Íslendingaþættir Tímans - 17.11.1979, Blaðsíða 5
Einar
Guðbj ar tsson
fyrrum kaupfélagsstjóri
Jarftarför Einars Guöbjartssonar, fyrr-
um kaupfélagsstjóra fór fram frá Borgar-
neskirkju, 1. sept. s.l. Veöur var gott og
fjölmenni. Fór athöfnin vel fram og lýsti
vináttu og viröingu viö hinn látna heiöurs-
mann.
Ekki veröur hér sögö saga Einars, þó
bæöi sé hún merkileg og frásagnarverö,
tilþess skortir migkunnugleika, þó minn-
ast vilji ég góös vinar og vinnufélaga.
Einar Guöbjartsson var fæddur 27. jUli
1911 aö Tröö i Rauöasandshreppi i
Vestur-Baröastrandarsýslu. Foreldrar
hans voru Hildur Magnúsdóttir og Guö-
bjartur Guöbjartsson, bóndi aö Láganúpi
(KoDsvikurætt). Var Einar nýkominn af
ættarmóti er hann lagöist banaleguna, en
hann lést á Landspitalanum hinn 23. ágúst
sf.
Ungur varö hann aö taka aö sér forsjá
heimilisins, vegna sjúkleika fööur sins, en
Einar var næst elstur sinna systkina. Var
sá hópur stór, þvi 10 voru börnin. Einar
gat þvi ekki gengiö skólaveginn, sem
hann heföi þó átt hægt meö, vegna góöra
gáfna. Eftir aö barnaskólanámi lauk, var
hann einn vetur aö Núpi I Dýrafiröi. Þá
tók sjálfsnámiö og störfin viö. Hann var
viölesinn og las dönsku, norsku, sænsku
ogensku sértil gagns og gamans. Sautján
ára fór hann á vertiö til Vestmannaeyja
og sjómennsku stundaöi hann á annan
áratug.
1 ágúst 1942 var hann á togaranum
Veröi. Uröu þeir þá fyrir árás þýzkrar
flugvélar, þar sem þeir voru á veiöum út
af Patreksfiröi. Varpaöi flugvélin
sprengjum aö skipinu og skaut á skip-
verja og féll einn hásetanna I þessari svi-
viröilegu árás. Einar, er ýmsu var vanur
á s jó og landi, bjargsigi i björgum og haföi
margan refinn aö velli lagt, sagöi siöar
frá þessum atburöi á þessa leiö. ,,Ég fann
ekki til hræöslu, en lagöi allt kapp á a
hæfa vélina og helst flugmanninn”. En þó
hinir annars friösömu Islensku fiskimenn
snérust til varnar, voru vopn þeirra léleg
og flugmoröingjarnirsluppu. Grunar mig
aö atburöur þessi hafi haft mikil áhrif á
Einar.
Ariö 1945 réösthann framkvæmdastjóri
viö Sláturfélagiö örlyg á Rauöasandi. Til
bús meö honum kom ung og glæsileg
kona, Guörún Grimsdóttir, er siöar varö
eiginkona hans. Ekki varö dvölin hjá
þeim hjónum löng þar. Hann geröist
kaupfélagsstjóri I Flatey á Breiöafiröi,
Asum I Saurbæ og útibússtjórii Súöavik, á
Hellissandi, Vegamótum á Snæfellsnesi
og Laugarvatni.
Jónsson
flökunarboröiö i hraöfrystihúsinu undir
rafljósum I hvltum slopp og færibandiö
flytur fiskinn aö og frá.
Aö baki þessarar atvinnubyltingar
liggur löng saga. Þaö er saga sem aldrei
veröursögööll, hversu löngsem hún yröi.
En þetta er jafnframt saga Guömundar
heitins Jónssonar og jafnaldra hans. Þaö
er saga Grindavlkur siöustu áratugina.
En persónusaga Guömundar Jónssonar
er ekki bara saga af breyttum atvinnu-
háttum. Hún er saga af manni sem átti
lengi viö vanheilsu aö striöa án þess aö
kvarta. Hún er saga af manni sem meö
hlýju handtaki og hljóölátri hugulsemi,
ávann sér viröingu og vináttu samferöa-
manna sinna. Sérstaklega vU ég þakka
Guömundi og Ingibjörgu systur minni
fyrir foreldra mina, en hjá þeim áttu þau
athvarf og skjól I elllinni. Persónulega
þakka ég þeim hjónum og drengjunum
þeirra marga indæla stund á heimili
þeirra.
Blessuö sé minning Guömundar
Jónssonar frá Heimalandi.
Valdimar Eliasson.
islendingaþættir
Störf sin á þessum stööum vann Einar
meö mikilli prýöi, enda kappsfullur og ó-
sérhllfinn og oft mun vinnudagurinn hafa
veriö langur. Avallt stóö Guörún viö hliö
manns slns Istörfum og striöi og hllföi sér
I engu frekar en hann. Hef éggóöar heim-
ildir fyrir þvl aö þeirra Guörúnar og
Einars var saknaö er þau hurfu á braut.
Ariö 1967 fluttu þau i Borgames og
byggöu hér stórt og myndarlegt hús aö
Böövarsgötu 17. Þar hafa þau búiö sér,
kjördóttur sinni og litla syni hennar,
EinariGuömari, augasteini ömmu og afa,
friösælt og fallegt heimili. Þangaö hefur
löngum veriö gott aö koma, enda oft gest-
kvæmt. Höfum viö hjónin átt þar marga
ánægjustund, enda Guörún og Einar sam-
hent um aö taka sem best á móti þeim er
aögaröi þar. Þegar hingaö kom hófu þau
bæöi störf hjá Kaupfélagi Borgfiröinga.
Hún I matvörudeild og síöar i vefnaöar-
vörudeild, enhann á skrifstofu. Þarstarf-
aöi hanntil dauöadags viö góöan oröstlr.
Léku öll störf i 1 höndum hans, enda var
hann hinn færasti bókhaldari.
Einar var glaöur i viömóti, glettinn og
smellinn isvörum og hélt uppi „húmor” á
vinnustaö. Hann var hreinsldlinn án þess
aö særa. V el lesinn og ljóöavinur og kunni
ógryn ni kvæöa, s em hann g reip til ef hann
Einar var félagslyndur, og einlægur sam-
vinnumaöur var hann. M.a. vann hann aö '
áfengisvarnarmálum og alla ævi studdi
hann slysavarnir á sjó og landi. Oftar en
einu sinni mun hann hafa tekiö þátt I
björgun manna úr sjávarháska, þar á
meöal frægu björgunarafreki viö Látra-
bjarg. Einn var og sterkur þáttur I fari
hans, aö hann gat naumast nokkurs
manns bón neitaö. Þó veit ég aldrei til
þess aö hann ekki stæöi viö gefin loforö.
Slikur var Einar Guöbjartsson.
Nú er Einar dáinn. Þaö er tómlegra á
skrifstofu K.B. siöan hann fór. Viö sem
unnum meö honum söknum hans og vilj-
um fegin þakka honum samfylgdina og
allt gott. Minningin lifir um góöan dreng,
sem ekkimátti vamm sitt vita og féll meö
skfran skjöld og fullri sæmd i orustunni
siöustu.
Guörúnu, Mariu, Einari Guömari og
systkinum sendiégogkona mln innilegar
samúöarkveöjur.
Hermann Búason.