Morgunblaðið - 02.03.2004, Side 36

✝ Margrét ÞóraSæmundsdóttir
fæddist í Reykjavík
21. janúar 1959.
Hún lést af slysför-
um föstudaginn 20.
febrúar síðastliðinn.
Foreldrar hennar
eru Elín Þorsteins-
dóttir, skrifstofu-
kona, f. 28. ágúst
1926, og Sæmundur
Nikulásson, raf-
virki, f. 21. desem-
ber 1927. Systkini
Margrétar eru
Ragnheiður Hall-
dóra, íþróttakennari, f. 5. jan-
úar 1961, og Þorsteinn, jarð-
fræðingur, f. 2. október 1963,
kvæntur Berglindi Ásgeirsdótt-
ur, iðjuþjálfa. Börn Ragnheiðar
eru Margrét Unnur, Haukur,
Pétur Þór og Ólafur Örn og
börn Þorsteins og Berglindar
eru Elín María, Sandra Dögg og
Trausti Rafn.
Margrét giftist Finnboga Oddi
Karlssyni árið 1985, en þau slitu
samvistum árið 1998. Þeirra
börn eru Sæmund-
ur Karl, f. 9. febr-
úar 1982, Daníel
Björn, f. 17. mars
1986, og Júlía Nic-
ole, f. 30. desember
1994. Eftirlifandi
unnusti Margrétar
er Klaus Abel.
Margrét lauk
stúdentsprófi frá
Menntaskólanum í
Reykjavík árið
1979. Árið 1990
fluttust þau Mar-
grét og Finnbogi til
Houston í Texas til
náms, með syni sína tvo og þar
fæddist Júlía. Margrét fluttist
heim til Íslands árið 1998 ásamt
börnum sínum. Hún lauk kenn-
aranámi frá Kennaraháskóla Ís-
lands síðastliðin áramót. Sam-
hliða námi starfaði hún í
Vesturbæjarskóla í Reykjavík
og starfaði þar fram að andláti
sínu.
Útför Margrétar verður gerð
frá Dómkirkjunni í dag og hefst
athöfnin klukkan 13.30.
Elsku mamma. „Að lifa lífinu í
núinu“. Það eru fáein orð sem út-
skýra þitt viðhorf til lífsins og hvern-
ig ætti að lifa því, en þessi orð hafa oft
hljómað í kringum þig. Þessi speki
gerði þig einmitt að þeirri manneskju
sem okkur öllum þótti svo unaðslegt
að umgangast.
Ég er mjög feginn að við fengum
að ferðast smá saman og kynnast
hvort öðru á nýjan hátt. Ferðin til
Ítalíu, þar sem ég hitti ykkur syst-
urnar, var eitt það skemmtilegasta
sem ég man eftir. Aldrei áður hafði
ég upplifað eins sérstakan tíma og í
þessu dásamlega umhverfi með
tveimur „mömmunum“ mínum.
Fjallaútilegurnar eða vaðfuglaferð-
irnar, eins og þær eru oft kallaðar,
voru líka alveg æðislegar. Á meðan
við bjuggum í Bandaríkjunum sáum
við meira af því landi en flestir inn-
fæddir.
Ég á eftir að sakna þín mikið, elsku
mamma, en ég veit að þú ert í góðum
höndum og munt heimsækja okkur
aftur innan tíðar. Við gerum okkur
ekki grein fyrir tilganginum með
ótímabærum dauða þínum en einhver
hefur hann verið. Við krakkarnir og
fjölskyldan eigum eftir að spjara okk-
ur fyllilega, við eigum bæði góða að
og áttum þig sem móður, sem er gott
veganesti út í lífið. Nú ert þú komin
úr púpunni þinni og orðin frjáls eins
og fiðrildið sem þú í raun og veru ert.
Vertu sæl að sinni, móðir góð, við
sjáumst aftur þegar leiðir okkar
liggja saman á ný. Bless í bili.
Kveðja frá Daníel Birni og Júlíu
Nicole.
Sæmundur (Sæmi Kalli).
Elsku systir. Eins og þú sagðir svo
oft við okkur þá eigum við að lifa líf-
inu lifandi og njóta hverrar stundar
til fullnustu, því lífið er allt of stutt.
