Vísir Sunnudagsblað - 04.05.1941, Side 7

VÍSIR SUNNUDAGSBLAÐ
7
Sliíli
Tefld í Magdeburg í júlí 1927.
Franskt tafl.
1. e4, e6; 2. d4, d5; 3. Rd2, dxe;
4. Rxe4, Rd7; 5. Rf3, Rgf6; 6.
RxR+, RxR; 7. Bd3; 7. Rd3, h6
(þessi leikur er til undirbúnings
næsta biskupsleik, en báðir þess-
ir leikir eru veikir). 8. De2, Bd6;
9. Bd2, 0—0. (Svartur hefði átt
að undirbúa að bróka langt).
10. 0-0-0, Bd7; 11. Re5, c5; 12.
dxc, BxR. (Svartur er nú þegar
með tapaða stöðu. Ef 12.
Bxp þá 13. g4 o.s.frv.). 13. DxB,
Bc6; 14. Bf4, De7; 15. Dd4,
Hfd8; 16. Bd6, De8; 17. Hgl, b6;
18. Db4, pxp; 19. Be5, De7
(reynandi Rd7). 20. g4, c4; 21.
g5, Rd7. Bæði 21.pxB; 22.
pxR og 21...pxp; 22. Dxg5
var vonlaust. 21... Rh7
strandar vegna 22. BxR+ KxB;
23. g6+ o. s. frv.).
8
7
6
5
4
3
2
22. Dxh6!! (Bxg7 myndi einnig
hafa unnið strax) gxD; 23.
pxp+, Kf8; 24. Hg8+ gefið.
AFMÆLISSTÖKUR.
Er Dúi Grímsson, Magnús-
sonar Gi'ímssonar græðara varð
áttræður í janúar síðastl., sendi
Pétur Sigurðsson lionura þessar
stökur:
Ennþá frár sem ungur sveinn,
aldrei fár né vikaseinn,
aldursliár, í baki beinn,
beygði knár þig aldrei neinn.
Þú varst rór á þínum stað,
þó að skórinn kreppti að,
vonafrjór og vissir, að
viljastór gat sigrað það.
Gekkst að verki glaður þrátt,
glæddir sterka viljans mátt,
víkingsmerki bélztu bátt,
hræddist merkilega fátt.
Fremstur þú í flokki stóðst,
forystunnar sligu tróðst,
varnargarða og virki hlóðst*
vötnin djúp til höku óðst.
Þó að flæddi kallt um kinn,
kólgu æddu élin stinn,
kuldinn næddi aldrei inn,
ísinn bræddi, kjarkur þinn.
Aldrei mát við úfin sund,
alltaf kát þín hetjulund,
iiafði gát á góðri stund,
glatt er sátu vinir fund.
Iiöll var þröng — en þó af bar.
Þú barst svöngum glaðningar.
Oft „í göngum“ gestkvæmt var,
gistu löngum liópar þar.
Alltaf háður æðstri dyggð,
efldir dáð í þinni bvggð,
jafnan smáðir ljóta lygð —
Iymskuráða viðurstyggð.
Opinn sjóður ár og síð
öllum stóð, sem háðu stríð,
drjúgum fróður dugðir lýð,
drengur góður alla tíð.
Tíu átta ára í kvöld.
Æfiþáttinn, dagafjöld
fylla láttu alveg öld,
Elli máttu spax-a gjöld.
Hafðu völd, þótt korni kvöld,
kjós ei fjöldans lágreist tjöld,
vegi öld, þér vænum höld,
vei-kagjöldin þúsundföld.
Pétur Sigurðsson.
Litli regndropinn.
— Það var komið vor. -—
Blómin voru að byrja að
, spi-inga út, i-auð og hvit og blá,
en það voru sifelldir þurkar og
yfii'borð moldai'innar þurrt og
skoi'pið. En það lá vel á öllum,
þvi að sólin skein. Blómin opn-
uðu lcrónurnar rnóti sólargeisl-
unum og fuglanxir kepptust við
að tína samaix strá í hreiðrin
sín. Það vantaði ekkert nema dá-
litla skúr, til þess að hi’einsa
loftið og vökva og fi'jóvga jöx’ð-
ina.
Enn rann upp nýr dagur.
Morgunsólin skein í lxeiði. En
allt í einu dró ský á loft. Og
svart ský dró fyrir sólina, stórt
svart, í'egnþrungið ský, sem
bi'átt mundi levsast upp og falla
til jarðar og bi-essa og svala
öllu, sem lifsanda dró.
„Bráðum dettum við“, sagði
einn regndropinn í skýinu.
„Blómin bíða komu okkai'“,
sagði annar.
