Morgunblaðið - 24.01.2005, Síða 3

ÍÞRÓTTIR
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 24. JANÚAR 2005 B 3
STEFÁN Þórðarson hefur
samið við sænska knatt-
spyrnuliðið Norrköping og
mun Skagamaðurinn leika
með liðinu næstu þrjú árin.
Stefán sagði í samtali við
Morgunblaðið í gær að sér lit-
ist vel á nýja félagið og þar á
bæ væri stefnan sett á að kom-
ast efstu deild á ný. „Ég er
spenntur að fá tækifæri hjá
þessu liði og eftir að hafa
skoðað aðstæður hjá félaginu
þá líst mér enn betur á klúbb-
inn. Ég á eftir að ganga frá
ýmsum málum hér heima áður
en við flytjum út en það mun
gerast í samkomulagi við
Norrköping,“ sagði Stefán.
Hann var samningslaus um s.l.
áramót en hann lék með ÍA s.l.
tvö ár eftir að hafa leikið sem
atvinnumaður hjá Stoke City á
Englandi en Stefán hefur einn-
ig leikið með Uerdingen í
Þýskalandi, Kongsvinger og
Brann í Noregi. Hann hóf feril
sinn sem atvinnumaður í Sví-
þjóð með Öster.
Það gæti farið svo að Norr-
köping léki í efstu deild strax
á næsta ári en sænska knatt-
spyrnusambandið úrskurðaði
á dögunum að Örebro fengi
ekki keppnisleyfi í efstu deild
vegna fjárhagsörðugleika.
Fékk Assyriska sæti Örebro,
en forsvarsmenn Örebro hafa
kært úrskurð knattspyrnu-
sambandsins. Málið verður til
lykta leitt á allra næstu vikum
og ein lausnin sem viðruð hef-
ur verið er að fjölga liðum í
efstu deild og yrði Norrköping
þá eitt þeirra sem færu upp.
Stefán Þór Þórðarson
samdi við Norrköping
Stefán Þórðarson
SILJA Úlfarsdóttir hlaupakona úr FH tryggði
sér um helgina þátttökurétt á Evrópumeist-
aramótinu innanhúss sem haldið verður í
Madrid á Spáni 4.-6. mars.
Silja var í eldlínunni um helgina þegar hún
keppti á móti í Clemson í Bandaríkjunum þar
sem hún stundar nám. Silja varð í fimmta sæti í
60 metra grindahlaupi þar sem hún hljóp á 8,67
sek. sem er næstbesti tími hennar í greininni.
Í 400 metra metra hlaupinu náði Silja lág-
markinu fyrir EM. Silja náði sínum besta ár-
angri og hljóp vegalengdina á 54,17 sek. en lág-
markið fyrir Evrópumótið er 54,29 sek. Silja
varð fjórða í hlaupinu. Skömmu eftir 400 metra
hlaupið keppti hún í 200 metra hlaupi þar sem
hún kom í mark á 24,89 sek. og varð níunda.
Silja var svo í boðhlaupssveit Clemson há-
skólans sem varð í þriðja sæti á 54,22 sek-
úndum.
Silja náði lág-
marki fyrir EM
ÞEIR voru margir sem
ekki leist á blikuna þegar
Túnis hafði betur í kapp-
hlaupi við Þjóðverja um
að halda heimsmeist-
aramótið í handknattleik
árið 2005. Undirritaður
var þar á meðal, en skilj-
anlega breytti það engu
um niðurstöðuna. Nú er
keppnin hafin og sé tekið
mið af fyrstu reynslu þá
verður ekki annað séð en
að Túnisbúar ætli að
standa með heiðri og
sóma að keppninni þótt
eflaust verði ekki um það
deilt að Þjóðverjar hefðu
haldið hana með glæsi-
brag einnig, enda hefur
Mekka handknattleiksins
verið þar um nokkurt
skeið. Þegar litið er á
þann metnað sem Tún-
isbúar hafa lagt í keppn-
ina þá verður undirritaður að við-
urkenna að fáfræði og e.t.v.
fordómar hafi orðið til þess að
honum þótti einkennileg sú ráð-
stöfun handknattleiksmanna að
fara með keppnina til Túnis. Verði
framkvæmd keppninnar með þeim
hætti sem handknattleiksmenn og
fjölmiðlamenn hafa orðið vitni að
á fyrstu dögunum er ljóst að ekki
var ástæða til að vantreysta Tún-
isbúum. Allt skipulag til þessa hef-
ur staðist í stórum dráttum. Mótt-
tökur hafa verið einkar hlýjar og
svo virðist vera sem þau fjölmörgu
atriði sem að þátttakendum
keppninnar snúa, hvert svo sem
hlutverk þeirra er, séu heima-
menn með á hreinu, þeir standa í
stykkinu á öllum sviðum, þótt á
stundum séu hlutirnir ekki gerðir
í einum logandi kvelli.
