NT

Ulloq
Ataaseq assigiiaat ilaat
Saqqummersitaq pingaarneq:

NT - 28.05.1984, Qupperneq 10

NT - 28.05.1984, Qupperneq 10
Mannorð í lággengi Óskar Sigtryggsson Reykjar- hóii skrifar: ■ Er það óumflýjanlegt lögmál í okkar samfélagi að þeir sem búa við best launakjör séu öðrum ófúsari til að taka tillit til þjóðarhags og að miða kröfur sínar við það mögu- lega? Pað má segja að þessi spurn- ing hafi hvarflað að mér í hvert sinn sem almennir kjarasamn- ingar hafa farið fram. Þegar kjarasamningar hafa staðið yfir hafa jafnan verið uppi háværar raddir sem krafist hafa jöfnunar á lífskjörum launa- stéttanna. Þeir sem í hjarta sínu voru á móti öllum launajöfnuði létu hins vegar lítið á sér bera á þvt stigi. En að afstöðnum almennum kjarasamningum risu upp tiltölulega fámennir hópar manna, sem í krafti starfs síns höfðu kverkatök á mikilvægum og viðkvæmum þáttum í samfélaginu - og höfðu þegið laun samkvæmt því - og gerðu gegndarlausar kröfur um launa- og kjarabæt- ur. Þeir krefjst ekki einungis sömu hundraðshlutahækkunar á sín háu laun og verkamenn fá, heldur margfaldlega þess. Það eru því mið.ur alltof margir starfshópar sem falla í þá freistinganna gröf að mis- nota aðstöðu sína sér til fjár- hagslegs ávinnings, því að í svipinn séu flugmenn hjá Flug- leiðum og mjólkurfræðingar nærtækustu dæmin. Og enda þótt lengra sé um liðið síðan læknar stilltu sjúklingum sín- um upp sem gíslum, var sú aðgerð svo átakanleg að erfitt er að gleyma henni. Allir þessir hópar eiga það sameiginlegt að vera m-eðal þeirra hæstlaunuðu innan launþegastéttarinnar og þar af leiðandi meðal þeirra sem ættu að sjá sóma sinn í því að stilla kröfum sínum í hóf svo meira yrði til skiftanna handa þeim sem mest eru þurfandi. En eitthvað virðast þessar stéttir og því miður fleiri hafa haft annað siðgæðismat. Það er eins og þeir séu reknir áfram af taumlausri lífsgæðagræðgi og horfi ekki í það þó þeir fyrirgeri orðstír stéttar sinnar. Ég efast um að nokkurntíma hafi hópur manna orðið svo að alþjóðar athlægi sem flugmenn Flugleiða sem skyndilega urðu hópveiki að bráð að morgni 18. þessa mánaðar. Voru menn- irnir af ráðnum hug að gefa þjóðinni hlátursefni, eða komu þeir ekki auga á hvað þeir gerðu sig skoplega. Ekki veit ég hvað margir læknar hafa léð nöfn sín á veikindavottorð flugmanna þennan dag, en ég vona stéttar Kennarar wið M.í. óhres$ með framkomu skólame Mæta ek í lokahó ■ Kcnnarar við Menntaskól- skólans. scm u ann á Isafirði ætla ckki að dcnla i fyrsta <án mæta á lokafagnað skólans scm haldinn vcrður i ksold Ástzðan cr rotgróm oánxgja mcð skólamcistara. Bjorn Tcitsson. og cinkum þau um- mzli scm hann lct talla nylcga i þá vcru að kcnnarar væru misjalnlcga vclkomnir. Sam- slaðan um þctta mál cr s\o viðtxk að hvcr cinasti kcnnari .rtlar að sitja hcima Mál þctta a scr langan að- dragandu. að v>gn kcnnara cins viðskol.iiin. sciii N' I hafði tal af i g;»7. mun viss i>an.rgja hafa vcnð rikjandi mcð \torl skolamcistara og „durtslcga" Iramkomu haii' g.igmart undirmonnuui sinum. allt Ira |m að hann rc«*st til skol.uis tvrir fuiim arum Mjog mun þo lolki hafa þotl kcvra ur hofi. Ivnr skommu. þ»gar skol.iiiicMari lct þau orð lalla að suniu kcnnar.ii • aru ...cskilcgu ' gcstir i lok.i holinu. cn aðnr ckki Akvaðu kcnnarar þa að lata citt vfir alla ganca og nuta ckki i hofið l okuhotið scm hcr um taðit hciur (i.im til þcssa scrið arviss tiðiuirðui og hafa nuil þar baði kcnnar ar og nvstudcnt.i! og skcnunt scr saman i kvcðiuskym Auk nystudcnta munu tiu ara stu- ilcntar taka þatt i glcð skapnum'' að þcssu smm KMta cru rcyndar fyrstu tiu ára studcntamir i sogu þeirra vegna að þeir hafi ekki verið margir. Stuðningur lækna við þessar aðgerðir flugmanna