Pressan - 19.05.1994, Side 17

Lífið eftir vinni
Við
mælurn
með:
Á laugardag:
Við
mælum
með:
Á föstudag:
Prímadonna óperanna sem fluttar voru a
íslandi um og eftir 1980 er án efa Sigríður
------------------ Ella Magnúsdóttir,
Við
mælum
með:
Á fimmtudag:
... landsleiknum gegn Bóliv-
íu á Laugardalsvelli. Við skít-
töpum náttúrlega leiknum
(nema skyndilega komi grenj-
andi rigning og rok), en svona
góðan fótbolta fáum við ekki að
sjá aftur lengi.
... að fólk notfæri sér
lúmskan velvilja framboðslist-
anna og belgi sig út af smákök-
um, súpum, kaffi og salötum á
meðan gósentíðin varir.
sem flestir minnast í
hlutverki hinnar til-
finningaheitu Car-
men. Fjórtán ár eru
síðan hún fluttist bú-
ferlum til Bretlands
og hvorki meira né
minna en sex ár frá
því hún hélt ein-
leikstónleika á ís-
landi. Á þriðjudag
bætir hún það upp
með tónleikum í Is-
lensku óperunni í til-
efni lýðveldisárs.
... skúlptúrsýningunni á
Kjarvalsstöðum sem hvorki
meira né minna en þijátíu ung-
ir listamenn standa að. Eftir því
sem PIIESSA /V ke m s t næst ríkti
þvílík stemmning við uppsetn-
ingu sýningarinnar að hún
hlýtur að verða með betra móti.
Sýningin, sem er á vegum Lista-
hátíðar í Reykjavík, verður opn-
uð klukkan fjögur í dag með til-
heyrandi veigum. Menn missa
þó kannski ekki af öllu þótt þeir
mæti ekki einmitt í dag, því
hún stendur til júlíloka. Sagt er
um íslenska skúlptúrista að þeir
séu framsæknir, djarfir, alvöru-
gefiiir, uppfinningasamir og
gáskafullir, hvorki meira né
minna.
... að menn vakni eld-
snemma, snæði hádegisverðinn
ekki seinna en ellefu, fái sér eft-
irmiðdagskaffið urn tvö og
borði kvöldmat eigi síðar en
fimm og fái sér vín með matn-
um. Með þessu móti má lengja
afgreiðslutíma veitingahúsanna
um minnst tvo tíma. Þið vitið
að öldurhúsum er lokað á mið-
nætti í kvöld.
Budweiser
rýfur múr-
Þar kom að því. í verðstríðinu sem hefur geisað á milli bjór-
framleiðenda hefur loks einhverjum tekist að gera almenni-
legan skurk. í vikunni hófst í Ríkinu sala á Budweiser á
verði sem bjórunnendur munu gleðjast yfir. Kippan með sex hálfs
lítra dósum kostar 950 krónur, á meðan aðrir í sambærilegum um-
búðum eru allir yfir þúsundkallinum og erlendi bjórinn með verndar-
tollunum kostar reyndar yfir 1.100 krónur. Við bíðum eftir að aðrir
fari að dæmi Bud og hækki kaupmáttinn hjá bjórunnendum. I milli-
tíðinni mælum við með Budweiser með fótboltanum í sumar.
Tvífarar víkunnar hafa verið ad sýsla við álíka hluti: popp og fjölmiðlun.
Andy Warhol varð frægur fyrir niðursuðudósirnar sínar og samstarf sitt
við popphljómsveitina Velvet Underground. Þegar Velvet Underground var
upp á sitt besta slappaði Jónas R. Jónsson af með Flowers. Hann varð ekki
frægur fyrir niðursuðuvörur fyrr en mörgum órum seinna þegar hann gegndi
stöðu dagskrárstjóra á Stöð 2. Þá flutti hann inn erlenda niðursuðufram-
leiðslu og bar á borð afrúglaraeígenda. Eins og sjá má líta þeir Andy og
Jónas nákvæmlega eins út. nema hvað Andy átti fiottari hárkollu en Jónas.
... að fólk stingi snemma af
úr vinnunni og komi sér í blíð-
viðrið í bænum. Ekki láta
blekkjast af sólinni núna; það
verður rigning í júní, þrjár vik-
ur í júlí og allan fyrrihluta ág-
úst.