Þetta voru þín einkunnarorð í lífinu
og þú hvattir okkur til þess að fara
eftir þeim. Í dag skynjum við enn bet-
ur hversu sönn þessi orð þín eru,
hvað mikið felst í þeim og hversu
mikilvægt það er að njóta hverrar
stundar. Þú skilur eftir ógrynni ljúfra
minninga sem munu ylja okkur öllum
um hjartarætur um ókomna tíð. Það
var alveg sama hvar þú komst, alltaf
geislaði af þér lífskrafturinn og
gleðin. Þú snertir óteljandi hjörtu á
þinni lífsleið og alltaf var pláss fyrir
alla í þínu stóra hjarta. Þó svo að
þessi stund sé okkur öllum erfið þá
kveðjum við þig með miklu þakklæti
og kærleika í hjarta. Farðu í friði,
elsku stóra systir, og guð geymi þig
um alla eilífð.
Ragnheiður og Þorsteinn.
Kæra Magga. Tíminn er eitthvað
sem ég hélt að við hefðum nóg af.
Aldrei meira en þessa dagana geri ég
mér grein fyrir að svo er ekki. Þú tal-
aðir um að við þyrftum að njóta hvers
augnabliks, því lífið væri svo stutt og
dýrmætt. Þitt líf einkenndist af því að
sjá tækifærin í lífinu og njóta þeirra.
Sama hvað á bjátaði, var stutt í hlát-
urinn og blikið hjá þér og einkunn-
arorð þín voru að þetta mundi allt
bjargast. Þú sást tækifæri í öllu og
öllum. Komst fram við alla af virð-
ingu og ást. Þú gafst með þessu,
mörgum sem þú umgekkst, von í líf-
inu. Að einhver trúi á mann er mik-
ilvægara en orð fá lýst og getur
breytt nótt í dag. Það gafstu mörgum
á þinni lífsleið, því þú varst óspör á að
kynnast fólki og spjalla við af ást,
gleði og umhyggju og nýttir þar
hvert tækifæri til þess. Námið við
Kennaraháskólann átti sérstaklega
vel við þig, enda stóðstu þig með
prýði í því. Það að takast á við námið
efldi þig sem manneskju, en samhliða
því tókstu á við uppeldi á þínum
þremur börnum, sinntir vinum og
fjölskyldu. Þú kláraðir skólann um
síðastliðin jól, en áttir bara eftir að fá
prófskírteinið, en formleg útskrift
færi fram í vor. Þú starfaðir með
námi í Vesturbæjarskóla og áttir að
taka við bekk þar 1. mars. Þú til-
heyrðir Hringbrautarfjölskyldunni,
sem samanstendur af ömmu, afa,
ykkur þremur systkinunum, einni
mágkonu og tíu systkinabörnum.
Þetta er hópur sem hefur staðið sam-
an og hjálpast mikið að. Klaus var
einnig að koma inn í þessa fjölskyldu.
Það er stórt skarð sem þú skilur
eftir, skarð sem við ætlum að brúa
saman, þó svo að það verði aldrei
fyllt. Minning þín mun lifa í börnun-
um þínum. Samheldnin og þau órjúf-
anlegu tengsl og nálægð sem er á
milli systkinabarnanna og okkar allra
munum við viðhalda með sömu ást,
trú og lífsgleði, sem þú lagðir svo
mikla áherslu á. Með samheldni og
ást er allt hægt.
Elsku Magga, við munum halda ut-
an um börnin þín í þessum hóp. Við
vitum að þú munt fylgjast með þeim
og okkur öllum. Hvíl í friði, elsku
Magga.
Þín mágkona,
Berglind.
Elsku Magga. Mikið verður þín
saknað. Hvert sem þú fórst og hvað
sem þú gerðir geislaði gleði frá þér.
Þú lifðir í þinni eigin draumaveröld,
þar sem ekkert illt var til, sem gerði
það að verkum að þú lést öllum líða
vel í kringum þig. Þú snertir líf
margra og þó að þú sért dáin, þá lifir
þú með okkur í hjarta okkar allra. Þú
ert í góðum höndum þarna uppi og ég
veit að þú munt vaka yfir börnunum
þínum og fjölskyldu. Ég hef lært
mikið af þér um lífið og er þakklát
fyrir að hafa kynnst þér. Takk fyrir
allar góðu stundirnar.
