Lesbók Morgunblaðsins

Ulloq
Ataaseq assigiiaat ilaat
Saqqummersitaq pingaarneq:

Lesbók Morgunblaðsins - 02.04.2005, Qupperneq 15

Lesbók Morgunblaðsins - 02.04.2005, Qupperneq 15
Lesbók Morgunblaðsins ˜ 2. apríl 2005 | 15 Kvikmyndir Borgarbíó, Akureyri: BeCool Vélmenni  (SV) Hitch  (SV) Sideways  (SV) Oldboy  (HJ) Smárabíó Vélmenni  (SV) Hide and seek  (SV) Hitch  (SV) Gríman 2: Sonur grímunnar  (SV) Spanglish BeCool Regnboginn Vélmenni  (SV) Hide and seek  (SV) Hitch  (SV) BeCool Danny The Doog Laugarásbíó Vélmenni  (SV) Gríman 2: Sonur grímunnar  (SV) Meet the Fockers  (SV) Sjóræningjar á Saltkráku Danny The Doog Vanity Háskólabíó The Life Aquatic The Phantom of the opera  (HJ) Ray Million Dollar Baby  (HJ) The Aviator  (HJ) Les Choristes  (SV) The Life and Death of Peter Sellers Sambíóin Reykjavík, Keflavík, Akureyri The Ring Two Coach Carter The Life Aquatic Constantine  (SV) Bangsímon og Fríllinn  (SV) Miss Congeniality2  (SV) The Life and Death of Peter Sellers The Pacifier Vélmenni  (SV) Myndlist Artótek Grófarhúsi: Að- alheiður Valgeirsdóttir sýnir til 10. apríl. Árbæjarsafn: Í hlutanna eðli – stefnumót lista og minja. Til 5. júní. FUGL, Skólavörðustíg 10: Anna Hallin – Hugarfóstur – kort af samtali. Stendur til 17. apríl. Gallerí Banananas: Snorri Ásmundsson. Gallerí Gangur: Haraldur Jónsson – Afgangar. Gallerí i8: Hrafnkell Sigurðs- son. Stendur til 30. apríl. Gallerí List: Daði Guðbjörns- son kynnir ný olíumálverk í Hvíta sal. Gallerí Skuggi: Anna Jóa og Ólöf Oddgeirsdóttir – Mæra- merking II. Stendur til 3. apríl. Gallerí Sævars Karls | Magnea Ásmundsdóttir – „Augnablikið mitt! Innsetn- ing unnin með blandaðri tækni. Gallerí Tukt: Erna Þorbjörg Einarsdóttir – Verk unnin með blandaðri tækni. Gerðuberg: María Jónsdóttir – Gullþræðir í Boganum. Stendur til 22. apríl. Hratt og hömlulaust – Raunveruleiki íslensku fjölskyldunnar? Stendur til 17. apríl. Hafnarborg: Jónína Guðna- dóttir – „Vötnin kvik“. Barb- ara Westman – „Adam og Eva“ og „Minnismyndir frá Vestmannaeyjum“. Til 4. apr- íl. Hallgrímskirkja: Vignir Jó- hannsson – Sólstafir. Hrafnista Hafnarfirði: Gerða Kristín Hammer sýnir akríl- myndir og fleiri listmuni í Menningarsal á fyrstu hæð. Kaffi Sólon: Birgir Breiðdal opnar málverkasýningu í dag kl. 17. Sýningin stendur til 30. apríl. Auður Inga Ingv- arsdóttir – form, ljós og skuggar. Kling og Bang: Ráðhildur Ingadóttir – Inni í kuðungi. Einn díll. Stendur til 3. apríl. Listasafn ASÍ: Kristín Sig- fríður Garðarsdóttir – Hand- leikur. Sigrid Valtingojer – Hörund Jarðar. Stendur til 3. apríl. Listasafn Íslands: | Íslensk myndlist 1930–1945. Rúrí – Archive – Endangered wa- ters. Listasafn Kópavogs – Gerð- arsafn: Árleg ljósmyndasýn- ing Blaðaljósmyndarafélags Íslands. Ragnar Axelsson – Framandi heimur. Fjórar glerlistasýningar. Stendur til 1. maí. Listasafn Akureyrar: Erró. Stendur til 6. maí. Listasafn Reykjanesbæjar: Erlingur Jónsson og sam- tímamenn. Stendur til 24. apríl. Listasafn Reykjavíkur – Ás- mundarsafn: Maðurinn og Slunkaríki: Jón B.K. Ransu – Virðingarvottur til staðgeng- ilsins: Hluti I – Kenning um skynjun. Suðsuðvestur, Reykjanesbæ: Ásmundur Ásmundsson: Into the Firmament. Thorvaldsen: Ásta Ólafs- dóttir – Hugarheimur Ástu. YZT Gallerí: Kristín Þor- kelsdóttir – Nánd. Elísabet Olka – Svipir. Þjóðminjasafnið: Ljós- myndasýningarnar Í Vest- urheimi 1955 – ljósmyndir Guðna Þórðarsonar og Ís- lendingar í Riccione – ljós- myndir úr fórum Manfroni- bræðra. Standa til 5. júní. Leiklist Austurbær: Ávaxtakarfan, sun. Borgarleikhúsið: Alveg brilljant skilnaður, lau, sun. Ausa, sun. Híbýli vindanna, fim. og fös. Lína Langsokur, lau, sun. Riðið inn í sól- arlagið, fim. fös. Loftkastalinn: Ég er ekki hommi, fös. Þjóðleikhúsið: Edith Piaf, lau. sun. fim. fös. Grjótharðir, mið. Klaufar og kóngsdætur, sun. Mýrarljós, fös. efnið. Yfirlitssýning. Til 2006. Listasafn Reykjavíkur – Hafnarhús: Nían – Mynda- sögumessa. Brynhildur Þor- geirsdóttir – Myndheimur. Stendur til 24. apríl. Listasafn Reykjavíkur, Kjar- valsstaðir: Hörður Ágústs- son – Yfirlitssýning í Vest- ursal. Helgi Hjaltalín Eyjólfsson og Pétur Örn Friðriksson – Markmið XI í miðrými. Kjarval í Kjarvals- sal. Ljósmyndasafn Reykjavíkur: Bára ljósmyndari – Heitir reitir. Stendur til 22. maí. Norræna húsið: Maya Pet- ersen Overgärd – Hinsti staðurinn. Samsýning – Far- fuglarnir. Stendur til 24. apr- íl. Nýlistasafnið: Egill Sæ- björnsson og Magnús Sig- urðsson – Skitsófrenía – Skyssa og Frenía – Skits og Frenja. Leen Voet – Limbo. Stendur til 10. apríl. Safn: Ingólfur Arnarson sýn- ir teikningar. Sjö bandarískir listamenn úr galleríi Pierogi sýna verk sín. Safn Ásgríms Jónssonar: Þjóðsagnamyndir Ásgríms Jónssonar. ÞÆR tvær bækur sem hér er fjallað um eru hluti af sagnaþrennu Eric-Emmanuel Schmitt þar sem hann fjallar um hin mismunandi trúarbrögð heimsins. Um fyrstu bókina, Hr. Ibrahim og blóm Kóransins hef ég fjallað áður, en í henni var um að ræða stefnumót vanrækts gyðingadrengs sem fann umhyggju og ham- ingju hjá öldnum múslima og í Islamstrú. Í Óskar og bláklædda konan er samhengið kristið og í Milarepa er það endurholdg- unarkenningin og karmalögmálið sem skrifað er um. Óskar og bláklædda konan segir frá 10 ára gömlum dreng sem er við dauðans dyr vegna hvítblæðis og sagan gerist að mestu leyti inn- an veggja sjúkrahúss. Sjónarhornið er drengs- ins og frásögnin er sett fram í bréfum hans til Guðs, en þau skrifar hann fyrir tilstilli bleik- klæddu konunnar sem hann kallar líka Ömmu bleiku (er ein af hjúkrunarkonunum) og er honum skjól í veikindunum. Sagan af Óskari minnir á söguna af Ausu Steinberg sem um þessar mundir er á fjölunum í Borgarleikhús- inu og kallar því á samanburð; í báðum til- vikum er um frásagnir deyjandi barna með krabbamein að ræða. Slíkur efniviður er vand- meðfarinn og má segja að þeim Lee Hall og Eric-Emmanuel Schmitt takist báðum vel upp í því að þræða hið hárfína einstigi harms og skops og í því að forðast gildru melódramatík- ur sem slíkt efni gæti auðveldlega fallið í. En grundvallarmunur er þó á þessum tveimur verkum og það er málfarið. Í Ausu er leitast við að líkja eftir barnamáli (hún er reyndar tveimur árum yngri) en í frásögn Óskars er ekki laust við að manni finnist tungumálið víða of upphafið og fullorðinslegt. Eða myndi 10 ára barn taka þannig til orða: „Það er ekki þess vert að eyða mörgum orðum í það, svo ég verð stuttorður“ (85). Þetta dæmi sýnir hins vegar að þýðing Guðrúnar Vilmundardóttur er á vandaðri íslensku en kannski hefði verið við hæfi að velja