Pressan - 02.12.1993, Síða 27

KRYDDLEGIN HJORTU
Fimmtudagurinn 2. desember 1993
PRESSAN 27

Dr. Sölvína Konráðs sálfræðingur
Við vorum blekkt
„Þú ert ekki að hugsa um afkomendur „klikkuðu" hippakynslóðarinnar, eða þeirrar kynslóðar sem kennir sig við árið ’68, heldur
börn kynslóðarinnar sem eru aðeins eldri?.“ spurði Sölvina Konráðs þegar PRESSANför þess á leit við hana að hún re\atdi að útskvra
af hverju svona væri komið fyrir kynslóðinni á aldrinum 25 til 35 ára. Hún veltir fyrir sér foreldrum þessa fólks: „Þá fer ég að hugsa
um strákana sem fóru á síldina og urðu margir hverjir stórstrákar í sínu þorpi og um stelpurnar sem máluðu sig hvítar í framan, \ oru
með ljósbleikan varalit og siffonslæður. Þetta voru stelpumar sem fóru á húsmæðraskóla og náðu sér í strákanna í nálægum skólum.
Þetta er kynslóðin sem fór út í geggjaðar efnapælingar, Hjá þeim fór að skipta ntáli hvort sófinn væri blár eða grænn,“ segir hún og
tekur undir þær vángaveltur hvort foreldrarnir hafi verið uppar að einhverju marki, ekki síður en afkomendurnir.
„Þetta er tyTsta k\nslóðin þar sem verkmennt varð peningar; þegar skipstjórinn varð meiriháttar en lögfræðingurinn minniháttar.
Tekjur urðu að niínu mati ofsalegt mál, sem sýndi sig meðal annars í því að stelpurnar hlupu á eftir stýrimönnunum."
Aðspurð um h\’að hin umtalaða fy'nslóð fékk í arf minnist hún Jónasar frá Hriflu. „Jónas frá Hriflu bjó til þjóðrembu; sagði okkur
að Islandssagabyggðist á því hver gæti stokkið yfir Markarfljót. Mitt mat er að við vorum blekkt. Það kemur meðal annars franr í okk-
ar óraunsæju veðutræðum. Þetta bjargast! Þetta reddast! Það er sú hugsun sent þessi kynslóð er alin upp við. Nú er Framsókn að slig-
ast. Rollan er búin að éta upp allt góðærið. Og litla konan í smáíbúðahverftnu þarf að fara að rækta sinn eigin garð.“
Sölvína segir ræturnar liggja í því að ekki sé til nein íslensk heimspeki. „Lélega stjórnun hérlendis rná rekja til þess að \'ið aðlöguðum
Kaupmannahafnarháskólann íslenskum aðstæðum með kolröngum hætti. Við kunnum ekkert sem heitir vísindi eða rannsóknir og
þess vegna fer allt til fjandans."
Sem dæmi nefnir hún fiskeldið. „Þar var ekkert rannsakað áður en lagt var út í fjárfestingar."
SÖLVINA KONRÁÐS. „Þetta bjargast! Þetta reddast! Það er sú hugsun sem þessi kynslóð er alin upp við.“
Diskó og jafnrétli
Hvað hefúr sú lcynslóð að bald, sem nú er á aldursbilinu
frá 25 til 35 ára, sem gerir það að verkum að færri sambönd
hennar endast eins vel og hjónabönd forfeðranna?
Sölvína Konráðs bendir á blekldnguna. Aðrir hafa á orði
að þetta sé ofdeJcraða kynslóðin, lcannski er eitthvað til í því.
Meginþorri þessarar lcynslóðar er svosem ekld öfúndsverður
af hugmyndaffæðinni sem iðkuð var á mótunarskeiði henn-
ar. Stór hluti telst til þess sem kallað hefur verið diskókyn-
slóðin, sem var ósköp glöð en með ffernur innihaldsrýra
hugmyndaffæði. Um það bil sem diskóið var að renna sitt
skeið á enda (um sinn) héldu velflestir áfiam að vera glaðir,
því uppamir með allar sínar „feitu“ hugjónir tóku við. Við
upplifðum góðærið, skattlausa árið þegar þeir voru að koma
stoðunum undir okkur. Gátum með ágætu móti menntað
okkur. En síðan skullu á gjaldþrot á gjaldþrot ofan og orðið
„bölmóður“ varð aðaltískuorðið. Orð þetta er komið frá
Ólafi Jóhanni Ólafssyni, forstjóra og rithöfúndi, og virðist
ekkert á leið í hvíld.
Aðrir benda á breytta stöðu konunnar í þjóðfélaginu.
Þetta sé kynslóðin (að minnsta kosti konurnar) sem félck
orðið „jafnrétti“ beint í æð. Svo þegar átti að fara að pralctís-
era það í hjónabandinu kom í ljós að orðið hafði farið fram-
hjá mörgum lcarlmönnum. Sem dæmi nefnir femínistinn
og ritstjórinn Ragnhildur Vigfusdóttir í nýlegri grein að
undanfarin ár hafi hún fylgst með baráttu margra fyrir því
að viðhalda jafnrétti í samböndum sem hófúst á jafnréttis-
grundvelli. „Sumar konur segjast hafa gefist upp af því þær
treysti sér ekki til að standa í eilífú rexi. Þær axla einar
ábyrgð á fjölskyldu og heimili, eða kaupa aðra konu hluta úr
degi til að iétta á sér og þar með „spennunni“ á heimilinu."
