Pressan - 16.05.1991, Qupperneq 4

4
FIMMTUDAGUR PRES5AN 16. MAl' 1991
DRAUMA
DINNER
PRESSAN bað LÍSU
PÁLSDÓTTUR, söngkonu
og dagskrárgerðarmann,
um að vera gestgjafi átta
gesta; látinna, lifandi,
ímyndaðra, skáldsagna-
persóna eða einfaldlega
vina sinna, í drauma-
kvöldverðarboði og segja
af hverju viðkomandi
varð fyrir valinu. Eftirfar-
andi gestir (reyndar níu)
urðu fyrir valinu hjá Lísu:
Jack Nicholson,
hann er mjög spennandi
og hlýtur að vera afskap-
lega skemmtilegur.
Kim Larsen
hann er pottþétt skemmti-
legur.
Sting
af því hann er sætur og
spennandi.
Andrea Jónsdóttir
vinkona mín og dagskrár-
gerðarmaður. Hún er frá-
bær manneskja og það
væri gaman að hafa hana
með.
Björgúlfur Egilsson
barnsfaðir minn er ómiss-
andi.
Tom Waits
aðallega til að hafa við pí-
anóið. Hann má borða
líka.
Eggert Ketilsson
pitsugerðarmaður með
meiru. Hann er þægilegur
og fínn.
Hilmar Örn Hilmarsson
sem er skemmtilegur.
Kristján Pétur Sigurðsson
lífslistamaður og stærsti
vinur minn, af því hann
hefur svo gaman af að
borða, drekka og vera
skemmtilegur.
,SfIRDINGUR
og ævintýri hans
í Reykjavík
Eg er viss um að allur bær-
inn biður í ofvæni eftir að fá
að vita á hvað viö Reimar
vorum að benda kvöldið
sem við gláptum á Sundhöll-
ina og göptum af skelfingu.
Þetta var kvöldið sem við
brögðuðum brennivín í
fyrsta sinn. En það er ekki
málið í kafla dagsins heldur
miklu fremur þetta. Hún
Lóló litla, barnið sem við átt-
um báðir að vera að passa,
liafði laumast út og sat nú á
spýtu sem skagaði út af still-
ansinum á efstu hæð. Hún
var aö benda skríkjandi á
eitthvaö sem hún sá sérlega
fyndið í glugga hinum meg-
in götunnar. Petta skemmti-
lega vorum við Reimar. Til
að gefa lesendum nokkra
Skyldi
hún rata í
fótspor
Diddúar?
Kristjana Stefánsdóttir er
ekki eina dœgurlagasöng-
konan sem hefur ofgert rödd-
inni í poppinu, snúiö vid
bladinu og fariö ad taka
sönginn alvarlega. Þaö er
nœrtœkast að minnast
Diddúar, sem söng meðal
annars með Spilverki þjóð-
anna, áöur en hún sneri sér
aö klassíkinni. En Kristjana
komst einmitt í söngtíma til
hennar eftir aö hafa sungið
hnút á raddböndin með
Karma, vinsælli danshljóm-
sveit fyrir austan fjall.
„Diddú sagði að ég yrði aö
hœtta í hljómsveitinni og ég
tók þá ákvöröun á einu
kvöldi,“ segir Kristjana, sem
fékk ekki að syngja annað en
raddœfingar nœsta hálfa ár-
ið hjá Diddú meðan röddin
var að jafna sig.
Kristjana ákvað að halda
áfram söngnáminu í haust, að
þessu sinni í Söngskólanum,
þar sem hún hefur verið í tím-
um hjá Guðmundi Jónssyni.
Ekki beint auðvelt fyrir
stelpu, sem er vön að hafa allt
eftir sínu höfði með strákun-
um í hljómsveitinni, að þurfa
að hlýða ströngum fyrirmæl-
um kennarans. ,,Ég var lengi
að meðtaka Guðmund, enda
er þetta alger kúvending frá
poppinu og kostar beinlínis
hugarfarsbreytinu. Ég bjó þó
vel að tímunum hjá Diddú.