bókinni annað málsnið sem hæfði sögumanni. Þótt frásögn Óskars sé sett fram í formi sendibréfa til Guðs og Amma bleika sé boðberi kristinnar trúar er hinn trúarlegi þáttur frá- sagnarinnar aldrei fyrirferðarmikill eða settur fram á þann hátt að reynt sé að þröngva trúar- kenningum upp á lesandann. Það er hins vegar sýnt fram á þá staðreynd að trúin getur verið manninum nauðsynlegt haldreipi þegar flest annað bregst. Í tilviki Óskars eru það fyrst og fremst foreldrarnir sem bregðast; þeir geta ekki horfst í augu við hinn yfirvofandi dauða sonar síns og samskipti þeirra við hann litast því af óheiðarleika og svikum, þótt það sé alls ekki meining þeirra. Amma bleika verður milliliðurinn á milli Óskars og guðs, og að end- ingu á milli Óskars og foreldranna. En Amma bleika er engin venjuleg „friðardúfa“ heldur fyrrverandi glímukappi og mesta ólíkindatól. Hún er ein af mörgum skemmtilegum per- sónum sögunnar, flest hinna eru börn sem dvelja á spítalanum með Óskari. Í Milarepa kynnumst við ungum frönskum manni, Símoni, sem í fyrra lífi var Svastika, ill- menni frá Tíbet, og þar áður aðrir menn og konur og oft mús, rotta og mý á mykjuskán. Á sinni tíð kom Svastika fram af mikilli illsku og hatri við frænda sinn Milarepa og, samkvæmt karmalögmálinu, fær sál hans enga ró fyrr en hún hefur gert upp þau mál og losnað undan hatrinu. Þannig er í hnotskurn frásögn síðustu bókarinnar í sagnaþrennunni og, að mínu mati, þeirri sístu. Ég veit ekki hvort ástæðan er sú að endurholdgunarkenningin er svo fjar- læg okkar hugsunarhætti, hallast reyndar fremur að því að hér sé einfaldlega ekki haldið nógu vel á spöðunum. Frásögnin er ruglings- leg og ekki eins grípandi og hinar tvær. Ég get ekki annað en velt fyrir mér hvers vegna þessar þrjár sögur eru ekki gefnar út saman í einni bók í stað þess að gefa hverja fyrir sig út fyrir sig með mjög stóru letri og gleiðu línubili. Miklu nær hefði verið að hafa þær saman í bók enda mætti allt eins skil- greina þær sem langar smásögur fremur en stuttar skáldsögur. Vera kann að hér sé um skilyrði frá höfundi að ræða? Það er líklega fjárhagslega hagkvæmara fyrir hann að gefa þær út sem þrjár bækur í stað einnar. (Líkt og það er fjárhagslega hagkvæmara fyrir heims- methafa í stangarstökki að láta bara hækka rána um einn sentímetra í einu.) En þetta er fjárhagslega óhagkvæmara fyrir kaupendur bóka – og líklega einnig fyrir útgefandann. Burtséð frá þessu þá er sagnarþrenna Eric- Emmanuel Schmitt um trúarbrögð heimsins allrar athygli verð en ekkert endilega bara vegna hins trúarlega þáttar, allt eins vegna hinnar fjölskrúðugu persónulýsinga og miklu örlagasagna sem frásagnirnar miðla í sínu samþjappaða formi. Líf og dauði – og aftur líf og … Soffía Auður Birgisdóttir Morgunblaðið/Ásdís Eric-Emmanuel Schmitt Sagnaþrenna hans um trúarbrögð heimsins er allrar athygli verð. BÆKUR Skáldsögur Eric-Emmanuel Schmitt. Íslensk þýðing: Guðrún Vil- mundardóttir. Bjartur 2004, 120 bls. / 84 bls. Óskar og bleikklædda konan / Milarepa FYRIRTÆKJAVÆÐING og partístand eru umfjöllunarefni Ásmundar Ásmundssonar á sýningunni „Into the firmament“ í sýning- arrýminu Suðsuðvestur í Reykjanesbæ. Teyg- ir listamaðurinn sig út fyrir veggi sýning- arrýmisins með umfangsmiklum útiskúlptúr við strönd