... að fólk kýli á nokkra
bjóra með kunningjunum. Það
er jú Iöng helgi framundan og
nægur timi til að liggja í
graupu.
... að fólk sleppi allri
drykkju þótt það sé löng helgi
framundan. Það þarf ekki alltaf
að drekka sig fullan eins og hver
önnur sprittbytta þótt það sé
tími íyrir þynnku. Þess í stað
væri hægt að ná sér í einhverja
hreyfingu, til dæmis að skella
sér í badminton hjá TBR. Þetta
er stórskemmtileg og íjörug
íþrótt sem laðar svitann fram.
Tíminn kostar ekki nema 1.080
krónur og það komast íjórir
fyrir á vellinum í einu.
... ferð í sundlaugamar eftir
vinnu. Hvað er betra en að láta
bakspennuna líða úr sér í heitu
pottunum eða fara í góða guffi
og íhuga sinn gang?
Hamm-
ondspuna-
tónleikum
Gumma P. í
Leikhús-
kjallaran-
um sem
hefjast
sffindvíslega
kl.23.
Hljómsveit-
in flytur
tónlist eftir
Jimi Hendr-
ix og ýmsa
blúsa í
frjálslegum
spunastíl.
Með gítar-
séníinu
Gumma P.
eru Siggi
„munn-
harpa“ Sig-
urðsson,
Jón
„Hammond“ Ólafsson, Halli
„bassi“ Þorsteinsson og Jóhann
Hjörleifsson trommari.
... hvítasunnuhvítvíninu
Muscat De Beaumes de Ven-
ise, árgerð
1991. Þráttfyr-
ir að það floldt-
ist undir hvít-
vín fer það best
með eftirrétt-
um. Sem for-
drykkur er það
líka fint. Fnyk-
ur þess og
bragð minn-
ir á aprikós-
urog
ferskjur.
Sagt er að
vínið,
sem á að
drekka
ungtog
kalt,
henti
einnig
vel í mat-
argerð,
t.d. í sor-
bet,
ávaxtasal-
öt eða út á
súrmjólk.
Annars finnst manni vín al-
mennt einhvern veginn allt of
dýrmætt til að vera að eyða því í
einhver ávaxtasalöt. Vín þetta
— þótt gott sé — Fæst ekki í
ríkinu heldur eingöngu á frí-
svæðinu, enda tiltölulega ný-
komið til landsins. Það þýðir að
það þarf að panta það í ríkinu
með tveggja daga fyrirvara,
nema maður barasta drífi sig
upp á frisvæðið.
... að
fólk
hangií
myrkr-
inuí
Gull-
námum
Háskól-
ansyfir
einhentu
ræningj-
unum.
Það er
aldrei að
vita hve-
nærsá
stóri
kemur
og þar að
auki er út í hött að spóka sig í
sóhnni með ís eins og einhver
asni.
SIGRÍÐUR ELLA MAGNÚSDÓTTIR
Hún hefur haft mikið að gera erlendis. „Þetta er bara eins og
hver önnur vinna og því finnst mér óþarfi að blása alltaf í blöðin
þegar maður rekur upp gól.“
því finnst mér óþarfi að blása alltaf
í blöðin þegar maður rekur upp
gól. Ég hafði líka um svo mikið
annað að hugsa en að koma mér
þannig á framfæri."
Sigríður hefur á tveimur síðustu
árum verið að koma sér aftur í
gang eftir noldcurt hlé. Á undan-
förnum árum heffir hún ferðast út
um allan heim og sungið, jaffit í
Japan, Rússjandi, um alla Evrópu
og í Baridaríkjunum. Hver hafa
verið helstu verkefnin að undan-
förnu?
„Af praktískum ástæðum hef ég
kosið að taka að mér verkefoi í ná-
grenninu. Enda þótt bömin séu
orðin stór þarf maður að sinna
þeim og svo heffir maðurinn minn
haft mikið að gera, en hann er um
þessar mundir að syngja í tveimur
óperum; í Rakaranum frá Sevilla og
Cosi fan tutte. Sjálf söng ég þó ný-
lega í Danmörku, þá hef ég verið að
vinna að upptökum í bresku út-
varpi og sungið konserta m.a. úr
Aidu og Á valdi örlaganna. Upp á
síðkastið hef ég svo eðlilega verið
að æfa mig fyrir tónleikana á
þriðjudaginn og einnig þá sem ég
held í London 5. júní á vegum
sendiráðsins í Lundúnum.“
Hjónin Simon Vaughan og Sig-
ríður Ella og böm þeirra þijú,
stúlkan sem nú er orðin sextán ára
og tvíburadrengirnir sem em á
fimmtánda ári, eru þó alltaf með
annan fótinn á íslandi. M.a. hafa
þau haldið önnur hver jól á Fróni
undanfarin ár auk þess sem þau
eyddu síðasta sumaifríi á íslandi.
