Tíminn Sunnudagsblað - 02.05.1965, Blaðsíða 22
um bitter, því að það er álit mitt,
að hann ætti að vera á hvers manns
heimili.
Þormóðsdal, 18. desember 1888.
Halldór Jónsson." .
Við þetta vottorð var svo mikið
haft, að bæjarfógetinn í Reykjavík
var látinn staðfesta það:
„Halldór Daníelsson, notarius publ
icus og bæjarfógeti í Reykjavík, ger-
ir kunnugt, að Halidór Jónsson,
hreppstjóri í Þormóðsdal, sem er mér
og undirskrifuðum notaríalvottum
persónulega kunnur, hafi í viðurvist
minni undirskrifað framanritað vott-
orð og yfirlýsingu — það votta ég
hér með notarialiter.
Sem notaríalvottar voru viðstadd-
ir P. Pétursson og Þorvaldur Bjarna-
son lögregluþjónn.
Tii staðfestu nafn mitt og embættis
innsigli.“
ÞÓRÐUR NJÁLSSON
Framhald af 371» síðu.
áætlunum og skipuiagi og byggja síð
an í samræmi við ákveðin verkefni.
— En hvert finnst þér eðlilegast
hlutverk Hrafnseyrar í framtíðinni?
— Ég vil ekkj mikið um það segja
að sinni. Ýmsar tillögur hafa komið
fram, og er sjálfsagt að athuga þær
allar, og vafalaust getur verið úm
fleiri en eitt að ræða. Maður gæti
hugsað sér, að þarna væri sumar-
dvalarstaður og greiðasala og að hús
yrðu reist til þeirrar þjónustu. Nátt-
úrufegurð ér mikil á þessúm slóðum,
og margir mundu vilja á á Ieið
sinni hjá Hrafnseyri, til þess að
skoða staðinn. Auk þess er engin
veitingasala uærri á þessari leið.
Þá mætti og hugsa sér, að þarna
yrði Jóns Sigurðssonar safn, það er
að segja safn rita hans og muna úr
eigu hans. Þá mætti einnig hafa
þarna sumarbúðir fyrir börn cða
unglinga, og eru staðhættir til þess
ákjósanlegir.
— Hvað viltu segja að lokum.
Þórður?
— Ég vildi gjarnan árétta það,
sem að framan er á minnzt, með
því að ég tel, að myndarlegan nú-
tímabúskap eigi að reka þarna á
staðnum í framtíðinni með aukinni
ræktunarstarfsemi og auknum úti-
húsakosti. Mín skoðun er sú, að bú-
reksturinn eigi helzt að vera aðskil-
inn frá annarri ræktunarstarfsemi á
staðnum. En til þess að þetta megi
takast, þarf sérstakt íbúðarhús fyrir
bóndann og fólk hans. Er það ósk
mín og von, að staður þessi megi
í framtíðinni bera vott þeirrar um-.
hirðu, sem þeim minningum hæfir
sem við hann eru bundnar.
Þá mun enn sem fyrr anga þar
ilmur úr grasi.
—A.K.
Sorgarþorpið við Thurfljót
Framhald af 365. síðu.
þess að vökva gluggablómin sín. Lík-
in voru flutt til Andelfingen, þorps
í grennd við Humlikon. Þar var sókn-
arkirkjan, og þar voru þau öll lögð
í þrjár grafir tæpri viku eftir að
slysið varð.
Það var ömurlegt að koma til
Humlikon hina næstu daga. Þar sást
varla annað heimafólk en hrum gam-
almenni, grátin börn og rauðeygðir
unglingar, sem reyndu að sinna þeim
verkum, sem nauðsynlegust voru. Úti
á snúrum héngu nýþvegin vinnuföt
til þerris — föt, sem engum urðu
framar til gagns.
Kennari þorpsins var ekki heima,
þegar þetta gerðist, því að hann átti
að síarfa an.nars staðar um tíma í
kennaraskiptum En hann þekkti
börnin bezt, og þess vegoa var hann
twdir elns sendur heim. Fjórar stúlk-
ur frá Andelfingeo, félagsráðunautar
Síðla kvölcfs -
Fremhald 368. síö'J.
klukkuna af náttborðinu. Það o.” eins
og þessi klukka sé lifandi -- I lvenni
er hjarta, sern s’ær. R'olia rekur
tungung út í muanvikio eg færi.; vís-
inn á sex. Svo lftur hann til móð-
ur sHinar og færir hann ter>gra fraiú
— um tíu mínútuv.
