Íslendingaþættir Tímans - 05.08.1982, Blaðsíða 1

Íslendingaþættir Tímans - 05.08.1982, Blaðsíða 1
ÍSLENDINGAÞÆTTIR Fimmtudagur 5. ágúst 1982 — 30. tbl. TÍMANS Halldór Arinbjarnar, læknir F. 4 sept. 1926 D. 4 júní. 1982 Halldór Arinbjarnar læknir var fæddur í Húnavatnssýslu, hann varð bráðkvaddur suður í Hgyptalandi. Útför hans var gerð frá Dómkirkj- Unni í Reykjavík. Margir söknuðu þar vinar í stað, hvert sæti var skipið í allri kirkjunni og margir stóðu. Útförin hófst á einleik á orgelforleik, largó eftir Handel. Síðan var SUnginn sá hluti eftirmæla sem birtur er í sálmabók Islendinga, ortum af Einari Benedikts- syni og hefst á þessum ljóðlínum „Hvað bindur v°rn hug við heimsins glaum sem himnaarf sjtulum taka“? t þessum eftirmælum fer Einar “enediktsson höndum allar þær greinar kristinnar War sem hún leggur fram til stuðnings sínu fólki Þegar svo er komið, að dauðinn gefur engra tveggja kosta völ. Sá sem lifir yfirgefur líkbörur Þess dána og fer til hinna sem lifa. Fyrstu skrefin eru fyrstu drættirnir í nýju ifsmynstri. Saga kynslóðanna hefur verið sú, að eftir því sem sjórinn er þyngri verður að taka astar í árina, eða farast ella. Fyrir fjölskyldu mína var mikill sjónarsviftir að alldóri Arinbjarnar. Frá því 1959 var hann e'milislæknir okkar hverja þá stund er hann annars gegndi þeim störfum. I þessum löngu amskiptum þurfti hann aldrei að rétta af neina ^°garskál, það hallaði aldrei á hann. Fvrir fimm ^ arna móður er hjartahlýr heimilislæknir sú stoð m merlar alltaf, í sýr undirmeðvitundarinnar. ^ann er þar þegar ekkert er að, kemur svo átt U’nn inní venjleikann þegar á bjátar. Pannig fiórit ^aiici<ir Ariinbjamar að í hartnær aldar óer ^essar *lnur eru það eina sem ég á í þá senfk U Þ^kkarskuld mína, fyrir það Íífsöryggi g nann veitti mér og mínum. r afðl en8ln Kynm at honum á förnum vegi, 1 samtali þó í stutta stund sé má oft greina er maðurinn er. Hann var fljótur að skrifa lyfseðilinn, og þá gjaman jafn fljótur að skjóta inn smá spjalli um líðandi stund, eða lífið og tilveruna eins og við köllum það stundum. Þá var hann stórlega hress og greinilegt að tæpitunga var honum ekki í blóð borin og sneið hann ógjarnan utanaf meiningunni. Ekki hefði mér þótt henta að væla fyrir framan hann, „þú stendur þó á löppunum ennþá og þar er þó allavega allnokkuð" sagði hann þá bara og mér fannst kanske hann segja of mikið eða of lítið og hann bætti við „þú lætur mig bara vita ef....“ og svo brosti hann. Það var eitthvað sem maður sá ekki eða greindi, í kringum Halldór, eitthvað gott sem maður fann en vissi ekkert meira um. Hann var í raun, að mér fannst alvörumaður, fallvelti lífsins brá hann í þ.m. á skjáinn jafnvel þegar minnstum vonum varði. „Til moldar oss vígði hið mikla vald, hvert mannslíf sem jörðin elur. “ Þá vígslu hefur Halldór nú hlotið, alltof snemma að mati þess eðlilega viðhorfs, að fá lokið starfsdegi sínum áður. Um minninguna segir Einar Ben. í þessu erfiljóði sínu. „...hún helst í hvíld og kyrrð sem krans yfir leiðið vafin. Hún verður ei andans augum byrgð hún er yfir dauðann hafin.“ Starf læknisins er í raunveruleikanum, þekking hans er von okkar hinna það mannlega verður þó ekki slitið út tengslum ef vel á að takast. Mér er mjög í minni hvað Halldór var hlýr á raunastund, þess vil ég minnast og fyrir það er ég þakklát. Hann taldi réttast að horfa til sömu áttar og Þorsteinn Valdimarsson gerði í áramótakvæði sínu. „Ný gefast lauf limum nýir vindar seglum nýr dagur hinni dökku mold.“ Öllu mannlegu eru takmörk sett, við erum minnt á það án allrar miskunnar og ótímasett. Þannig er nú málum komið og ástvinir heyja sitt stríð. Við eigum mörg huggunarorð falleg íslendingar. Til þeirra hefur margur gripið þegar sjóana hefur þyngt. Fjölskyldan valdi þetta fallega vers sem kveðju sína, það var vel við hæfi. Megi þau vera henni stoð og styrkur. „..ástin er björt sem barnsins trú hún blikar í ljóssins geimi og fjarlægð og nálægð fyrr og nú oss finnst þar f eining streymi. Frá heli til lífs hún byggir brú og bindur oss öðrum heimi. (E.B) J.J.

x

Íslendingaþættir Tímans

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Íslendingaþættir Tímans
https://timarit.is/publication/303

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.