Frjáls þjóð - 01.08.1968, Side 6

Bannað að banna
Framhald af bls. 3.
um geSveiki og hva<5 gera
mætti til aS lækna hana.
Komust menn að þeirri niS-
urstöðu aS eina ráðiS til aS
lækna geSveiki og tauga-
veiklun væri að frelsa mann
inn meS því aS koma á rétt-
látari þjóSfélagsskipun.
Kapitalistískt þjóSfélag er
ákaflega hættulegt andlegri
heilsu manna. ÞaS velur úr
og bælir niður. Menn ganga
gegnum viss stig og alltaf er
veriS aS velja úr o'g útiloka
eða loka menn inni. Og þeir
sem sleppa í þessari sífelldu
baráttu viS útilokun og inni
lokun eru ofaná í lífinu, þeir
einir eru máismetandi menn.
— HvaS hefur þátttaka
veriS almenn meSal stúd-
enta í þessum aSgerðum?
— Yfirgnæfandi meiri-
hluti stúdenta, tekur ekki
þátt í aSgerSunum. Samt
hafa þátttakendum náð tug-
um þúsunda, þó aS oft sé
það auðvitaS ógerningur aS
segja til um hvaS margir
þeir voru, því aS margt ung
menna sem ekki eru stúdent
ar, tóku þátt í þessu líka og
engin leiS aS þekkja þá frá.
I stærstu mótmælagöngu
stúdenta voru um 30—40
þúsund mallns, svo aS þetta
er náttúrlega geysifjölmenn
hreyfing. Og í stærstu kröfu
göngu verkamanna og stúd-
enta tóku þátt upp undir
hálf milljón manna. í háskól
anum hefur þátttaka veriS
mest úr heimspeki- og vís-
indadeild, en minni úr
læknisfræSi og lögfræði.
Einna róttækastir hafa þótt
nemendur í félagsvísindum
og sálarfræSi.
— Sumir hafa haldiS því
fram aS hreyfing þessi ein-
kenndist af múgmennsku og
slagorðum og sé hættuleg
frjálsri hugsun.
— Mér virðist þvert á
móti aS hér hafi veriS um
mikla andlega frelsun að
ræSa. Hreyfingin öll leggur
einmitt höfuSáherzlv á frelsi
og sjálfstæSi einstaklnigsins.
Ekki varð ég var viS mikiS
af því sem ég gæti kallaS
múgmennsku, þó aS slagorð
væru vitanlega æpt. Mörg-
um þessara slagorða er ein
mitt stefnt gegn múg-
mennsku og skoSanaþving-
unum ,eins og t. d. „BannaS
að banna“ og „Frelsi manna
byrjar meS banni - á því aS
skerSa frelsi annarra".
— Sumir hafa veriS ugg-
andi yfir því urnburSarleysi
sem þeir hafa þótzt sjá í
þessari hreyfingu.
— Vera má að þaS hafi
Auglýsing
um gjalddaga og innheimtu opinberra gjalda
í Reykjavík
Næstu daga verður gjaldendum opinberra gjalda í
Reykjavík sendur gjaldheimtuseðill þar sem tilgreind
eru gjöld þau er greiða ber til Gjaldheimtunnar sam-
kvæmt álagningu 1968.
Gjöld þau, sem innheimt eru sameiginlega og tilgreind
eru á gjaldheimtuseðli eru þessi:
Tekjuskattur, eignarskattur, námsbókagjald, lífeyris-
tryggingagjald, atv.r., slysatryggingagjald atv.r., iðn-
lánasjóðsgjald, alm.tryggingasjóðsgjald, aðstöðugjald,
tekjuútsvar, einarútsvar, kirkjugjald, atvinnuleysis-
tryggingagjald, kirkjugarðsgjald, launaskattur, sjúkra-
samlagsgjald og iðnaðargjald.
Það, sem ógreitt er af sameiginlegum gjöldum 1968 •
(álagningarfjárhæð, að frá dreginni fyrirframgreiðslu
pr. 12. 7. s.l.), ber hverjum gjaldanda að greiða með
5 afborgunum, sem nánar eru tilgreindar á seðlinum,
þ. 1. ágúst, 1. sept., 1. okt., 1. nóv. og 1. des. Séu mán-
aðargreiðslur ekki inntar af hendi 1.—15. hvers mán-
aðar, falla öll gjöldin í eindaga og eru lögtakskræf.
Gjaldendum er skylt að sæta því, að kaupgreiðendur jj
haldi eftir af kaupi þeirra tilskyldum mánaðarlegum
afborgunum, enda er hverjum kaupgreiðanda skylt
að annast slíkan afdrátt af kaupi að viðlagðri eigin
ábyrgð á skattskuldum starfsmanns.
Gjaldendur eru eindregið hvattir til-að geyma gjald-
heimtuseðilinn þar sem á honum eru einnig upplýsing-
ar um fjárhæð og gjalddaga fyrirframgreiðslu 1969.
