Pressan - 11.03.1993, Side 21

Pressan - 11.03.1993, Side 21
SPILLTIR STJORNMALAMENN Fimmtudagurinn 17. mars 1993 PRESSAN 21 steypan á. Honum voru gefnar að sök mútugreiðslur til stjórn- málamanna. Hann getur borið saman reynslu sína af fangelsis- vistinni við annan Fiat-for- stjóra, Paolo Mattioli, sem handtekinn var af sömu ástæð- um. Sjö sjálfsmorð En einn lét ekki stinga sér í steininn. Það var Sergio Castell- ari, fyrrum háttsettur embættis- maður þess ráðuneytis sem hef- ur yfirumsjón með ríkisfyrir- tækjum. Fyrir nokkrum vikum svolgraði hann í sig hálfa viskí- flösku og skaut sig svo á túninu nálægt heimili sínu skammt fyr- ir utan Róm. Sjálfsmorð Ca- stellaris var það sjöunda í röð- inni meðal þeirra sem nú eru í rannsókn, en heima hjá honum höfðu fundist háar ávísanir ffá byggingarverktaka, væntanlega þakklætisvottur fyrir verksamn- ing. Castellari hafði fleiri mál og stærri upphæðir á samviskunni. Sem embættismaður hafði hann yfirumsjón með ríkisolíu- fyrirtækinu ENI, sem í slagtogi við einkafyrirtækið Montedison stofnaði efnafyrirtækið Enim- ont. Árið 1990 ákvað Castellari fyrir hönd ENI að kaupa fjöru- tíu prósenta hlut Montedison í fyrirtækinu og borga fyrir sem svarar 110 milljörðum íslenskra króna. Þeir sem til þekktu vissu að þetta var allt of hátt verð, en enginn virðist hafa hreyft mót- mælum. Þáverandi stjórnarformaður Montedison, Giuseppe Garof- ano, er nú á flótta undan Iög- reglunni og hafði ekki fundist síðast þegar fréttist. Annar fyrr- um stjómarformaður Montedi- son, Raul Gardini, var einnig stjórnarformaður Ferruzzi Fin- anziara- samsteypunnar og fékk að gista fangaklefa vegna máls- ins til skamms tíma. Þáverandi stjórnarformaður Enimont, Lorrenzo Necci, er nú forstjóri ítölsku ríkisjárnbraut- anna og sætir rannsókn vegna síns þáttar í málinu. Þeim heiðri deilir hann með þáverandi for- stjóra Enimont, Sergio Crag- notti, sem er (eða var í það minnsta) mikils metinn í ítölsku viðskiptalífi. Af öðrum stórum nöfnum í viðskiptum má nefria Gampiero Pesenti, sem situr meðal annars í stjómum Fiat og Mediobanca og er einn auðugasti maður landsins. Honum er gefið að sök að hafa gefið 130 milljónir í flokkssjóði kristilegra demó- krata og sósíalista á ólöglegan hátt. Annar er Franco Nobili, forstjóri IRI, sem sakaður er um að hafa þegið mútur í tengslum við byggingu íþróttavallar fyrir heimsmeistarakeppnina í knattspyrnu árið 1990. Til bjargar spilíingunni „Fórnarlömbin“ hafa ekki verið færri í stjórnmálum. Hátt í hundrað þingmenn em í rann- sókn, en þrír ráðherrar sögðu af sér í febrúar: Claudio Martelli dómsmálaráðherra, Francesco de Lorenzo heilbrigðisráðherra og Carlo Tognoh ferðamálaráð- herra. Þeir eru sakaðir um „misalvarlega“ spillingu, allt frá því að taka við þýfi og ólögleg- um framlögum fyrir Sósíalista- flokkinn til „venjulegra“ loforða um ríkisvinnu í skiptum fyrir atkvæði. Flokksformennimir tveir eru sósíalistinn Bettino Craxi, fyrr- um forsætisráðherra, sem sagði af sér eftir ellefu tilkynningar um að hann væri í rannsókn, og repúblikaninn Giorgio La Malfa. Sá síðarnefndi hefur reyndar boðað „heiðarlega“ pólitík gegn samtryggingu stóru flokkanna. Mál La Malfas er mjög óljóst, en það tengist tveggja milljóna króna ólögleg- um framlögum samtaka iðn- rekenda á Langbarðalandi í sjóði flokksins. Peningarnir komu reyndar úr sjóðum Evr- ópubandalagsins og áttu upp- runalega að fara til námskeiða- halds í fyrirtækjum. La Malfa á sér áreiðanlega viðreisnar von, enda aðeins rúmlega fimmtug- ur og hefur hreinni skjöld en flestir aðrir. Spillingin á Ítalíu á sér rætur í samtryggingarkerfi flokkanna, sem hafa sldpt stjórnkerfinu á milli sín í hálfa öld og í reynd selt það hæstbjóðendum. I Míl- anó var neðanjarðarlestarkerfið til dæmis í höndum kristilegra demókrata, en sósíalistar lifðu á flugvallarframkvæmdum. I kalda stríðinu var óttinn við kommúnista límið sem hélt samtryggingarkerfinu saman, en með nýjum tímum losnaði um heljartök gömlu flokkanna og þar með opnuðust leiðir til að taka á spillingunni. Við það stefhir hins vegar í hrun flokka- kerfis og stjórnkerfis og með- fylgjandi upplausn, enda ein milljón manns sem vinnur beint við stjórnmál í landinu. Enginn veit hvað gæti tekið við, en í kosningum í fyrravor fengu nýir flokkar fylgi sem ekki eru allir aðlaðandi og bera sumir gamalkunnan keim fasismans. Óttinn við upplausn — og óviðráðanlegt umfang spilling- arinnar — varð til þess að di Pi- etro saksóknari fór fram á „pól- itíska lausn“ á kreppunni. Hana fundu stjórnmálamenn fljót- lega: að þeir, sem gæfú sig fram, játuðu, greiddu til baka illa fengið fé og lofuðu að hætta af- skiptum af opinberu lífi, slyppu við saksókn. Ríkisstjórnin gaf út tilskipun þessa efnis fyrir nokkrum dögum, en forsetinn neitaði að undirrita hana og Carlo Ripa di Meana umhverfis- ráðherra sagði af sér í mót- mælaskyni. Nú reynir stjórnin að koma ffumvarpi sama efnis í gegnum þingið, en þar er önnur hugmynd á floti, engu vinsælli hjá almenningi: að setja engin viðurlög við brotum á lögum um fjármál stjórnmálaflokka. Einhver slík lausn verður lík- lega þrautalendingin til að Bettino Craxi Fékk tilkynningu um ellefu mismunandi rannsóknir. koma í veg fyrir algert hrun og upplausn. Að auki hefur Amato forsætisráðherra boðað þjóðar- atkvæðagreiðslu í lok april um breytingar á kosningakerfinu, breytingar sem vonir eru bundnar við að dragi kraftinn úr hálfrar aldar gömlu spilling- arkerfi sem kostað hefur skatt- greiðendur milljarða á milljarða ofan. Svona líta ítalskir stjórnmálamenn út í augum almennings. Þeir komast á ríkisspenann og sjúga svo fast að ekkert verður eftir nema skinn og bein. Drew blómstrar Drew Barrymore, leikkon- an unga, er orðin tákn hins nýja ameríska draums. Ævi hennar er vel til þess fallin; saga hennar er álíka ruglings- leg og öfgakennd og þráðurinn í sjoppubók- menntunum. Þegar hún var sjö ára varð hún stjarna eftir leik sinn sem litla stúlkan í E.T. Eftir það lá leiðin nið- ur á við. Hún byrjaði að drekka — sjö ára. Þegar hún var tíu ára þvældist hún um barina i fylgd móður sinnar og reykti marjúana. Tólfára varð hún háð kókaíni. Fjórtán ára reyndi hún að fremja sjálfsmorð. Nú er hún hins vegar orð- in átján ára og á nokkuð bjarta framtíð. Þótt hún hafi fengið misjafna dóma fyrir leik sinn í Poi- son Ivy, sem Laugarásbíó sýndi fyrir skömmu, fékk hún fjölda tilboða í kjöl- farið. Hún tók hlutverki í myndinni Guncrazy, róm- Day-Lewis leikur IRA- mann Áður en langt um líður hefjast upptökur á mynd- inni Presumed Guilty, með forvitnilega leikara i aðalhlutverkum. Myndin, sem er að hluta sann- söguleg, er byggð á reynslu Gerrys nokkurs Conlon sem dæmdur var til langrar fangelsisvistar fyrir meinta aðild að sprengjuárás írska þjóð- frelsishersins, IRA, þrátt fyrir að sönnunargögn væru afskornum skammti og ákaflega vafasöm. Með aðalhlut- verkið i myndinni fer breski leikarinn Daniel Day-Lewis. Sögusviðið ætti ekki að vera honum mjög á móti skapi, en Da^LewishefurJenc[^^ Vaxmyndir Óvenjuleg sýning á vax- afsteypum, sem nýverið var opnuð í Dresden í fyrrum Austur-Þýska- landi, hefur vakið feikna- athygli þar í borg. Á safn- inu gefur að líta vaxaf- steypur gerðar eftir líkömum látins fólks, af- skræmdum eftirýmiss konar sjúkdóma, sem varðveittar hafa verið allt frá byrjun aldarinnar. I þágu vísindanna var vaxi þá helltyfiryfir sýkta lík- amshluta sjúklinga, eink- um andlit, og útbúnar vaxgrímur sem höfðu þýðingarmiklu hlutverki að gegna við síðari tíma rannsóknir á ýmsum ólæknandi sjúkdómum. Á sýningunni í Dresden er að finna vægast sagt óhugnanlegar vaxaf- steypur af illa leiknum sjúklingum; kynfæri sundurnöguð afsárasótt, uppétna útlimi holds- veikra og þjáningarfull andlit með krabbameins- æxli skagandi út úr höfð- inu. Sýningin þykir vissu- lega skelfileg, en um leið fróðleg, og því hefur ekki skort áhugann meðal íbúa Dresden-borgar. Sú antískum þriller í leik- stjórn Tamra Davis. Og fær glimrandi dóma. Vincent Canby, gagnrýn- andi The New York Times, segir að frammistaða hennar sé slík að hún hafi breyst úr sætri og efni- legri leikkonu í eitt af stóru nöfnunum á hvíta tjaldinu. Drew sannar því að am- eríski draumurinn getur ræst þótt sparsemi og elju Henry Ford sé ekki til að dreifa. haft ástúð á írlandi og tók reyndar írskan ríkis- borgararétt fyrir nokkr- um árum síðan. Breska leikkonan Emma Thomp- son fer með hlutverk lög- fræðings í myndinni sem tekur að sér að verja ír- ann. dauðans sem haft hefur veg og vanda af vaxmyndasýn- ingunni er 72 ára gömul þýsk kona, Elfriede Walt- her að nafni, sem vann við vaxafsteypugerð á fyrrihluta aldarinnar og hefur enn ekki fengið sig fullsadda á vaxmyndum dauðans.

x

Pressan

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Pressan
https://timarit.is/publication/298

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.