Keppnishallir voru allar klárar í
stórum dráttum nokkru fyrir mót-
ið, þótt hafi ýmislegt verið klárað
á síðustu klukkustundunum, svo
sem að koma sjónvarps- og út-
varpsmönnum í samband heim,
stilla upp auglýsingum og þess
háttar. Þetta er ólíkt því sem m.a.
var í Portúgal fyrir tveimur árum
þar sem enn var jafnvel verið að
mála veggi og draga rafmagn í
hús rétt áður en flautað var til
leiks. Nei, Túnismenn virðast gera
hvað þeir geta til að vera með allt
sitt á þurru þótt auðvitað geti þeir
sem neikvæðastir eru alltaf fundið
eitthvað til að gera athugasemdir
við og gera grín að. Minnumst
þess einnig að mörg smiðshöggin
voru rekin á síðustu klukkustund-
unum á Íslandi þegar HM fór fram
fyrir tíu árum. Þeir sem hafa
komið hingað til Túnis til að verða
vitni að „katastrófu“ og segja
handknattleiksáhugamönnum hví-
lík firra það hafi verið að úthluta
Túnis HM í handknattleik verða
eflaust fyrir vonbrigðum. Það er
fyrsta skynjun undirritaðs að hér
bendi ekkert til annars en að allt
verði með þokkalegum sóma þótt
finna megi hér erlenda blaðamenn
sem telji að þegar dæmið verði
gert upp í mótslok þá verði hægt
að telja að mótið hafi verið „ka-
tastrófa“. Miða þeir þá við reynslu
sína af fyrri mótum í Túnis, s.s. af
Miðjarðarhafsleikunum fyrir fjór-
um árum þar sem margt fór úr
böndum og versnaði bara þegar á
leið mótið.
Það var greinilegt strax við
komuna á Kartagóflugvöll á föstu-
dagskvöldið að Túnisbúar eru
staðráðnir í sýna að landið sé ekki
neitt kotríki sem ekki er hægt að
trúa fyrir alþjóðlegum íþrótta-
viðburði. Allt var njörvað niður í
skipulag sem virtist ganga eftir í
hvívetna, enginn asi var á mönn-
um, heldur var skipulega unnið
við að taka á móti gestum með
bros á vor, brosi sem alls
ekki var neitt falsbros,
heldur stóð það fyrir
traust. Allt var gert til
þess að allir þeir sem að
keppninni koma frá út-
löndum fengju strax á til-
finninguna að þeir væri
að koma í alvöruna, Túnis
væri til að taka á móti
þátttakendum og gestum
heimsmeistaramótsins.
Svör við margvíslegum
spurningum gesta voru á
reiðum höndum og mönn-
um ekki vísað frá Her-
ódesi til Pílatusar eins og
á stundum vill brenna við
á mótum sem þessum.
Af reynslu fyrstu dag-
anna hér í Túnisborg þá
er fyllsta ástæða til þess
að halda að keppnin verði
skemmtileg, spennandi, en
ekki síður þokkalega
skipulögð þannig að ekkert á að
vera því til fyrirstöðu að heima-
menn geti gengið hnarreistir frá
borði í mótslok hvernig svo sem
þeim gengur í leiknum í leiknum
sjálfum.
Túnis hefur sóst eftir að halda
HM 2010 í knattspyrnu og hanga
áminningar um það víða á veggj-
um hér í landi. Takist þeim að
hreppa það hnoss er óhætt að
segja að HM í handknattleik sé
góð generalprufa fyrir þá, góð
auglýsing sem ætti ekki að letja
neinn þann sem hefur atkvæð-
isrétt á þingi FIFA til að líta
framhjá þeim kosti að láta draum
Túnis um að verða fyrst Afr-
íkuríkja til að halda HM í knatt-
spyrnu verða að veruleika. Ef
Túnismenn treysta sér sjálfir í
verkið þá eru þeir örugglega bet-
ur undir það búnir að takast á við
risaverkefni en flest önnur ríki
Afríku.
Ívar Benediktsson í Túnisborg.
Túnisbúar
voru klárir
í slaginn
iben@mbl.is
TÚNISBRÉF
irstrika hversu ánægður ég er með
hversu líkamlega menn eru vel á
sig komnir, þannig tókst okkur að
keyra yfir Tékkana á lokakaflan-
um án þess að þeir fengju rönd við
reist. En það er hæpið að við get-
um endurtekið leikinn, að minnsta
kosti getum við ekki stólað á það
og því verðum við að fara í næsta
leik af krafti og áræði frá fyrstu
mínútu, leikurinn í dag á að vera
okkur lærdómur fyrir alla þá leiki
sem við eigum eftir að spila hér á
mótinu. Við fengum blóð á tenn-
urnar í þessum leik.“
Næst leikur íslenska landsliðið
við Slóvena á þriðjudaginn og
strax árdegis í dag hefst undirbún-
ingur fyrir þann leik. „Það verður
svipaður leikur þar sem spilað
verður upp á allt og ekkert. Sá
sem tapar honum verður í erfiðri
stöðu og gæti þurft að sætta sig
við að fara heim að riðlakeppninni
lokinni. Þetta segi ég vegna þess
að Rússar eru ennþá óskrifað blað.
Við verðum að gera okkur grein
fyrir mikilvægi sigurs þegar geng-
ið verður inn á völlinn til þess að
leika við Slóvena. Þá þýðir ekkert
elsku mamma,“ sagði Viggó Sig-
urðsson, landsliðsþjálfari í hand-
knattleik.