Reykjavík 29. júlí 1968
GJALDHEIMTUSTJÓRINN
Þegar de Gaulle sneri aftur til Parísar í vor beindi liann
þessum orðum til byltingarmanna: Le reforme — Oui! Le
chienlit — Non! Þetta útleggst: Umbætur — Já! Drullu í
bælinu — Nei! Áróðursspjaldið hér að ofan, sem gcrt var af
stúdentum, vísar til þessara uminæla: Drullan í bælinu er
hann!
skotið upp kolli hér og hvar.
Þarna var um margar hreyf
ingar aS ræða og þær voru
nokkucS misjafnar aS þessu
leyti. Til dæmis voru starf-
andi tveir hópar Trotskista
og var annar siðavandur og
ákaflega strangur en hinn
umburcSarlyndur og frjáls-
lyndur. Margir listamenn
tengdust stúdentahreyfing-
unni og settu upp verk sín
í Sorbonne. Þessir pú$í-
tönsku Trotskistar réðust
harkalega á verk þessi og
töldu þau borgaraleg, en
aðrir voru á öndverðum
meiSi og verkin fengu að
hanga uppi. Og það var
töluvert um listarframleiðslu
í sambandi við hreyfinguna.
Stúdentar ortu mikið af ljóð
um af þessu tilefni og í lista
skólanum var gert mikið af
áróðursspjöldum og voru
mörg þeirra 'geysihagleg.
Þessi spjöld voru unnin af
hópum, ekki einstaklingum.
Þar var unnið samkvæmt
slagorði Lautreamonts:
Ljóð eiga að vera ort af öll-
um og fyrir alla.
— Þarna voru á ferðinni
sundurleitustu hreyfingar og
.hópar: Maóistar, anarkistar,
Trotskistar o. s. frv. Var nú
sambúðin alltaf upp á það
bezta?
— Hún gekk náttúrlega
æði skrykkjótt með köflum.
En sú meginregla var ákveð
in í upphafi að vinstri öflin
skyldu vinna saman og ræSa
saman og tapa sér ekki í
karpi um kennisetningar og
orSalag. Maóistar og annar
Trotskistahópurinn voru
nokkuS utanvið meginhreyf
inguna og gengu ekki til fulls
samstarfs. Af því sést að
þaS er fáránlegt að tala um
að þessu hafi veriS stjórnað
frá Kína eins og sumir héldu
fram. En meginástæðan fyr-
ir því að samstarfiS gekk
svona vel var auðvitaS sú,
aS meginhluti þátttakenda
tilheyrði engum ákveSnum
flokki og setti það algeran
svip á hreyfinguna.
ViS þökkum Einari Má
J ónssyni kærlega fyrir
viStalið. 1 haust heldur hann
til Parísar á nýjan leik. Ekki
er víst aS næSi til náms
verði þá betra en í vor. Um
þaS er þó of snemmt aS spá.
- sh.
Hugleiðing
Framh. aí bls. 8.
fremst að því að hækka
laun fyrir dagvinnu og á
ég þar að sjálfsögðu við
hækkun kaupmáttar dag-
vinnulauna. Lífsafkoma
verður ekki byggð á yfir-
vinnu, sem ávalt hlýtur að
vera meira og minna stopul
auk þess að vera óviðun-
andi ósómi, né heldur yfir-
borgunum, sem foknar eru
út í veður og vind um leið
og eftirspurn eftir vinnu-
afli minnkar. Það er einnig
að mínum dómi vert fyllsta
íhugunar, hvort verkalýðs-
hreyfingin á ekki í fram-
tíðinni að setja mun auknar
skorður við því að mikil
yfirvinna sé Ainnin heldur
en gert hefur verið til
þessa.
Þó að nú séu ekki glæsi-
legar horfur í atvinnumál-
um — mestan part fyrir ó-
stjórn pg ranga stjórnar-
stefnu — og verkalýðshreyf
ingin hljóti að beita öllu
sínu afli og öllum tiltækum
ráðum til að koma í veg fyr
ir neyðarástand á heimilum
verkafólks sökum atvinnu-
leysis, held ég að það sé
fyllilega tímabært að íhuga
með hvaða hætti því marki
verði náð, að kaupmáttur
dagvinnulauna sé slíkur að
viðunandi geti talist í nú-
tímaþjóðfélagi. Mín skoð-
un er sú, að því marki
verði naumast náð með
öðrum hætti en þeim, að
flytja hluta þeirra tekna,
sem menn hafa haft af yfir-
vinnu yfir á dagvinnu. Það
var hafið að nokkru 1964.
Þann þráð þarf að taka upp
aftur með einhverjum
hætti og í ríkari mæli.
Frjáls þjóð
Vill þakka öllum skilvísum
kaupendum, en hvetja jafnframt þá
sem ekki hafa greitt ásgriftargjald sitt
til að gera það
sem fyrst.
6
Frjáls þjóð — Fimmtudagur 1. ágúst 1968