24 stundir - 29.02.2008, Blaðsíða 20

Eftir Kristjönu Guðbrandsdóttur
dista@24stundir.is
„Ég er með fjögur fermingarbörn
nú í Kvennakirkjunni. Ferming-
arfræðslan er í fullu samstarfi við
sóknarprestana þeirra og þau taka
að einhverju leyti þátt í starfi skól-
anna, fara í ferðir og ýmislegt fleira
með fermingarsystkinum sínum,“
segir Auður.
„Í kvennaguðfræði er Guð kona
og konur eru ávarpaðar í stað karl-
manna. Við túlkum texta Bibl-
íunnar þannig að konur taki við
boðskapnum.“
Guð er vinkona
„Í fermingarfræðslunni er hins
vegar ekki farið djúpt í kvenna-
guðfræði,“ útskýrir Auður. „Ég
kenni börnunum fyrst og fremst
að Guð elski þau og að hún sé vin-
kona þeirra og að Guði finnist þau
flott eins og þau eru. Það sem ég
vil kenna þeim er að þau viti að
Guð elskar þau og þau geti alltaf
snúið sér til hennar.
Þá kenni ég þeim að nota Biblí-
una sér til halds og trausts og skilja
fyrirgefningu. Ég vil að þau viti að
þau eiga alltaf aðgang að Guði. Ég
vil að þeim finnist til um sig af því
að Guði finnst til um þau.“
Auði finnst að í borgaralegri
fermingu sé það helst skjólið sem
Guð veitir og fyrirgefningin sem
börnin fara á mis við.
„Þegar allir eru á móti okkur og
við höfum gert eitthvað sem við
erum ekki sátt við þá er alltaf hægt
að leita til Guðs.“
Mæðurnar í starfi kirkjunnar
„Nei, krakkarnir spyrja mig ekki
af hverju ég fermist í Kvennakirkj-
unni og ekki með þeim,“ segir
Salka Einarsdóttir úr Hjallaskóla,
eitt fermingarbarna Auðar kven-
kirkjuprests. „Mamma mín, hún
Ingibjörg, er í Kvennakirkjunni og
bróðir minn fermdist líka í kirkj-
unni fyrir nokkrum árum.“
Þórhildur Alfa Þórisdóttir, Lága-
fellsskóla, segist einnig vera komin
í Kvennakirkjuna fyrir tilstilli
móður sinnar. „Mamma mín hún
Auður er í Kvennakirkjunni og
það er þess vegna sem mig langaði
að vera hér. Þórhildur segist ögn
strekkt á taugum fyrir ferminguna.
„Mér finnst það svolítið mikið
mál að fermast þótt það sé líka
spennandi og skemmtilegt.“
Þórunn Daðadóttir gengur í
Seljaskóla. „Fósturmamma mín er
í kórnum í Kvennakirkjunni.
Ég held að Guð sé ekki per-
sóna,“ segir Þórhildur aðspurð um
hvort hún tali við Guð eins og
konu.
„Ég held að það skipti ekki máli
hvernig við tölum við Guð,“ bætir
Þórunn við.
„Guð er bara eind“
Matthías Valdimarsson er í
Hagaskóla og eins og hin ferming-
arbörnin tengist móðir hans, Vil-
borg, inn í Kvennakirkjuna.
Matthías segist ekki halda að
Guð sé kona. „Guð er bara eind,“
bætir hann við. „Krökkunum í
skólanum er algerlega sama um
hvað ég er að gera í Kvennakirkj-
unni,“ segir Matthías aðspurður
um hvort ferming hans veki ein-
hverja athygli.
„Mér finnst ekkert hrikalegt að
krakkar fermist vegna gjafanna.
Ferming markar fremur tímamót í
lífinu en að þau séu trúarleg at-
höfn. Við höfum tekið skírn og er-
um bara að staðfesta hana. Fyrir þá
sem eru trúaðir og iðka trú er þetta
bara skemmtileg veisla og það er
allt í lagi,“ segir Matthías og rekur
endahnút á samtalið við ferming-
arbörn Auðar sem svo sannarlega
eru öll vel máli farin og hugsi um
trú sína.
Árvakur/Valdís Thor
Fermingarbörnin fjögur í Kvennakirkjunni
Guð er kraftur og
kynið skiptir ekki máli
➤ Er sjálfstæður hópur semstarfar í íslensku þjóðkirkj-
unni og byggir starf sitt á
kvennaguðfræði. Hún var
stofnuð 14. febrúar 1993.
➤ Guðsþjónustur Í kvenna-guðfræði eru textar Biblíunn-
ar túlkaðir í anda kvenna-
guðfræði og breytt þar sem
menn eru ávarpaðir og konur
ávarpaðar í staðinn.
KVENNAKIRKJANFermingarbörnunum
hennar Auðar Eirar Vil-
hjálmsdóttur kvenkirkju-
prests er nokkuð sama
um það hvort Guð er
kona eður ei. Í Kvenna-
kirkjunni blómstrar krist-
in trú þar sem ímynd
Guðs sem valdmikils kon-
ungs eða dómara er ekki
til. Þau skilja prest sinn,
hana Auði, sem talar um
Guð sem gæskuríka og
góða vinkonu og læra að
rækta innilegt samband
við hana.
Unga fólkið þarf skjól
„Þegar allir eru á móti okk-
ur og við höfum gert eitt-
hvað sem við erum ekki
sátt við þá er alltaf hægt að
leita til Guðs.“
„Bróðir minn fermdist
hér líka.“ Salka Ein-
arsdóttir, Hjallaskóla.
„Svolítið mikið mál að
fermast en samt gaman.“
Þórhildur Alfa Þórisdóttir,
Lágafellsskóla.
„Ekkert hrikalegt að
fermast vegna gjafa.“
Matthías Valdimarsson,
Hagaskóla.
„Skiptir ekki máli hvernig
við tölum við Guð.“ Þórunn
Daðadóttir, Seljaskóla.
20 FÖSTUDAGUR 29. FEBRÚAR 2008 24stundir