Kristín Helga.
Það koma í hugann margar falleg-
ar minningar um hana Margréti
Þóru, frænku mína og vinkonu, sem
lést eftir hörmulegt bílslys föstudag-
inn 20. febrúar.
Vegir Guðs eru sannarlega órann-
sakanlegir. Guð gefur og Guð tekur.
Sennilega vantar hann sterkar og
kraftmiklar sálir sér til hjálpar á
þessum sérstöku tímum.
Við Margrét tengdumst sterkum
böndum eftir að hún flutti heim frá
Bandaríkjunum árið 1998 með börnin
sín þrjú, Sæmund, Daníel og Júlíu.
Það voru tímamót í lífi hennar, fram-
tíðin óskrifað blað, mikill sársauki
eftir erfiðan skilnað, hún fluttist á
heimili foreldra sinna á Hringbraut
og stofnaði þar notalegt heimili fyrir
sig og börnin. Hún hóf nám í Kenn-
araháskólanum og hafði nú í desem-
ber lokið langþráðum áfanga, útskrift
framundan og komin með kennara-
stöðu í Vesturbæjarskólanum. Hvað
ég samgladdist henni innilega, hún
hafði líka fundið ástina, bjartsýni og
tilhlökkun var í henni, því enn og aft-
ur voru ný tímamót í lífi hennar.
Það sem einkenndi Margréti var
hennar glaðlega viðmót, sama á
hverju gekk, hún náði alltaf að kalla
fram sitt fallega bros, og frá henni
streymdi hlýja og væntumþykja, ekki
bara til sinna nánustu heldur allra
sem hún hitti.
Hún var sannkallaður ljósberi, hún
snerti hjörtu þeirra sem hún kynntist
og sáði þar fræjum bjartsýni og gleði.
Hún lét sér fátt fyrir brjósti brenna
og kunni að njóta þess sem lífið hefur
upp á að bjóða, hafði mjög ákveðnar
skoðanir, en var samt alltaf tilbúin að
hlusta á og virða skoðanir annarra.
Margrét var mikill stuðningur fyr-
ir foreldra sína, Sæmund og Elínu, og
þau fyrir hana. Börnum sínum var
hún bæði góð móðir og félagi. Systk-
inum sínum, Ragnheiði og Þorsteini,
var hún afar kær. Þær systur voru
samstiga um svo margt, stóðu þétt
við bakið hvor á annarri, hittust oft í
viku og voru í stöðugu sambandi.
Þær voru ekki bara systur, líka bestu
vinkonur. Á undanförnum árum fóru
þær í margar skemmtiferðir saman,
bæði utanlands og innan, oftast nær
með allri fjölskyldunni.
Missir fjölskyldunnar allrar er
mikill, sorgin yfirþyrmandi, en lífið
heldur áfram og vissan um að Mar-
grét er komin á eilífan friðsælan stað
og að henni líður vel, er huggun
harmi gegn.
Víða hafa myndast skörð, í Hring-
brautarfjölskylduna, frænkuhópana,
bænahringinn, vinahópana og svo
mætti lengi telja, ég veit hins vegar
að Margrét mun fylla upp í skörðin
með nærveru sinni í sínum englalík-
ama, og halda áfram að senda okkur
ljósið frá þeim stað sem hún er nú
komin á.
Elsku Júlía, Daníel og Sæmi Kalli,
þið gangið í gegnum mikla lífs-
reynslu, en svona er lífið, það færir
okkur hin ólíklegustu verkefni. Á
einni svipstundu breytist gleði í sorg,
ljós í myrkur, hlátur í grátur. Og hver
er tilgangurinn? Það vitum við ekki á
þessari stundu, tíminn einn mun leiða
það í ljós.
Ég bið algóðan Guð að senda ykk-
ur og fjölskyldunni allri og öllum
þeim sem eiga um sárt að binda, ljós,
styrk og kærleika.
Guðrún Þórðardóttir.
