Vísir - 02.03.1981, Page 18

Stefnir í ánægju-
legt sumar fyrir
ttkarlrembusvín ”
— ef nyja baðfatatiskan nær fram að ganga
Við heimildarýni á siðum
heimspressunnar nú nýverið rák-
umst við á myndir og hug-
leiðingar um baðfatatiskuna
næsta sumar og þótti okkur
ástæða til að staldra þar við, sem
skiljanlegt er ef meðfylgjandi
myndir eru skoðaðar. I greininni
var þvi miður aðeins fjallað um
baðföt kvenna, sem er að sjálf-
sögðu gróf aðför að jafnréttinu,
en það sýnir okkur bara að enn
eru það „karlrembusvinin” og
ihaldssamar „pungrottur’ sem
ráða ferðinni i blaðaheiminum.
Við lofum þvi hins vegar, að ef við
rekumst á myndir af nýjum
gerðum af karlmannasund-
skýlum verða þær birtar um-
svifalaust.
Það má hins vegar bæta þvi við,
að ef þessi nýja tiska nær
almennri útbreiðslu meðal
kvenna bendir allt til að næsta
sumar verði hið ánægjulegasta
fyrir „pungrotturnar”.
Tveggja stykkja „bikini-baðföt” munu þó halda velli, þrátt fyrir nýju
tiskuna segja sérfræðingarnir.
Hvitur „trefill” með bandi, sem bundinn er saman við hálsinn aftan-
verðan.
Röndóttur bolur i tveimur hlutum
"""Mcsta hrakfallaplata tónlistarsögunnar litur dagsins ljós:
„Ekki seinna vænna ad
út komi almennileg plata
— segja liðsmenn Diabolus in Musica
99
Jóhanna Þórhallsdóttir, Aagot óskarsdóttir og Sveinbjörn Baid-
vinsson skoða plötuna, sem hrakist hefur um heimsins höf og viöa
um lönd. — Vlsismynd: ÞL.
„Þetta er talin vera mesta
hrakfallaplata i samanlagöri
islenskri tónlistarsögu”, sagði
Sveinbjörn Baldvinsson, „tón-
djöfull” einn liðsmanna hljóm-
sveitarinnar Diabolus in
Musica, en plata með hljóm-
sveitinni er væntanleg á
markaðinn i byrjun næstu viku.
„Platan átti upphaflega að
koma út 15. október, en það liðu
nokkrir mánuðir án þess aö við
hefðum hugmynd um hvar hún
var niðurkomin. Svo kom i ljós,
að platan var tilbúin og beiö i
Ungverjalandi, en það haföi
hins vegar gleymst að biðja
flutningafyrirtækið um að flytja
hana til Danmerkur.
I janúar komst platah svo til
Danmerkur og við búin að
missa af jólabissnessinum.
Næst heyröum við af plötu-
sendingunni, þar sem hún var
stödd á allmörgum gráöum
vestlægrar lengdar og talsvert
fleiri gráðum norðlægrar
breiddar um borð i Selá. Einnig
heyrðum við að plöturnar væru
staddar i tólf vindstigum og
snjókomu — og þær, sem ekki
einu sinni eru vanar að ferðast!
Nú — við fórum að heyra
hinar undarlegustu sögur, hrak-
fallasögur. Meira að segja að
upplagið hafi allt brunnið. Við
höfðum þvi samband við þá hjá
Hafskip og þar var okkur tjáð,
rólega og æsingarlaust, að
gámurinn, i hverjum plöturnar
voru, hefði tæst i sundur og plöt-
urnar þeyst sem skæðadrifa um
lest skipsins.
Við nánari athugun kom i ljós,
að hluti upplagsins hafði orðið
fyrir verulegu hnjaski. En nógu
margar plötur sluppu til þess að
við eigum i fyrstu dreifingu.
Við þessa sömu athugun kom
ennfremur i ljós, að slysiö i
skipalestinni má rekja til þess
aö framsýnn blikksmiður
pantaöi sér rennibekk. Renni-
bekkurinn var i þessari sömu
skipslest og plöturnar, hann
losnaði og steig nokkur spor.
Það voru þung spor og af-
drifarik!”
— Þið látið þó ekki deigan
siga?
„Aldrei. Okkur þykir ekki
seinna vænna að út komi
almennileg plata. Nú kemur
betri tið með blóm i haga og
væntanlega fer þjóðin að rétta
úr kútnum”.
— Er hljómsveitin Diabolus
in Musica ekki hætt?
„Ja, fyrsta plata okkar átti
eiginlega að vera sú siðasta. Nú,
önnur platan, sem einnig er sú
siðasta, sem hljómsveitin hefur
gefiö út, á einnig að verða
siðasta plata hljómsveit-
arinnar. En maður veit náttúru-
iega aldrei. Það er þó allavega
öruggt, að nú fer hver piata að
verða sú siðasta”.
Þess má að lokum geta, að
plata Diaboius heitir „Lifið i lit-
um”. Nokkrar mannabreyt-
ingar hafa átt sér stað frá þvi
fyrsta plata hljómsveitarinnar
kom út, til dæmis eru þeir
komnir til starfa þeir Svein-
björn Baldvinsson, gitarleikari,
og Tómas Einarsson, bassa-
leikari. Aðrir i hljómsveitinni
eru Guðmundur Thoroddsen,
Jóna Dóra óskarsdóttir, Aagot
óskarsdóttir og Jóhanna Þór-
hallsdóttir. — ATA.