„Eg vil ekki fara að lxeiman“,
sagði lítill regndropi, sem sat á
yzta jaði’i skýsins svarta. „Eg
ætla bara að sitja hérna og
horfa á ykkur liina detta.“
„Hvað þú ert heimskur“,
kölluðu hinir og bver af öði'um
lcvaddi skýið og sveif niður í op-
inn faðxn móður jarðar.
„Æ, því bíðið þið ekki eftir
mér?“ sagði litli regndropinn,
þegar liann sá þá lialda að
lieiman, „eg vil ekki verða hér
einn eftir.“
Og svo ýtti liann sér svolítið
Kontrakt-Bridge
-- Eftir frii Kristínu Norömann _
Dæmi:
A 7-4-3-2
V G-9-3
♦ 6
♦ Ás-K-5-3-2
A D-9-8-6-5 Norður
y K-7 ÉS 2
♦ G-10-4 1 J
* 10-8-4 Suður
ik Ás-10
A
y
♦
*
K-G
10-8-6-5-4-2
D-9-8-3
G
v
♦
*
Ás-D
Ás-K-7-5-2
D-9-7-6
Suður spilar 3 grönd. Vestur
spilar út sjxaðasexi. Suður gefur
fyi’sta spaðaslaginn, en verður
næst að taka með ásnum. Spil-
ar svo laufdrottningu, þá lág-
laufi og tekur með ásnum lijá
blindum. En nú sér suður, að
lians eigin lauf eru öllu liærri
en blinds, og að þau muni loka
litnum lijá blindum.. Suður veit,
að vestur á eftir þrjá spaða, og
dettur bonunx nú það snjalli’æði
í bug, að spila spaða frá blind-
um, til þess að geta kastað lauf-
níunni. Vestur tekur þrjá spaða-
slagina, en svo er sama liverju
liann spilar út, suður fær slag-
ina senx eftir eru og vinnur 3
grönd.
Spilaþrautin úr síðasta
Sunnudagsblaði.
Suður spilar út spaðasexi,
norður kastar lijartadi'ottningu,
en vestur tígulsexi. Suður spilar
bjartaþristi og tekur með ásn-
um hjá blindum. Spilar næst
laufþristi, gefur vesti’i slaginn
og kastar tígulþristi af eigin
bendi, austur kastar bjarta-
gosa.
Nú á vestur útspil og' (ná einu
gilda liverju liann spilar. Ef
bann spilar út laufkóngi, tekur
suður með spaðaþristinum, en
austur kastar hjartatíu. Suður
spilar þá út spaðatvistinum. Ef
vestur kastar laufdrottningu,
verður laufsexið frítt lijá noi'ði’i,
og' tekur hann því þann kostinn,
að kasta tíglinum. En austur
kemst líka í klípu, og verður
hann annaðbvort að lcasta
lijartakóng eða fx’á tíguldx’ottn-
iivgu. Ef hann kastar hjarta-
kóngi, verður lijartafimmið
frítt lijá suðri, en ef hann kast-
ar tígulniu, verður tígultvistur-
inn frír lijá norðri og suður fær
alla slagina.
Spili vestur út tígli, þegar
liann fær laufslaginn, tekur
suður með tígulás og spilar svo
spaðaþristi og tvisti. Fer þá á
sölixu leið fyi’ir vesti'i og austri.
Þeir konxast báðir í kastþröng,
en suður fær alla slagina.
(Þegar báðir mótspilararnir
lenda í kastþröng, nefnist það
tvöföld kastþröng.
A
y
♦
*
* 5-3-2
y 10-8-3-2
♦ 10-6-5-2
* K-7
10-9 Norður A G-8-7-6
G-9-7-6 t- P •+-» y 5-4
G-9-8-7 C/5 <D £ < ♦ 4-3
D-G-10 Suður * 8-5-4-3-2
A Ás-K-D-4
y Ás-K-D
♦ Ás-K-D
* Ás-9-6
Suður spilar sex grönd. Veslur spilar út laufdi’ottningu.
lengra fram, en áræddi ekki að
leggja af stað. En nú kom bless-
uð sólin fi’anx undan skýinu og
einn sólargeislinn kyssti litla
regndi’opann og liann ljómaði
allur og gleymdi alveg að liann
var yzt á skýröndinni og fyrr
en liann vissi af var hann að
svífa gegnunx loftið til jarðar.
Og það furðulega var, að hann
var ekkert smeykur, og liann
féll léttilega íxiður á fjólublað.
Og honuixx var vel fagnað,
þvi að fjólan livislaði að hon-
um:
„Eg var að bíða eftir þéi’, litli
i’egndi’opi.“