Íslendingaþættir Tímans - 02.11.1974, Page 10

Íslendingaþættir Tímans - 02.11.1974, Page 10
Sigríður Gísladóttir f. 15. jan. 1886 d. 8. okt. 1974 Laugardaginn 19. þ.m. var Sigriður Gisladóttir i Lindarbæ til moldar borin að Oddakirkju. Sigriður var fædd i Reykjavik, 15. janúar 1886. Foreldrar henna voru Árnesingar. Faðir hennar, Gisli Gislason, var frá Vatnsenda i Villingaholtshreppi. En móðir hennar Sigriður Eiriksdóttir var fædd að Laugum i Hraungerðishreppi- En móðir hennar Sigriður Eiriksdóttir var fædd að Laugum i Hraungerðishreppi. Foreldrar Sigriðar stunduðu erfiðis- vinnu og lifðu við kröpp kjör eins og þá gerðist um nýbýlinga i Reykjavik Þegar Sigriður var á þriðja ári slitu foreldrar hennar samvistum og fluttu Háskóla tslands, en er nú bókavörður við Landsbókasafnið. Eins og fyrr segir, fluttu þau hjónin, Auður og Friðþjófur, frá Húsavik árið 1963 og keyptu sér ágæta ibúð að Nesvegi 7 hér i borg. Var aðalástæðan sú, að þá var frú Auður orðin svo alvarlega heilsutæp, að hún þurfti að geta notið sérfræðilegrar læknis- þjónustu, sem ekki var unnt að veita á Húsavik. Hún fékk i fyrstu nokkurn bata eftir að suður kom, en siðan fór heilsu hennar sihrakandi. Hún andaðist 18. desember 1965. Missir þeirra feðgina beggja var vissulega mikill og sár, þvi að samband þeirra ailra hafði ávallt verið einkar náið og einlægt. En ljúfar minningar um mikilhæfa og góða móður og eiginkonu báru skæra birtu fram á veginn og styttu oft stundirnar. Friðþjófur fékk strax vinnu hjá pósti og sima, er hann flutti suður, sem deildarstjóri endurskoðunardeildar orlofsmerkja, póstávisana og skyldu- sparnaðar. Hann lét af sinu fasta starfi, vegna aldurs árið 1972, eins og lög gera ráð fyrir en vann þó enn um nokkurra mánaða skeið hjá sömu stofnun, vegna eindreginna tilmæla yfirmanna hans. Sýnir það glöggt þá tiltrú, sem hann naut þar, eins og annars staðar. Þótt heilsu Friðþjófs færi nokkuð aftur siðustu árin, var hann oftast furðu vel hress, hafði alltaf fótaferð, 10 aftur austur i Árnessyslu, hvort i sinu lagi. Móðir hennar fór að Stóra-Armóti til Jóns Eirikssonar og Hólmfriðar Árnadóttur. En flutti seinna að Kiðja- bergi og var þar i góðu yfirlæti hjá hjónunum Gunnlaugi Þorsteinssyni og Soffiu Skúladóttur til æviloka 1930. Sigriður fór með föður sinum að Villingaholti, til Jóns Gestssonar og ólst þar upp til sautján ára aldurs, 1903. Þá dó faðir hennar. Sigriður fluttist þá að Lindarbæ til hjónanna Margrétar Þórðardóttur og Ölafs Ölafssonar. 1 Lindarbæ var Sigriður siðan til dauðadags eða rúm sjötiu ár. Þegar Sigriöur fluttist að Lindarbæ voru hjónin þar á bezta skeiði. ólafur var forystumaður i búskap, enda einn af fáum búfræðingum þess tima. En las mikið og fylgdist vel með öllu eins og ætið fyrr. 1 byrjun ágúst brugðu þau sér meira að segja til útlanda, feðginin, og nutu bæði ferðarinnar vel. Taldi Friðþjófur þessa ferð hafa haft góð áhrif á heilsu sina og leit björtum augum til komandi vetrar. En 18. september siðast liðinn varð hann fyrir þvi óhappi að detta á gólfinu i ibúð sinni og brákast i baki, svo að flytja varð hann á sjúkrahús. Röntgenskoðun leiddi þó brátt i ljós, að þetta var aðeins minniháttar meiðsl, svo að vænta mátti að hann kæmist aftur heim eftir fáa daga. En þarna tóku örlögin i taumana á mjög óvæntan hátt. Hann fékk skyndilega bráða lungnabólgu og varð ekki bjargað. Hann andaðist 24. september eftir tæpa vikudvöl á sjúkrahúsinu. Dóttir hans sýndi föður sinum frábæra nærgætni og umhyggju i sjúk- leika hans, eins og vænta mátti. Og nú eru þau þá bæði farin frá þér, Aðalheiður min, eins og foreldrar minir frá mér fyrir allmörgum árum. En eftir lifir minningin um þau i hugum okkar, — björt og hlý minning, örfandi til alls þess, sem er fagurt og gott. Við hjónin vottum þér, og öllum nánustu ættingjum, innilega samúð og biöjum þinum ágæta föður allrar blessunar i nýjum heimkynnum. Sigurður Gunnarsson hann hafði stundað búfræðinám bæði i Noregi og Danmörku og á eftir leiðbeint i búnaði á vegum Búnaðar- félags Suðuramtsins. Kona hans Margrét var dóttir héraðshöfðingjans, Þórðar Guðmundssonar alþingis- manns i Hala. 1 Lindarbæ var af þessum sökum þá rekinn góður búskapur, með myndarskap bæði utanhúss og innan. Hin unga stúlka samlagaðist fljótt heimilislifinu i Lindarbæ og undi vel hag sinum. Ekki mun henni heldur hafa þótt það verra að margt var þar af ungu fólki, sem skemmtilegt var að blanda geði við. Sigriður var góð verkkona og féll aldrei störf úr hendi, þegar þess er gætt, að hún var heilsuhraust fram á siðasta æviár, má fara nærri um hvilikt feikna starf hún hefir innt af hendi. Sigriður vann öll sin störf með gleði. Fyrir hana var það mikilvægast að skila vel unnu verki. Enda var æfi- starfið mikið og gott. Sigriður var hjálpfús og trygglynd. Vinur vina sinna. Meðan móðir hennar var á lifi heimsótti hún hana á tiverju ári að Kiðjabergi og heimsótti um leið fóstra sinn að Villingaholti. Eftir að móðir hennar dó, hélt hún áfram heimsóknum sinum að Kiðjabergi, þvi að órofa vinátta hafði skapazt milli hennar og heimilsins að Kiðjabergi. Sigriður hélt eftir getu sambandi við Framhald á 15. síðu. islendingaþættir

x

Íslendingaþættir Tímans

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Íslendingaþættir Tímans
https://timarit.is/publication/303

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.