Íslendingaþættir Tímans - 02.08.1975, Blaðsíða 8

Til
Baldvins Þ. Kristj
hálfsjötugs
Minningar gagnlegar geymast,
gjörla það muna skal vel.
t hjarta hans ljósin ei leynast
landans, sem dáðrakkan tel.
Margt hefur huga þinn fangað
á heillandi daganna stund.
Ljósgeislar lýstu oft þangað,
er litrófið gekk á þinn fund.
Hjarta þitt fagnaði frelsi,
frjógnótt á geislandi stund.
Aldrei þig heillaði helsi,
hlý öll þin fórnandi lund.
ÞU áttir hrifningu i hjarta,
hátt var þvi markið sett.
Framvindubirtan sú bjarta
bliðlynd og áformin rétt.
Götuna hélztu glaður,
geislarnir lýstu þar vel.
Ylnum var umvafinn staður,
er ornaði starfsins hvel.
Gagnsamur dáðanna drengur,
dyggðin i hjartanu bjó.
Lifsins er fegursti fengur
frelsið um aldanna sjó.
anssonar
Þannig þú varðaðir veginn,
viðsýnið bjart var og hreint.
Aldrei varst óttanum sleginn,
áfram þú horfðir og beint.
Stefnan i manndómi mótað
mild var hún þvi og skýr.
Reisn þinni varð ekki rótað
reyndist vel blærinn þinn hlýr.
Framtið með gæfunnar gleði
geislar þér hlýtt um kinn.
Frækorn þin biða i beði
og bera svo ávöxt sinn.
Þessu vill framtið öll fagna,
frelsisins máttur er hlýr.
Mótun til sigildra sagna —
sólmerki til þess skýr.
Hamingju götuna gengur,
geislarnir lýsa þér vel.
Þessi þinn farsæli fengur
fagur við starfsins hvel.
Gagnsamur dáöanna drengur,
dyggðin i hjartanu býr.
Lifsins er fegursti fengur
fórnandi mátturinn hlýr.
Þórður Njálsson,
Auðkúiu, Arnarfiröi.
70 ára
Oddgeir Jónsson
iðnverkamaður
Kveðju ég sendi kærum vini,
er varð á leið minni
um vor — fyrir ári,
ljúfmenni glatt og laust við tildur.
En öðlingur nefnist
Oddgeir Jónsson.
Kom ég til hans á Grettisgötu,
fregna af syni hans,
Sigurði, að leita.
Þannig ég varð einum vini rikari.
— Og oftar ég heimsótti
Oddgeir Jónsson.
Góða konu hann gekk að eiga.
Samvista ljúfra
þau saman nutu.
En ský fyrir sólu skyggði: Hún deyði.
Og aleinn stóð vinur minn
Oddgeir Jónsson.
En það, sem bjargaði bezt i vanda:
lundin glöð, vörm
og laus af vili,
starfsvilji rikur, þótt stormar blésu.
Og ekki bugaðist
Oddgeir Jónsson.
A tuginn áttunda óskir beztu
fylgi þér, vinur,
friðar njóttu
og hestaheilsu til hárrar elli!
Og eigðu svo ljóð mitt
Oddgeir Jónsson.
A.B.S
8
islendingaþættir