„Farðu nú að sofa, raamma," seg-
ir hann enn einu sinní og gerir sig
líklegan til þess að bera af borð-
inu. „Ég fer líka að sofa. Og vertu
ekki hrædd um mig. -- Við björg-
um okkur — við deyjum ekki,“ bæt-
ir hann við, rétt eins og faðir hans
sagði við hana fyrr á árum, þegar
stríðið ógnaði öllu lífi.
Móðir hans sofnar undir eins, og
Kolja heyrir, að hún talar upp ú.r
svefninum. Hún er að skipta orðum
við hjúkrunarkonu: Þetta hefur ver-
ið vandasamur uppskurður. Kolja
leggst fyrir. Hann hlustar á óreglu-
legan andardrátt móður sinnar, og
nú finnst honum ekki lengur neitt
skelfilegt, þótt hann verði iíka að
vera einn heima næsta kvöld. ITann
brosir syfjulega, þegar honum dett-
ur í hug pennahnífurinn. Og svo
hvíslar hann svo lágt, að tæpast heyr-
ist:
„Mamma, elsku mamma — finnst
þér, að ég sé líkur pabba?“
XITlmldT
Lausn
12. krossgátu
og fóstrur, voru fengnar honum tll
aðstoðar.
Margir voru fúsir til hjálpar, þeg-
ar fréttist um slysið. Póstpokarnir,
sem komu til Humlikon með gamla,
gula póstbílnum, urðu allt í einu
miklu fyrirferðameiri en venja var.
Þangað streymdu samúðarkveðjur og
gjafir úr öilum áttum. Frændfólk,
sem átti heima í öðrum þorpum eða
landshlutum, kom hópum saman til
þess að hughreysta og hjálpa, og
borgarstjórnin í Ziirich sendi á vett-
vang mann til þess að greiða fram
úr því, er að kunni að kalla í sveit-
arstjórnarmálum. Nemendur i land-
búnaðarskólum í norðurhluta lands-
ins komu til þess að annast þá úti-
vinnu, sem leysa þurfti af höndum,
búnaðarskólakehnarar tóku að sér
verkstjórn, og margt manni ur næstu
þorpum lagði frain liðsinni sitt.
Það varð fijótt ofan i, að hín for-
eidralausu börn skyldu vera kyrr í
Humlikon, því að óráðlegt þótti að
flytja þau í nýtt og ókunnugt um-
hverfi, þar sem óyndi gat aukið á
sorg þeirra og söknuð. En þá varð
iíka að( fá þangað fóik, sem ól önn
fyrir þeim til frambúðar. Eitt af
stórfyrirtækjunum í Ziirich bauðst
undir eins til þess að greiða kaup
nokkrum barnlausum hjónum, sem
vildu setjast að í Ilumlikon og ann-
ast börnin, og hiutast til um, að
öntiur fyrirtæki gerðu sTíkt hið sama.
Þannig lögðust aliir s eitt að græða
sárin. En þau voru djup, og þó góð-
vilcl og hjálpfýsi fai mikíu áorkað,
þegar rdíkir atfcurðii gerast, þá er
það þó tíminn einn, sem fær sefað
sviðann. Nú er iiðið meira en hálft
annað ár síðau þetta hörmulega slys
varð, og vafalaust fer því fjarri, að
urn heiit sé gróið, þótt fólkið í
Humlikon beri harm sinn orðið í
hljóoi.
(m*7T j -~7( “2 2 2
T 1 y l 21 2 2 j
K a I £. ,fí V P1
m fl L 2 B R 'fl □
F F T £ 7 2 E3
W H Ú iT s i« £
r L_ E ÍR T 5- L
7 D 2 w ó' A Tí
□ a w s 2 □
rjm L 2 i 2 2 ■p □ K 2 £ D a
n r" |N u T 2 □ K L fí m
Wa T 0 s 'N A F i Wj 0 l1 r 2 a
Wa ÍT R fí [u Jl R Wa rÆá 7 T \7 m
Wa rjm ik 7 zf D rr T? 12 2 N Y
Wj T £ N D 2 ~K fí □ M D T 2 K
7 R i 2 A T 2 æ!m fí 2 D 6 *
yAT>' 2 T 0 T T fl 2 0 R s fí H £
V z 7 l 2 K E L 2 ' V 0 N E I
L» Ei L p R i 2 K 0 N fí 2 T T
•A & K 7 u 2 L a K K fl 2 u N 0.
-Ám fi £ £ L £ £= 2 M £ £ T irx
7 7 7 7 7 7 L 2 ÍL 7 7 B
382
T í ÍH 1 N N - SUNNUDAGSBLAÐ