En þegar ég byrjaði hjá henni
var ég með ljóta og mikla
ávana úr poppinu. í vetur hef-
ur Guðmundur þó verið mín-
stoð og stytta og ég vona að
ég fái að hafa hann sem
lengst."
Hún segist ekki vita það
ennþá hvort hún ætli að
leggja klassíkina fyrir sig.
Segir of snemmt að fullyrða
nokkuð um það. Og viður-
kennir að eiginlega hafi hún
verið í Söngskólanum með
hangandi hendi fram að jól-
um, en tók þá svo góð próf,
að hún sannfærðist um að
hún gæti þetta, og gefur sig
nú alla í námið.
Annars hefur djassinn ver-
ið og er í mestum metum hjá
henni. ,,Ég hef ofsalega gam-
an af djassinum og byrjaði
eignlega í honum áður en ég
fór í poppið. Stundum hafa
Karl Sighvats, Gunnar Jóns
og fleiri góðir fengið mig til
að djassa með sér fyrir aust-
an.“ En það er ekki allt. Kristj-
ana syngur bakraddir í hljóm-
sveitinni Fríða sársauki, þeg-
ar sú sveit kemur fram á tón-
leikum, og er oft fengin til að
syngja við brúðkaup. Diddú
hefur áfram verið henni inn-
an handar með ráðlegginar
og hver veit nema popparinn
og djassarinn Kristjana eigi
einhverntíma eftir að standa
á óperusviðinu eins og
hún ...?
Lífsháski
hugmynd um vandræði okk-
ar frændanna! Allir þekkja
sundlaugarbretti. Jæja,
ímyndiö ykkur slíkt stökk-
bretti efst utan á Sundhöll-
inni og tveggja og hálfs árs
barn situr fremst á þvi. Par
hafiði stöðuna.
— Reimar, sagði ég.
— Nasi, sagði Reimar.
— Við verðum að gera
eitthvaö, sagði ég.
— Litla barn, sagði ein
vinkona Kötlu. Hún var
komin upp að hliðinni á okk-
ur og benti blindfull út um
gluggann. Litla barn. Reyndu
að fljúga, iitla barn. Svo
sagði hún viö mig. Nasi Ijóti.
Á ég að stinga þig meö nál?
— Nei, takk, sagði ég.
— Nasi, komdu sagði
Reimar. Viö höfum ekki tíma
til að vera að hugsa um
geggjað kvenfólk.
Við hlupum niöur stigann.
Pær stelpur sem gátu gengiö
eltu okkur. Sjennaflaskan
stóð hálffull á nýja borð-
stofuborðinu. Makalaust
hvað maður varð fullur af
litlu í þá daga. Síðar meir
þurfti ég sjálfur á heilum
potti að halda og gott betur.
Paö var nokkuö furðulegt
sem gerðist við þetta hættu-
ástand. Reimar varð sallaró-
legur og ofboðslega yfirveg-
aður. Ég sé hann enn fyrir
mér, þar sem hann stendur
fyrir utan Sundhöllina í fölu
skini götuljósanna. Hann er
náfölur í framan og briljan-
tínlokkurinn sem lafir fram á
ennið eldrauður. Hann
kveikir sér í sígarettu salla-
rólegur. Hann spýtir ósýni-
legu tóbakskorni af neðri-
vör. Hann pírir augun til að
átta sig betur á stöðunni.
Hann brettir upp ermarnar
og gerir sig kinnfiskasoginn.
Hann dregur inn kviðinn þar
til hann lítur út eins og kvið-
soginn krókódill og sýnist of-
boðslega töff. Allt í einu átt-
aði ég mig á hvað hann var
að gera. Hann var að taka
sig út fyrir stelpurnar sem
stóöu allt í kring. Lóló litia
var byrjuö að hossa sér. Hún
skríkti, hí, hí.