bæjarins, skammt frá minnisvarða sjómanna eftir Ásmund Sveinsson. Minn- isvarði Ásmundar Ásmundssonar er þó ekki þetta þjóðlegur. Eins og oft áður er ímyndin hugarfóstur Ásmundar en listamaðurinn hefur ósjaldan gengið fram af listunnendum með því að yfirhlaða verk sín ímyndarklisjum svo mað- ur veit í raun aldrei hvar maður hefur hann. Hvort listamanninum er alvara eða er að gera grín. Noti mann bara sem einhvers konar leik- sopp í listaverki þar sem markmiðið er að róta upp í samfélagslegri meðvirkni listneytand- ans. Fyrirmynd Ásmundar, að þessu sinni, er kampavínspíramíti eða turn eins og maður hefur helst séð í bíómyndum þegar haldnar eru flottar veislur fyrir flott fólk. Er píramíti Ásmundar gerður úr tunnum frá Skeljungi og í stað kampavíns flæddi steypa niður turninn með miklum látum á opnun sýningarinnar í roki og rigningu. Innan veggja Suðsuðvesturs má svo sjá myndbandsupptöku af uppá- komunni. Efnið, þ.e. tunnur og steypa eru fengin að gjöf frá fyrirtækjum sem þá styrkja sýninguna með þeim hættinum. Hefur nokkuð borið á því að fyrirtæki leggi nöfn sín við myndlistarsýningar og sjái hag í því að tengja ímynd sína myndlistinni. Framsækið fyrirtæki styrkir framsæknar listir, traust og rótgróið fyrirtæki styrkir hefðbundnar listir og þannig má lesa í ímyndarsköpunina. Þetta er auðvitað ekki einsdæmi á Íslandi og ef eitthvað er þá erum við á eftir í þeim málum. Á mörgum stór- sýningum erlendis þverfótar maður ekki fyrir auglýsingarskiltum svo að hætt er við að mað- ur ruglist á þeim og listaverkunum. Vænt- anlega er Ásmundur að leika sér með þessi tengsl enda sjálft listaverkið merkt fyrirtæk- inu sem gaf efniviðinn. Hvað partístandið varðar sýnist mér Ás- mundur vera að taka fyrir þungamiðju ís- lenskrar samtímalistar, þ.e. opnun myndlist- arsýninga. Opnunin er hápunktur allra sýninga. En eftir opnun stefnir allt niður á við. Aðsókn lítil, ein umfjöllun í Morgunblaðinu og umræðan sama og engin. Mín kenning er sú að þetta opnunar-ástand hafi mótað íslenska samtímalist mun meira en nokkur umræða. Listamenn gera opnunina að aðalatriðinu, halda partí þar sem að þeir eru óumdeildar stjörnur kvöldsins, líkt og poppstjörnur. Við sjáum þetta t.d. hjá Gjörningaklúbbnum, Agli Sæbjörnssyni, Ásdísi Sif Gunnarsdóttur og nú bætir Ásmundur um betur, heldur myndlist- arpartí með hressilegum teikningum, vegg- myndum, myndbandsupptökum og skúlptúr. Vissulega eru fleiri fletir á verkinu sem vert er að skoða. Pólitískir, sbr. samráðspartí olíu- félaga, trúarlegir, sbr. Babelsturninn og list- sögulegir, sbr. Tatlinturninn o.fl. En fyrir mitt leyti stendur píramítinn fyrst og fremst sem minnismerki um fyrirtækjasvall og skemmti- lega opnun. Sem slíkur hlýtur hann að hreyfa við mörgum þeim sem velta fyrir sér listrænu inntaki og fagurfræðilegu gildi hluta. Sem sagt, áleitin og áleikin samtímalist. Partípíramítinn MYNDLIST Sýningarrýmið Suðsuðvestur Opið fimmtudaga og föstudaga frá 16–18, laugar- daga og sunnudaga frá 14–17. Sýningu lýkur 10. apríl. Ásmundur Ásmundsson Píramíti Til heiðurs siðmenningunni. Jón B.K. Ransu

x

Lesbók Morgunblaðsins

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Lesbók Morgunblaðsins
https://timarit.is/publication/288

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.