„Börnunum mínum finnst jólin á
íslandi eitt allsheijar partí. Enn-
ffernur fengum við svo gott veður í
ffíinu okkar á síðasta ári að þau em
farin að tala um að vilja búa hér.
Þeim finnst ísland dýrðarland. Ekki
stendur þó til að flytjast til íslands
þótt ég gjarnan vildi vera nálægt
móður minni og öðrum sem mér
eru kærir.“
Fylgist þú með sönglífi á íslandi?
„Ég fæ alltaf fféttir af því hvað er
hér um að vera, og heyri að það er
mildl gróska. Það em íslendingar
um allan heim að gera það gott.
Tíðarandinn er rrijög ólíkur því
þegar ég var að byrja. Þá var ein-
hvers konar gat. Slíkt gat myndast
þegar ungu fólld er elcki hleypt að.
Það hleypur hins vegar enginn upp
á svið óæfður, — ungt fólk verður
að fá tækifæri til að vaxa. Ég sjálf
hef t.d aldrei verið að keppa við
neinn. Ég tel að það sé pláss fyrir
alla, að hver hafi sitt hólf.“
Má maður eiga von á að sjá þig
aftur í óperuhlutverki á íslandi?
„Það ætla ég að vona. Ég kem ef
ég verð kölluð, eins og ég hef nán-
ast alltaf gert, enda fer ég að verða
ffjálsari því börnin eru að komast á
legg. Mér finnst heldur hvergi
notalegra að koma en í Þjóðleik-
húsið og íslensku ópemna. Það er
eins og að komast heim. Andrúms-
loftið er mjög gott, þótt sumir vilji
endilega hafa það þannig að ég og
Ólöf Kolbrún eða Diddú séum að
klóra augun hver úr annarri. Það
höfom við aldrei gert.“
Guðrún Kristjánsdóttir
Yfifskrift tónleikanna I Óper-
unnni er „Ég bið að heilsa“.
En hvað er annars að ffétta
af Sigríði Ellu? Við náðum tali af
henni á heimili hennar í útjaðri
London. Hún byrjaði á að tjá sig
um efhi lýðveldistónleikanna. „Ég
ætla að byrja á tveimur lögum til
landsins, annað þeirra er Drauma-
landið, enda er maður svo við-
kvæmur um hjartarætumar þegar
maður hugsar heim, ekki síst á af-
mælisári lýðveldisins. Stundum
spyr maður sig hvað maður sé að
þvælast í útlöndum. Ég segi stund-
um að það hafi verið mitt ólán að
verða ástfangin af útlendingi. En
lán var það auðvitað líka — svona
lán í óláni. Næst á efoisskránni eru
nokkur næturljóð og svo syng ég
fjömgan lítinn flokk um dýr og
menn. Síðan verða það ástarljóð og
vögguljóð sem lítið hafa verið
sungin og í lokin syng ég fimm lög
eftir Sigvalda Kaldalóns,“ segir
hún með nokkrum hreim, enda
kannski ekki furða, því allt í allt eru
það 25 ár sem hún heffir dvalið er-
lendis.
Síðast söng Sigríður Ella í Rigol-
etto hér á landi fyrir þremur ámm
og fyrir aðeins tveimur vikum kall-
aði Skúli Halldórsson hana heim
til að syngja fyrir sig á afmælisdegi
sínum. Slíkt segir hún afar sjald-
gæft. En þótt ekki hafi það farið
hátt heffir hún einnig haff ærinn
starfa erlendis. „Fyrst effir að ég
flutti út var alltaf verið að setja allt í
blöðin sem maður gerði. Þetta er
bara eins og hver önnur vinna og
Hef aldrei keppt
við neinn
FIMMTUDAGURINN 19. MAÍ1994 PRESSAN 17B