Morgunblaðið - 16.06.2004, Page 44

44 MIÐVIKUDAGUR 16. JÚNÍ 2004 MORGUNBLAÐIÐ
Grettir
Grettir
Smáfólk
STATTU
HÉRNA!
ÆTTUM VIÐ KANNSKI AÐ FARA ÚT
AÐ BORÐA Í KVÖLD?
EN EKKI Í GÆLUDÝRABÚÐINA AÐ FÁ
OKKUR GULLFISKA OG PÁFAGAUKA
GETUM VIÐ
SAMT EKKI
KOMIÐ VIÐ Á
LEIÐINNI HEIM Í
EFTIRMAT?
ÉG ER
MEÐ PÍNU
GLAÐNING!
ÉG ÞARF
LÍKA AÐ
SEGJA ÞER
DÁLÍTIÐ...
VEISTU
HVAÐ... ÉG..
NEI!
ÉG VAR LOKSINS
HÆTTUR OG NÚNA ER
ÉG ORÐINN HÁÐUR
AFTUR!
ÉG HÉLT AÐ ÉG VÆRI
AÐ GERA RÉTT...
MÉR FANNST
ÉG EIGA SÖK Á
ÞVÍ SEM VARÐ
UM TEPPIÐ...
ÞANNIG AÐ ÉG
KEYPTI NÝTT...
Svínið mitt
© DARGAUD
ELSKAN. ADDA.
KOMIÐ OG
SJÁIÐ NÝJU
DAGMÖMMUNA!
GÓÐAN DAGINN
HERRA. GÓÐAN
DAGINN ADDA
KONAN MÍN HEFUR FARIÐ
FÖGRUM ORÐUM UM ÞIG
ÉG VERÐ AÐ JÁTA AÐ
MEÐMÆLIN ÞIN VORU FRÁBÆR
TAKK
EN ÞAÐ VERSTA
ER AÐ ÖDDU
VERÐUR AÐ LÍKA
VEL VIÐ ÞIG
HÚN HEFUR
NÁÐ GÓÐUM
TENGSLUM VIÐ
BARNFÓSTRU
SÍNA SEM ER
Í FRÍI
EIGUM VIÐ
EKKI AÐ
VERA GÓÐAR
VINKONUR?
MÉR
FINNST
ÞÚ SVÖL!
GIV MÍ FÆV!
FÆV!
ÉG ER ÁNÆGÐUR MEÐ AÐ
ÞETTA SMELLUR SVONA HJÁ
YKKUR...
VIÐ ERUM BÚIN AÐ
PRÓFA NOKKRAR
BARNFÓSTRUR
EF YKKUR ER SAMA ÞÁ LANGAR
MIG AÐ SLAPPA AÐEINS AF OG FÁ
MÉR Í GOGGINN
VILTU FÁ
PURULAUKSTERTU?
NEI TAKK. ÉG SMURÐI MÉR
SKINKUSAMLOKU ÁÐUR...
GROIN!!
! ! ! FASISTAR!!
BRÉF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni 1 103 Reykjavík  Sími 569 1100
 Símbréf 569 1329  Netfang bref@mbl.is
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt t i l að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
ti l birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.
VIÐ lifum í heimi voðaverka. Það eitt
er víst og satt. Fjölmiðlarnir minna
okkur skilmerkilega á það daglega
svo það ætti ekki að vera hætta á því
að sú staðreynd gleymist. Tuttugasta
og fyrsta öldin sem átti að hefjast með
nýrri samstöðu alls mannkyns, eftir
ógnarreynsluna af fyrri öld, bar í
skauti síns fyrsta árs hryðjuverkin í
Bandaríkjunum og síðan þá hafa ver-
ið framin stöðug hryðjuverk um heim
allan. Flestum er sjálfsagt í fersku
minni harmleikurinn á Spáni og hugs-
anlega hefði verið framið stórfellt
hryðjuverk í Bretlandi nýlega ef lög-
reglu hefði ekki tekist að hindra fram-
kvæmd þess.
Við höfum frétt af þjóðarmorði í
Rúanda og hræðilegum atburðum í
Júgóslavíu, þar sem allir aðilar gerð-
ust sekir um stríðsglæpi, þó löngum
hafi verið látið sem aðeins Serbar hafi
verið sekir. Við erum stöðugt minnt á
Sbrenica, en lítið er talað um ástandið
í Kosovo og Metohija, þar sem Serbar
eru nú ofsóttir af albönskum öfga-
mönnum og kirkjur þeirra brenndar
til grunna eða sprengdar í rúst. Þar er
gamla sagan að gerast, að sá sem of-
sóttur hefur verið, fer í hlutverk of-
sækjandans þegar honum eru gefin
skilyrði til þess. Þegar Nató gerði
árásarbandalag 1999 og hugðist
skakka leikinn í Júgóslavíu héldu víst
margir að það myndi leiða til lausna á
vandamálunum. Nýleg atburðarás í
Kosovo sýnir hinsvegar að nær fimm
ára friðarstarf hefur nánast engu skil-
að. Hatrið kraumar enn sem fyrr og
kannski aldrei meir en nú. Og hvernig
var brugðist við eftir að allt fór í loft
upp? Talað var um að fjölga í svo-
nefndu friðargæsluliði um 2000
manns! En eru 19000 hermenn líkleg-
ir til að ráða við það sem 17000 her-
menn hafa ekki ráðið við hingað til,
mér er spurn? Enn eru morð framin á
báða bóga og ofbeldið í fullum gangi,
en fréttaflutningur er enn sem fyrr
hræðilega hlutdrægur. Sannleikurinn
er enn sem fyrr fyrsta fórnarlambið í
slíkri atburðarás.
