjöri.
Eftir kosningar er skrifaö
annaö bréf til flokkanna
þar sem þaö er harmaö”.
HeimildarmaÖur Sand-
korns hvislaði þvl, aö sér
þætti þetta nokkuð haröur
dómur hjá Geröi, þvi hún
hcföi sjálf setiö I stjórn
félagsins, en ekki látið
svo lítið aö mæta á
boðaða fundi.
Mfðg
elskulegtl
óli var búinn að vera
atvinnulaus lengi, þegar
hann sá að Strætisvagnar
Reykjavíkur auglýstu
eftir vagnstjóra. óli dreif
sig á fund starfsmanna-
stjórans.
Starfsmannastjórinn:
„Segið mér ólafur,
drekkiö þér?”
Óli: „Mjög elskulegt af
yöur. Jú, þökk fyrir, en
eigum við ekki aö ganga
frá atvinnuumsókninni
fyrst?”
Lána ekkert
1 Sandkorni I gær var
frá því skýrt að fyrirtækið
Sameign h.f., skráö eign
þeirra Hjalta Geirs
Kristjánssónar og Guö-
rúnar Kristjánsdóttur,
legöi m.a. stund á lána-
starfssemi. Aöstandend-
ur fyrirtækisins hafa beö-
iö Sandkorn að koma þvl
á framfæri aö svo sé ekki,
og er hér meö oröiö viö
þeirri beiðni.
Páll
Magnússon,
blaöamaöur,
skrifar.