Sunnudagsblaðið - 15.04.1956, Qupperneq 15

SUNNUDAGSBLAÐIi)
159
höíuni mismunandi liáar upphæð-
*r> sem þeir þó fengu ekki eyri
{pfeiddan af.
1881 býður Gambetta beinum
eííingjum Jeans Thierfy tuttugu
milljónir, scm þeir fallast á að
taka, en eliki cr gert upp: tíu
arum síðar bera erfingjarnir fram
kröfu við ríkisstjórnina, sem vís-
ar kröfunni éinfaldlega frá, og
þannig stóð málið lengi . . . erf-
'ugjar Thierrys, því að auðvitað
laka synir við af feðrum, hafa
öálítið minni áhuga á þessum
fraega arfi og í meira en fjörutíu
ur var ekki meira talað um Jeah
1'hiei-ry, vikaþiltinn, sem varð
nxílljóxiamæringur.
1932 var Ptiul Reynaud, scm
l>4 var íjármálaráðlxerra, kraíimx
um uppgjör af nokkrum „Thierry-
um,“ sem þá voru uppi: hann
Öauð einnig tuttugu milljónir, og
Wí boði var tekið, en ekki voru
þser freínur greiddar en milljón-
!r Gambetta. Sex árum síðar bauð
^ineent Auriol (síðar forseti),
Sem þá vaf fjármálaráðherra,
•uttugu og átta milljónir, enda
vafalaust álitið, að sífellt yi*ði
öýrara að lifa lífinu, en þær
milljónir vóru jafn hugsaðar og
fyrirrennarar þeirra.
Málið hefur legið í láginni síð-
au, en nú kemur mál erfingja.
Uhierrys aftur fi'am og samtök
iiafa verið stofnuð . . . Afkom-
eudur hinna ýrnsu hluta Thierry-
mttarinnar sameinast til þess að
k°ma fram málurn sínum með
uðstoð lögfi'æðinga. Önnur sam-
U>k svissneskra og belgíski'a
Gerrya heimta sinn skex-f.
Erfingjar Tliierrys vildu gjarm
l0mast að hvað orðið er af skip
'uu og peningum Jeans Thiérry
Emkum vilja erfingjarnir, sen
nu orðið skipta þúsundum, viti
Þ^tta vegna þess, að milljónirna:
eru nú orðnar að milljörðunx . . .
k*á niun bráðlega koma fi'anx
bráðabirgðakrafa frá einuro sam-
Beiniitgaiiieíín
Greinin byrjar á bls. 151.
„Eitt brauð . . .“
„Hvar hafið þér vei'iö, fyrst þér
ekki vitið, hvað brauðin kosta í
dag ?“
„Já, en . . . en þetta liér er
hundrað nxarka seðill!“
„Eitt. punds brauð kostar työ-
lxundruð þúsund mörk !
„Hv . . . hva .. . hvað ..?“
„Burt með yður — úr búðinni!“
Jóhann barst með fólksstraumn-
um út á götuna. Haiux horföi á
hundrað marka seðilinn sinn, og
sléttaði úi' fellingum hans.
Hanxx gekk að xxæsta bekk, og
settist íxiður. Að lokum stóð hann
upp og gekk aftur til brauðsölu-
búðarinnar. „Ég ætla að fá þetta
brauð, sagði lxann, unx leið og
hann, tók upp peningabelti sitt.
„Brauðiix hafa hækkað í verði.
Nú kostar punds brauð eina
milljón !“
„Ég er nxeð tvöhundruð og tutt-
ugu þúsund mörk . . .“ sagði
Jóhann.
„h’yrir það getið þér fengið lít-
inn bi'auöhnúð,1' sagði bákarinn.
„Þá ætla ég að íá lxann !“ sagði
Jóhamx.
taka erfingja Thierirys um aö skip-
aður verði eftii'litsnxaður eign-
anna, er skuli sjá um að taka við
eignunum og reka þær fyrir hönd
erfingjanna, er taka skuli við
þeinx.
Skyldu auðæfin, sem óteljandi
nxenn af Thierry-ættinni hafa
beðið ölduro saman, nokkurix
tíixxa verða afheixt ?
Hver vcit . . .
Mælt hafa ...
Somerset Maugham: — „Fyrir
nokkrum árunx sagði læknirirxn
miixn, að temiis væri ekki íþrótt
fjTÍr mann á nxínunx aldri, og þá
lagði ég tennisleikimx á hilluna,
en ég gat varla beðið þess að verða
áttræðxu', áðui' en ég tók til að
leika termis á ný.
□ □ □
Belgíski sakanxálasöguhöfundui'-
inn Georges Simeuon: — „Gáfur
manna fara að sljógvast strax eft-
ir 25 ára aldur, en þá eru þeir
orðnir svo þroskaðir, að þeinx tekst
að leyna því, það sem eftir ér
æfiniiar.“
□ □ □_
Doi'othy Parker: — „Ég er ékki
hjátrúarfull, og ég er alveg saixn- :
færð uixx, að þegar fólk segist ekki
vilja láta 13 sitja til borðs, er það,
eihungis vegna þess, að það á
ckki silfurborðbúnað íxema fyrir
fo!f.“'
□ □ .□
Séra Christian Bartholdy um
kvenpresta: — „Að konur skuli
vera móðgaðar yfir því, að þær
geti ekki orðið hershöfðingjar eðá
prestar, er álíka fráleitt, og ef
karlmemx eimx góðan veðurdag
fyndu t.il minninxáttarkenndar út
af því, að geta ekki fætt börn.“
□ □ □
Marlene Dietrich: — „tJng
stúlka verður að líta vel j' kring-
unx sig áður en hún finnur hinn
rctta ixxajxn ... Cix auðvitað
getur húix gift sig á meðan.“
□ □ □
Sanx Levenson fyrrverandi
kennari, nú sjóixvarðsstarfsnxaður
í New York: — „Kennararnir ótt-
ast skólastjói'ann, skólastjórinn
óttast menntanxálaráðherrann,
meraxtaixiálai'áðherrann óttast
foreldrana, foreldi'arnir óltast
börnin, en börnin lmæðast engan.“