Sunnudagsblaðið - 26.02.1956, Blaðsíða 13

Sunnudagsblaðið - 26.02.1956, Blaðsíða 13
SUNNUDACSBLADID 45 Einn gegn ylirvöldunum MATTY WAI.L var orðirtn aldraður, og af þeirri ástæðu tók hann )>að fyrir að reka veitinga- sölu. Á slaginu klukkan 11 á hverju kvöldi, að undanteknum laugardagskvöldum, kom hann fram í veitingastofuna og hengdi spjald á hið sjálfspilandi hljóð- færi, með áletruninni „I ólagi“, og kippti svo innstungunni úr sambandi. Það var aðallega öl, sem Matty seldi. Ciftir menn höfðu það til siðs að setjast inn til hans með konum sínum, þegar þeir komu úr kvilunyndahúsunum, einkan- lega á fimmtudögum. Síðdegis á laugardögum komu aftur á móti ýmsir sem vildu fá sér neðan í því, og þá var það aðallega whisky og vatn, sem fram var borið. Þannig gekk það fyrir sig hjá Matty. Fyrir kom að hann sæi álengd- ar drukknar léttúðarfullar stúlk- ur, en hann hafði lag á því að láta slíkum gestum ekki geðjast að veitingastofu sinni. Hann fleygði þeim að vísu ekki á dyr, því að til þess hefði hann þurft aðstoð, en hann var venjulega einsamall. Og hann lét þær ein- ungis bíða afgreiðslunnar svo lengi sem honum þóknaðist! Hann var einsamall þetta mánudagskvöld — mesta svall- kvöld —, og hann var stöðugt að líta á klukkuna, meðan hann las kvöldblaðið, og óskaði með sjálf- ura sér, að nokkrir blindfullir gestir, sem voru í veitingasaln- um, færu að drattast heim, svo að hann gæti lokað. Þegar Roy Morley kom inn, Smúsaga eftir John 0‘Hara varð hann ekki beinlínis lcvíða- fullur, en hann gladdist heldur ekkert yfir lcomu hans. Roy Morley var eklci vanur að venja komur sínar til Mattys, heldur var þetta aðeins einn af viðkomu- stöðum hans af mörgum, sem Roy heiðraði með komu sinni á svona kvöldi. Roy Morley var mjög stór vexti og í alla staði hinn karlmannleg- asti. Þetta var ungur maður það- an úr bænum, sem hafði leikið knattspyrnu fyrir skóla sinn, og síðan verið á knattspyrnuskóla, sem þekktur var fyrir hina góðu leikmenn sína. Morley lék um skeið knattspyrnu með hóskóla- liðinu, og síðar fyrir Fordham og Lafayette. Hann átti að baki sex ára háskólanám, en hafði ekki lokið neinu embættisprófi. Hann lék til reynslu með „Pottsville Maroons“ og' „Frankford Yellow- jackets“, en það var honum of- raun, þegar þessi lið fóru að þjálfa daglega, og þá tók hann að leika með knattspyrnuliðum smærri bæja. Var hann þá vanur að koma til viðkomandi bæjar á sunnu- dagsmorgni, og taka vígslu inn í félag það, sem hann átti að leika með, yfir einum eða tveimur kaffi- bollum ó járnbrautarstöðinni. Þegar hér var komið, var það, sem hann fór að koma oftar og oftar heim til fæðingarbæjar síns, og þegar fólk — vinir for- eklra lians — spurðu hann, hvað hann gerði, hvaðst hann vera bílasali. Hann seldi líka ólöglegt áfengi. En einn góðan veðurdag stóð Roy Morley á horninu á Main og Elm Streed í einkennisbúningi og með einkennishúfu, skamm- byssu, liandjárn og vasabók. Ilann var orðinn lögregluþjónn. Það var auðvitað frændi hans, Roy Durant, varaforseti bæjar- stjórnarinnar, sem hafði komið honum í stöðuna. Roy Morley breyttist að sjálfsögðu nokkuð við þessa nýju stöðu, og nú eign- aðist hann færri vini. Öðru hvoru var hann vanur, eins og þetta mánudags lcvöld, að drekka sig fullann, og var þá á þönum um allan bæinn. Hann lagði það ekki í vana sinn að koma til Matty Wall’s, en nú var hann þó þar, klæddur brúnurn fötum, sem voru honum full þröng. Hann leit ekki út fyrir að vera mikið drukkinn, en Matty vissi, að hann var einn af þeim drykkjuhrútum, sem ekkert. breyttust frá fyrsta til síðasta sopa. „Whisky og vatn“, sagði hann við Matty. Matty setti flösku og vatns- könnu á bardiskinn. Roy helti sér elcki strax í glasið, en studdi báðum höndum á barinn. Svo brosti hann eins og hann ætlaði að koma Matty þægilega á óvart með eitthvað, og tók upp skamm- byssu sína. Hann stakk hlaupinu upp í sig, og þrýsti fingrinum ó

x

Sunnudagsblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Sunnudagsblaðið
https://timarit.is/publication/302

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.