„Annaðhvort tek ég honum eins og hann er eða skil við
hann,“ sagði ein sem gat ekld fengið eiginmanninn til að
axla ábyrgð.“ Þegar hún spurði af hverju dæminu væri ekki
snúið við og hann segði: „Annaðhvort breyti ég mér eða
hún skilur við mig,“ varð fátt um svör.“
En jafnréttisbaráttan hefúr líka farið fýrir bijóstið á mörg-
um. Einlcum sú hlið hennar að baráttukonur „þurfi“ að vera
bundnar á einvern bás. Látum lífskúnsterinn hafa síðasta
orðið. „Konur eiga ekld að láta vaða yfir sig, en þær verða
líka að fá leyfi til að vera sætar, erótískar og sexí, ef þær vilja
það sjálfar. Það má ekld gleyma því að konur hafa jafnmilda
kynorlcu og karlmenn, sem er lífshvöt oklcar. Öll þessi „smá-
atriði“, eins og hvemig við hugsum um oklcur, gera lífið svo
mildu meira virði að lifa því.“
Guörún Kristjánsdóttir
28 óra, hugguleg, laus og líðug
Með tvíbrotið hjarta og búin
að brjóta nokkur sjálf
„Þótt ég sé ekki nema 28 ára gömul er ég oft spurð, sérstaklega af ömmum mínum: „Hvað er þetta með þig? Finnurðu
engan mann?“ Svo er alltaf bætt við: „Er enginn nógu góður fýrir þig? Æ, þið emð svo ofdelcruð, þessi kynslóð.“
Þessi 28 ára, huggulega, lausa og liðuga kona hefúr átt í tveimur sem hún kýs að kalla „alvarlegum“ ástarsamböndum
um ævina. Hin, þau smærri, nefnir hún nokkur skot í myrkri. „Ég er alltaf skotin. Það liður ekld sá dagur að ég sé ekld
skotin í einhveijum strák. Ég er svolitið skotin í einum núna.“
Ertu sjálf tilbúin í samband?
„Stundum er ég tilbúin. Af hveiju ætti ég ekld að vera tilbúin eins og svo margir aðrir? Það kemur samt alltaf þetta
„en“... upp í mér. Þessi tvö sambönd mín enduðu ekkert ofsalega vel! Mér var hafnað í bæði sldptin en tókst svo að hafna
þeim fyrri í seinna skiptdð sem við vomm saman.“
1 fyrra sambandinu átti hún í tvö ár, frá tvítugu til tuttugu og þriggja ára. Hún bjó með honum næstum allt fyrra árið.
„Þetta var svokallaður blossi, þar til upp úr slitnaði. Þá var það bomba.“ Seinna tímabilið upphófst ekki fyrr en ári eftir að
upp úr slitnaði. Þá var hann hins vegar kominn með aðra konu og bam á leiðinni. Seinna tímabilið heyrir því undir ffarn-
hjáhald. „Einn góðan veðurdag vaknaði ég og sá að þetta var ekki það sem ég vildi, hvorki maðurinnné sambandið. Hann
er hins vegar ennþá hringjandi í mig og býr enn með bamsmóður sinni.“
Með þeim númer tvö átti hún átta mánuði. „Það var mjög skemmtilegur tími. Ég sakna hans pínulítið ennþá. Eftir
þessa átta mánuði gufaði hann upp. Sagðist ekki geta þetta lengur og útskýrði að það væri ekkert að mér, ég væri yndisleg.
Þetta væri hann. Hann þyrfti að eyða tímannum sínum einn. Síðan hef ég eiginlega ekkert af honum frétt. Ég er að ná
mér,“ útskýrir hún.
Á milli þessara tveggja „alvarlegu“ ástarsambanda átti hún í nokkmm styttri. Þar á meðal einu sem reyndi þó nokkuð
meira á hana en hún ætlaði sér. „Ég varð óvart ólétt Eftir nokkra umhugsun ákvað ég að fara í fóstureyðingu. Mér fannst
ég ekki eiga annarra kosta völ. Ég elskaði ekki manninn og gat ekki hugsað mér að sitja ein uppi með bam. Að minnsta
kosti ekki þá. Ég vil þó sem minnst um þetta tímabil hugsa. Það tók ansi mikið á.
Er það nokkuð skrítið að maður sé brenndur og í vamarstöðu gagnvart sambandi?"
Kynningar á MASTEY-hársnyrtivörum í desember
Laugavegsapótek 2. des. kl. 14-18
Hraunbergsapótek 3. des. k\. 14-18
Snyrtivöruverslunin Spes 4. des. kl. 12-15
Árbæjarapótek 8. des. kl. 14-18
Snyrtivöruverslunin 17, Laugavegi 9. des. kl. 14-18
Ingólfsapótek Kringlunni 10. des. kl. 14-18
Austurbæjarapótek 11. des. kl. 14-18
Breidholtsapótek 13. des. kl. 14-18
Lyfjabúdin löunn 14. des. kl. 14-18
Egilsstaðaapótek 17. des. kl. 10-18
Geymið auglýsinguna
15% kynningarafsláttur