hefði tæpast hlotið almanna lof, eða verðskuldað það. Að lokum spyr ég, fávís maður: Er sú kjarabót sem næst fram með því að ógna heill samborgaranna þess virði að láta í skiftum fyrir hana sæmd sína og álit? Bætt Ein gre urr ■ I g.rr v.ir þingi lrum\.ir hus.dcigus.imn i scr ymsar ui rcttarsioðu lcig I frumvarpm að lciguiaki : kvcðiu ty cigi rcti a að si husnxði i f)i scgn m a Mcðal vfirl mcð frumvarj hus.ilcigusjmn skjpa mcin fes „Konurnar heim í eldhúsin“ Mánudagur 28. maí 1984 10 Gylfi Gíslason nnr. 2641-1955 ■ Núna undanfarna daga hefur verið mikil undirskriftar- herferð í gangi hér í Reykja- vík, og margir lagt hart að sér í þágu málstaðarins, enda um mikið þjóðþrifamál að ræða. Undirskriftarsöfnun þessi hef- ur gengið undir nafninu „Flerferð gegn atvinnuleysi". Söfnun þessi hefur gengið vel og vakið mikla umræðu í land- inu um atvinnuleysi, flestir hafa orðið sammála um að atvinnuleysi sé bölvaldur sér- hvers þjóðfélags og hverjum manni sé ekki bara nauðsyn fjárhagslega, heldur bókstaf- lega hollt að hafa atvinnu. Eftir mikla umhugsun og vangaveltur um atvinnuleysi og þjóðfélagið í heild hef ég komist að niðurstöðu og held ég að sú niðurstaða gæti verið lausn á þeim atvinnuleys- isvanda sem blasir við mörgum þjóðfélögum í dag. Til þess að gera betur grein fyrir þessum tillögum mínum skulum við hverfa eins og 50-60 ár aftur í tímann. Á þeim Sigríður Dúna svarar „almúgakonunni“ tímum þekktist atvinnuleysi vart því þá var þjóðfélaginu öðruvísi háttað og bæði menn og konur gerðu sér betur ljóst hlutverk sitt í lífinu. Karlmennirnir skildu betur að þeir voru hið sterka kyn og betur fallnir til allrar jafnt andlegrar sem líkamlegrar vinnu. Því þótti öllum bæði rétt og sanngjarnt að þeir ynnu sem fyrirvinna heimilisins og þyrftu því ekki að berjast um atvinnu við konur á vinnu- markaðnum. Konurnar hins vegar sinntu heimilisstörfum, matseld, barnauppeldi og öðrum húsverkum, til þessara hluta voru þær betur skapaðar en karlmaðurinn. Þetta þýddi einnig að allt heimilishald og heimilislíf varð mikið betra og heilbrigðara. Börnin hlutu gott uppeldi frá móður sinni og þrifust vel á góðum og hollum mat er móðir þeirra, útskrifuð úr húsmæðra- skóla, tilreiddi, í stað þess að í dag alast börnin upp villt í spilasölum og helsta fæðan er þau í sig láta eru gosdrykkir og annað „slikkerí“. Einnig spar- aði þetta gífurlegt fjármagn sem liggur í byggingu og rekstri dagvistarstofnana. Því vii ég gera það að tillögu minni að konurnar hverfi burt af vinnumarkaðnum og heim í eldhúsið. þetta myndi leysa margan vanda, ekki bara þann uppeldisvanda sem ég hef minnst á heldur mundi at- vinnuleysi verða óþekkt fyrir- bæri, kaupmátturaukast þann- ig að hverju heimili dygði ein fyrirvinna. Þannig gætu allir unað glaðir við sitt, karlmaðurinn sem fyrirvinna og konan heima á heimilinu með börnum sínum, því hvað veit maður ánægju- legra en að sjá fallega konu una sér vel við heimilisstörf og ungbarn hjalandi að leika í grenndinni. Því vil ég að við íslendingar, göngum fram og skerum upp herör og látum kröfur okkar hljóma: „Konurnar heim í eldhúsin." ■ „Hvað veit maður ánægjulegra en að sjá fallega konu una sér vel við heimilisstörfin" segir greinarhöfundur. ■ í tilefni af lesendabréfi „Áímúgakonu í mannréttinda- - baráttu" hafði Sigríður Dúna Kristmundsdóttir samband við NT og hafði eftirfarandi að segja: „Skoðanaskipti um kvenna- baráttumál eru lífsnauðsyn kvennabaráttunnar og það er vert að taka það fram að gjörðir kvennalistakvenna geta aldrei orðið óumdeilan- legar. Hvað varðar frumvarpið um fæðingarorlof þá er fyrsta ákvæði þess það, að allar fæð- andi konur, hvaða störf sem þær vinna, hvort sem þær eru launaðar eða launalausar