Íslendingaþættir Tímans - 23.11.1974, Blaðsíða 1

ÍSLENDINGAÞÆTTIR
Az^
x n
l '' /4 ? v
3 ? /V/
TIMANS
Guðrún Guðmundsdóttír
f. 18. júní 1933
d. 20. apríl 1974.
Þó nokkuð sé liðið frá láti Guðrúnar
Guðmundsdóttur, langar mig að
minnast hennar með fáeinum
kveðjuorðum.
Hún var fædd að Böðmóðsstöðum i
Laugardal 18. júni 1933. Foreldrar
hennar voru Guðmundur Njálsson,
sem látinn er fyrir nokkrum árum, og
Karólina Árnadóttir sem enn dveiur á
Böðmóðsstöðum. Guðrún ólst þar upp
ásamt 13 systkinum sem öll komust til
fullorðinsára og er mér kunnugt um að
oft var glatt á hjalla á þvi heimili og i
mörgu að snúast. Guðrún eða Gunna
eins og hún var oftast nefnd af kunnug-
um, giftist eftirlifandi eiginmanni sin-
um Walter H. Jónssyni þann 28. mai
1955 og stofnuðu þau heimili sitt i
Reykjavik. Hjónin voru samhent bæði
hvað heimili og vinnu snerti, og það
má segja að þau hafi ávallt veriö
saman, þar sem Gunna heitin vann
meira og minna I fyrirtæki þeirra
hjóna allt til hinzta dags. Þau
eignuðust þrjú börn, son sem kominn
er undir tvitugt og tvær telpur sem nú
eru 10 og 11 ára gamlar. A heimili
þeirra var ávallt gott að koma og mér
minnisstætt er ég fyrir nokkrum árum
gisti þar ásamt dætrum minum sem
eru á svipuðum aldri og hennar telpur.
Er þær voru allar komnar upp i rúmin
lét Gunna þessar litlu hnátur spenna
greipar og fór með þeim með versið
„Vertu Guð faðir, faðir minn”. Þau
hjónin áttu oft langan vinnudag, en
fullviss er ég um að ekki var það látið
bitna á uppeldi barnanna eins og þetta
sýnir.
Gunna var mjög glaðlynd að eðlis-
fari. Alltaf sama hlýja viðmótiö hvort
heldur maður hitti hana á vinnustað
eða heima. Nú i vor ætluðu hjónin að
halda i ferðalag til útlanda og var allt
tilbúið til þeirrar ferðar er hún gekk til
hvilu rúmum sólarhring áður en fara
átti fyrirhugaða ferð, en þá nótt fór
hún I aðra og meiri ferö, sem enginn á
afturkvæmtúr. W alli minn, við hjónin
sendum þér og börnunum dýpstu
samúðarkveðjur og biðjum Guð að
veita ykkur huggun i harmi og einnig
þér Karólina min. Guð blessi minningu
þina Gunna min, hafðu þökk fyrir góð
kynni.
S.J.
t
Fyrr var oft i koti kátt
krakkar léku saman. Þetta mætti
kalla lykilsöng okkar systkinanna. 1
honum felast minningar liðinna daga.
Þar býr hver og einn að sinu, hver og
einn geymir sina mynd. Hérna langar
mig að draga upp eina.
Það var vetrarkvöld kyrrt og bjart.
Við vorum þá ungar aö árum, ég og
Gunna. Ég átti að gæta systur minnar,
hún hefur verið fjögra eða fimm ára.
Við lékum okkur á tjörn með hreinum
sléttum is, himinninn var bjartur af
stjörnum og norðurljósum. Við
lögðumst á isinn og horfðum upp i
himininn. Norðurljósin sé ég enn þetta
kvöld i huga minum. Þau voru eins og
silfurlit bönd eöa slæður allavega litar.
Stundum voru þau eins og vegur. Er
þetta vegur Guðs sem hreyfist svona?
Já. Er Jesú kannski að ganga þennan
veg núna, og ser Hann okkur Lilja? Já,
og ég vissi miklu meira en hún. Já, ég
er viss um að Hann sér okkur núna.
Svo eru stjörnurnar gluggar englanna
og þeir sjá okkur ábyggilega gegnum
þá, og amma segir að þeir passi okkur
alltaf. En Lilja, þú verður lika að
passa mig, þú veizt að ég gerði rangt i
dag, þegar presturinn kom að hús-
vitja. Já, en af hverju faldir þú þig fyr-
ir prestinum Gunna min? Ég vildi ekki
fara með bænirnar minar, sem
mamma og amma kenndu mér. Last
þú bænirnar þinar fyrir prestinum
Lilja? Nei, en presturinn lét mig lesa.
Er presturinn góður? Já, presturinn er
góður og við megum ekki fela okkur
fyrir honum, og presturinn sér hvort
við erum góð eða vond. Er ég þá vond?
Nei, en við skulum samt biðja Jesú að
fyrirgefa þér ef þetta hefir verið ljótt.
Við skulum lika syngja eitt fallegt
vers. Guðheyrir þá ábyggilega til okk-
ar. Arin liða. Þeim fylgja ýmiskonar
vandamál, misjafnlega stór að okkar
dómi, en e.t.v. smámunir einir þegar
öllu er á botninn hvolft. Kannske ekki
stærri vandamál en okkar systranna
forðum daga. Ef til vill erum viö á
fullorðins árum hreint ekkert dóm-
bærari á rök tilverunnar heldur en
tvær litlar stúlkur, sem virtu fyrir sér
á björtu vetrarkvöldi veg Jesú og Guös
og glugga englanna. Þvi hvað er
hreinna en trú barnsins?
Þann 12. april kom Gunna systir
seinast á æskustöðvarnar. Hún var
með eiginmanni og börnum. Tilefni
ferðarinnar var aö kveðja, kveðja
áður en haldiö væri i sumarfri til
sólarlanda. Þau ætluðu að leggja upp
að viku liðinni. Heimsóknin var stutt