Vísir Sunnudagsblað - 23.08.1942, Blaðsíða 6
6
VÍSIR SUNNUDAGSBLAÐ
i
l^ndirnar
§kýra
sjálfar!
;
lii
mm
GALS AND
GLAMOUR
DOWN BY THE
“SEE” SHORE
belja um vilund lians eins og
jökulár. Utan úr biksvörtum,
upprunalausum fjarska fossaöi
myrkur annarlegra þrenginga
yfir lijarta hans. Þannig leið
vika eftir viku í langan tíma.
Þá fór hann að dreyma kon-
una, sem hann ólst upp hjá.
Og einhver rödd innan af víð-
átlu sálarinnar fór að telja i
liann kjark:
Nú finnst þér illa komið,
brauðfótur minn. En viltu samt
ekki reyna að hugsa málið á
ný, en Játtu máttarvöldin samt
eiga sig. Þú færð enga skýr-
ingu á þessu í bráðina. En
lmgsaðu málið fyrir þá, sem
annt er um þig. Bættu ekki á
áhyggjur þeirra. Þú ert beiskur
yfir heilsumissinum og fram-
tíðinni. En fleiri eru grátl leikn-
ir en þú. Syrgðu ekki preíit-
verkið, nógir fásl í það. En ekki
víst, að neinn sé hæfur í þetta
nýja embætti þilt, annar en þú.
Spjaraðu þig, kallinn minn, og
hættu umfram allt að hata. Á-
sakanirnar eyðá þróttinum, sem,
þú átt að nota til annars, og
falla auk þess máttlausar til
jarðar. Þess utan er engan að
ásaka. Tilveran er réttlát, svo
stórt fyrirtæki er ekki hægt að
reka án fyllsta réttlætis, mundu
það. Þú hefir verið reiknaður
út, áætlun gerð um þig. Þú átl
um tvo kosti að velja, svíkjast
undan áætluninni og lapa öllu,
öllu, eða reyila að uppfylla hana
og vaxa.
Veldu.
Þetta sagði röddin.
Nú hefir hann verið hér á
Kletti í mörg ár. Einhver góður
maður tók hann til umönnunn-
ar, éins lengi og hann þarf með.
Hann er orðinn sáttur við alla
aðila, sem kunna að hafa átt
þátt í slysinu. Hann hefir lært
að Iúta einhverju, sem hann veit
ekki hvað er. Hann undrast æ
meir þessa stórfenglegu verð-
andi, sem er kallað líf. Hann
fyrirverður sig lakmarkalausl
fyrir það, að um skeið þótti
honum gengið á rétt sinn, og
var óánægður með hlulskipli
sitt. Nú er hann fyrst og fremst
glaður yfir því, að fá að taka
þátt í lífinu á sinn hátt, og eftir
sinni getu. Hann veit vel, hvað
hann hefir misst. Og stundum
langar hann til* að hrópa til
heilbrigða fólksins: Ef þið
vissuð, hvað þið eigið! —
Hann liggur hér í rúmi sínu
í suðurenda liússins á Kletti. *