Sumt fólk er þannig að maður þarf
ekki að hafa þekkt það lengi til að það
verði hluti af lífi manns. Og það verð-
ur áfram hluti af lífi manns þótt leiðir
skilji, því minningin um yndislegt
fólk hverfur ekki eða dofnar, þótt
manneskjan sjálf hverfi af sjónar-
sviðinu.
Margrét var slík manneskja. Hún
kom inn í líf okkar stutta stund, en fer
þaðan aldrei aftur. Hún bjó um sig í
hjarta okkar og þar mun hún alltaf
eiga pláss. Hún fór alltof snemma, en
hún skilur eftir sig bjarta og fallega
minningu og börnin þrjú sem eru hin
sanna staðfesting lífsins. Hugur okk-
ar er hjá þeim.
Gunnar og Zídó.
MARGRÉT ÞÓRA
SÆMUNDSDÓTTIR
MINNINGAR
36 ÞRIÐJUDAGUR 2. MARS 2004 MORGUNBLAÐIÐ
 Fleiri minningargreinar um
Margréti Þóru Sæmundsdóttur
bíða birtingar og munu birtast í
blaðinu næstu daga.
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengda-
móðir og amma,
FRÍÐUR JÓHANNESDÓTTIR,
Birkilundi 7,
Akureyri,
verður jarðsungin frá Akureyrarkirkju miðviku-
daginn 3. mars kl. 13.30.
Þeim, sem vildu minnast hinnar látnu, er bent
á Krabbameinsfélag Íslands.
Gunnar B. Jóhannsson,
Jóhanna Gunnarsdóttir, Ólafur Þór Kristjánsson,
Karólína Gunnarsdóttir, Gísli Sigurður Gíslason,
Sædís Gunnarsdóttir, Haraldur Þór Egilsson,
Hrönn Haraldsdóttir, Gunnar Björn Ólafsson,
Már Gíslason, Gunnar Breki Gíslason
Una Haraldsdóttir, Eik Haraldsdóttir.
Ástkær móðir mín, tengdamóðir, amma og
langamma,
ELÍNBORG KRISTÓFERSDÓTTIR,
Suðurhólum 30,
Reykjavík,
verður jarðsungin frá Garðakirkju miðviku-
daginn 3. mars kl. 15.00.
Kristinn Magnússon,
Tryggvi Tryggvason,
Magnús Kristinsson,
Dóra Birna Kristinsdóttir,
Böðvar Örn Kristinsson,
Tryggvi Gunnar Tryggvason,
Helga Tryggvadóttir,
Hildur Tryggvadóttir,
tengdabörn og barnabarnabörn.
Innilegar þakkir til allra þeirra sem sýndu okkur
samúð og hlýhug við andlát og útför ástkærs
fósturföður, bróður og frænda,
KRISTINS KRISTJÁNSSONAR
frá Bárðarbúð.
Sérstakar þakkir til starfsfólks hjarta- og nýrna-
deildar Landspítalans og til þín, Sveina mín,
sem hugsaðir svo vel um hann Didda okkar.
Guð blessi ykkur öll.
Ólafur Magnússon,
Sigurbjörg Farrell,
Elín Guðrún Gunnlaugsdóttir,
Ólína Gunnlaugsdóttir,
Þorvarður Gunnlaugsson,
Kristján Gunnlaugsson,
Kristjana Leifsdóttir,
Kristján Leifsson.
Okkar innilegustu þakkir fyrir auðsýnda samúð
og hlýhug vegna andláts og útfarar ástkærs
eiginmanns míns, föður okkar, tengdaföður,
afa og langafa,
LEIFS VALDIMARSSONAR,
Árskógum 6,
Reykjavík.
Ingibjörg Gísladóttir,
Hrefna E. Leifsdóttir, Þorsteinn Árnason,
Heiða K. Leifsdóttir,
Auður Leifsdóttir, Guðmundur Gunnlaugson,
barnabörn og langafabörn.
Innilegar þakkir til allra sem sýndu okkur
samúð og vinarhug við andlát og útför
HARALDAR ARNAR TÓMASSONAR,
Rauðagerði 20.
Sérstakar þakkir til starfsfólks á deild E-11
Landspítala við Hringbraut og heimahlynningar
Karitasar.
Einnig þökkum við stjórn Matvís þann
höfðingsskap sem hún sýndi við útförina.
Elín Erlendsdóttir
og synir.