Augun í Reimari voru orð-
in örlitiö glerkennd og eftir á
að hyggja þótti mér hann
hægari í hreyfingum en
hann átti að sér aö vera en
ég taldi að þar spilaöi áfeng-
ið inn í.
— Lóló hlúa, kallaöi litla
barnið á fjölinni sem þýðir:
Lóló ætlar að fljúga. Hún
rétti út báöar hendur einsog
fluglsvængi blessaöur ung-
inn, blessað litla sólarljósið.
— En obboðslega sætt og
geggjað barn, sagði fulla
stelpan sem var komin út á
götu. Fleira fólk var í glugg-
um.
DRAUMABUÐ
TROMMARANS
Það hefur verid prófad en það gengur ekki. Þaö
er ekki hœgt aö halda úti hljómsveit án þess aö
hafa trommuleikara. — Og þaö er ekki hœgt aö
vera trommuleikari í hljómsveit án þess aö eiga
trommusett — þetta er allt saman svo augljóst aö
þaö œtti ekki aö þurfa aö rœöa þaö.
Nú er hún komin — draumabúö trommuleikarans
— þaö er veriö aö opna hana á Laugavegi 168 sem
er svo ofarlega á Laugaveginum aö þaö er nánast
ekki á Laugaveginum! „Jú, þaö er rétt, viö œtlum
aö sérhœfa okkur í trommusettum. Mér vitanlega
hefur þaö ekki veriö gert áöur á íslandi," sagöi
Steingrímur Guömundsson trommuleikari og verö-
andi verslunarmaöur. Hann tekur reyndar fram aö
þaö veröi hœgt aö fá önnur hljóöfœri en trommur í
búöinni. Og svo veröur líka hœgt aö fá trommur
sem einhver annar er búinn aö nota.
Trommubúöin veröur reyndar meö alþjóölegu
sniöi því meöeigandi Steingríms er Hollendingurinn
Maarten van der Valk sem gefur þessu öllu klassísk-
an blce því hann leikur meö Sinfóníunni.
Steingrímur leikur í hljómsveitinni Súld og aö
sjálfsögöu á trommur. Fyrir áhugamenn um œtt-
frœöi er rétt aö taka þaö fram aö Steingrímur er
sonur Guömundar Steingrímssonar trommuleikara.
— En af hverju byrja menn aö leika á trommur —
er hœgt aö rekja þaö til einhvers áfalls í œsku?
„Nei, þaö held ég ekki, þetta gœti þó veriö ákveö-
inn barbarismi en þaö er erfitt aö útskýra þaö," seg-
ir Steingrímur.
‘sL ©
Róbert Spano er í fimmta bekk í Versló
og á föstu. Hann erfæddur áriö 1972,
þann 27. ágúst.
Við Reimar byrjuðum að
klifra upp stillansana með
alla fálmara úti eins og tvær
köngulær. Þegar við vorum
komnir efst upp sá vel yfir
bæinn. Samt var ég ekkert
lofthræddur. Lóló var fremst
á fjölinni sem var 1x6
tomma. Fjölin skagaði sirka
2,50 m fram á götuna.
— Komdu til Jeimars
dænda, sagði Reimar. Þá
Jeima gefa nammi.
— Nei, svaraði barnið og
hristi höfuðið alvörugefið.
Hún hafði haft með sér poka
af súkkulaðikúlum og var að
jóðla nammi þarna yst á fjöl-
inni hvort sem var, sú stutta.
Mér fannst Reimar orðinn
full hægur í tali og hreyfing-
um, rétt eins og gramma-
fónsplata sem á að vera á 45
snúningum en hefur óvart
verið sett á 33. Hann reyndi
fyrir sér með traustleika fjal-
arinnar og bjóst til að sækja
systurdóttur sína. — Bless-
aður láttu mig heldur skríða,
sagði ég. En nei, Reimar.
þurfti að láta reyna á þetta.
