NT - 10.03.1985, Blaðsíða 12

Myncfllist
■ Jóhanna Bogadóttir opnar
sýningu á verkum sínum í
sýningarsölum Norræna
hússins í dag. Það eru tvö ár
síðanhúnsýndiþarseinast. Þá
Finnst þér heimurinn á svo
miklu betri leið núna að
ógnandi mínótárus sé afgreitt
mál?
Nei. Ég get ekki útskýrt
hjá þér gosinu í Eyjum, þú ert
þaðan?
Ja, allt hefur sín áhrif,
aðeins mismikið. Eldgosið í
Vestmannaeyjum, brimið,
rokið, síldarplönin á Siglufirði,
enþarvarégmikiðásumrin í
bernsku, íslenskar vornætur
og allt það. Öll þessi veröld er
nú orðin svo yfirþyrmandi
sýningu sá ég ekki og hef
reyndar aðeins séð verkin
hcnnareittogeitt, hérogþar,
og því cr ég spennt að skoða
það sem hún hefur veriö aö
gera seinustu tvö árin í heild.
I’ú er húin að vinna með
eins konar turnform lengi. I
þessuin nyju myndum iíkist
turninn helst kofa. Ertu komin
niður úr fílabeinsturninuin?
Þetta er orðin einfaldari
smíði á byggingunni og fleiri
tegundir af býgginarcfnum en
áður.
Hvað merkir þessi bygging?
Ég get ekki sagt aö hún
merki aöeins eitthvað citt
ákveðið. Þetta er
þríhyrningslaga form sem
getur táknað leit mannkynsins
að því besta í sjálfu sér cða
eitthvaö í þá áttina. Þetta er
form sem höfðar sterklega til
mín án þess að ég l'áist svo
mikið um hvað það táknar. Ég
læt bara undirmeðvitundina
þræla fyrir mig og nota svo þaö
sem kemur nýtilegt upp úr
henni.
Turninn er þá arkitýpískt
fyrirbæri?
Já, ég held að það sé margt
til í kenningum Jungs.
Svanir eða mínótárusar
Svanirnir eru miklu
yndislegri dýr en mínótárusinn
sem var algengur í verkunum
þínuin. Hann sé ég hvergi nú.
dýragarðinn minn á þennan
hátt. Égstjórnaekki meðvitað
hvaða fyrirbæri ganga í
gegnum myndirnar. Þetta
kemur innan frá. Svanirnir
mættu til leiks fyrir tveim árum
og cru á útleið núna. Kannski
koma þeir fljúgandi aftur
seinna. Þetta er eins og meö
fólkið í myndunum mínum,
það kemur og fer.
Hefur þú goðsagnir í huga
þegar þú vinnur myndirnar?
Nei, ekki þegar ég er að
vinna myndirnar en stundum
sé ég tengslin við goðsögur
eftir á. Þá verð ég ánægð. Mér
finnst ég þá fin'na til andlegs
félagsskapar viö fortíöina og
nútíðina líka, því þessarsagnir
eru síungar. Mér finnst
notalegt aö hafa það á
tilfinningunni aö ég sé að fást
við nokkuð sem á sér
hliðstæður við tilfinningar og
hugsanir annarra.
Glerheimur með blómum
Þarna er Pegasus á
fleygiferð á leið út úr
sundursprengdum kolu.
Þetta er góðhestur,
afkomandi Pegasusar!
Eldurinn á myndinni cr fyrst
og frcmst klæði sem hefur þó
þá eiginleika eldsins að vera
rautt og heitt.
Ég tengdi eldinn í húsunum
Sunnudagur 10. mars 1985 12
brothætt undir ógn
kjarnorkusprengjunnar.
Er skáldfákurinn á flótta
undan menningunni?
Nei, hann er ekki að flýja.
Hann reynir að þeysa áfram
með vonina í öllu brakinu.
Eitt verkið er ofboðslega
lyrískt og fallegt en með
óútskýranlega þungum
undirtóni. Hvað heitir þetta
verk?
Ég kalla það „Veröld glers
og biöífiá1*. uier ög biorn eiga
svo margt sameiginlegt en eru
þó andstæður. Glerið er tært
og bjart, viðkvæmt og brothætt
eins og blómin. En andstætt
blómunum getur brotið gler
ógnað, stungið mann og
skorið.
Stríð og friður
Hvar stundaðir þú
myndlistarnám, svo við
höldum okkur við jörðina?
Það er nú svolítið flókið, og
þó. Ég byrjaði hér heima í
Myndlista- og
handíðaskólanum en hætti og
fór út til Frakkíands 1966 og
var þar í tvö ár...
Til 1968? Varstu í París
vorið ’68?
Já.
Lentir þú í götubardögum?
Nei, ekki í bardöguni sem
betur fer. en auðvitað fór ég í
þó nokkrar mótmælagöngur
það vorið. Andrúmsloftið var
svo fullt af vonum um
breytingar og betri tíð. Það var
sumar og sól og vor í París.
Allskonar fólk stóð á
götuhornum, inni á pósthúsum
//
Betri kiör bióðast varla
Samvinnubankinn
VERDTRVGGDUR