En glæpur er glæpur, sama hver
drýgir hann og sú var tíðin að Íslend-
ingar litu almennt svo á. Við vorum
friðsöm þjóð og vildum vera hlutlaus
gagnvart öllu stríðsbrölti. En í seinni
tíð virðist sem áður óþekkt hernaðar-
hyggja sé að nema land hér á Fróni.
Íslensk stjórnvöld eru farin að axla
pólitíska ábyrgð á stríðsrekstri og
taka þátt í framferði sem hefði verið
óhugsandi af Íslands hálfu hér áður
fyrr. Lýðveldið litla í norðri er farið að
spillast af of nánu samneyti við of-
beldisfulla pólitík annarra þjóða. Og
við lokum augum og eyrum fyrir
glæpum núorðið og unga fólkið okkar
vill fara að stunda hernaðarleiki. Svo
langt er hægt að ganga í að lofsyngja
hernaðarhyggju og stríðsstand, að
jafnvel Íslendingar kasti friðarfánan-
um. Hverju frömdu hryðjuverki er
mætt með auknum vígbúnaði og
hægri öfl allra landa æpa á sérsveitir
og aukna hörku – jafnvel hér. Erum
við endanlega að glata fyrri friðar-
stöðu okkar í samfélagi þjóðanna og
hverfa frá öllu því sem hefur áunnið
okkur sanna virðingu hingað til? Eig-
um við að fara að taka undir með of-
beldiskór allra landa og syngja ásamt
þeim morðingjastefin?
Ég segi nei – Guð forði okkur frá
slíkum ófögnuði !
RÚNAR KRISTJÁNSSON,
Bogabraut 21, 545 Skagaströnd.
Um Hrunadans
hryðjuverkanna
Frá Rúnari Kristjánssyni:
ÓLAFUR Ragnar Grímsson stað-
hæfði 2. þ.m. að gjá sé milli þingvilja
og þjóðarvilja um fjölmiðlalögin. Í
krafti hvaða stað-
reynda hélt hann
því fram? Í ’undir-
skriftasöfnun’
margra aðila, þar
sem nöfn voru
slegin inn á tölvur
með kennitölum
sem allir geta afl-
að sér úr íbúa- og
nafnnúmera-
skrám, söfnuðust
31.752 nöfn. Í öðru fjöldaátaki í marz
1974, mun vandaðra, með raunveru-
legum undirskriftum, skoruðu 55.522
kosningabærir Íslendingar á Alþingi
að tryggja, að hér yrði áfram varið
land. Þá voru á kjörskrá rúmlega
126.000 manns. Þetta var þá um helm-
ingur kjósenda, jafngildir tæplega
90.000 manns nú.
Á kjörskrá til forsetakosninga 26.
júní verða um 213.000 manns. Nöfnin
31.752, sem fengin voru með ótrygg-
um hætti, eru þá einungis 15% kosn-
ingabærra manna, þrátt fyrir alla við-
leitnina! Þessi árangur er svo
grátbroslega slakur, að tekur ekki
nokkru tali. Kemur þó ekki á óvart,
þar sem aðeins 30% Íslendinga
þekkja vel til fjölmiðlalaganna.
Árið 1990 stóð ég fyrir undir-
skriftasöfnun með áskorun 640
manna á ríkisstjórnina að viðurkenna
fullveldi Litháens þegar í stað. Þar af
fékk ég sjálfur 590 manns á fáeinum
dögum til að skrifa undir. Með sama
hætti, í jafnvinsælu máli, ættu 170
manns að geta safnað 100.000 undir-
skriftum gegn fjölmiðlalögunum, en
það var aðstandendum þessarar söfn-
unar gersamlega ofviða. Spurningin
vaknar: Hvar er þessi þjóðarvilji? Nú
eru Össur og Ingibjörg Sólrún dauð-
skelkuð við þá tilhugsun að meirihluti
þjóðarinnar mæti ekki á kjörstað til
að hafna fjölmiðlalögunum!
Sá forseti, sem ber fyrir sig vilja
þjóðarinnar í þessu máli til að rétt-
læta þá fordæmalausu ákvörðun að
óvirða löggjöf Alþingis, hefur ekkert
marktækt í hendi til að sanna þá full-
yrðingu sína. Þar með fellur um koll
forsendan fyrir synjun hans að und-
irrita lögin. Eitthvað annað en virðing
fyrir þjóðarvilja hefur ráðið þeirri
gjörð, sem skiptir okkur nú upp í and-
stæðar fylkingar. Siðferðislegt van-
hæfi Ólafs Ragnars vegna hagsmuna-
tengsla við Norðurljós er svo kapítuli
út af fyrir sig. Maðurinn á fljótt eftir
að finna, að hann er ekki sameining-
artákn Íslendinga.
JÓN VALUR JENSSON,
guðfræðingur og forstöðumaður
Ættfræðiþjónustunnar.
Hvar er þjóðarviljinn?
Frá Jóni Val Jenssyni:
Jón Valur Jensson