Hann hafði fallið í áliti hjá
Kötlu upp á síðkastið og nú
átti að endurheimta ást
liennar. Ég hefði feginn vilj-
að fara út á fjölina. Ég var
hreinn sveinn á þessum ár-
um og hefði mjög svo viljað
að einhver stelpa breytti því
ástandi. Ég hafði t.d. örugg-
ar heimildir fyrir því að
Katla hafði sofið hjá leigubíl-
stjóra og væri svo svöl að
hún grenjaði ekki einu sinni
á eftir. Mig dreymdi sjálfan
um að keyra taxa. Reimar
skreið út á plankann til að
reyna að redda sínum mál-
um. Lóló leit niður og var að
hugsa um hvort hún ætti að
hoppa. Stelpurnar á götunni
stundu. Hetjan mikla frá ísa-
firði var komin yst og tók
barnið í fangið. Hann bjóst
til að leggja af staö til baka.
En nú heyrðist þessi rosa
brestur í spýtunni og ég var
ekki viss um að það væri
traustabrestur.
Framh. í PRESSUNNI eftir
viku.
Olafur Gunnarsson
Hvenær fórstu síðast í kirkju? Síðasta
sunnudag.
Hvenær fórstu síðast til útlanda? Síð-
asta sumar. Til Benidorm.
Ætlarðu að sjá Söngvaseið? Ég væri til
í það.
Hvernig klæðnaður undirstrikar kyn-
þokka kvenna? Ég held það sé sá klæðn-
aður sem fer hverri konu best.
Hvað ferðu oft í klippingu? Á svona 3ja
vikna fresti.
Hvað gerir þú á sunnudagsmorgnum?
Ég sef.
Gætir þú hugsað þér að reykja hass?
Nei, það gæti ég ekki.
Klæðirðu þig eftir veðri? Nei, það geri
ég ekki.
Syngur þú í baði? Já, alveg einstaklega
mikið.
Sefurðu í náttfötum? í náttbuxum með
blómum. Það er alveg satt!
Hvaða ilmvatn notar þú? Photo frá Lag-
erfeld.
Ertu morgun- eða kvöldmanneskja?
Kvöldmanneskja.
Ferðu einn í bíó? Hef aldrei gert það.
Á hvaða skemmtistaði ferðu? Oftast á
Yfir strikið.
Ertu hrifinn af þungarokki? Nei.
Trúirðu á ást við fyrstu
sýn? Já.
En líf eftir dauðann? Já.
Ertu daðrari? Já.
Hvað viltu verða miklu rík-
ari en þú ert í dag? Þrisvar
sinnum.
Hvers konar stelpur eru
mest kynæsandi? Þær sem
eru öruggar með sig.
Hvað borðar þú í morgun-
mat? Oftast ekkert.
Notarðu strætó? Nei, ég á
bíl.
Hvað langaði þig að verða
þegar þú yrðir stór? Lög-
fræðingur, og stefni á það.
Við hvað ertu hræddastur?
Svikular stelpur.
Hvort finnst þér betri
ítalskur matur eða kín-
verskur? ítalskur. Það er á
hreinu.
Hugsar þú mikið um í
hverju þú ert? Já, ég myndi
segja það.
Hvað má vera mikill ald-
ursmunur á pörum? Það fer
eftir hverjum og einum.
Horfir þú á veðurfréttir? Já,
stundum.
Hvaða bílgerð langar þig í?
Mig langar ótrúlega mikið í
Citron bragga.
Segir þú oft brandara? Já,
alveg glataða brandara.
Kanntu að elda? Já.
Ferðu oft í megrun? Nei.
Hef aldrei þurft þess.
Finnst þér Simpson-fjöl-
skyldan skemmtileg? Al-
veg rosaleg.
Hvernig ferðalag langar
þig í? Sex mánaða heims-
reisu.
Hefur þú eitthvað mottó í
lífinu? Að reyna að vera ég
sjálfur.