með öllu, fái að minnsta kosti fimmtán þúsund á mánuði í fæðingarorlofsgreiðslur. „Óska ykkur til hamingju með NT“ Það er ljóst að verði frum- varpið að lögum, þá munu margar konur hækka í launum við það að taka . fæðingaror- lof og enn aðrar komast i launamanna tölu um tíma. Það er hinsvegar stór spurning, hvort nokkur kona eigi að lækka í launum við það að eignast barn. Þar er um tvö ósamrýmanleg sjónarmið að ræða. Annarsvegar það, að allar fæðandi konur fái sömu upphæð við það fæða barn án tillits til stöðu eða lífsviðurvær- is, hinsvegar að engin kona sé sett skör lægra launalega við það að eignast barn. Við kvennalistakonur völdum seinni kostinn því við föllumst ekki á það að störf er lúta að uppeldi og ummönnun barna seú eitthvað síður mikilvæg en störf á hinum almenna vinnu- markaði; foreldrahlutverkiðer a.m.k. jafn mikils virði og ■ Sigríður Dúna, alþingism- aður NT-mynd: Róbert. fyrirvinnuhlutverkið. Þetta viðhorf er hinsvegar í andstöðu við ríkjandi viðhorf okkar karlkynja þjóðfélags. Með fyrra sjónarmiðið í huga finnst mér hinsvegar rétt að setja þak á fæðingarorlofsgreiðslur þeg- ar laun fara yfir ákveðna upp- hæð og gerði ég grein fyrir því í framsögu með frumvarpinu. Málið snýst ekki um það að hafa á móti því að konur hafi mannsæmandi laun, heldur snýst það um það að fá því til leiðar komið að allar konur fái mannsæmandi laun fyrir störf sín. Bestu kveðjur: Sigríður Dúna.“ Ágætu NT-menn ■ Mig langar að óska ykkur til liamingju með blaðið eftir breytinguna og þakka fyrir gott blað. Fyrir utan góða fréftamennsku, svo sem um þær svimháu gjafir sem vinir Jóhannes-. ar Nordals hafa gefið hon- um á annarra kostnað og um landbúnaðarmál eftir Bjarna Harðarson, þá vil ég nefna ýmsa fasta þætti. Þeirra á meðal eru þættir Páls Eiríkssonar geðlækn- is, Jóhanns Péturs Sveins- sonar laganema og þáttur Helgu Agústsdóttur sem mér finnst afskaplega þarfur og skrifaður af góð- um skilningi og vjyðingu fyrir mannlegum eigin- leikum. Eitt vil ég ekki láta hjá líða að þakka fyrir og það eru stuttar fréttir eða upp- lýsingar um fasteigna-, lána- og byggingamál sem eru hjá fasteignaauglýs- ingunum. Tölvublaðið um daginn var feikigott og ég bíð spenntur eftir næsta blaði. Það er brýnt að um þessi tölvumál sé skrifað á upplýsandi hátt fyrir al- menning, svo fleiri en tölv- • fræðingar geti skiiið tæknina, rætt um tölvurn- ar og unnið bug á ótta ef hann er fyrir hendi. Blaðið þarf að vera góð alþýðleg fræðsla. Eitt og annað gott mætti nefna en ég segi aðeins: Látið ekki deigan síga! H.B. Framkoma kennara MÍ: „Dónaskapurgagn- vart nýstúdentum“ Finnbogi Kristjánsson og Guðmundur Sveinsson skrifa: ■ í NT sl. laugardag kemur fram hjá kennurum Mennta- skólans á ísafirði hörð ádeila á skólameistara.BjörnTeitsson. Ummæli þau sem eru höfð eftir Birni kannast hann ekki við að hafa sagt og munu þau vera tilbúin af þeim sem höfðu samband við blaðið. Vitað er að undanfarin ár hafa ekki allir kennarar komið á lokahófið, enda ekki skylda að koma á það. Nú voru sumir kennarar farnir frá Isafirði nokkru fyrir hófið vegna sumarstarfa ann- ars staðar. Samtök sumra kennara nú um að koma ekki á hófið hlýtur þó að teljast dónaskapur gagnvart nýstúd- entum og foreldrum þeirra. Annað atriði er þó miklu alvarlegra, sern er sá skaði sem Menntaskólinn á ísafirði verð- ur fyrir við tilektir þeirra sem að blaðaskrifunum stóðu, en það eru þeir ekki að hugsa um enda mun það skipta þá engu, aðeins að ná sér niður á skóla- meistaranum en um afleiðing- ar sem eru augljósar verði aðrir að sjá.

x

NT

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: NT
https://timarit.is/publication/305

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.